Για την πάρτη μου ( Περί διαδικτύου, αντιδράσεως στις λέξεις, και virtual "σχέσεων" )

Το λοιπόν αρχικά όλο αυτό το νήμα ήταν η απάντηση/πάπυρος στο νήμα που άνοιξε ο συνάδελφος στο φόρουμ Peleas. Ένα νήμα τ'οποίο πραγματεύεται το πως αντιλαμβανόμαστε τα λόγια που βλέπουμε στην οθόνη μας, όταν αλληλεπιδρούμε με άλλους χρήστες στο διαδίκτυο ( η τουλάχιστον εγώ με αυτό τον τρόπο αντιλήφθηκα το νήμα του ). Χωρίς καμία διάθεση ούτε να του κλέψω την ιδέα, ούτε να τον "καπελώσω", παραθέτω εδώ τις σκέψεις που διαβάζοντας το νήμα του, ήρθαν στο σίγουρα κλούβιο μου μυαλό.

Για να καταλάβετε καλύτερα τον χείμαρρο των λέξεων μου ( και αν αντέξετε να διαβάσετε όλο το νήμα, χωρίς να κάνετε χαρακίρι ), αν θέλετε, διαβάστε πρώτα το νήμα του Peleas του οποίου σας παραθέτω εδώ το link ( ομολογώ χωρίς να έχω ζητήσει προηγουμένως την άδεια του δημιουργού του και εύχομαι να μην θυμώσει η θιχτεί )

Μήνυμα (δεν) ελήφθη, όβερ...( Νήμα του Peleas )

https://www.greekbdsmcommunity.com/threads/Μήνυμα-δεν-ελήφθη-όβερ.41353/

--------------------------------------------------------------------------------------------------

Και απ' αυτό το σημείο ξεκινούν οι μπούρδες μου και σας προειδοποιώ ότι αυτό που ακολουθεί, νήμα δεν είναι αλλά πάπυρος.


- Λοιπόν αφήνω εδώ τον "οβολό" μου, επειδή η "παρεξήγηση" μέσω διαδικτύου ( για να μην πω "θερμοπυρηνική σύρραξη" ) μου (ξανά)συνέβη για δεύτερη φορά μέσα σε λίγους μήνες ( η πιθανότατα και να την ξεκίνησα εγώ αυτή τη φορά ) και μάλιστα λίαν προσφάτως.

Αν μου επιτρέπετε, την παρέμβαση μου θα την "κομματιάσω" πιθανόν στα 3, μπορεί και στα 4 ( Εναποθέτοντας πάντα σε όλα τα κομμάτια τα στοιχεία που υπογραμμίζω παρακάτω ) για να την κάνω λιγότερη κουραστική ( και για να επιτρέψω σε όποιον θα ήθελε, να αφήσει την γνώμη του στα λεγόμενα μου. Να το κάνει μόνο ως προς το σημείο που θα τον ενδιέφερε ) και για να μην έχω πίεση χρόνου ( όντας στη δουλειά )...Εξυπακούεται ότι τα ακόλουθα δεν είναι τα λόγια ενός ειδικού...αλλά απλές σκέψεις και συμπεράσματα δικά μου που βασίζονται στην δική μου εμπειρία και στα δικά μου δεδομένα...που όσο και για μένα να ισχύουν, δεν σημαίνει ότι είναι σωστά η ότι θα πρέπει να ισχύουν και για τους άλλους...


Γραπτός λόγος, αλληλεπίδραση και διαδίκτυο

Είδος ενδιαφέροντος προς τον συνομιλητή
Εγωισμός
Προσωπικά κατάλοιπα ( "ακάλυπτα νεύρα" που αν κάποιος ακουμπήσει έμμεσα η άμεσα μας κάνουν να "τιναζόμαστε" σαν τα ελατήρια και πολλές φορές να γινόμαστε ακόμη πιο επιθετικοί από εκείνο που θα ήμασταν. Όπως και υπολείμματα του παρελθόντος μας αναφορικά με καταστάσεις που όσο και να έμοιαζαν σε κάποια σημεία, ίδιες δεν είναι )
Αλλοίωση της πραγματικότητας
Επιθυμίες
Αληθινός μας χαρακτήρας
Αίσθηση ελευθερίας ( Βλέπε ασυδοσία ) και ασφάλειας που προσφέρει η ανωνυμία
Έλλειψη άμεσης επαφής οπτικής και μη
Όφελος
Ευκολία ως προς την παντελή διακοπή της αλληλεπίδρασης ανά πάσα στιγμή και με ελάχιστες έως μηδαμινές "απώλειες"
Παραμόρφωση της χρονικής διαστάσεως.

Το λοιπόν, τα υπογραμμισμένα είναι κατ' εμέ τα στοιχεία που συνθέτουν το όποιο εκρηκτικό μίγμα, όσον αφορά την ανθρώπινη αλληλεπίδραση στο διαδίκτυο ( Το μεγαλύτερο μέρος εκ των οποίων ισχύει πρωτίστως στον "έξω κόσμο" )

----------------------------------------------

(1)

Όταν κάποιος διαβάζει ένα βιβλίο η μια εφημερίδα, ένα άρθρο, γνωρίζει εξ' αρχής ότι ο συγγραφέας του όποιου κειμένου, ναι μεν, θέλει να επικοινωνήσει η να περάσει κάτι στον αναγνώστη του. Αλλά δε, μαζί του αλληλεπιδρά εν μέρει, αν όχι παρά μόνο σε επίπεδο συναισθημάτων η σκέψεων που θα μπορούσε να του δημιουργήσει ( και πολλές φορές μικρής διάρκειας )...

Εν ολίγοις δεν του "μιλάει" απ' ευθείας. Σ' εκείνον αναφέρεται αλλά όχι προσωπικά, παρά σαν μέρος ενός μικρότερου η μεγαλύτερου συνόλου. Άρα ο εγωισμός του αναγνώστη, η ευαισθησία του σε κάποια θέματα, αφίεται ελάχιστα ως καθόλου ( μην νιώθοντας ότι κάποιος τον "υποδεικνύει ξεκάθαρα με το δάχτυλο", η ότι τον κρίνει σε ατομικό επίπεδο ). Το πολύ πολύ κάποιο άρθρο που έμμεσα θα ακουμπούσε μια "ομάδα" που θα θεωρούσαμε ότι ανήκουμε ( η κάποιο άλλο μεμονωμένο άτομο που στην ομάδα εκείνη θ'ανήκε ) , να μας εκνεύριζε για λίγη η αρκετή ώρα...Να λέγαμε φωναχτά η από μέσα μας. Ρε κοίτα τη γράφει ο Μπιπ...Θα τον Μπιπ...Μας δυσφημεί ( το σύνολο που λέγαμε...Δεν δυσφημεί το άτομο συγκεκριμένα αλλά μια μάζα της οποίας είναι μέρος...η εκείνο το άτομο που την ομάδα θα εκπροσωπούσε. Άρα ο εγωισμός "ακουμπιέται" λιγότερο )...Και θα μας πέρναγε λίαν συντόμως, ξεχνώντας καν ότι το διαβάσαμε...


-----------------------------------------------------------

(2)

Εισέρχομαι τώρα στο δεύτερο στάδιο αλληλεπίδρασης, πιο άμεσης από την πρώτη και την χρήση του γραπτού λόγου...Ξαναπαραθέτω τα υπογραμμισμένα στοιχεία

Είδος ενδιαφέροντος προς τον συνομιλητή
Εγωισμός
Προσωπικά κατάλοιπα ( "ακάλυπτα νεύρα" που αν κάποιος ακουμπήσει έμμεσα η άμεσα μας κάνουν να "τιναζόμαστε" σαν τα ελατήρια και πολλές φορές να γινόμαστε ακόμη πιο επιθετικοί από εκείνο που θα ήμασταν. Όπως και υπολείμματα του παρελθόντος μας αναφορικά με καταστάσεις που όσο και να έμοιαζαν σε κάποια σημεία, ίδιες δεν είναι )
Αλλοίωση της πραγματικότητας
Επιθυμίες
Αληθινός μας χαρακτήρας
Αίσθηση ελευθερίας ( Βλέπε ασυδοσία ) και ασφάλειας που προσφέρει η ανωνυμία
Έλλειψη άμεσης επαφής οπτικής και μη
Όφελος
Ευκολία ως προς την παντελή διακοπή της αλληλεπίδρασης ανά πάσα στιγμή και με ελάχιστες έως μηδαμινές "απώλειες"
Παραμόρφωση της χρονικής διαστάσεως.

Πάμε τώρα στην περίπτωση της "συνομιλίας" η συνομιλίας δίχως εισαγωγικά ανάμεσα σε δύο η περισσότερους χρήστες μιας οποιασδήποτε ιστοσελίδας ανάμεσα στους οποίους δεν υπάρχει κανένα είδος ερωτικού ενδιαφέροντος ( η σε περίπτωση που υπάρχει είναι ανεκδήλωτο ) και οι οποίοι όπως κάποιοι συμφορουμίτες ήδη προέγραψαν, ξιφασκούν λεκτικά η ξεκατινιάζονται...Το λοιπόν, γιατί γίνεται αυτό....Τι ωθεί κάποιον να "μαλώσει", να θέσει εαυτόν άκρως αλαζονικά, να βρίσει, να ειρωνευτεί κάποιον άλλο. Ακόμα και σε εκείνες τις περιπτώσεις που τα γραφόμενα του ούτε θα του "ακουμπούσαν" στοιχεία του ποιος είναι και πιθανών ( και εντελώς έμμεσα ) θα θίγαν την όποια ευαισθησία του ( βλέπε "ακάλυπτα νεύρα" ). Ούτε το περιεχόμενο του όποιου νήματος η παρεμβάσεως θα ήταν του ενδιαφέροντος του.

Και εδώ όπως και σε οποιαδήποτε άλλη σελίδα κοινωνικής δικτύωσης η φόρουμ οιουδήποτε περιεχομένου, δεν σπανίζουν αυτοί που εγώ ονομάζω "Μαλθάκες κατ' επάγγελμα, κατά συνήθεια" και ίσως κατ' έξην ( γιατί κάποιοι από δαύτους μοιάζουν με εθισμένοι στον καβγά με τους άλλους η στο "κράξιμο" που η συμπεριφορά τους προκαλεί ). "Δάσκαλοι" του περιεχομένου που πραγματεύεται η απανταχού ιστοσελίδα την οποία συχνάζουν. Που εκ περιτροπής και επανειλημμένα στοχοπoιούν ένα η περισσότερους χρήστες ( μερικές φορές "κυνηγώντας" τους ακόμα και σε νήματα άλλων χρηστών ), μόνο και μόνο για να τους χλευάσουν η να τους ενοχλήσουν. Αναζητώντας την έναρξη καβγά και το κατά συνέπεια ξεκατίνιασμα. Που "εμφανίζονται" από το πουθενά σαν κομήτες, με ύφος χιλίων καρδιναλίων διατρανώνουν το ορθό των απόψεων τους και αλίμονο αν κάποιος διανοηθεί να έχει διαφορετική άποψη.

Τι ωθεί σε μια τέτοια χείριστη συμπεριφορά ανθρώπους που στην ζωή τους "έξω από το δίκτυο", ίσως και να ήταν αληθινή απόλαυση να τους συναναστρεφόταν κάποιος?

Άχτια και κόμπλεξ που στην "κανονική ζωή" δεν θα μπορούσαν να βρουν βαλβίδα αποσυμπίεσης? Γιατί ποιος λιγότερο, ποιος περισσότερο όλοι έχουμε τα κομπλεξάκια μας. Αλλιώς δεν θα ήμασταν άνθρωποι, αλλά ρομπότ
Ανάγκη δημιουργίας μιας "θορυβώδους υπάρξεως" δηλαδή ένα "Υπάρχω κι εγώ και δεν είμαι άλλη μια μετριότητα", " εδώ μέσα είμαι άρχοντας, είμαι γαμάτος και αυθεντία"...Ανάγκη για αναγνώριση που στον "έξω κόσμο" δεν θα έβρισκαν?
Στο κάτω κάτω της γραφής για κάποιους είναι πλειστάκις καλύτερο το να προκαλούν απέχθεια, αλλά με αυτόν τον τρόπο να τραβούν την προσοχή, έστω και με αρνητικό τρόπο, παρά να περνούν εντελώς απαρατήρητοι. Όπως πιθανά θα συμβαίνει στην μη ιντερνετική τους ζωή.
Η ανωνυμία βοηθάει τα μέγιστα σε αυτή την περίπτωση. Κάποιος ξεδίνει, χωρίς τον φόβο του να αποκαλυφθεί ποιος είναι...Και εδώ ο λόγος λειτουργεί σαν σφαλιάρα, σαν κλωτσιά, σαν φτύσιμο στα μούτρα. Εμένα μου κάνει εντύπωση η εμπάθεια κάποιων ( και όχι αναγκαστικά μόνο εδώ μέσα, συχνάζοντας όπως προέγραψα και άλλα φόρουμ τα οποία είναι λογοτεχνικού καθαρά περιεχομένου και μάλιστα του εξωτερικού και εκεί να δείτε "ξεκατίνιασμα" ) απέναντι σε κάποιους άλλους που ούτε καν ξέρουν τα μούτρα τους και πιθανότατα και να μην τα δούνε ποτέ..Οκ και εγώ εκνευρίστηκα και εκνευρίζομαι πολλές φορές...Αλλά τα χώνω ( μερικές φορές ομολογώ χοντρά και εντελώς μαλακισμένα ), φρενάρω, το κάνω να μου περάσει και μετά ούτε κακίες κρατώ, ούτε "μούτρα"...

Κλασική ατάκα που κάποιος ακούει από άτομα κοντινά του σε αυτά τα φόρουμ είναι : Χέσε τον/την μωρέ...Τι σε νοιάζει, λες και θα τον/την δεις/ακούσεις τον/την Μαλάκα/Μαλακισμένη....Τα παίρνεις τόσο με ιντερνετικές μαλακίες?

Ώπα εδώ...σημείο κρισιμότατο..."ΙΝΤΕΡΝΕΤΙΚΕΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ"...άρα δεχόμαστε ότι ο άλλος είναι απλά ένα πασατέμπο...ένα άβαταρ και μια χούφτα από λέξεις σε μια οθόνη...τίποτε άλλο...Τότε γιατί αν κάποιον, σ' ένα οποιοδήποτε φόρουμ...ακόμα και κάποιον που για τον χ, ψ, ν λόγο αντιπαθείς και σε αντιπαθεί...Ακόμα και κάποιος που θεωρεί τους άλλους "φατσούλες" και ιντερνετικά παιχνίδια ( και όχι ανθρώπους )...αν τον αποκαλέσεις άβαταρ η με τρόπο παρεμφερή. Η αν του φερθείς σαν σε άβαταρ, γράφοντας στα καρύδια σου τις όποιες ευαισθησίες, κατάλοιπα η σκέψεις του....εκνευρίζεται, ίσως και να πληγώνεται?

Θέμα οφέλους...Τίποτε άλλο...Μας δίνει το "παιχνίδι", την ευχαρίστηση ότι του σπάσαμε τα νεύρα...την "αναγνώριση" και την προσοχή που δεν βρίσκουμε "έξω"...Το "θύμα" μας, το "θύμα" των γραφόμενων μας είναι εν μέρει αβαταρ για εμάς και εν μέρει άνθρωπος...Άνθρωπος για να "γρονθοκοπηθούμε" λεκτικώς μαζί του...να τον κάνουμε να νιώσει σκατά και να φτιαχτούμε εμείς...Αλλά άβαταρ για να νιώσουμε τύψεις η να κολλήσουμε επειδή θα τον πετυχαίναμε κάπου "έξω" και θα μπορούσε να μας προκαλέσει ζημία οποιουδήποτε είδους...Φτάνει να αποχωρήσεις από την σελίδα που βρίσκεστε και οι δυο και ποιος τον γαμεί. Παύει να υπάρχει στο δευτερόλεπτο...

Και εδώ η χρήση του γραπτού λόγου δεν χωράει διαφορετικής ερμηνείας...Από την στιγμή που είναι ξεκάθαρο ότι ο "άλλος" θέλει να σου "γονατίσει" τα νεύρα...Πολλές φορές γιατί βαριόταν απλά και δεν θα είχε πως να περάσει τον χρόνο του...

Προς υποστήριξη του προλεγόμενου μου...δηλαδή του ότι ο "Μαλάκας" ίσως και στην κανονική ζωή και να αποδεικνυόταν και γαμώ τα παιδιά...Τουλάχιστον εγώ έχω το παράδειγμα τριών φίλων ( εκ των οποίων οι δυο γυναίκες και των οποίων την μια σίγουρα η περισσότεροι θα αποκαλούσαν χαλαρά γκομενάρα τουλάχιστον. Αλλά όταν κάποιον τον προσεγγίζεις στ' αλήθεια φιλικά, πόσο μάλλον μέσω δικτύου. Μιλάς με τις σκέψεις του και όχι με το περιτύλιγμα του...Έτσι νομίζω εγώ τουλάχιστον..) από το φόρουμ του εξωτερικού...Οι οποίοι έπαιξαν ο καθένας σε διαφορετική χρονική στιγμή και για διαφορετική διάρκεια το ρόλο του "Μαλάκα" μαζί μου...Και με τους οποίους όταν κάποτε βρεθήκαμε σε μια συγκέντρωση των χρηστών εκείνου του φόρουμ, καταλήξαμε να γίνουμε τόσο καλοί φίλοι, που μέχρι και διακοπές πήγαμε μαζί και εξακολουθούμε και επικοινωνία να έχουμε. Και να βρισκόμαστε live όταν το επιτρέπουν οι περιστάσεις...

Ύστερα που θα έχω περισσότερη ώρα...Θα επιστρέψω με το 3ο κομμάτι το νήματος μου. Το οποίο πιστεύω ότι είναι και εκείνο που θα ενδιέφερε περισσότερο τον οποιονδήποτε και το οποίο είναι σίγουρα το πιο ακανθώδες και "ευαίσθητο"...Δηλαδή της αλληλεπίδρασης ανάμεσα σε χρήστες οι οποίοι εκδηλώνουν μεταξύ τους ερωτικό ενδιαφέρον αληθινό η που θα γεννιόταν και θα ζούσε μονάχα στο μυαλό τους...Για να ψοφήσει αργά η γρήγορα και πολλές φορές "αδόξως"

---------------------------------------------------------

Τρίτο κομμάτι και όπως έγραψα στο προηγούμενο, τουλάχιστον για το δικό μου τρόπο σκέψης σίγουρα και πιο "δύσκολο" από τ'άλλα δύο. Απλά επειδή εδώ το ενδιαφέρον, καλώς η κακώς, αληθινό η "φούσκα", για περισσότερο η για λιγότερο χρόνο, ακουμπάει χορδές που είναι ευαίσθητες. Δεν ντρέπομαι να ομολογήσω ότι το συγκεκριμένο 3ο κομμάτι θα ήταν ακόμη πιο προσωπικό από τα προηγούμενα. Αλλά αν κάτι δεν με "τσίγκλαγε" δεν θα έμπαινα καν στον κόπο να χρησιμοποιήσω τα διαλείμματα από την εργασία μου ( η ακόμη και χρόνο που θα πρέπει να αναπληρώσω ύστερα ) για να γράψω αυτόν τον πάπυρο. Δεν με ενδιαφέρει κανένα χειροκρότημα, δεν το παίζω μάγκας, δεν έχω ανάγκη ψυχανάλυσης η "συμπάθειας/συμπόνοιας/αλληλεγγύης". Δεν στέλνω έμμεσα μηνύματα σε άτομα που θα μπορούσαν να με διαβάσουν, με στόχο να ξαναφτιάξω "γέφυρες".

Κάποιες "γέφυρες" άπαξ και γκρεμιστούν μια φορά, είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατον να ξαναχτιστούν. Ιδίως αν κάποιος γνωρίζει ότι γκρεμίστηκαν κυρίως από δικές του πράξεις/παραλείψεις. Και ότι οι συνθήκες και τα οφέλη που λέγαμε πριν και αντίξοες είναι οι πρώτες και αβέβαια τα δεύτερα. Παραδέχομαι ότι με την διπλωματία, το τακτ ( η ευαισθησία στον τρόπο που εκφράζομαι ) έχω "θέμα". Θα φταίει το επάγγελμα μου, θα φταίνε οι συναναστροφές μου ( όντας οι ελάχιστοι αληθινά στενοί μου φίλοι ειλικρινά άτομα στο κόκαλο η μάλλον άτομα με ευαισθησία ιπποπόταμου ), θα φταίνε τα βιώματα μου. Σίγουρα φταίω εγώ αν "κατάντησα" έτσι, δηλαδή ένα σχεδόν αναίσθητο κινούμενο ντουβάρι. Γιατί δεν υπάρχει τίποτε το πιο σύνηθες και εύκολο από το να επιρρίπτουμε τις ευθύνες για τις μαλακίες και τα ελαττώματα μας στους άλλους. Και αν μη τι άλλο, όσο μπάσταρδος η μαλάκας κι αν είμαι. Έμαθα ότι τα λάθη άπαξ και γίνουν, κάποιος δεν πρέπει να ψυξοκλαίει ούτε για επιείκεια, ούτε να ζητά δεύτερες ευκαιρίες. Πρέπει απλά να το βουλώνει και να πληρώνει. Ας ήταν έξυπνος, λογικός, προσεκτικός η οτιδήποτε άλλο, για να μην τα διέπραττε εξ αρχής. Γιατί από τότε που ανακαλύφθηκε η συγνώμη, χάθηκε το φιλότιμο που λέει και ο σοφός.

Το λοιπόν, τα άτομα τα οποία θα "χρησιμοποιήσω" σαν παράδειγμα, με την συγκεκριμένη σελίδα δεν έχουν καμία σχέση, δεν γνωρίζουν καν την ύπαρξη της. Αλλά και να την γνώριζαν, δυο από αυτά δεν θα καταλαβαίνανε καν τη έγραψα, μην γνωρίζοντας την ελληνική γλώσσα. Το "αστείο" είναι ότι μιλάω για δυο σχεδόν πανομοιότυπα "ζευγάρια καταστάσεων" σε άπειρα από τα σημεία τους. Και αυτό το γράφω μόνο για να υποστηρίξω τη θέση μου, του ότι ίσως για αυτούς που βρίσκονται μέσα σε μια κατάσταση, αυτή είναι μοναδική. Αλλά, έλα μου που δεν είναι έτσι. Το ακριβώς αντίθετο θα έλεγα. Κανείς δεν είναι μοναδικός και δυστυχώς στα "κουσούρια" πολλοί και πολλές μοιάζουμε πολύ περισσότερο από εκείνο που θα θέλαμε και εμείς οι ίδιοι να παραδεχθούμε. Το λοιπόν όλο αυτό το "γύρω γύρω" μόνο για να αποφύγω παρεξηγήσεις με άτομα που δεν ξέρω καν εδώ μέσα και ίσως να ένιωθαν ότι τα κριτικάρω με τα γραφόμενα μου...Ακριβώς επειδή ίσως και να βρίσκονται τώρα η να βρέθηκαν στο παρελθόν σε παρόμοια θέση με την δυο φορές δική μου ( και μετά σου λένε το δις εξαμαρτείν ).

Η θα ταυτιζόντουσαν με τα χαρακτηριστικά των "ηρώων"...Σε κάθε περίπτωση αν και το συγκεκριμένο άθλημα μια φορά το έφερα εις πέρας μέχρι τέλους...δηλαδή σχέση που ξεκίνησε από ιντερνετική γνωριμία...εγώ τουλάχιστον όσο και να μου "ξανάκατσε" η ευκαιρία, η να το σκέφτηκα κάποιες φορές και μάλιστα αρκετά, είδα ότι δεν το "έχω"....Επαναλαμβάνω ότι δεν ακυρώνω ούτε τις σχέσεις αυτού του είδους, ούτε τις κατακρίνω...Αλλά και να το έκανα, τι σας κόφτει? Γράψτε με στα καρύδια σας και όλα καλά...Και εγώ στα καρύδια μου γράφω κάποιον που κατακρίνει κάτι που αφορά μόνο εμένα και εκείνον δεν τον "ακουμπά" καθόλου...Στο τέλος η γνώμη είναι σαν τον πισινό, όλοι έχουν ένα...Και η δική μου γνώμη έχει το ίδιο βάρος εκείνης του οποιουδήποτε άλλου...


Μου φαίνεται ότι ήδη το μάκρυνα πολύ αυτό το κομμάτι, γι' αυτό περνάμε στο δια ταύτα


-------------------------------------------------------------


( 3 ) Αλληλεπίδραση μεταξύ χρηστών του δικτύου ανάμεσα στους οποίους εκδηλώθηκε ερωτικό ενδιαφέρον...πάντα δια χρήσης γραπτού λόγου...Γιατί στο τέλος θα ήταν το κύριο μέσο επαφής...Κάποιες φορές και το μοναδικό...Τα υπογραμμισμένα σημεία όπως πάντα...

Είδος ενδιαφέροντος προς τον συνομιλητή
Εγωισμός
Προσωπικά κατάλοιπα ( "ακάλυπτα νεύρα" που αν κάποιος ακουμπήσει έμμεσα η άμεσα μας κάνουν να "τιναζόμαστε" σαν τα ελατήρια και πολλές φορές να γινόμαστε ακόμη πιο επιθετικοί από εκείνο που θα ήμασταν. Όπως και υπολείμματα του παρελθόντος μας αναφορικά με καταστάσεις που όσο και να έμοιαζαν σε κάποια σημεία, ίδιες δεν είναι )
Αλλοίωση της πραγματικότητας
Επιθυμίες
Αληθινός μας χαρακτήρας
Αίσθηση ελευθερίας ( Βλέπε ασυδοσία ) και ασφάλειας που προσφέρει η ανωνυμία
Έλλειψη άμεσης επαφής οπτικής και μη
Όφελος
Ευκολία ως προς την παντελή διακοπή της αλληλεπίδρασης ανά πάσα στιγμή και με ελάχιστες έως μηδαμινές "απώλειες"
Παραμόρφωση της χρονικής διαστάσεως.

Το λοιπόν θα πάρω σαν παράδειγμα μόνο το πρώτο χρονικώς "περιστατικό" και που συνέβη πριν μήνες σε κάποιο μακρινό γαλαξία χαχαχα ( δηλαδή ενώ βρισκόμουν ακόμα σε χώρα του εξωτερικού ). Χρησιμοποιώ εκείνο, γιατί όντας πλέον μακρινό, μπορώ να το αναλύσω πιο εύκολα και αντικειμενικά.

Λέγαμε? Α....

Κάποιος αποφασίζει να γραφτεί σε μια ιστοσελίδα, μια οποιαδήποτε ιστοσελίδα, οποιουδήποτε περιεχομένου. Το κάνει γιατί τον ενδιαφέρει το αντικείμενο και θα ήθελε να πληροφορηθεί καλύτερα. Γιατί θα ήθελε να "μιλήσει" με άτομα που μοιράζονται το ίδιο ενδιαφέρον. Για να περάσει απλά την ώρα του. Γιατί "ψάχνεται". Ο καθένας εγγράφεται και συχνάζει έναν εικονικό τόπο για τους λόγους του και τα κίνητρα του δεν μπορούμε να τα κατακρίνουμε, από την στιγμή που δεν φτάνει να μας ενοχλήσει. Καλή ώρα ας πιάσουμε και για μια φορά το φόρουμ στο οποίο είμαστε παρόντες. Εγώ γράφτηκα εδώ από περιέργεια και γιατί είχα ανάγκη από πληροφορίες. Δεν μ'ενδιαφέρει να γνωρίσω καμία ούτε για σεξ, ούτε για να κάνω σχέση, ούτε για να βγω για ένα καφέ που λένε...Μπορεί όμως και να τύχει...το κόβω χλωμό, αλλά έμαθα στην ζωή μου να μην αποκλείω τίποτα. Όχι γιατί ακυρώνω τους ανθρώπους εδώ μέσα. Αυτό μας έλειπε. Θα ήταν σαν ν'ακύρωνα τον ίδιο μου τον εαυτό. Αλλά, αυτή την στιγμή απλά δεν ενδιαφέρομαι και δεύτερο όπως έγραψα πριν. Την σχέση που ξεκίνησε από ιντερνετική γνωριμία στο παρελθόν την δοκίμασα...και δεν το "έχω"...ούτε θα ήμουν ικανός η περίεργος να το ξαναδοκιμάσω...Από το μυαλό μου έχει περάσει με κάποια ελάχιστα άτομα ( και δεν μιλάω για το παρόν φόρουμ αλλά για άλλο ), αλλά σύντομα "λάκισα¨....Κάτι μου έλειπε...κάτι που θα με ωθούσε να κάνω το επόμενο βήμα...Καλά, τα έχω κάνει εντελώς μπάχαλο και έχω ξεφύγει αρκετά στον ειρμό μου χαχαχα...

Προσπαθώ να επανέλθω σε λογικές ράγες...Και παίρνω εκείνο μου το παράδειγμα...Εγώ, ήδη σε σχέση με κάποια, με την καρδιά και το μυαλό μου λίγο σμπαράλια κατόπιν χωρισμού πριν κάποιους μήνες με σχέση που κάποιοι θα ονόμαζαν "ζωής"...Για λόγους δικούς μου και αιτίες που δεν χρειάζεται ν'αναλύσω ( και κατόπιν κάποιον μηνών που είχα κάνει τον "μακελάρη", σφάζοντας ότι μου γυάλιζε - και κυρίως κατάφερνα να "σφάξω", γιατί ούτε Άδωνις είμαι, ούτε Μάγος. Ένας νορμάλ τύπος είμαι, που φαίνεται ότι για κάποιους αδιευκρίνιστους λόγους, σε κάποιες άρεσα, τίποτε το λιγότερο, τίποτε το περισσότερο ), σε εκείνη την ιστοσελίδα "αφήνομαι" στον "πειρασμό" να αφήσω κάποια να με πλησιάσει...

Δεν την έψαξα, δεν σκόπευα να ψαχτώ όταν εκεί είχα εγγραφεί...απλά έτυχε και δεν το φρέναρα...Στην άκρη όμως του μυαλού υπήρχε ήδη το κακό προηγούμενο από ιντερνετική γνωριμία με όλα τα συν και τα πλην του...Η αρχικώς φιλική προσέγγιση και από μέρους της, δίχως να το καταλάβει κανείς από τους δύο αλλάζει άρδην και εντελώς άξαφνα...

Τι ώθησε τους ήρωες μας στο να "πλησιάσουν" ο ένας τον άλλον? Μα βέβαια οι λέξεις....Ο ένας διάβαζε τα κείμενα του άλλου για κανά μήνα...χωρίς κανενός άλλου είδους επικοινωνία παρά μόνο τα σχόλια που αντάλλασαν...Για να μην τα πολυλογούμε ( γιατί ήδη το έχω ξεσκίσει ) φτάνουν στο σημείο να επικοινωνούν "άμεσα" κατόπιν ανταλλαγής email...Και αρχίζει το πατατράκ...Κανένας από τους δυο δεν μπορεί να επικοινωνήσει με τον άλλον...Σαν και από το πουθενά να αλλάξαν συχνότητα η χειρότερα, γλώσσα....Από εκεί που σαν φίλοι τα έβρισκαν τέλεια...όταν άλλαξε η "ενδυμασία", όπως και θα ήταν λογικό, άλλαξαν και οι ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ....Και οι δύο κουβαλούσαν τα κατάλοιπα τους...Και οι δυο είχαν ζωές εντελώς αποκομμένες και μιλώντας για μένα συναισθηματικώς εντελώς μπουρδέλο...Γιατί εκτός από την "σταθερή σχέση", είχε εισέλθει στο προσκήνιο και άλλο ενδιαφέρον από τον εργασιακό μου χώρο...Έτσι κι αλλιώς με την "σταθερή σχέση" όντας "καμμένοι" και οι δυο, είχαμε αποφασίσει να το πάρουμε χαλαρά...Το λοιπόν, επιστρέφουμε στην ιντερνετική...Φαινόταν ωραίο ατομάκι...αλλά...δεν μπορούσα να καταλάβω πότε αστειευόταν και πότε μιλούσε σοβαρά...Επιπλέον όσο ήμασταν ακόμη "φίλοι" μου είχε πει ότι ήταν ακόμη κολλημένη με έναν πρώην της...Όπως κι εγώ σκεφτόμουν ακόμη την δική μου ιστορική και πρόσφατη τότε πρώην. Στο τέλος χρόνια σχέσης δεν σβήνουν μέσα σε λίγους μήνες, όχι για μένα τουλάχιστον...

Και αρχίζουν και τα τηλεφωνήματα στο εν τω μεταξύ...Η αγαπητή κατά τ'άλλα δεσποινίς βρισκόταν ήδη σε σχέση η οποία αργά η γρήγορα θα έκλεινε...Εκεί τι λες? Καπέλο για την ειλικρίνεια...Και εγώ σε σχέση ήμουν...Περνούν ελάχιστες ημέρες από την αμοιβαία εκδήλωση ενδιαφέροντος...Κυρίως να γράφουμε...Τα κλασικά..."Μια αγκαλιά", "Ένα φιλί", "θα σε ξέσκιζα" κτλ κτλ...( ωραία την στιγμή που τα βλέπεις γραμμένα η τ'ακούς...αλλά μετά από λίγη ώρα...απλά καπνός )...Αλλά στην περίπτωση θα συναντιόμασταν τουλάχιστον μετά από 5 μήνες γιατί στο εν τω μεταξύ ο καθένας για τους λόγους του δεν μπορούσε να μετακινηθεί...Μιλώντας για εμένα οι άλλες δυο πάντα παρούσες η μια πιο στενά και η άλλη λιγότερο...Αλλά η πιο δυνατή σκέψη...η "απούσα"...Και το μπάχαλο εκτρέπεται...Τραβάω τα σκοινιά...ίσως για να καταλάβω κάποια πράγματα γρήγορα...ίσως και να έβγαλα φοβίες...Ίσως επειδή ήταν απλούστατα εύκολο...

Στο κάτω κάτω της γραφής εκείνη ήταν ένα σχεδόν φρούτο του μυαλού μου...Και πετάνε λέξεις αρκετά ελεεινές...Το σίγουρο είναι ότι και οι δύο με τον τρόπο μας, "πλάσαμε" και "γκρεμίσαμε" τον άλλο...Έτσι, πιθανότατα από μαλακία...Και μιλώντας για μένα σίγουρα από μαλακία...Γιατί το γεγονός ότι μπροστά σου δεν έχεις μια μούρη, δεν σημαίνει ότι εκείνη η μούρη δεν υπάρχει στα αλήθεια...Ότι είναι μέρος ενός ανθρώπου που έχει την ευαισθησία, τις σκέψεις και τα κουμπιά του...Χτυπώντας όμως ηλιθίως, απαγκιστρώνεσαι από κάτι που ούτε είχε ξεκινήσει...Κάτι που ίσως και να αποδεικνυόταν όμορφο...Που ίσως και να αποδεικνυόταν μια φούσκα...Αλλά εδώ έχουμε την αλλοίωση της πραγματικότητας και την παραμόρφωση του χρόνου...Θεωρείς ότι τον άλλο τον γνωρίζεις ποιος ξέρει από πόσο καιρό...Ενώ στ' αλήθεια τον "γνωρίζεις" από ελάχιστες μέρες και κυρίως ξεκίνησες μόλις να "γρατζουνάς" την επιφάνεια του...Και πιθανότατα ( αν όχι σίγουρα ) τον "ζεις" μέσα στο ίδιο σου το μυαλό....Του δίνεις θετικά χαρακτηριστικά που θα ήθελες να έχει, γιατί εκείνα ψάχνεις η σου λείπουν. Για να του τα αφαιρέσεις στο πρώτο "στραβοπάτημα" και να επιβεβαιώσεις στο μυαλό σου, ότι ξαναβιώνεις τις ίδιες άσχημες καταστάσεις του παρελθόντος σου. Και έτσι να δικαιολογήσεις την απόφαση σου να "κλείσεις" μαζί του/της....Εν ολίγοις ξεκίνησες κάτι, που όσο και να μην το παραδέχεσαι κι εσύ ο ίδιος θα έχει βέβαιο "θάνατο"...

Και φτάνεις στο τελειωτικό πατατράκ...βγάζεις τον χειρότερο σου εαυτό...ίσως και υποσυνείδητα για να εξωθήσεις τον άλλο να σε διαολοστείλει...Θα έφτανε απλά να το πεις...Έλα μου ντε όμως που σε "τραβάει"...και σε τραβάει τι δηλαδή? Το αδύνατο, ο "αέρας" ? Απλούστατα είναι κάτι ωραίο χωρίς "κίνδυνο"...Όσο και να μην το παραδέχεσαι ούτε στον ίδιο σου τον εαυτό, είναι μια ψευδαίσθηση "όασης"...Ίσως και φερόμενος τόσο μαλακισμένα και να έχασες μια τρομερή ευκαιρία...Αλλά ας πρόσεχες...Σίγουρα δεν το έψαξες...σίγουρα δεν το ζήτησες...αλλά "μπλέχτηκες" και έμπλεξες και κάποιον άλλο μαζί σου...Φτάνει να κλείσεις τον υπολογιστή, να μπλοκάρεις η να αλλάξεις νούμερο τηλεφώνου αν φοβάσαι ότι ο άλλος/άλλη θα σου γίνει φορτικός/η και το "πρόβλημα" επιλύθηκε...

Και γιατί στο πέος το έκανες? Γιατί σκεπτόμενος/η λογικά και με ειλικρίνεια κάτι σου λείπει...Η σχέση σου δεν σε γεμίζει...Η αν είσαι μόνος/η είχες βαρεθεί την μοναξιά σου...αλλά πλέον είσαι τόσο μέσα στο "βούρκο" στων φοβιών και των ανασφαλειών σου, ίσως και να βαριόσουν να ξαναμπείς στο "κλασικό παιχνίδι", που η γνωριμία μέσω δικτύου και να ήταν η πιο ασφαλής και εύκολη λύση...Του άλλου του μιλάς...τον γνωρίζεις...Έλα μου όμως που λείπουν πολλά άλλα...δεν βλέπεις τις εκφράσεις του προσώπου του/της...δεν τον/την οσφραίνεσαι...δεν ακουμπάς...Πολλοί παράγοντες επικοινωνίας λείπουν...Και οι ελάχιστες ψηφίδες του άλλου, αντί να εκλαμβάνονται ως τέτοιες, γίνονται το σύνολο....Δεν υπάρχει στραβή μέρα η παρεξήγηση...Κάποιος "τρελάθηκε" και είπε λόγια...Ε,είναι τρελός και άντε πάγενε σπιτάκι σου...Κάποιος είναι "γλυκός" και διαθέσιμος...ε το λοιπόν είναι μόνο "γλυκός" και διαθέσιμος...Γιατί έτσι θα τον/την θέλαμε εμείς...Και αν έτσι δεν είναι...Αλλάζουμε σελίδα...

Δεν είναι καθόλου κατακριτέο να αποφασίσουμε ότι κάποιος δεν μας κάνει...Δεν απορρίπτουμε το άτομο ως άνθρωπο...απλά δεν μας ταιριάζει...Όπως γίνεται και στον έξω κόσμο...

Και πως τέλειωσε η δική μου ιστορία? Με την "σταθερή σχέση" ίσως και να τραβιέμαι ακόμη...η γνωριμία στο χώρο εργασίας απλά "τελείωσε" γιατί σε εκείνη την χώρα δεν ζω σταθερά πλέον, αλλά επιστρέψω σε τακτά χρονικά διαστήματα...Και η ιντερνετική? Την είχα αφήσει να με θεωρεί τρελό, άξεστο, μαλάκα και λοιπά ωραία...(Δηλαδή εκείνο που κατά βάθος "περίμενε" από μένα να είμαι...της το "πρόσφερα" και την "άφησα" να συνεχίσει να ζει αγκιστρωμένη στα φαντάσματα της)...Έτσι κι αλλιώς ότι και να της έλεγα, δεν θα κατάφερνα να της αλλάξω γνώμη...Έβαλε κι εκείνη το χεράκι της για το μπάχαλο? Σίγουρα κάπου το είχε βάλει κι εκείνη...Αλλά με το να βλέπουμε που φταίνε οι άλλοι κι όχι εμείς, δεν αλλάζει τίποτε...Και όταν δυο άτομα από άνθρωποι, γίνονται τοίχοι, κάθε πιθανότητα διαλόγου αποκλείεται...

Μετά μπαίνει στη μέση και η λογική σκέψη της ωφέλειας...Πλέον όχι της δικής μου, αφού από την στιγμή που είπαμε ότι κοιτάω μόνο την δική μου την καμπούρα...δέχομαι ότι τα γάμησα εγώ...αλλά την δική της...

Όχι ότι είμαι Άγιος, ούτε αγγελούδι, που ποτέ δεν ήμουν...Αλλά για πιο λόγο να προσπαθήσω να ξανασηκώσω έστω κι ένα γεφυράκι με ένα άτομο που ειλικρινά δεν ήξερα αν θα ήμουν ποτέ σε θέση να του ανοιχτώ...Όχι επειδή το γνώρισα στο δίκτυο, αλλά απλούστατα επειδή ήμουν και ίσως συνεχίζω να είμαι αισθηματικά "κατακερματισμένος"και σίγουρα να υπολειτουργώ....Έμεινα σε απόσταση όχι από καλοσύνη μου απέναντι της, ούτε από μεγαλοψυχία. Αλλά επειδή το ελάχιστο που μου έχει μείνει από την συνείδηση μου, δεν ήθελα να το χάσω κι εκείνο...

Αν την σκέφτομαι? Που και που μου περνάει σαν σκέψη από το μυαλό...Εντελώς ειλικρινά όχι τόσο σαν άτομο...Στο τέλος δεν την έζησα καθόλου...μόνο λέξεις είχα και που πολλές φορές παρανόησα...και που και που μια φωνή στο τηλέφωνο...Αλλά μου έμεινε ένα ερωτηματικό...Το λοιπόν ας μην τα σκάτωνα για να μην μου έμενε...Αν με αναζήτησε κάποτε? Το έκανε δυο μήνες από το "μπάχαλο"...όταν από σπόντα βρέθηκε στη "πόλη" μου νωρίτερα...αλλά εγώ είχα ήδη φύγει...Αλλά και εκεί να ήμουνα ακόμη...Ήταν ήδη "αργά"...Πλέον σβήνω πολύ γρήγορα με εκείνους που γνωρίζω και έχω ζήσει για καιρό...Πόσο μάλλον με κάποια που χωρίς να θέλω να μειώσω...δεν έζησα ποτέ στο ελάχιστο...

Τέλος πάντων, εδώ κλείνω την εγκυκλοπαίδεια, γιατί αλλιώς ξεκίνησε, αλλιώς συνέχισε, και μπουρδέλο άσχετο τέλειωσε ( και να συνεχίσω θα γίνει ακόμα πιο μπουρδέλο και θα αρχίσω να γράφω για περί Santeria Cubana, Voodoo και την επίδραση των συγκριτικών θρησκειών στο BDSM και την ανάγνωση του χρονικού της Ισλανδικής χρεοκοπίας σαν τιμωρία )...και όλος αυτός ο συρφετός γραμμάτων μόνο για να πω ότι οι λέξεις είναι πολύ σημαντικές...δημιουργούν ερεθίσματα, που κάποιες φορές γεννούν συναισθήματα...αλλά που αν παρατραβήξουν χρονικώς...παραμορφώνουν την πραγματικότητα και σίγουρα δεν την αντικαθιστούν...Τουλάχιστον όχι για εκείνο που αφορά εμένα έως σήμερα...Καλή σας νύχτα και όποιος καταφέρει να διαβάσει έστω και ένα μόνο μέρος...λυπάμαι αλλά δεν κερδίζει τίποτε...χαχαχα  

Υ.Γ. Τέσσερα πράγματα τουλάχιστον σ'εμένα έμειναν από αυτή μου την αυτοψυχανάλυση...Η μάλλον 4 πράγματα τα θυμήθηκα και εύχομαι να μην τα ξανά ξεχάσω...

1. Ακόμη και πίσω από μια οθόνη...οι άνθρωποι, είναι άνθρωποι και όχι παιχνίδια...

2. Αν δεν είσαι ικανός να κουμαντάρεις την βλακεία σου, η τα τίγκα σου...μείνε απλά μακριά τους...Γιατί είναι αλλιώς ο άλλος να σε "βλέπει"...εκεί μπορεί να "αμυνθεί"...

3. Αν με κάποιον "τρώγεσαι" από την αρχή, δεν είναι λόγω ύπαρξης ερωτικής εντάσεως, αλλά επειδή δεν ταιριάζετε. Και αυτό δεν θ' αλλάξει ούτε στην συνέχεια, όσο και να το προσπαθήσεις. Όσα καλά στοιχεία και αν έχει ο άλλος, άσε το να "πέσει". Γιατί είναι ανώφελο να το τραβάς από τα μαλλιά...Κόντρα στα φαντάσματα του άλλου δεν υπάρχει περίπτωση να κερδίσεις ποτέ, ούτε ο άλλος έχει την παραμικρή πιθανότητα να κερδίσει κόντρα στα δικά σου...

Αν κάποιος επέλεξε να συνεχίσει να κολυμπά στον βάλτο του...πρόβλημα του...όσο και να χτυπηθείς εσύ για να τον βγάλεις, αν δεν το θέλει κι εκείνος, όχι μόνο δεν θα βγει, αλλά θα σε συμπαρασύρει και μαζί του στον πάτο...Και εγώ δεν ήθελα, ούτε θέλω άλλους βάλτους...μου έφτανε ο δικός μου, από τον οποίο είχα βγει μόνος μου και με τεράστια προσπάθεια...

4. Και κάτι που ποτέ δεν το είχα ξεχάσει, αλλά δεν "χαλάει" να το επαναλάβω...Τα λάθη πληρώνονται...Το βουλώνεις...περνάς από το "ταμείο" και τα "ακουμπάς", χωρίς να κλαίγεσαι η να παραπονιέσαι...Και αυτό ισχύει παντού...

--------------------------------------------------------------

Κατάφερες και διάβασες όλο αυτό το κατεβατό, η ένα μέρος του. Πριν το κάνεις, με θεωρούσες Μαλάκα, Γαμάτο. Ίσως και πλέον να άλλαξες γνώμη για την αφεντομουτσουνάρα μου, ίσως και η γνώμη που ήδη είχες, θετική η αρνητική, απλά να επιβεβαιώθηκε...Ίσως και να σου γεννήθηκαν αμφιβολίες...Πιθανότατα σου έμεινα παγερά αδιάφορος...

Ποιος είναι τελικά αυτός ο κόπανος που έγραψε αυτή την χιονοστιβάδα από μπούρδες? Ένας ωραίος τύπος, η είναι ένας μαλάκας με πατέντα?

Και τα δυο...

Δεν φτάνει να διαβάσεις ένα νήμα, μια απάντηση, η ένα μήνυμα κάποιου...δεν φτάνει ούτε καφέ να πιεις μαζί του, να πηδηχθείς, η και να τον ζήσεις ακόμα και για χρόνια ολόκληρα, για να τον γνωρίσεις σε βάθος...Μόνο "διαβάζοντας" και "ψιλαφίζοντας" τον ακατάπαυστα, ίσως και να καταφέρεις να μην σου γίνει εντελώς ακατανόητος από ένα σημείο και μετά...

"Μου φαίνεται σαν να σε γνωρίζω από πάντα"...κλασική φράση που λέγεται και στο δίκτυο και στον "έξω κόσμο"....Έλα μου ντε που δεν με γνωρίζεις...και ούτε εγώ εσένα...

Αλλά αν μου έδινες την ευκαιρία...ίσως και κάτι για σένα να το μάθαινα...Γιατί το πιο ενδιαφέρον ταξίδι είναι οι άνθρωποι...για μένα πάντα...ακόμη και εκείνοι που μου είναι αντιπαθείς...Γιατί όλοι έχουν κάτι να μας προσφέρουν...Αρκεί να θέλουμε να το λάβουμε...

 

βρε αγορι μου εσυ πρεπει να χες 20αρια στις εκθεσεις σου   με τοση αναπτυξη κειμενου..... γιατι δε τα χωριζες λιγακι τα καημενα σε πολλα ποστ να τα διαβασουμε πιο ευκολα;

 

Χαχαχαχα, κατάλοιπα από την δουλειά μου..Είναι 3 μέρη...Τα νούμρα υπάρχουν...Ο καθένας διαβάζει αυτό που θέλει...Δεν ήθελα να κάνω τρια ποστ, απλούστατα γιατί δεν μου πάει να γεμίσω το φόρουμ με τις μαλακίες μου...

Υ.Γ. Και που να έβλεπες την πτυχιακή μου εργασία...450 σελιδες χαχαχα

 

ΠΛΑΚΑ ΚΑΝΕΙΣ!!!! καθησε και τις διαβασε ο καθηγητης η σου εβαλε 10 για να ξεμπερδευει;;   ( πλακα κανω φυσικα ε; )

 

Ο καθηγητής μου ο Μαλάκας ήθελε να με παιδέψει...Ένα χρόνο μου είχε πάρει...50 λεπτά παρουσίασης...χαχαχα...Ούτε για να πάρω το τελευταίο μου μάθημα είχα ιδρώσει τόσο...

Άντε βρε παραπονιάρα...το ψιλοέστρωσα...Όσο αφορά τα "αισθηματικά"....πάγενε κατευθείαν στο νούμερο 3....Για τα "μαλλιοτραβήγματα", κοίτα το νούμερο 2

Υ.Γ. τώρα την κοπανάω...γιατί έχω να γράψω για τη δουλειά μου...Να δω που θα βρω κουράγιο χαχαχαχα

 

Now that's more I like it.... bravissimo   οκ καλη συνεχεια!!

 

Almeno nel mio lavoro ce ne sono delle reglole da seguire...Όπως στο BDSM και από κανόνες και όρια...εγώ όντως "άναρχος" σε πολλά πράγματα, έχω ανάγκη....Να σε κουφάνω τώρα? Όλο αυτό το κατεβατό μου πήρε μια ώρα για να το γράψω, μην νομίζεις...Αρχίζω και μετά γράφω σκεπτόμενος...Η μόνη διαφορά σε σχέση με την δουλειά είναι ότι μετά τα "χαρτιά" μου τα ξανακοιτάω και τα "χτενίζω"....Έφυγαααααααααααααα    Καλή συνέχεια και σε σένα...εγώ τώρα νταμιτζάνα καφέ γιατί θα το πάω μέχρι το πρωί χαχαχα