Fuck me now, here

Χαχαχαχαχα φοβασαι μη σου σκασουμε στην πορτα σου εγω και ο σκοταδιας μαυροπεταλουδιτσα;      

 

Δεν σας προλαβαίνω, μωρέ γκρινιάρη, ωχ πια...

Πού έπεσε, πες μου να το βρω να το μαζέψω.   

 

Πίστεψε με δεν ξέρω πως σε λένε και ούτε θα το ήθελα ποτέ...Άντε κανά Κουραμπιέ...Ο Διαμαντής είναι σαν τα Διαμάντια του De Beers...     

 

Φύλαγε τα ρούχα σου, να έχεις τα μισά.  

 

Ο Σκοτάδιας δεν σου σκάει που να τον παρακαλάς...Άντε για κανά ψάρεμα...Τα σπίτια που σκάω τα διαλέγω και σίγουρα δεν χτυπάω φίλες...Έλεος...    

Και τα ρούχα σου δεν μου κάνουν...Έχω τα δικά μου  

 

χαχαχαχαχχαχα μπα σε καλο σου γελασα παλι! Εγω μωρε με τον σκοταδιαρη απο κει δε μπορουμε να βρεθουμε μαζι σε ενα δωματιο θα σκοτωθουμε σα λυκοι για την πρωτοκαθεδρια του Α  

 

Να δούμε τι θα κάνεις όταν θα σε έχει βάλει για δόλωμα στο καλάμι και εμένα θα με έχει δέσει στην βάρκα και θα πλησιάζουν οι καρχαρίες.  

 

Γράψτε για κανά πήδημα μην και δεν μας μπανάρουν...Δεν σε σκοτώνω μωρέ...Όλη δικιά σου...στη χαρίζω ευχαρίστως...Δεν είμαι εντομολάγνος...   

 

αχαχαχαχα αυτο το βιτσιο δεν το χω ουτε εγω να πω την αμαρτια μου !!!

2011 στο περιφερειακο μερα μεσημερι να περνανε σφαιρα τα αμαξια και τα φορτηγα, στα ορθια και μην εχοντας μεινει ανασα ουτε για δειγμα στα πνευμονια μου. Με κουβαλησε μετα γιατι απο το τρεμουλο δεν μπορουσα να παρω τα ποδια μου  
Αντε επομενος!

 

1998, στο ισόγειο της πολυκατοικίας του πρώτου μου σπιτιού σε κάποια χώρα. Με κίνδυνο να ανοίξει η πόρτα και όποιος μπει να μας δει με την μία. Το καλύτερο, δευτερόλεπτα πριν τελειώσει το σκηνικό, άνοιξε η πόρτα στον 4ο και ακούγαμε τον υδραυλικό που είχα φωνάξει ένα μισάωρο πριν και την συγκάτοικό μου να κατεβαίνουν. Με έσωσαν οι ατελείωτες σκάλες.
Η συγκάτοικος με έβρισε που δεν ήμουν εκεί, ο υδραυλικός έφτιαξε τη ζημιά και όλοι μείναμε ευχαριστημένοι.  

 

Ήταν Ιούλιος του '10. Εγώ και ο έρωτας της ζωής μου είχαμε να κάνουμε σεξ κάνα 15ημερο. Ήμουν αδιάθετη πιο πριν, τον είχαν χτυπήσει και αυτόν στα αμελέτητα σε έναν αγώνα, οπότε η συνάντησή μας ήταν όλο καύλα. Μπαίνω στο αυτοκίνητο προετοιμασμένη να πάμε για μπάνιο. Κι όμως... Με πηγαίνει σε ένα μέρος λίγο έξω από το χωριό μας. Γύρω μας η φύση να οργιάζει.. Πλατάνια, μαύρες πεύκες, το ποτάμι να κατεβαίνει, πέτρες, δρομάκια.. Ένα όνειρο. Αφήνει το αμάξι και μου λέει: "Κατέβα. Πάμε για canyoning!". Εγώ να μην ξέρω την τύφλα μου. Αυτός έκανε της Παναγιάς τα μάτια από εξτρίμ αθλήματα... Τον εμπιστευόμουν όμως. Κατεβαίνουμε ένα δρομάκι, παιρνάμε κάτω από κάτι πλατάνια, που τα κλαδιά τους ακουμπούσαν τη γη και βγαίνουμε σε ένα ξέφωτο. Το νερό ακουγόταν από ψηλά. Ακόμη δεν είχε κατέβει μέχρι εκεί που ήμασταν εμείς. Οι πλάτανοι από πάνω μας ερχόταν και δημιουργούσαν ένα θόλο και γύρω μας τεράστιοι βράχοι, λείοι από το γλύψιμο του ποταμού. Ο χώρος ήταν σαν το προσωπικό μας καυλοδωμάτιο. Με πήρε όρθια, καθιστή, ξαπλωμένη, μπρούμυτα, έτσι, αλλιώς.. Εκείνη τη μέρα, ήταν η πρώτη φορά που είχα δει τα υγρά μου να κυλάνε στα μπούτια μου. ..

 

Σεπτέμβρης του '11 απογευματάκι σε ένα από τα βραχάκια μπροστά στην παραλία του Μυλοποτάμου στο Πήλιο...Ένα καλό 69 ( από την πλευρά που δεν φαινόταν η παραλία γιατί είχε ακόμη τουρίστες ). Μετά μπλούμ και ένα καταπληκτικό πισωκολλητούλι με την θάλασσα να παφλάζει στην πλάτη μου...Εννοείται ότι έκανα ότι τις έδειχνα διάφορα...μετά μιλούσαμε ιταλικά ( όχι επειδή ήμασταν ψωνάρες, αλλά επειδή η αρραβωνιαστικιά ήταν ιταλίδα και από ελληνικά ελάχιστα χαχαχα ) και νομίζανε ότι είμαστε τουρίστες που εθαύμαζαν το τοπίο χαχαχα...Μέσα στο νερό είναι η απόλυτη ηδονή...