Eκτός θέματος και άνευ τίτλου

Ρε παιδιά, δείτε το αλλιώς. Οταν στρέφομαι κατά των άλλων, πολεμάω τον εαυτό μου. Και τότε αρνούμαι τη χαρά της ζωής.
Αυτά από καποιον που έζησε για 35 χρόνια με σφιγμένες γροθιές...

 

Ρε συ farfallina...Καραγκιόζης μπορείς να γίνεις στο λεπτό...Αλλά θα γινόμουν μόνο για ανθρώπους που τους αξίζει...Να μου είσαι καλά ρε συ...Ξέρεις ότι τα λόγια τα δικά σου έχουν το βάρος τους...Τι πιστεύω για σένα το ξέρεις...Και δεν σκοπεύω να το κάνω πασατέμπο για κανένα...

 

Φιλέ μου, μην τους κάνεις τη χάρη. Μη γίνεις σαν τα μούτρα τους. Κράτησε την απλότητα και την αυθεντικότητά σου. Διαφορετικά, αυτό που θα γίνεις θα σου είναι ξένο. Θα αποξενωθείς από τον εαυτό σου.

 

Πελέα δεν στρέφομαι κατά των άλλων αλλά κατά του εαυτού μου...Εμείς αφήνουμε το βούρκο να μπει μέσα μας...Δεν φταίει ο βούρκος...Δεν κρίνω κανέναν...Θέλει κάποιος να κολυμπάει στα σκατά? Μαγκιά του...Εγώ θέλω πλέον γεράνια και τριαντάφυλλα...Βαρέθηκα τους υπονόμους ρε συ φίλε...

 

Χαίρομαι. Γιατί σιχαίνομαι τα σορόπια, ειδικά όταν έχουν πολλούς αποδέκτες.

Καληνύχτα.

 

Έχω ήδη αποξενωθεί φίλε μου...Ξέρεις κάτι? Αν δεν γίνω εντελώς μουνόπανο...δεν θα μπορέσω να υπερασπίσω εκείνους τους λίγους φίλους που έχω στην ψυχή μου...και μια γυναίκα που μέρα με την ημέρα μπαίνει ολοένα και πιο μέσα μου...Εκείνοι είναι ο παράδεισος μου...Και θα τον προφυλάξω με νύχια και με δόντια...Ακόμα και αν χρειαστεί να γίνω εντελώς καθίκι...Και την κυρία που σου λέω...δεν θέλω κανείς να την λερώσει...Και ας μην έχει ανάγκη από ιππότες...Γιατί ιππότης δεν είμαι...Την νοιάζομαι μονάχα..We are in the jungle φίλε μου...And i refuse to die...Φτάνει ο σταυρός στο χέρι...

 

Τότε απλά βγες από το βούρκο. Αλλά πάρε και τον εαυτό σου μαζί, όπως έλεγα τις προάλλες σε μιά φίλη. Σύμμαχο και συνοδοιπόρο.

 

Καληνύχτα...και όχι σορόπια εμείς οι δύο...ούτε μπουρδέλο ανοιχτό σε όλους...ελάχιστοι, αλλά αληθινοί...

 

Φιλαράκι, το καλύτερο όπλο είναι η αδιαφορία. Το τελειότερο η αγάπη.

 

Ο εαυτός μου είναι και εκείνος μέρος του βούρκου...Δεν τον αφήνω έξω...Μόνο που αποφάσισα να φορέσω σκάφανδρο και να κολυμπήσω στα σκατά μέχρι να βγω έξω...Στην ζωή δεν υπάρχει λίγο έγκυος...δεν υπάρχει ουδετερότητα...Και είναι μόνο για εκείνους που μπροστά στο μαχαίρι δεν σκύβουν το κεφάλι...και ας τους το κόψουν...Καλύτερα ακέφαλος, παρά σφουγγοκωλάριος η οσφεοκάμπτης...Δεν ήμουν ποτέ μέχρι σήμερα...δεν θα γίνω τώρα...Αλλά τώρα ήρθε η ώρα του μεγάλου Όχι που έλεγε και ο Καβάφης...

 

Οταν ξαναπείς αυτά τα λόγια, αλλά χωρίς οργή μέσα σου, θα έχεις νικήσει...

 

Δεν την έχω την αδιαφορία ρε φίλε μου...Το καλύτερο όπλο είναι η ειλικρίνεια...Και εγώ θέλω να είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου...Αν κάποιος μου προκαλεί αποστροφή...του το λέω στη μούρη κοιτώντας τον στα μάτια...Αν μου προκαλεί αδιαφορία τον γράφω...Αν με τσιγκλήσει στο έπακρο...του γαμάω τα μπρίκια...Και την αγάπη μου...την κρατάω πλέον για τους ελαχιστότατους...