Eίναι ο σεβασμός turn off για μια κυριαρχική γυναίκα ;

Απάντηση: Eίναι ο σεβασμός turn off για μια κυριαρχική γυναίκα ;

Για μένα αν και δεν έχω πολλές εμπειρίες ούτε θεωρώ τον εαυτό μου Mistress ο σκλάβος δεν πρέπει να είναι "σκουπίδι" (ούτε, όπως αναφέρθηκε από προηγούμενους, η Κυρία να τον χρησιμοποιεί ως "παιχνίδι"). Περισσότερο απ' όλα έχω απολαύσει σχέση όπου ο "σκλάβος" ενέπνεε σεβασμό (και πιστεύω ακόμα ότι ήταν σε πολλά επίπεδα "ανώτερός" μου) και μόνο σε ερωτικές στιγμές είχε έναν πόθο να υποταχθεί αντίστοιχο με τον δικό μου πόθο να επιβληθώ. Φυσικά μιλάω για αμοιβαίο σεβασμό, αγάπη και αφοσίωση... Ίσως η απαρχή της "υποταγής" ενός πραγματικού υποτακτικού να είναι η ανάγκη κατά κάποιον τρόπο να υποταχθεί σε κάποια Κ ακόμα κι αν αυτή η Κ δεν είναι κάποια προσωπικότητα που επιβάλλεται ιδιαίτερα στο συναισθηματικό τομέα.

 

Απάντηση: Eίναι ο σεβασμός turn off για μια κυριαρχική γυναίκα ;

Αποψη μου ειναι πως η χαρα του υποτακτικου ειναι να βλεπει την Κ του χαμογελαστη , να προσπαθει να την κανει χαρουμενη σε ολες τις εκφανσεις της ζωης της ... Μια πραγματικη σχεση που θα την εχει πρωτη στις προτεραιοτητες του , θα την στηριζει οπου χρειαστει , θα την συμβουλευει και θα της συμπαραστεκετε . Μιλαμε για σχεσεις οχι για sessions . Ανθρωπινες σχεσεις ... Το τι κανουν στο κρεβατι και στην σεξουαλικη τους ζωη ειναι δικο τους θεμα . Το να κλεινουμε το bdsm σε στεγανα και να λεμε αυτο ειναι bdsm αυτο δεν ειναι bdsm το θεωρω λαθος . Το αν ειναι καποια Κ ή οχι ειναι υποκειμενικο . Σε αλλους μπορει να ειναι και να της βγαινει , με αλλους μπορει να μην της βγαινει ! Μιλαμε για ανθρωπους οχι για ρομποτακια που ειτε ως Κ ειτε ως υποτακτικοι εκτελουν ρολους .

 

Απάντηση: Eίναι ο σεβασμός turn off για μια κυριαρχική γυναίκα ;

Το μόνο κριτήριο για να καταλάβω αν κάποια Domme ή Mistress είναι ειλικρινής, είναι η σεξουαλική της διαφορετικότητα. Αν αυτή η διαφορετικότητα υπάρχει και είναι ειλικρινής ως προς αυτό, τότε γενικά υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να είναι ειλικρινής γενικότερα. Δύσκολα εμπιστεύομαι τις σεξουαλικά straight γυναίκες που είναι αφέντρες. Δεν τις πιστεύω. Πιστεύω ότι μια γυναίκα που είναι straight σεξουαλικά, συνήθως είναι κάλπικη θεατρική Domme, όχι πάντα, αλλά συνήθως "έγινε" αφέντρα για να βγάλει τα απωθημένα της ή για να πετύχει τους ευτελείς σκοπούς της. Το πως βεβαιώνεσαι τώρα βέβαια ότι αυτή η σεξουαλική διαφορετικότητα, είναι αληθινή και όχι προσποιητή, είναι ένα θέμα.

 

Όχι, ο σεβασμός δεν είναι turn off για μένα. Το αντίθετο, αν δε σέβομαι τον υποτακτικό δε θα τον διεκδικούσα ποτέ. Δεν συνδέω τον σεβασμό με υψηλές επαγγελματικές, ή κοινωνικού στάτους θέσεις, αλλά τον κερδίζει κάποιος που εκπληρώνει κάποιες αναγκαίες προυποθέσεις και δικά μου κριτήρια. Ακεραιότητα, καλλιέργεια, σοβαρότητα και γνήσια ανάγκη για ασυμμετρία και υποταγή.

 

Κατανοώ οτι το νήμα αφορά στο femdom, αλλά δεν νομίζω οτι τα μεγέθη αλλάζουν εκεί ή οτι ο σεβασμός λειτουργεί διαφορετικά.

Και έχω την εξής απορία: ποιος (οκ, και ποια, χρουμφμφμφμφφφ) Κ θα δεχτεί να αναλάβει ένα υ το οποίο δεν σέβεται;

 

Ο σεβασμός προϋποθέτει συναισθήματα εκτίμησης και θαυμασμού προς κάποιον άλλο.
Πως είναι δυνατόν λοιπόν άνθρωπος που σέβεται έναν άλλο να τον θεωρήσει ποτέ σκλάβο του;
Έχουν χάσει το νόημα τους οι λέξεις;

 

δε νομιζω οτι οp μιλαει για σκλαβους...

 

σε παραπεμπω σε παραπανω ποστ που λεει για 'mistresses' που βγαζουν απλα τ αποθημενα τους κλπ... και δεν ειναι και σπανιες περιπτωσεις...

 

Η δύναμη, συνειδητότητα, γνωθισαυτήθρα που απαιτείται για να αυτοπροσδιοριστεί κάποιος ως εθελόδουλος είναι ποιότητες που είναι άξιες σεβασμού, πιστεύω, κι ας απορρίπτω τις σκλαβοκεντρικές προσεγγίσεις.

Οι λέξεις χρειάζεται πάντοτε να διαβάζονται in context.

"Μίστρεσιζ", όπως λες κι εσύ, εντός απείρων εισαγωγικών (και το αντίστοιχο για τους σερνικούς, εννοούται).

 

Ασυμμετρία δε σημαίνει ούτε ανωτερότητα ούτε κατωτερότητα του ενός ή του άλλου μέρους. Είναι μία καβλωτική συνθήκη. Αν δε σέβομαι τον άλλον, για ποιον ακριβώς λόγο να θέλω να μοιράζομαι ακόμη κι ένα λεπτό του χρόνου μου μαζί του; Δεν ξέρω αν αυτό ισχύει αλλιώς για άλλες, για μένα όμως ισχύει ακριβώς έτσι.

 

Σέβεσαι συγκεκριμένα χαρακτηριστικά ενός άλλου λοιπόν κι όχι την προσωπικότητά του (το σύνολο των χαρακτηριστικών του); Περί αυτού πρόκειται;
Προφανώς, αλλιώς δεν θα τολμούσε κανείς ποτέ να την αγγίξει για να τη διαμορφώσει όπως έχει σκεφθεί το κεφάλι του. Γιατί σε αυτήν την περίπτωση θα τον σεβόταν πραγματικά. Δεν υπάρχουν πλαίσια. Ή κυριολεκτούμε ή γελάμε.

 

Αν δεν έχεις δύναμη, δε μπορείς και να την παραδώσεις πάντως.