Το παραμύθι "αγάπη" according to Grandfather Σκοτάδιας

ναι αλλα μεχρι τοτε τι θα κανεις???

 

Υπομονή και εντύπωση, όπως πάντα άλλωστε.

 

Μπορεί και να έχω δίκιο αγαπητή Fly...Πιθανότατα και να έχω άδικο...Αλλά δίκιο έχεις εσύ με αυτό που έγραψες....Αν ο άλλος είναι κενός...Ο χρόνος τα λόγια του δεν τα "γεμίζει"...

 

Δεύτερη φορά που συμφωνείς μαζί μου σήμερα. Στην τρίτη καίγεσαι. 

 

Να σου απαντήσω...Θα νομίσεις ότι σου επιτίθεμαι...Να μην σου απαντήσω...θα νομίζεις ότι θίχτηκα...Σε κάποιες περιπτώσεις δεν υπάρχει το καλό και το κακό...Παρά μόνο το κακό και το λιγότερο κακό...Και σε αυτή την περίπτωση το λιγότερο κακό είναι να μην σου απαντήσω...

Τουλούμπες σκέτες...  

 

Μην ανησυχείς, τρίτη δεν θα υπάρξει σήμερα...  

 

Δεν έχω τέτοια θέματα, αγαπητέ, ούτε θίγομαι, εκτός σπανίων περιπτώσεων, ούτε φαντάζομαι επιθέσεις. Κουβέντα γίνεται και αν φοβόμουν ότι θα με "θίξουν", δεν θα μιλούσα καθόλου. 

 

Μου φαίνεται ότι εσύ δεν με κατάλαβες τώρα...Ότι θα θιγόμουν εγώ είπα, όχι εσύ...ΟΚ, από την στιγμή που μίλησες εξειδικεύοντας και από την στιγμή που μεταξύ μας παρεξηγήσεις δεν υπάρχουν. Μιλάω για μένα κι εγώ...Στο τέλος το νήμα εγώ το άνοιξα και το ξεμπουρλεύω, όσο θέλω...Ο χρόνος για μένα δεν λέει πάντα την αλήθεια και αποδεικνύει παπάρια μάντολες...Αν κάποια με τραβάει το καταλαβαίνω αν όχι αμέσως, σίγουρα πολύ γρήγορα...Το κλασικό "θέμα" πιο είναι?...Αν κάποιος θέλει να πηδήξει μόνο κάποια και την τιγκάρει στο φούμαρο η όχι...Λες και να σου ξυπνάει κάποια το πάθος είναι τζιζ κακά...Που και να ήθελες να την σκοτώσεις δηλαδή...

Το λοιπόν, εγώ θεωρώ άκρως γελοίο να γουστάρω κάποια και να της το παίζω φίλος, έχοντας στην άκρη του μυαλού μου ( λίγο η πολύ δεν έχει σημασία. Το ίδιο είναι για μένα ) πως θα ήταν να βρεθώ μαζί της στο κρεβάτι...Γιατί για μένα είναι φυσιολογικό να βλέπω την γυναίκα που με ενδιαφέρει και σαν φίλη, αλλά όχι μονάχα σαν φίλη...Εκείνη που με ενδιαφέρει...που λίγο έχει μπει ήδη "μέσα" μου...Και όχι μια με την οποία θα ήθελα one night stand η fuck friendship και τίποτε άλλο...Γιατί πες με στραβό, αλλά τις ετικετούλες και γρήγορα τις βάζω και δύσκολα τις αλλάζω ( ως προς το "καλύτερο"...ως προς το "χειρότερο" τις αλλάζω και μάλιστα τάχιστα )....Και συνεχίζω...πάντα μιλώντας ειδικώς και για την αφεντομουτσουνάρα μου...Αν κάποια την γουστάρω...δεν πάει να μου βάλει χίλιους τοίχους...αν με γουστάρει έστω και λίγο κι εκείνη...το "νιώθω"...Πες το έκτη αίσθηση...Και μέχρι ένα σημείο την καταλαβαίνω και την συμμερίζομαι...Θα έχει τα "κατάλοιπα" της, θα έχει τις φοβίες και τις αμφιβολίες της...δεν κατακρίνω τίποτε, ούτε ζορίζομαι...Αλλά ( πάντα μιλώντας για εμένα ) μετά από ένα σημείο κουράζομαι...Νιώθω ότι "πολεμάω" για το "τρόπαιο" και καμία δεν είχε, ούτε ποτέ θα έχει τέτοια αξία για μένα...Όσο και να την ήθελα...Γιατί όσο τρόπαιο και να ήταν εκείνη για μένα...Άλλο τόσο θα ήμουν κι εγώ για κείνη...

Αλλά αν ξεκινάμε μια γνωριμία αντιμετωπίζοντας τον άλλο σαν "αντίπαλο"...Πάντα μιλώντας για μένα...Βάζω στο όπλο μου ένα γαρύφαλλο και το εναποθέτω στα πόδια εκείνης που έτσι θα με έβλεπε...Ξαναφοράω το χιτώνιο μου...Το μπερεδάκι μου στραβά...Και χαιρετώ...Όσο και να με στεναχωρούσε...Γρήγορα η γρήγορα θα μου περνούσε...Γιατί θα το έκανα εγώ να μου περάσει...

Καλό να τα βάζεις με ανεμόμυλους...ρομαντικό...Αλλά εγώ ξέρω ότι η ζωή είναι μικρή και ο ωκεανός μεγάλος....Και θέλω να τον διασχίσω όσο γίνεται περισσότερο...Αν σε κάποια απλώνω το χέρι και εκείνη νομίζει ότι δεν θέλω να την "χαϊδέψω", αλλά να την χτυπήσω...Την καταλαβαίνω ειλικρινά, αλλά δεν θα μείνω στην πλώρη για πολύ, μέχρι ν' αποφασίσει να ανέβει στο "πλοίο" μου...Εσύ πριν αφεθείς με κάποιον, θέλεις να είσαι σίγουρη. Καλά κάνεις, γούστο σου και καπέλο σου...Εμένα δεν με ενδιαφέρει ποσώς η σιγουριά και προτιμώ τους Λωτοφάγους και τους Λαιστρυγόνες που θα συναντούσα κατά τη διάρκεια της πλοήγησης μου, να τους αντιμετωπίσω αν και όταν θα μου εμφανιστούν...

Γιατί η γυναίκα που θα πω γυναίκα "μου"...Θέλω να πιστεύω ότι είναι η καλύτερη μου φίλη, εραστής και σύντροφος μου...μέχρι αποδείξεως τουναντίον...Και δεν περιμένω από κείνη να παίξει αυτούς τους ρόλους μόνη της...ούτε να είναι εκείνη που πρώτη θα τους υποδυθεί...Αλλά ξεκινάω το "έργο" εγώ...Σίγουρα είναι θέμα χαρακτήρα...Μετά αν στην πορεία συνειδητοποιήσω ότι "έπαιζα" μόνος μου...Κατεβάζω την αυλαία...Ευχαριστώ την κομπάρσο ( γιατί αυτό θα ήτανε και όχι συμπρωταγωνίστρια...), υποκλίνομαι στο "κοινό" και φεύγω...Ένα πράγμα στη ζωή μου το έκανα από τότε που με θυμάμαι ενήλικο...και ας έφαγα πολλές φορές τα μούτρα μου...Δεν περίμενα ποτέ κάτι που ήθελα αρκετά να "γίνει" από μόνο του...Αλλά προσπαθούσα και συνεχίζω να προσπαθώ, να το "κάνω" εγώ...Ακόμα πηγαίνοντας και κόντρα στα "σημάδια", στις αντιξοότητες η στην λογική...Σίγουρα κάνοντας πολλές φορές λάθη...Και δεν μιλάω μόνο για τα αισθηματικά....

Υ.Γ. Αν είχες τα κότσια να διαβάσεις και αυτό το κατεβατό...Θα κατάλαβες ότι δεν ζορίστηκα καθόλου φιλαράκι μου καλό...Και ότι όταν μιλάω με ανθρώπους που λίγο η πολύ θεωρώ "δικούς" μου...Όπως εσύ καλή ώρα...Δεν με νοιάζει ποσώς αν με "ακούνε" οι άλλοι...Καλό σου βράδυ...

   

 

Το διάβασα όλο.  
Τελικά ο μαζοχισμός μου φτάνει σε επίπεδα που ούτε καν φανταζόμουν. Ευτυχώς είμαι εκπαιδευμένη στο γρήγορο διάβασμα και πιάνω λέξεις-κλειδιά.
Δεν κατάλαβες τι ακριβώς είπα για μένα, από δω και πέρα θέλω να είμαι σίγουρη για να αφεθώ, ακριβώς επειδή έκανα το αντίθετο μέχρι τώρα.
Όσο γι' αυτά που είπες εσύ, ένα σημείο με μπερδεύει, εκεί με το γαρύφαλλο και το χιτώνιο. Δεν μπορώ να καταλήξω αν είσαι ένας πολεμιστής του έρωτα ή ο Γιάννης Πάριος.   

 

Ο μαζοχισμός σου δεν έχει όριο και το ξέρω καλά...Λέξεις κλειδιά πες τα αλλού...γιατί ξέρω καλά ότι διάβασες μέχρι και τις τελείες τέτοια σκατοπερίεργη που είσαι  
Κατάλαβα πάρα πολύ καλά τι είπες για σένα...Και σου επαναλαμβάνω την φράση που μου είπε κάποτε κάποια ( γιατί κι εγώ έχω μνήμη τρελή )..." Αυτό το πράγμα ότι οι άλλοι δεν σε καταλαβαίνουν, κοίταξε το. Γιατί δεν ισχύει "...

Πολεμιστής είμαι για την πάρτη μου και την ζωή μου...Ούτε του έρωτα, ούτε ο Πάριος είμαι, ούτε ο Julio Iglesias...Ίσως ο Demis Roussos ( στο πολύ πιο αδύνατο, αλλά σίγουρα του ρίχνω στα μούσια χαχαχα )...

Και την ξανθιά καν την αλλού και όχι σε μένα....( περιμένω να τσιμπήσεις με αυτή την τελευταία φράση...Τσιπούρα ε τσιπούρα )....

Τεσπα...4-1...Το χάνεις τον αγώνα βουτυρομυγούλα μου καλή...Βάλε μέσα τον πάγκο όσο προλαβαίνεις...Και άλλαξε λίγο ρεπερτόριο στις ατάκες...φιλική συμβουλή...Μπορείς και καλύτερα...     

 

Για μια στιγμή τρόμαξα, νόμισα ότι θα έχεις γράψει 5 σελίδες και οι αντοχές μου γίνονται λιγότερες, όταν αρχίζει να νυχτώνει.   

 

Χαχαχα, lo so che mi vuoi bene...          

E la vuoi sapere tutta? Te ne voglio pure io...Veramente...Και μην μου συγκινείσαι...