Η πιο <<απαγορευμενη>> σκεψη σας με μια εικονα...με μια φραση..

Session(s) στα Καρπάθια Όρη.
Και συγκεκριμένα... :

 

 

να εχω δεμενα ματια και να αλλαζουν αντρες με την σειρα

 

Σίγουρα θα ακουστεί "τρελό" ( και ίσως και να είναι )...Σε καμία περίπτωση η συγκεκριμένη σκέψη δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί πλέον...Αλλά και όταν το υποκείμενο της βρισκόταν ακόμη στη ζωή μου...πάλι δεν νομίζω να πραγματοποιούταν...Γιατί αν μη τι άλλο ατιμωρησία για την συγκεκριμένη πράξη δεν προβλέπεται από κανένα νόμο...

Το λοιπόν, μετά από μια από τις εκστατικές νύχτες "ακραίων" μας ερωτικών περιπτύξεων...Και ενώ θα βρισκόταν κουλουριασμένη επάνω μου...Να της σήκωνα το πηγούνι με το αριστερό χέρι...Και με το δεξί να της έβαζα στο μέτωπο ένα περίστροφο...Και κοιτώντας την κατάματα...Να τραβούσα τη σκανδάλη...και να βαφόταν το πρόσωπο μου με τα υπολείμματα του κρανίου της...

Επαναλαμβάνω ότι αυτό που έγραψα ίσως για κάποιους και να είναι τρισάθλιο...Σίγουρα ήταν μια "απαγορευμένη σκέψη" που τέτοια θα μείνει...Για μια γυναίκα η οποία για μένα δεν ήταν απλά η αγάπη...αλλά για αρκετά μακρύ κομμάτι της "διαδρομής" μου πήγαινε ακόμη πιο πέρα και από τα σύνορα του θανάτου...Και παραδόξως...αυτή την "απαγορευμένη σκέψη" κάποτε είχαμε εξομολογηθεί ο ένας στον άλλον, ότι την είχαμε κάνει με ελάχιστες παραλλαγές ο ένας για τον άλλον...Αφού και εκείνη είχε σκεφτεί, να είχε εμένα, από την μεριά εκείνου που το πιστόλι θα του φιλούσε το μέτωπο...

 

Έφτασε ίσαμε το κρεβάτι και στάθηκε από πάνω μου. Άκουγα τα πάντα, αν και απλώθηκε νεκρική σιωπή, εγώ την άκουγα αυτή τη σιωπή. Εδώ έγινε μία κίνηση αυτόματη- ξαφνικά, και μ' ασυγκράτητη ορμή, άνοιξα άθελά μου τα μάτια. Με κοίταξε ίσια μες στα μάτια, και το περίστροφο ήταν κιόλας στον κρόταφό μου. Τα μάτια μας συναντήθηκαν. Όμως δεν κοιτάξαμε ο ένας τον άλλονα πάνω από μια στιγμή. Ξανάκλεισα με προσπάθεια τα μάτια μου, και την ίδια στιγμή, με όλη τη δύναμη της ψυχής μου, αποφάσισα να μην ξανασαλέψω και να μην ξανανοίξω τα μάτια, ότι κι αν μ' έβρισκε.
Η ΗΜΕΡΗ ΝΤΟΣΤΟΓΕΙΦΣΚΙ!

 

Ερωτας και θάνατος. Τα δύο φροϋδικά αρχέτυπα συνυπάρχουν και συμπορεύονται. Η απαγορευμένη σκέψη σου μου έφερε στο νου ένα νεανικό έργο του Καζαντζάκη, το Οφις και Κρίνο. Το πρωτοδιάβασα στα 17 και με είχε γοητεύσει...

 

Το "κείμενο" μου που διάβασες σήμερα σε άλλο νήμα. Το έγραψα το ίδιο βράδυ που εξομολογηθήκαμε ο ένας στον άλλον αυτή την "αποτρόπαια" σκέψη...Γυμνοί...ο ένας πάνω στον άλλο...μελανιασμένοι και οι δύο...εγώ μόνο στην ψυχή...εκείνη και στο κορμί...Και ήταν η πρόταση γάμου που της είχα κάνει και είχε αποδεχτεί...Για καλή τύχη και των δύο στο τέλος απομακρυνθήκαμε...Γιατί ίσως κάποια μέρα και την "απαγορευμένη μας σκέψη", να την κάναμε πραγματικότητα...Εδώ κλείνω γιατί όταν μιλάμε οι δυο μας...Όσο και να μας αρέσουν αυτά που λέμε, συχνά βγαίνουμε off topic χαχαχα  

 

Ελα μια μερα στο σπιτι μου να ζητησεις ζαχαρη και μολις ανοιξω την πορτα μην πεις τιποτα,τσιμπουκωσε με μεχρι να τελειωσω στο στομα σου και μετα πανε στον γκομενο σου να του κανεις καφε!!!!!!

 

Με μια γευση απο εσένα μεσα. Εκει να δεις τι τρελα θα ναι ο καφες   
Θα το σκεφτεται αυτη καθως θα πινει εκεινος τον καφε και θα τρελαινεται

 

 

Πως με καταλαβαινεις!""!!!!!!!!!  

 

Τα εχω ακουσει απο πολλους !! Μεγαλη φαντασιωση λεμε...(Δικια τους)

 

Μάλλον εννοεί την παύση αυτής εδώ της κτηνωδίας... ...απ' όπου κι αν γεννάται, όπου και αν εκτελείται.

Στην προκειμένη ο @mario_ αναφέρεται στην Παλαιστίνη. Εκτός και αν είσαι από την άλλη μεριά του Ατλαντικού, τρως πολύ χάμπουργκερ και η μέθοδος αποχαύνωσης των καλών παιδιών (Μπους-Τζους!) λειτούργησε.