Ομοφυλοφιλία: Ας ανοιχτούμε επιτέλους...

Για άλλη μια φορά κάνετε το ίδιο, μου λέτε τι να κάνω και τι οχι ... Δεν νομίζω ότι έχω βγάλει προκύρηξη για βοηθό στο φορουμ. Το quote που έκανα αφορούσε το 'ενάντια' και 'δεν είναι ομοφοβικό' αυτό μου αρκεί πιστέψτε με υπάρχουν πολλά άτομα έκει έξω που έχουν τις ίδιες απόψεις με ίδια ή άλλα λόγια που πλέων δεν χρειάζεται να τα διαβάσω το μανιουαλ είναι το ίδιο. Όπως επείσης και η παρέκκλιση απο τη συζήτηση με 'επιχειρήματα΄ τύπου "οδηγούν σε κοινωνικές διακρίσεις". Οι οποίες oh! για δείτε είναι υπαρκτές!!! Ασχολείστε τόσες μέρες με ένα θέμα που απλά έχετε ακούσει φευγαλέα (και δεν αναφέρομαι σε εσας συγκεκριμένα) ή δεν έχετε ιδέα για αυτό. Γενικότερα ΔΕΝ μπορείτε να ξέρετε πως μπορει να αισθάνεται ένας άνθρωπος αυτή τη στιγμή σε αυτό το φορουμ που βλέπει ένα υποτιθέμενα ανοιχτό κομιουνιτι σε gender issues να έχει κολλήσει τους lgbtq στον τοίχο και να μιλάει έτσι. Τα θερμά μου συλλαλητήρια. Και μην μου κάνετε quote στο quote οτι είμαι ειρωνική σε ένα θέμα που απλά θα πρέπει να ξεκινήσουμε να λέμε για τα βασικά. Bullying στους gay κακο πραμα. Τόσο βασικα.

 

εδω οι αντμιν μου διαγραψανε σχολια επειδη ειπα αλλο μελος του φορουμ ομοφοβικο ενω ειχε αποψεις τριτοκοσμικου στο τεξας.
το κακο λοιπον δεν ειναι απλα οτι υπαρχουν μερικα μελη που ακομα εχουν αγνοια ή οτι πρεπει να εξηγησω γιατι το ειπα σε ενα τυπο που τον καθοριζει ο επιφανιακος ορθολογισμος και οι νομοι οπως εχουν διαμορφωθει το 2014.
επισης για το τι κανει καποιος περα απο το πληκτρολογιο καλο ειναι να μην γινονται εικασιες εφοσον δεν γνωριζομαστε

 

Το bullying στην ζωή δεν γίνεται μόνο σε κάποιον που δηλώνει gay, αλλά και σε κάποιον που είναι χοντρός, κοντός, άσχημος, κλπ, κλπ. Ένα σωρό παραδείγματα έχει η ζωή.
Από την στιγμή που όλοι έχουμε περάσει ένα συγκεκριμένο όριο ηλικίας και δεν είμαστε πια παιδιά, υποθέτω ότι τα έχουμε βρει με τον εαυτό μας και δεν θα έπρεπε διόλου να μας νοιάζει τι σκέφτονται οι άλλοι για εμάς και αν οι προτιμήσεις μας τους θίγουν ή δεν τις αποδέχονται, για τους δικούς τους λόγους. Και αν μας νοιάζει, θέλω να πιστεύω ότι θα είναι μόνο σε σχέση με άτομα της οικογενείας ή του φιλικού μας κύκλου, με δυο λόγια, άτομα τα οποία γνωρίζουμε, μας γνωρίζουν και η γνώμη τους έχει βαρύτητα για εμάς. Το τι πιστεύει ο κάθε άγνωστος σε αυτό το φόρουμ ή οπουδήποτε αλλού, δεν θα έπρεπε να κάνει κανέναν να νοιώθει άσχημα για τις επιλογές του. Και οι μόνες πράξεις του για τις οποίες θα έπρεπε να λογοδοτήσει, είναι αυτές που θεωρούνται ποινικά κολάσιμες.

 

καλα τα ευκολογια εδω αλλα στον εξω κοσμο γινονται συνεχως περιστατικα ρατσιστικης βιας. δεν ειναι το θεμα αν τα εχεις βρει με τον εαυτο σου οταν για παραδειγμα πριν λιγες μερες στο παγκρατι φασιστες ξυλοκοπησαν και ελουσαν με σκιπ 2 ατομα που ηταν αγκαλια σε ενα παγκακι και μαλιστα δεν ενοχλησε σχεδον κανενα στο ελλαδισταν ουτε για να το παιξουν σαν ειδηση.

 

Έχεις δίκιο, αλλά το γεγονός που αναφέρεις ξεφεύγει από τα στενά πλαίσια του νήματος και επειδή αγγίζει λεπτά ζητήματα, εγώ προσωπικά δεν επιθυμώ να τοποθετηθώ δημόσια.

 

Ολη αυτή η λεξιλαγνεία, η ευθιξία και ο υπερβάλλων ζήλος εκατέρωθεν για political correctness είναι ενδεικτικές του πόσο διχασμένη είμαστε ως κοινωνία. Οι εντάσεις, οι προσπάθειες για οριοθέτηση, τα "ναι μεν αλλά", δείχνουν οτι ζούμε σε μιά χώρά όπου όλα επιτρέπονται "υπό όρους". Οροι που ακυρώνουν και αναιρούν. Αρνούμαστε να υποχωρήσουμε από τις στενές ατομικές μας πεποιθήσεις, ενστερνιζόμενοι τη θεωρία του μηδενικού αθροίσματος: ότι κερδίσει ο γείτονας, θα το χάσω εγώ. Λέω ναι στα δικαιώματα των άλλων, αρκεί να μην ξεβολευτώ εγώ.

Το συλλογικό καλό προϋποθέτει να μετακινηθούμε λίγο από τις στενές αντιλήψεις μας, να ανοιχτούμε, όπως αναφέρει ο νηματοθέτης. Η περιχαράκωση υπηρετεί το εκάστοτε στάτους κβο, γιατί διχάζει. Η κάθε εξουσία τρέφεται από το "διαίρει και βασίλευε"...

 

Πρώτα ειρωνικά σχόλια, εικονούλες και ύβρεις σε όποιον παραθέτει διαφορετική άποψη περί υιοθεσιών από ομοφυλόφιλους και μετά ανακαλύπτουμε «ομοφοβικές επιθέσεις» σε κάποιες λέξεις των κειμένων. Χεχεχε  

Τα είπαμε. Με αυτές τις πρακτικές οδεύει στο κοινωνικό περιθώριο το θέμα. Και μην το παρεξηγείτε. Δεν παρατηρείται μόνο στο forum η άρνηση να τεκμηριώσουν την άποψή τους κάποιοι ομοφυλόφιλοι που θέλουν να βγαίνουν μπροστά αλλά γενικότερα παρατηρείται ότι αυτοί οι συγκεκριμένοι αρκούνται στο να χαρακτηρίζουν τους άλλους ως ομοφοβικούς όταν δεν αποδέχονται άμεσα οποιαδήποτε αιτήματά τους.

 

Nαι βέβαια γιατί τα παιδιά των ομοφυλόφιλων δεν θα βγούνε οι άντρακλες σπαρτιάτες που επιθυμεί το γνωστό και μη εξαιρετέο κόμμα της Ελλάδας. Έτσι λοιπόν έχουμε μισό εκατομμύριο Έλληνες στρατόκαβλους, νοσταλγούς του Βασιλιά, του φασισμού (Μεταξάς) και της Χούντας για να καθορίσουν το τρόπο ζωής σε ένα α ποσοστό πολιτών, όπου κατά τα άλλα ζούμε σε δημοκρατικό καθεστώς...

Και φυσικά θα μου πεις ίσως μα καλά τι σχέση έχει αυτό; Έχει και παραέχει.... Όταν οι προτιμήσεις χαρακτηρίζονται τοιούτοι όχι απλά έχει αλλά παραέχει...

Λες και το μέλλον ενός παιδιού εξαρτάται από το αν γαμιούνται το βράδυ στη κρεβατοκάμαρα τους δυο άνδρες ή δύο γυναίκες....

Α ρε Ελλαδίτσα μου με τους εκσυγχρονιστές σου.... 50 αιώνες πίσω είσαι σήμερα, 150 θα είσαι σε 10 χρόνια.....

 

Εμ, αυτά είναι seduced mind. Αντί για επιχειρήματα υπέρ της άποψης, πολιτικολογίες... Δεν πρόκειται να γίνει δουλειά έτσι.

 

Θα αφήσω αυτό κάπου εδώ, http://www.qvzine.net/index.html ξέρω ότι θα μπερδέψω πολλούς από εσάς και μετά θα έχετε επιχειρήματα τύπου 'ααα να είδες μεταξί τους διαφωνούνε', αλλά πραγματικά δεν νομίζω ότι μπορώ να συνεχίσω με τόσο ματσο κομεντς.



Πέρα από το γάμο μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου

Ένα νέο στρατηγικό όραμα για όλες τις οικογένειες και σχέσεις μας.
1 Ιουλίου 2006

//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////


Εμείς οι υπογράφοντες και υπογράφουσες -λεσβίες, γκέϊ, αμφί, και τρανστζέντερ (lgbt) και οι σύμμαχοι μας ακτιβιστές, ερευνητές, εκπαιδευτικοί, συγγραφείς, καλλιτέχνες, δικηγόροι, δημοσιογράφοι, και οργανωτές κοινοτήτων- αναζητούμε να προσφέρουμε σε φίλους και συνεργάτες ένα νέο όραμα που να εγγυάται την κυβερνητική αλλά και ιδιωτική θεσμική αναγνώριση ποικίλων μορφών συμβίωσης, νοικοκυριών, συγγενικών σχέσεων και οικογενειών. Για να το επιτύχουμε ελπίζουμε να κινηθούμε πέρα από τα στενά όρια των πολιτικών του γάμου όπως αυτή τη στιγμή εκφράζονται στις ΗΠΑ.
Ζητούμε πρόσβαση σε ένα ευέλικτο σύνολο οικονομικών παροχών και επιλογών ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού, φυλής, φύλου/ταυτότητας φύλου, τάξης ή ιθαγένειας.
Εκφράζουμε και τιμούμε τους ποικίλους τρόπους με τους οποίους οι άνθρωποι βρίσκουν και κάνουν πράξη την αγάπη, φτιάχνουν σχέσεις, χτίζουν κοινότητες και δίκτυα φροντίδας και υποστήριξης, δημιουργούν νοικοκυριά, κάνουν οικογένειες, και οικοδομούν καινοτόμες δομές για να στηρίξουν και να συντηρήσουν κοινότητες.
Προσφέροντας αυτό το όραμα, δηλώνουμε ότι είμαστε μέρος μιας αλληλοεξαρτώμενης παγκόσμιας κοινότητας. Συμπαραστεκόμαστε στους ανθρώπους κάθε φυλής, φύλου και σεξουαλικής ταυτότητας, στις Ηνωμένες Πολιτείες και σ' ολόκληρο τον κόσμο, που δουλεύουν καθημερινά -συχνά κάτω από αντίξοες πολιτικές και οικονομικές συνθήκες- για να αντισταθούν στη δομική βία της φτώχειας, του ρατσισμού, του μισογυνισμού, του πολέμου, και της καταπίεσης, και για να οικοδομήσουν στέρεα θεμέλια κοινωνικής και οικονομικής δικαιοσύνης για όλους, από την οποία μπορεί στο βάθος του χρόνου να αναδυθεί τελικά η πραγματική ειρήνη και η αναγνώριση των οικουμενικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Γιατί το lgbt κίνημα χρειάζεται ένα νέο στρατηγικό όραμα

Η οικιακή και οικογενειακή ποικιλομορφία είναι ήδη ο κανόνας
Ο αγώνας για το δικαίωμα στο γάμο μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου είναι μια μόνο πτυχή μιας ευρύτερης προσπάθειας για την ενίσχυση της ασφάλειας και της σταθερότητας των ποικίλων νοικοκυριών και οικογενειών. Οι lgbt κοινότητες έχουν πλήθος λόγων να αναγνωρίζουν ότι οι οικογένειες και οι σχέσεις δεν έχουν σύνορα και ότι ποτέ δε θα περιοριστούν σε ένα μόνο πρότυπο.
Όλες οι οικογένειες, οι σχέσεις και τα νοικοκυριά που παλεύουν για σταθερότητα και οικονομική ασφάλεια θα βοηθηθούν αν διακριθούν βασικές μορφές νομικής και οικονομικής αναγνώρισης από την προϋπόθεση της γαμήλιας και συζυγικής σχέσης.
Τα ευρήματα της απογραφής στις ΗΠΑ μας λένε ότι μια πληθώρα ανθρώπων, ανεξάρτητως φύλου και σεξουαλικής ταυτότητας, δεν ζει σε παραδοσιακές πυρηνικές οικογένειες. Η αναγνώριση της ποικιλίας των νοικοκυριών που είναι ήδη ο κανόνας σ' αυτή τη χώρα είναι απλώς θέμα διεύρυνσης των διάφορων μορφών νομικής αναγνώρισης που είναι ήδη διαθέσιμες. Το lgbt κίνημα έχει παίξει αποφασιστικό ρόλο στη δημιουργία και προάσπιση των συμφώνων συμβίωσης, των υιοθεσιών από δεύτερο γονέα, των αμοιβαία επωφελών διακανονισμών, της από κοινού μίσθωσης ή ιδιοκτησίας στέγης, των κοινών παροχών υγείας, της προσφοράς νομικών υπηρεσιών, και άλλων μηχανισμών που βοηθούν στην δημιουργία σταθερότητας και ασφάλειας για λεσβίες, γκέι, αμφισεξουαλικούς και ετεροφυλόφιλους ανθρώπους και οικογένειες.
Στο απόγειο της επιδημίας του AIDS, οι κοινότητές μας δημιούργησαν συστήματα υποστήριξης και οικοδόμησαν νέες μορφές οικογένειας και συμβίωσης εν μέσω μιας καταστροφικής κρίσης και σε περίοδο μεγάλης οδύνης. Τόσο οι κοινότητές μας όσο και οι οργανώσεις για το AIDS αναγνώρισαν, σεβάστηκαν και αγωνίστηκαν για τα δικαιώματα των μη παραδοσιακά δομημένων οικογενειών και των μη συμβατικών συμβιώσεων.
Επιπρόσθετα, τα κινήματα των τρανστζέντερ και των αμφισεξουαλικών, που τόσο συχνά στην ιστορία αφέθηκαν πίσω ή παραμερίστηκαν από το κίνημα των λεσβιών και των γκέι, αμφισβήτησαν δυναμικά τις νομικές κατασκευές των σχέσεων και πάλεψαν για την κοινωνική, νομική και οικονομική αναγνώριση συμβιώσεων, νοικοκυριών και οικογενειών, που περιλαμβάνουν μέλη τα οποία σπάνε τα στενά όρια που απαιτούν συμμόρφωση στις νόρμες του κοινωνικού φύλου.
Το γεγονός ότι η κυβέρνηση ορίζει ως «νόμιμες οικογένειες» μόνο όσα νοικοκυριά αποτελούνται από ζευγάρια σε συζυγική σχέση προσφέρει τρομερά κακές υπηρεσίες στους πολλούς άλλους τρόπους με τους οποίους οι άνθρωποι φτιάχνουν τις οικογένειές τους, τα δίκτυα συγγένειας, τα νοικοκυριά και τις σχέσεις τους. Για παράδειγμα, ποιος από μας θα αμφισβητήσει σοβαρά ότι οι παρακάτω μορφές οικογενειών είναι λιγότερο άξιες σεβασμού κοινωνικά, οικονομικά και πνευματικά;
- Ηλικιωμένοι πολίτες που ζουν μαζί, προσφέροντας ο ένας στον άλλο φροντίδα, συντροφικότητα και/ή οργανωμένες οικογένειες.
- Ενήλικα παιδιά που ζουν μαζί με και φροντίζουν τους γονείς τους.
- Παππούδες, γιαγιάδες και άλλα μέλη της οικογένειας που μεγαλώνουν τα παιδιά των παιδιών τους (και/ή συγγενών τους).
- Νοικοκυριά όπου υπάρχουν περισσότεροι του ενός σύζυγοι, που αγαπιούνται πραγματικά και είναι αφοσιωμένοι ο ένας στον άλλο.
- Μικτές οικογένειες.
- Μονογονεϊκές οικογένειες.
- Διευρυμένες οικογένειες (ειδικά σε συγκεκριμένες ομάδες μεταναστών) που ζουν κάτω από την ίδια στέγη, όπου τα μέλη τους φροντίζουν το ένα το άλλο.
- Queer ζευγάρια που αποφασίζουν να κάνουν και να μεγαλώσουν ένα παιδί από κοινού με κάποιο άλλο queer άτομο ή ζευγάρι, σε δύο χωριστά νοικοκυριά.
- Στενοί φίλοι και συγγενείς που ζουν μαζί, έχοντας μακροχρόνιες, γεμάτες αφοσίωση, μη συζυγικές σχέσεις, αποτελώντας ο ένας για τον άλλο την κύρια πηγή φροντίδας και υποστήριξης.
- Σχέσεις φροντίδας και συμβίωσης που αναπτύχθηκαν για να παρέχουν υποστήριξη σε όσους ζουν με τον HIV/AIDS.
Ο γάμος δεν είναι η μόνη άξια σεβασμού μορφή οικογένειας ή σχέσης, και δεν θα πρέπει να πριμοδοτείται νομικά και οικονομικά σε σχέση με άλλες μορφές. Ενώ τιμούμε αυτούς για τους οποίους ο γάμος είναι η πιο ουσιώδης προσωπική - για μερικούς είναι επίσης μια βαθιά πνευματική - επιλογή, πιστεύουμε ότι πολλές άλλες μορφές σχέσεων συγγένειας, νοικοκυριών και οικογενειών πρέπει επίσης να αναγνωριστούν.

Αυξανόμενος αριθμός νοικοκυριών και οικογενειών αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες

Οι στρατηγικές μας οφείλουν να απευθύνονται όχι μόνο στους φόβους αλλά και στις ελπίδες εκατομμυρίων ανθρώπων σ' αυτή τη χώρα - lgbt και άλλων - που νιώθουν, όχι αδικαιολόγητα, φόβο και αγωνία για το οικονομικό τους μέλλον.
Η φτώχεια και οι οικονομικές δυσκολίες υπάρχουν παντού και συνεχώς αυξάνονται. Η πλεονεξία των εταιρειών, οι δραστικές περικοπές των φόρων που πληρώνουν οι πλούσιοι, και η αυξανόμενη μεταφορά δημοσίων επενδύσεων από τις ανάγκες των ανθρώπων στην αγορά όπλων, την αστυνόμευση και την κατασκευή φυλακών διευρύνουν συνεχώς το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών τόσο στις ΗΠΑ όσο και σε όλο τον κόσμο.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες όλο και πιο πολλά άτομα και οικογένειες (δυσανάλογα περισσότεροι μεταξύ των έγχρωμων και των μονογονεϊκών οικογενειών που επικεφαλής είναι γυναίκες) βιώνουν τη βία της φτώχειας. Εκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν ιατρική περίθαλψη, αξιοπρεπή στέγη ή αρκετή τροφή. Πιστεύουμε ότι το όραμα των lgbt για το μέλλον οφείλει να εκφράσει με σαφήνεια το τι συμβαίνει σ' όλη την επικράτεια των ΗΠΑ. Οι άνθρωποι δημιουργούν ιδιαίτερους δεσμούς και σχέσεις που τους επιτρέπουν να ζήσουν και να χτίσουν τις κοινότητες και τις σχέσεις συμβίωσης που αντικατοπτρίζουν τις συνθήκες, τις ανάγκες και τις ελπίδες τους. Ενώ πολλοί στην lgbt κοινότητα ζητούν τη νομική αναγνώριση του γάμου μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου, πολλοί άλλοι -ετεροφυλόφιλοι και/ή lgbt- φτιάχνουν τις σχέσεις, τους δεσμούς, και τα άτυπα συστήματα συγγένειας που ισχυροποιούν και υποστηρίζουν την καθημερινότητά τους, τη ζωή που ζουν πραγματικά, ανεξάρτητα από την κατεύθυνση προς την οποία κινούνται τα ιδεολογικά ρεύματα της εποχής.

Το «Κίνημα Υπέρ του Γάμου» της Δεξιάς είναι πολύ ευρύτερο από αυτό για το Γάμο Μεταξύ Ατόμων του Ίδιου Φύλου

Οι στρατηγικές του lgbt κινήματος πρέπει να είναι προφητικές, οραματικές, δημιουργικές και αρκετά πρακτικές, ώστε να αντιμετωπίσουν την αποτελεσματική και ισχυρή πολιτική τύπου «σφήνας» που μεταχειρίζεται η δεξιά -δηλαδή μια πολιτική στρατηγική που προωθεί το φόβο και την αγανάκτηση μεταξύ ομάδων με αποτέλεσμα τη μεταξύ τους σύγκρουση.
Η στρατηγική της Δεξιάς δεν εναντιώνεται μόνο στο γάμο μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου σαν ένα απομονωμένο θέμα. Ολόκληρο το νομοθετικό πλαίσιο των πολιτικών δικαιωμάτων για όλους τους ανθρώπους δέχεται επίθεση από τη Δεξιά, κωδικοποιημένο όχι μόνο με όρους σεξουαλικότητας, αλλά και φυλής, φύλου, τάξης, και στάτους ιθαγένειας. Η θέση της Δεξιάς κατά των lgbt είναι μια μόνο πτυχή μιας ευρύτερης συντηρητικής ατζέντας που προωθεί το εξαναγκαστικό, πατριαρχικό μοντέλο γάμου και που ξετυλίγεται στον αστικό στίβο με πολλούς και ποικίλους τρόπους - εκ των οποίων όλοι επηρεάζουν περισσότερο τις κοινότητες των φτωχών, των μεταναστών και των έγχρωμων. Σκοπός δεν είναι μόνο η ενδυνάμωση των στενών, ετεροσεξιστικών ορισμών του γάμου και η αναγκαστική συμμόρφωση, αλλά επίσης και η δραστική περικοπή της κρατικής χρηματοδότησης ενός ευρύτατου φάσματος οικογενειακών προγραμμάτων, συμπεριλαμβανομένων αυτών της φροντίδας των παιδιών, της υγειονομικής περίθαλψης, των υπηρεσιών υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, της σίτισης, καθώς και η μεταφορά της ευθύνης για την οικονομική επιβίωση στις ίδιες τις οικογένειες.
Επιπλέον, όπως ξέρουμε όλοι, η Δεξιά, ενσωματώντας με επιτυχία μια «αθόρυβη και κρυφή» γλώσσα σε πολλές αντί-LGBT τροπολογίες και πρωτοβουλίες για το γάμο, δημιούργησε το πλαίσιο για την αποδυνάμωση των συμφώνων οικιακής συμβίωσης και άλλων μορφών αναγνώρισης νοικοκυριών (τόσο για τους/τις queer, όσο και για τους/τις ετεροφυλόφιλους/-λες). Οι πόροι του κινήματος εξαντλούνται από συνεχείς αγώνες άμυνας καθώς προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τις επιθέσεις της Δεξιάς στα επιμέρους ζητήματα. Οι στρατηγικές μας πρέπει να συγκρουστούν κατά μέτωπο και μακροχρόνια από μια θέση που θα έχει όραμα και δύναμη.

«Ναι!» σε μια αστική κοινωνία μέριμνας και «Όχι!» στην πίεση της Δεξιάς για ιδιωτικοποιήσεις

Το να κερδίσουμε την ισοπολιτεία στο γάμο έτσι ώστε να έχουμε πρόσβαση στα δικαιώματα του/της συντρόφου μας δεν έχει και πολύ νόημα όταν τα δικαιώματα που διεκδικούμε περικόπτονται.
Την ίδια στιγμή που οι υπερασπιστές του γάμου μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου προωθούν την ισότητα στο γάμο ως έναν τρόπο για να εξασφαλίσουν τα ζευγάρια ίδιου φύλου και οι οικογένειές τους ασφαλιστικές παροχές και άλλες ωφέλειες που συνδέονται με τη γαμήλια ένωση, η Δεξιά έχει ξεκινήσει μια μακροχρόνια στρατηγική μάχη για τη διάλυση όλων των Δημοσίων Υπηρεσιών και των προγραμμάτων παροχών καθώς και των αστικών αξιών που εδραιώθηκαν τη δεκαετία του '30, αρχικά ως απάντηση στη διευρυνόμενη φτώχεια και τη Μεγάλη Ύφεση. Η πίεση για ιδιωτικοποίηση της Κοινωνικής Ασφάλισης και άλλων παροχών, προγραμμάτων και πόρων που καλύπτουν τις βιοποριστικές ανάγκες πολλών, παντρεμένων και μη, βρίσκεται στο κέντρο αυτής της επίθεσης. Στην πραγματικότητα όλα τα νοικοκυριά, εκτός των πλέον προνομιούχων, κινδυνεύουν ως αποτέλεσμα της σκληρής επίθεσης της Δεξιάς στη χρηματοδότηση των ανθρωπίνων αναγκών, συμπεριλαμβανομένης της περίθαλψης, της πρόνοιας, της έρευνας για το HIV-AIDS και της θεραπείας, της δημόσιας εκπαίδευσης, της φθηνής στέγης, και πολλών άλλων.
Τα άσχημα αυτά νέα γίνονται ακόμη πιο περίπλοκα εξαιτίας της στρατηγικής ενός τμήματος του lgbt κινήματος που εστιάζει στο γάμο μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου ως ένα μεμονωμένο ζήτημα. Αν επιτύχει αυτή η στρατηγική, πολλά άτομα και νοικοκυριά στις κοινότητες των ίδιων των lgbt δεν θα έχουν πρόσβαση σε παροχές και ευκαιρίες υποστήριξης που τους είναι αναγκαίες, μιας και οι παροχές αυτές θα είναι διαθέσιμες μόνο σε όσους παντρεύονται, αν παραμείνουν φυσικά διαθέσιμες τελικά. Πολλοί τρανστζέντερ, gender queer, και όσοι αρνούνται τις πειθαρχίες του κοινωνικού φύλου θα είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι, όπως και οι ηλικιωμένοι. Για παράδειγμα, υπολογίζεται ότι ένα 70-80% των ηλικιωμένων lgbt ανθρώπων ζουν μόνοι τους, ενώ έχουν ανάγκη από τα επιδόματα πρόνοιας, αναπηρίας, και σύνταξης τα οποία προσφέρονται σήμερα μόνο σε όσους είναι παντρεμένοι σύμφωνα με το νόμο.
Αντί να εστιάσουμε στα δικαιώματα του γάμου μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου, σαν να είναι η μόνη στρατηγική, εμείς πιστεύουμε ότι το lgbt κίνημα οφείλει να ενισχύσει την ιδέα ότι ο γάμος θα έπρεπε να είναι ένας μόνο από τους πολλούς δρόμους, μέσω των οποίων τα νοικοκυριά, οι οικογένειες, οι σύντροφοι και οι σχέσεις συγγένειας μπορούν να αποκτήσουν πρόσβαση στην υποστήριξη που παρέχει μια αστική κοινωνία μέριμνας.

Η επιθυμία για τη δημιουργία κοινότητας και σύνδεσης

Πιστεύουμε ότι οι στρατηγικές του lgbt κινήματος δεν πρέπει απλώς να κάνουν πιο δημοκρατικές την νομική αναγνώριση και τις παροχές αλλά πρέπει επίσης να μιλούν και για την ευρεία ανάγκη για μια αυθεντική και δίκαιη κοινότητα.
Πάρα πολλοί άνθρωποι στην κοινωνία μας και παντού στον κόσμο λαχταρούν μια αίσθηση κοινότητας που μεριμνά και συνδέει τα μέλη της, αποζητούν τη δυνατότητα να έχουν ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης και να μπορούν να διεκδικούν μια ζωή με νόημα, ελεύθερη από την απειλή της βίας και του φόβου. Πασχίζουμε για τη δημιουργία ενός κινήματος που θα εκφράζει αυτή την επιθυμία.
Πολλοί από μας λαχταρούν κοινότητες στις οποίες να υπάρχει συστημική αποδοχή, εκτίμηση και προστασία της διαφορετικότητας, και όπου η συμμόρφωση σε ένα στενό και περιοριστικό όραμα δεν θα απαιτείται ως αντάλλαγμα για την ένταξη σε μια αστική κοινωνία μέριμνας. Το όραμά μας είναι η δημιουργία κοινοτήτων στις οποίες μας ενθαρρύνουν: να ανακαλύψουμε το ευρύ φάσμα των ανιδιοτελών και θετικών δυνατοτήτων της αγάπης, του κοινωνικού φύλου, της επιθυμίας, του σεξ- και να δημιουργήσουμε νέες μορφές οργανωμένων οικογενειών χωρίς το φόβο ότι αυτή η αναζήτηση μπορεί δυνητικά να υπονομεύσει το δικαίωμά μας για σεβασμό και εκτίμηση τόσο στις κοινότητές μας και όσο στον υπόλοιπο κόσμο. Πολλοί από εμας, επίσης, πέρα από τις όποιες ταυτότητές μας, διεκδικούμε να τερματίσουμε τις προσπάθειες καταστολής και ελέγχου της προσωπικής μας ζωής. Για τις lgbt και τις queer κοινότητες, αυτή η επιθυμία έχει ιδιαίτερη σημασία.
Εμείς που έχουμε υπογράψει αυτή τη δήλωση πιστεύουμε ότι είναι απαραίτητο το να εργαστούμε για τη δημιουργία δημόσιων χώρων όπου θα είμαστε ελεύθεροι να: αγκαλιάσουμε όλα όσα είμαστε, αποκηρύξουμε τη δαιμονοποίηση της σεξουαλικότητας των lgbt που επιχειρεί η Δεξιά και τις επιθέσεις κατά της κουλτούρας των queer, καταπιαστούμε ανοιχτά με θέματα επιθυμίας και πόθου, και να επικυρώσουμε, στο πλαίσιο μιας κοινότητας μέριμνας, την πολυπλοκότητα και τον πλούτο του φύλου και της σεξουαλικής ποικιλομορφίας. Όπως και αν διαλέξουμε να ζήσουμε, πρέπει να υπάρχει ένας νόμιμος χώρος και για μας.

Οι αρχές που βρίσκονται στην καρδιά του οράματός μας

Εμείς, που υπογράφουμε αυτό το κείμενο, υποστηρίζουμε ότι μας είναι επειγόντως αναγκαίες στρατηγικές που να βασίζονται στις ακόλουθες αρχές:

- Αναγνώριση και σεβασμός των σχέσεων που έχουμε επιλέξει και των μορφών που παίρνουν αυτές.
- Νομική αναγνώριση ενός ευρέος φάσματος σχέσεων, νοικοκυριών, και οικογενειών -καθώς και των παιδιών όλων αυτών των νοικοκυριών και των οικογενειών- συμπεριλαμβανομένων: του γάμου μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου, των παρόχων που προβλέπουν τα σύμφωνα συμβίωσης, των υιοθεσιών από δεύτερο γονέα, και άλλων.
- Τα μέσα για τη φροντίδα του ενός από τον άλλο και αυτών που αγαπούμε.
- Διάκριση παροχών και αναγνώρισης από τη γαμήλια συνθήκη, την ιθαγένεια και την προϋπόθεση ότι "νόμιμες" σχέσεις είναι μόνο οι συζυγικές σχέσεις.
- Διάκριση κράτους και εκκλησίας σε όλα τα θέματα, συμπεριλαμβανομένων των ρυθμίσεων και της αναγνώρισης σχέσεων, νοικοκυριών και οικογενειών.
- Πρόσβαση για όλους στα αναγκαία κρατικά προγράμματα υποστήριξης συμπεριλαμβανομένων -και όχι μόνο- των: φθηνής και επαρκούς υγειονομικής περίθαλψης, φθηνής στέγασης, εξασφαλισμένης και ενισχυμένης Κοινωνικής Ασφάλισης, αποκατάστασης μετά από καταστροφές, πρόνοιας για τους φτωχούς.
- Απελευθέρωση από το στενό προσδιορισμό της σεξουαλικής μας ζωής, και των επιλογών φύλου, ταυτοτήτων και εκφράσεων.
- Αναγνώριση της αλληλεξάρτησης ως μια αστική αρχή και πρακτική επιβεβαίωση της σημασίας σύνδεσης με άλλους (που μπορεί να είναι και μπορεί να μην είναι LGBT) οι οποίοι αντιμετωπίζουν επίσης αντιδράσεις για τα νοικοκυριά τους και τη σύνθεση των οικογένειών τους -συμπεριλαμβανομένων των: ηλικιωμένων, κοινοτήτων μεταναστών, άγαμων γονέων, κακοποιημένων γυναικών, φυλακισμένων και πρώην φυλακισμένων, ανθρώπων με αναπηρία και φτωχών ανθρώπων.
Πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι οι στρατηγικές μας δεν βοηθούν να δημιουργηθεί ή να ενισχυθεί το νομικό πλαίσιο που αποδυναμώνει το σύμφωνο αστικής συμβίωσης για όσους/όσες προτιμούν αυτή ή όποια άλλη επιλογή εκτός του γάμου, όπως τα σύμφωνα αμοιβαίας ωφέλειας, και άλλες επιλογές. Οι στρατηγικές του LGBT κινήματος δεν πρέπει ποτέ να εξασφαλίζουν προνόμια μόνο για κάποιους ενώ ταυτόχρονα να αφαιρούν επιλογές για τους πολλούς. Οι στρατηγικές μας οφείλουν να διευρύνουν τα σημερινά όρια της συζήτησης και όχι απλώς να ενισχύουν τα ήδη υπάρχοντα.

Μια νικηφόρα στρατηγική

Κανένα κίνημα δεν ευδοκίμησε χωρίς την κριτική ικανότητα του να μπορεί να φανταστεί το τι είναι εφικτό. Το κάλεσμά μας για μια καινούρια αστική δέσμευση, που να περιλαμβάνει την αναγνώριση και την ευημερία των ποικίλων νοικοκυριών και οικογενειών, δεν είναι ούτε ουτοπική ούτε ανεδαφική. Σε αυτούς που υποστηρίζουν ότι η ισότητα στο γάμο πρέπει να έχει στρατηγικό προβάδισμα σε σχέση με την ανάγκη για αναγνώριση άλλων μορφών συμβίωσης, νοικοκυριών, και οικογενειών, σημειώνουμε ότι ο γάμος μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου (ή παρόμοιων προσεγγίσεων αυτού) έγιναν δεκτές στον Καναδά και σε άλλες χώρες μόνο μετά την αστική δέσμευση για καθολική ή ευρεία πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη και σε άλλες τέτοιες παροχές. Επιπρόσθετα, στις ΗΠΑ, μια στρατηγική που συνδέει τα δικαιώματα των συζύγων του ιδίου φύλου με ένα ευρύτερο όραμα αρχίζει να επηρεάζει κάποιες από τις καμπάνιες που γίνονται σε πολιτειακό επίπεδο κατά των πρωτοβουλιών για το γάμο μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου.

Το όραμα για όλες τις οικογένειες και τις σχέσεις μας δίνει ήδη έμπνευση για θετική αλλαγή.

Παρακάτω προσφέρουμε μερικά παραδείγματα των τρόπων με τους οποίους ένα όραμα χωρίς αποκλεισμούς, όπως αυτό που προτείνουμε, μπορεί να προωθήσει πρακτικές, προοδευτικές αλλαγές και να ανοίξει νέες ευκαιρίες για τη στρατηγική γεφύρωση των διαφορών.

- Καναδάς
Ο Καναδάς έχει κάνει σημαντικά βήματα τα τελευταία χρόνια προς τη νομοθετική αναγνώριση της ισοτιμίας των τρόπων με τους οποίους οι άνθρωποι φτιάχνουν τις οικογένειες τους και τις σχέσεις τους για να ανταποκριθούν σε κρίσιμες κοινωνικές λειτουργίες (όπως η γονεϊκότητα, η ανάληψη οικονομικής υποστήριξης, η παροχή στήριξης σε ηλικιωμένα και ασθενή άτομα, και άλλες).
Τη δεκαετία του '90 δύο υποθέσεις που έφτασαν στο Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας διεύρυναν συγκεκριμένα δικαιώματα και υποχρεώσεις που απορρέουν από το γάμο τόσο στα ζευγάρια μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου όσο και του αντίθετου φύλου. Στη συνέχεια η Ομοσπονδιακή Πράξη για τον Εκσυγχρονισμό των Παροχών και των Υποχρεώσεων (2000) εξάλειψε ουσιαστικά τη νομική διάκριση μεταξύ έγγαμων και άγαμων συζυγικών σχέσεων.
Το 2001, λαμβάνοντας υπόψη την εντολή που ζητούσε «να ληφθούν μέτρα που θα κάνουν το νομικό σύστημα περισσότερο αποτελεσματικό, προσβάσιμο, οικονομικό, και δίκαιο», η Νομική Επιτροπή του Καναδά εξέδωσε την έκθεση Πέρα από τη Συζυγικότητα. Σε αυτήν την έκθεση καλούσε για θεμελιώδεις αναθεωρήσεις του νόμου έτσι ώστε να γίνουν σεβαστές και να υποστηριχθούν όλες οι, μεταξύ ενήλικων προσώπων, σχέσεις φροντίδας και αλληλεξάρτησης, ανεξάρτητα από το αν οι σχέσεις αυτές είναι ή δεν είναι συζυγικής φύσεως.

- Αριζόνα
Η Συμμαχία για την Αριζόνα (www.aztogether.org) διεξάγει τελευταία μια ευρεία εκστρατεία που δίνει έμφαση στο πως η προτεινόμενη συνταγματική τροποποίηση για την «προστασία του γάμου» θα επηρεάσει όχι μόνο τα ζευγάρια ατόμων του ίδιου φύλου αλλά και ηλικιωμένους, ανθρώπους που έχουν επιζήσει μετά από βία εντός της οικογένειας, άγαμα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια, υιοθετημένα παιδιά, καθώς και την επιχειρηματική κοινότητα. Η Συμμαχία για την Αριζόνα υπογραμμίζει την πιθανότητα η τροποποίηση αυτή να αφαιρέσει την αναγνώριση από αυτούς που ζουν με σύμφωνα αστικής συμβίωσης, τόσο από την κυβέρνηση όσο και από τις επιχειρήσεις. Τονίζουν επίσης ότι οι υποστηρικτές της τροποποίησης για την "προστασία του γάμου" (DOMA - Defence Of Marriage Act) είναι οι ίδιες δυνάμεις που θέλουν τη συγκατοίκηση/συμβίωση να διατηρηθεί ως έγκλημα. Ως αποτέλεσμα των προσπαθειών της Συμμαχίας η υποστήριξη στην συνταγματική τροποποίηση μειώθηκε σημαντικά (από 49% σε 33%) στη διάρκεια λίγων μηνών (Μάιος 2005 - Σεπτέμβριος 2005). Κατά συνέπεια, καθώς η τροποποίηση θα τεθεί σε ψηφοφορία το Νοέμβριο του 2006, η Αριζόνα θα γίνει η πρώτη πολιτεία που θα απορρίψει μία κρατική, κατά των γκέι συνταγματική τροποποίηση για το γάμο στα παραβάν των εκλογικών κέντρων. Προτείνουμε το LGBT κίνημα να δώσει ιδιαίτερη προσοχή στον τρόπο με τον οποίο οι ακτιβιστές στην Αριζόνα έθεσαν το πλαίσιο της εκστρατείας τους για την προστασία των διαφορετικών οικογενειακών διευθετήσεων.

- Νότια Καρολίνα
Η Συμμαχία για την Ισότητα στη Νότια Καρολίνα (www.scequality.org) μάχεται ενάντια σε μια συνταγματική τροπολογία που έχει κατατεθεί, δίνοντας έμφαση στη «Δικαιοσύνη για όλες τις Οικογένειες». Αυτή η συμμαχία δε δίνει έμφαση μόνο στις οικογένειες όπου επικεφαλής είναι κάποιος LGBT, αλλά χτίζει σκοπίμως σχέσεις με πολλά κομμάτια του εκλογικού σώματος, τις κοινότητες των μεταναστών, των ηλικιωμένων, των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, των άγαμων ετεροφυλόφιλων ζευγαριών, των υιοθετημένων παιδιών, των οικογενειών κρατουμένων σε φυλακές κ.ά. Καθώς γράφουμε αυτή τη δήλωση, οι προσπάθειες της Συμμαχίας προς αυτή την κατεύθυνση ενισχύονται περαιτέρω δίνοντας έμφαση στο μήνυμα: «Οι οικογένειες δεν έχουν σύνορα. Όλοι ανήκουμε σε κάποια.»

- Γιούτα
Το Σεπτέμβριο του 2005, ο δήμαρχος του Salt Lake City, Ross Anderson υπέγραψε μία Εκτελεστική Εντολή δίνοντας τη δυνατότητα, στους υπαλλήλους του Δήμου, παροχής ασφαλιστικής κάλυψης των «ενδοοικιακών συντρόφων» τους. Λίγους μήνες αργότερα το Δημοτικό Συμβούλιο, υπερβαίνοντας αυτή την Εντολή, θέσπισε μία διάταξη που επιτρέπει στους δημοτικούς υπαλλήλους να ορίσουν έναν «δηλωθέντα ενήλικο» που θα δικαιούται ασφαλιστικής κάλυψης συνδυάζοντάς την με τις παροχές που προσφέρονται στον εργαζόμενο. Οι προϋποθέσεις περιελάμβαναν διαβίωση μαζί με τον εργαζόμενο για περισσότερο από ένα χρόνο, ηλικία μεγαλύτερη των 18 ετών και το να είναι οικονομικά εξαρτώμενος ή αλληλοεξαρτώμενος. Οι παροχές αυτές επεκτείνουν την ισχύ τους και για τα παιδιά του δηλωθέντα ενήλικου. Εφόσον ο σύντροφος του εργαζόμενου, του ιδίου ή του αντίθετου φύλου, πληρούσε τις προϋποθέσεις, ο ορισμός αυτός είναι αρκετά ευρύς ώστε να περιλαμβάνει νοικοκυριά με πολλές, διαφορετικές διευθετήσεις. Η διάταξη ξεπέρασε τόσο το βέτο που άσκησε ο δήμαρχος (η πρόθεση του οποίου ήταν η παροχή προνομίων μόνο σε σχέσεις που "μοιάζουν" με συζυγικές) όσο και την αγωγή που κατέθεσαν ομάδες κατά των gay. Ο δικαστής που προέδρευε στην εκδίκαση της αγωγής έγραψε ότι «οι άγαμοι εργαζόμενοι μπορεί να έχουν σχέσεις εκτός γάμου -κινητοποιούμενοι από αισθήματα οικογένειας, συναισθηματικούς δεσμούς ή σκεπτόμενοι πρακτικά ζητήματα- που να χρησιμοποιούν αυτούς τους πόρους ώστε να παρέχουν τα απαραίτητα για την επιβίωση, συμπεριλαμβανομένης και της υγειονομικής περίθαλψης». Συνιστούμε να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή σε τέτοιες προσπάθειες για την παροχή υλικής βοήθειας σε ένα, όσο το δυνατόν ευρύτερο, φάσμα οικογενειακών μορφών.

Προσφέρουμε αυτά τα τέσσερα παραδείγματα για να καταδείξουμε το γεγονός ότι υπάρχουν τρόποι να κινηθούμε μπροστά με ένα στρατηγικό όραμα που θα είναι ευρύτερο από αυτό του γάμου μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου, και το οποίο θα περικλείει όλες μας τις οικογένειες και σχέσεις. Διαφορετικές περιοχές της χώρας θα απαιτούν διαφορετικές στρατηγικές, αλλά μπορούμε και πρέπει να κρατήσουμε ως κεντρική ιδέα στη δουλειά μας, ότι όλες οι μορφές οικογένειας πρέπει να προστατεύονται - όχι απλώς επειδή αυτό είναι το σωστό, αλλά επίσης επειδή είναι η νικηφόρα στρατηγική που θα μας πάει μπροστά.

Ένα τολμηρό, νέο όραμα θα αγγίξει πολλούς που δεν είναι ακόμα μαζί μας

Σε μια εποχή όπου η ηθική του στενού ατομικού συμφέροντος και του αποκλεισμού της διαφορετικότητας είναι κυρίαρχη, και που η Δεξιά ισχυρίζεται ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα κοινωνικά και οικονομικά αγαθά δεν "επαρκούν", αυτό το νέο όραμα έχει τη μακροπρόθεσμη δυνατότητα να δημιουργήσει ισχυρές και ζωντανές σχέσεις, συνασπισμούς και συμμαχίες ανάμεσα σε κοινότητες εγχρώμων, κοινότητες μεταναστών, LGBT και queer κοινότητες, ηλικιωμένους, μονογονεϊκές οικογένειες, φτωχούς εργαζόμενους -κοινότητες που έχουν χτυπηθεί σκληρά από την απληστία και την έλλειψη ανθρωπιάς του οικονομικού και πολιτικού προγράμματος της Δεξιάς.
Σε μια εποχή όπου το κίνημα των συντηρητικών δημιουργεί μια ατζέντα φόβου, λιτότητας, και αντίθεσης προς την ίδια την ιδέα μιας κοινωνίας μέριμνας, χρειάζεται να διεκδικήσουμε τις βαθύτερες δυνατότητες των αλληλοσυνδεόμενων κοινωνικών σχέσεων και της ανθρώπινης έκφρασης. Πρέπει να έχουμε την τόλμη να ονειρευόμαστε τον κόσμο που έχουμε ανάγκη, τον κόσμο που έχει χώρο για όλους εμάς, ακόμα και όταν οργανώνουμε το επίπονο έργο της επεξεργασίας των στρατηγικών πρακτικών που θα απευθύνεται στις πραγματικότητες της καθημερινότητάς μας. Το κίνημα των LGBT έχει προστατεύσει με μαχητικότητα και φαντασία τις οικογένειές του, σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας του. Τώρα, περισσότερο από ποτέ, είναι η στιγμή να συνεχίσουμε να βρίσκουμε νέους τρόπους υπεράσπισης όλων των οικογενειών μας, και να αγωνιστούμε έτσι ώστε ο γάμος μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου να είναι μία μόνο δυνατότητα σε έναν ευρύ κατάλογο επιλογών που θα έχουν οι άνθρωποι στον τρόπο με τον οποίο οικοδομούν τις ζωές τους.
Καλούμε φίλους από παντού να ενωθούν μαζί μας για να εξασφαλίσουμε ότι υπάρχει χώρος, αναγνώριση και πρακτική υποστήριξη για όλους μας, καθώς θα ονειρευόμαστε από κοινού ένα νέο μέλλον όπου όλοι οι άνθρωποι θα είναι αληθινά ελεύθεροι.

 

Σαφέστατα και γίνεται σε πολλούς άλλους ανθρώπους bullying όπως επίσης γίνεται π.χ. σε μια γυναίκα που αποφασίζει να ντυθεί όπως της αρέσει αλλά στα Α male επικρατεί η άποψη ότι αυτή η γυναίκα προκαλεί με το ντύσιμό της οπώτε έχουμε κάθε δικαίωμα να της συμπεριφερθούμε σαν μπαμπουινοι όταν περάσει από δίπλα μας άρρηκτα συνδεδεμένο οτι αυτή η γυναίκα μας είναι διαθέσιμη. Το ότι ένας άνθρωπος έχει το σθένος και την δύναμη να μπορεί να ξεπεράσει οποιαδήποτε βίαιη συμπεριφορά είτε λεκτική είτε σωματική, δεν σημαίνει οτι αυτό πρέπει να ισχύει για όλους και ότι τα άτομα που δεν είναι τόσο δυνατά θα πρέπει να είναι άξια της μοίρας τους.

 

Το "άξια της μοίρας τους" δεν το είπα/υπονόησα πουθενά.
Αυτό που προσπαθώ να εξηγήσω είναι ότι, ο κάθε άγνωστος, τα λόγια και η γνώμη του έχουν τόση αξία, όση εμείς αποφασίσουμε να δώσουμε. Κανείς δεν μας υποχρεώνει να απολογούμαστε για οποιαδήποτε επιλογή μας, αν αυτή δεν βλάπτει τον άλλον.