Προς Masters

Γνωρίζετε μία υποτακτική ή σκλάβα.
Την δέχεστε αμέσως όποια και εάν είναι?
Χρειάζεστε χρόνο?
Εάν ναί πόσο χρόνο πιστεύετε ότι χρειάζεται ή πρέπει να διαρκέσει η δοκιμαστική περίοδος?

 

τον αντιστρόφως ανάλογο της επιτυχίας μας ως Μαστερζ.

 

οσο με καθε ανθρωπο που γνωριζες και πριν ανακαλυψεις την ιδιαιτεροτητα σου....και λιγο παραπανω μιας και μια D/s σχεση δεν ειναι απλως μια σχεση

 

Σε ευχαριστώ για την τοποθέτησή σου....!
Προσωπικά θεωρώ ότι είναι απαραίτητο να μεσολαβήσει μιά συγκεκριμένη χρονική περίοδος (εγώ την ορίσει χρονικά - δεν θα αναφέρω ακόμα πόσο).

 

η περιοδος γνωριμιας και επικοινωνιας δυο ανθρωπων και μαλιστα υπο το καθεστως μιας επικειμενης D/s σχεσης δεν νομιζω οτι οριζεται χρονικα εξαρχης. Εξαλλου η χημεια ειναι καλος γνωμονας. Προχωρας με αργα βηματα και με συνεση και βλεπεις.....

 

Συμφωνώ μαζί σου σχετικά με τη χημεία, αλλά πιστεύω ότι για να υπάρξει κάποια σχέση που να μην είναι απλά μία session και να έχει διάρκεια χρειάζεται χρόνος ώστε να αποκαλύψει - εμφανίσει καλές ή κακές συμπεριφορές της υποτακτικής ή σκλάβα (αλλά και αντίστροφα του Κυρίου)

 

Όλες οι σχέσεις δεν χρειάζονται ένα χρονικό διάστημα, για να αποκαλύψει ο ένας στον άλλον τα καλά του και τα στραβά του και να αποφασιστεί από κοινού η συνέχιση ή η διακοπή τους; Άλλωστε στην αρχή όλοι δείχνουμε τον καλύτερο εαυτό μας.
Και ακόμα και έτσι, τίποτα δεν είναι δεδομένο, κάθε μέρα που περνάει επαναπροσδιορίζονται και αξιολογούνται διαφορετικά πολλά από τα θέλω μας. Γι' αυτό, αν σε ενδιαφέρει ένας άνθρωπος, οφείλεις να τον κερδίζεις κάθε μέρα, ξανά και ξανά. 

 

Τι θα πει δοκιμαστική περίοδος;
Την αποδέχεται ή όχι.

 

Δεν μπορείς να την αποδεχθείς ή όχι έτσι χωρίς να τη γνωρίσεις πρώτα. Σε αυτό αποσκοπεί η
δοκιμαστική περίοδος.
Για μένα ένα ικανό διάστημα για να δεις αν μπορείς να κάνεις χωριό με κάποιον είναι ένα εξάμηνο,
που βέβαια είναι γεμάτο. Εννοώ ότι ζεις με τον άνθρωπο αυτό. Όχι απαραίτητα κάτω από την ίδια στέγη ( αυτό θα ήταν ιδανικό γιατί τότε βγαίνουν πολλά συμπεράσματα) αλλά μοιράζεσαι στιγμές
καθημερινά και "τρίβεσαι'.
Πάντως σίγουρα το ταξίδι ξεκινάει μετά την περίοδο αυτή της προσαρμογής και για τους δύο, και
πρακτικά δεν σταματάει ποτέ , μια και " αν δε ρίχνεις ξύλα στο τζάκι αυτό γρήγορα σβήνει".

 

Ο καθένας είναι υπό δοκιμήν εις το διηνεκές.

 

Σε ευχαριστώ γιά την τοποθέτηση.  

 

Αγαπητέ "espimain" μπορείς να μη συμπίπτουν οι απόψεις μας, όμως σε ευχαριστώ για τοποθέτησή σου. Πάντα είναι χρήσιμες και διαφορετικές φωνές.