Όταν ο Κ αφήνει το υ...

Λατρεύω τις γάτες, αλλά σε αυτό το θέμα συμπεριφέρομαι σαν σκυλί.

 

 

Αν μπορώ να διακρίνω ένα πεδίο όπου ο άνθρωπος ξεγυμνώνεται (κυριολεκτικά και μεταφορικά) αυτό δεν είναι άλλο απ'το ερωτικό. Αν δεν το κάνει κι εκεί τότε είναι άξιος της μοίρας του, κουμπωμένος ασφυκτικά απ'τον περιχαρακωμένο κοινωνικό ιστό που τον γεμίζει με ρόλους κι ευθύνες και μάλιστα χωρίς συναίνεση απ'τη μέρα που γεννιέται.
Συνεπώς, μόνο ρόλοι δεν είναι οι αυτοπροσδιορισμοί ερωτικής αλληλεπιδράσεως (Κ/υ) αλλά σημείο αναφοράς κι εκκίνησης για ένα ξεγυμνωμένο σχετίζεσθαι μεταξύ δύο ανθρώπων. Χαρακτηρίζει την ερωτική τους προσωπικότητα είτε μένοντας στο σεξουαλικό είτε στην ευρύτερη προσωπική τους καθημερινότητα, εκεί που σταματάνε οι κοινωνικοπολιτικές υποχρεώσεις (τις οποίες πρέπει να διέπει η ισότητα) και αρχίζει το ξεδίπλωμα της ερωτικής τους ταυτότητας. Αλίμονο αν το έβλεπαν ως "ρόλο" με την αρνητική έννοια της καταπίεσης. Αυτό κι αν θα ήτο μαζοχισμός και μάλιστα ανυπόφορας σ'ένα πεδίο που όπως προανέφερα, ο άνθρωπος οφείλει να διεκδικεί, μέχρι εσχάτως, την ολική "γύμνια" του.

 

Αν αυτό είναι το πεδίο, η παιδεία έγινε πεδιάδα....
Αντικαταστήσαμε τις ελευθερίες με υποκατάστατα ψευτοελευθεριών και ψευδαισθήσεων που ακόμη κι αυτά δυσκολευόμαστε να κατακτήσουμε, δηλώντας έτσι την ανημπόρια και ανικανότητά μας.

 

Αν κ νέα στο χώρο κ vanilla αυτό που βλέπω ειναι οτι όπου κ αν δεις γύρω σου η "βιτρίνα " τελικά παίζει τον σημαντικότερο ρόλο.

Διαβαςα πολύ αξιόλογες απαντήσεις απο ανθρώπους που δεν ξέρω κ δεν με ενδιαφέρει αν γράφονται με τον έναν η τον άλλον τροπο ... Μου φτάνει που μπορώ να ανοίξω το μυαλό μου , να συνγραφώ κ να μοιράζομαι βιώματα

 

Γι’ αυτό χρειάζονται καθοδήγηση αρκετοί άνθρωποι σχετικά με το τι να κάνουν με την γκόμενα που μόλις άφησαν/ τους άφησε. Γιατί δεν ξέρουν καλά το ρόλο τους ως κυρίαρχοι, υποτακτικοί κλπ. Δεν μπορείς να κάνεις ό,τι θες ή ό,τι αισθάνεσαι. Υπάρχουν κανόνες και πρωτόκολλα εδώ. Έχουμε απελευθερωθεί από τα κλισέ της συντηρητικής κοινωνίας.

Χρειάζεται λοιπόν και ο υποβολέας των ηλεκτρονικών fora για να τους υπενθυμίζει τον ρόλο και να τους κατευθύνει. Τώρα σε τι είδους παράσταση παίζουν δεν έχει σημασία. «Ρόλοι» είναι αυτοί που επιβάλλει το ελευθεριάζον καθεστώς του bdsm.
Αρπάξτε από ένα ρόλο και πείτε μας κι εσείς τι θέλετε να είστε και πως να σας βλέπουμε. Πριγκίπισσες και βασιλόπουλα ακόμη δεν προβλέπονται. Παίξτε Gor αν θέλετε (άλλοι ρόλοι εκεί).
Αν χρειαστείτε πληροφορίες για το πως να συμπεριφερθείτε στο νυν και πρώην σύντροφό σας, μη διστάσετε. Όλα τα προβλέπουν οι ρόλοι.

Έχει τελικά σχέση η αναρχία με το bdsm. Μάλλον είχα άδικο σε άλλο νήμα  

 

Απελευθερωση επι της ουσιας υπαρχει μονο εφ οσον καποιος απο τους δυο δε μπορει να σταθει στο υψος του και γινεται αυτοματα. Μην τον κλαις. Πιστεψε με.....
ξερω ποναει και ενα τσουβαλι γιατι ειναι στην πλατη σου ομως ο κυκλος ηταν μικροτερος οσων επιβαλλει μια τετοια σχεση....

 

Πολύ καλά τα λες, μόνο που θα άλλαζα την "καθοδήγηση" με τη "γνώση".Αυτό τελικά λείπει
και δημιουργεί προβλήματα στις D/s σχέσεις. Εκεί είναι και η ευθύνη των εμπειρότερων να
μοιραστούν τα βιώματα τους με τους υπόλοιπους.

Τώρα επειδή το βήμα δίνεται σε όλους ελεύθερα, όλοι εκφράζουν μια άποψη ,σωστή ή λάθος.
Μεγάλα παιδιά είμαστε με κρίση, (λέμε τώρα) ας επιλέξουμε αυτούς που θεωρούμε αξιόπιστους.

 

Η αναρχία, @Elysium, αφορά αυτόν που λέει ότι είναι αναρχικός, τους άλλους πολύ λιγότερο, βασικά δεν τους πέφτει λόγος. Το πώς σχετίζεται κάποιος όμως αφορά πάρα πολύ τους άλλους με τους οποίους πηγαίνει να σχετιστεί, όχι;

Τι σχέση έχει με το αν είναι κάποιος εξηγημένος στη σχέση του όταν αυτή τελειώνει; Γιατί γι' αυτό μιλάμε ουσιαστικά, εξειδικεύοντας ως προς D/s.

Όταν κάποιος δηλώνει Κυρίαρχος, Dom, Master και πάντως το Top του πέφτει λίγο, ξέρουμε τι κάνει; Ουσιαστικά υ π ό σ χ ε τ α ι πράγματα στο υποτακτικό άτομο. Ένα από αυτά που υπόσχεται, συνήθως υπόρρητα, είναι και η φροντίδα. Γιατί το κάνει αυτό ο Κυρίαρχος; Γιατί με αυτόν τον τρόπο απολαμβάνει να σχετίζεται. Χωρίς να παραβλέπω τα kinks, που τα θεωρώ εκ των ουκ άνευ, η ουσία στο D/s είναι το είδος της σχέσης. Και δεν είναι μόνον η λέξη release με ιδιαίτερο νόημα. Όταν λέμε πως ο Κυρίαρχος α ν α λ α μ β ά ν ε ι μια υποτακτική (ή περισσότερες) αυτό δεν έχει ιδιαίτερο νόημα; Δεν λέμε π.χ. "τα φτιάξανε", κάνω λάθος;

Ναι, είναι η πονεμένη αλήθεια πως όταν σχετίζονται δύο άνθρωποι δεν είναι πάντα "ο εαυτός τους". Κάποιες φορές πρέπει να σκεφτούν πρώτα τον άλλο, αν θέλουν να συνεχίσουν να σχετίζονται. Να τον δουν, να τον αφουγκραστούν και να τον καταλάβουν. Να κάνουν, ίσως, πως δεν κατάλαβαν πράγματα. Να τον αφήσουν να μουρμουρίσει χωρίς να σηκώσουν ντε και καλά το θέμα, να του δώσουν χώρο να ανασάνει, να υποχωρήσουν, να κανακέψουν, να χαϊδέψουν αν και θα προτιμούσαν να είναι για ποτά με τους κολλητούς τώρα ή στον υπολογιστή ή να κοιμούνται. Για να κάνει και ο άλλος το ίδιο γι αυτούς. Είμαι από αυτούς που αποδίδουν στις λέξεις τη σημασία τους και όταν λέω Κυρίαρχος εννοώ Κυρίαρχος και όχι κάτι που μοιάζει ή ίσως είναι Κυρίαρχος. Αλλά κάποια πράγματα όπως ο σεβασμός, η κατανόηση και η εμπιστοσύνη είναι στ αλήθεια κοινά για όλους.

Λέτε "κάνω αυτό που μου λέει η ψυχή μου και κανόνες δεν γουστάρω". Μάλιστα. Πρώτα πρώτα εγώ δεν μίλησα για κανόνες αλλά για αρχές. Principles, που λένε και στα χωριά. Μετά, μπορεί εκείνες τις ώρες η ψυχή σας να είναι απασχολημένη αλλού, να σιωπά - αμηχανία - να μη γνωρίζει ή να μην έχει αναγνωρίσει τι θέλει ή απλά να θέλει να κόψει το κεφάλι του αλλουνού. Θα του το κόψετε; Να θέλει να ουρλιάξει λόγια που τον άλλον θα τον στείλουν στα πατώματα για μήνες. Θα τα προφέρετε αυτά τα λόγια;

Δεν είναι μόνον ο εαυτός μας, η εαυτάρα μας κι εμείς, σε μια σχέση. Είναι πρώτα απ όλα και πάνω απ όλα ο Άλλος, το κεφαλαίο εδώ είναι ανεξαρτήτως στάτους.

Λοιπόν, άνθρωποι, ο Άλλος, ο οποίος είναι υποτακτικός και σχετιζόσασταν μαζί του και περνούσατε ή προσπαθούσατε να περάσετε καλά, μετά το τέλος, θέλει φροντίδα, ο καριόλης. Τι κάνετε; Του δίνετε τη φροντίδα που θέλει ή ο κόσμος είναι για να ανατέλλει στα πόδια σας και να δύει στον κώλο σας; Ξέρατε τι κάνατε όταν ψαχνόσασταν τα βράδια στο διαδίκτυο δηλώνοντας Κυρίαρχοι ή ήταν στο "έλα μωρέ τώρα" η υπόθεση;

Αυτά και δεν θα επανέλθω, να μην σας εκνευρίζω κιόλας  

 

 

Πολύ σωστά. Άλλωστε, όποιος έχει μάτια, βλέπει. Και αρκεί λίγος καιρός εδώ μέσα για να καταλάβει κανείς ποιοί είναι αξιόπιστοι και ποιοί απλά φαντάζονται καταστάσεις που θα ήθελαν να ζήσουν και τις σερβίρουν για αληθινές.
Οι πρώτοι δεν μιλάνε πολύ για αυτά, γιατί δεν έχουν ανάγκη να το κάνουν. Τα ζούνε και αυτό είναι αρκετό. Από τα λίγα όμως που λένε, καταλαβαίνεις ότι η γνώμη τους μετράει, γιατί έχουν ουσιαστικά πράγματα να πούνε. Σε αντίθεση με τους άλλους, που από τον τρόπο τους και μόνο, πρέπει να είναι χαζός κανείς για να μην καταλάβει ότι το "όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα και μικρό καλάθι" βγήκε ειδικά για αυτούς.

 

Αν αφορούσε μόνο τον ίδιο δεν θα το έκανε θέμα προς συζήτηση εδώ. Έτσι δεν είναι; Μια χαρά τους αφορά και τη γνώμη τους ζήτησε ο νηματοθέτης και καλά έκανε. Αλλά δεν είναι το θέμα μας αυτό.

Η φροντίδα και το ενδιαφέρον για τον άλλο άνθρωπο δεν είναι γραμμένα σε κανόνες και δεν προβλέπονται σε ρόλους. Βγαίνουν από την καρδιά σου. Αν θες να υποστηρίξεις το ρόλο σου και δεν ακολουθείς ό,τι νιώθεις, θα ψάξεις και για κανόνες και για τις γνώμες των «έμπειρων» που έχουν το ρόλο που σε ενδιαφέρει.

Σε κάθε περίπτωση εγώ θεωρώ ώριμη κι αξιοπρεπή ενέργεια για έναν κυρίαρχο (κι έναν άνθρωπο γενικότερα) να μην ψάχνει για κανόνες σχετικά με το αν π.χ. επιτρέπεται ή όχι να ενδιαφερθεί για το πως πλέον ζει ή αν ζει ο/η πρώην του, αλλά κάνει αυτό που νιώθει. Ελπίζω να μη σοκάρει αυτό  

Και στην τελική, δεν είναι λυπηρό το να αναρωτιέται ένας άνθρωπος τι πρέπει να κάνει στη συγκεκριμένη περίπτωση ώστε να μη βγει εκτός κανόνων bdsm; Για τον ρόλο του ενδιαφέρεται περισσότερο ή για τον άλλο άνθρωπο; Είναι αυτό «σεξουαλική απελευθέρωση» όπως υποστήριξες; Αγκύλωση και ομηρία σε σεξουαλικούς κανονισμούς μιας ομάδας μου μοιάζει.

 

Φιλε μου συμφωνω απολυτα μαζι σου!καταρχην για μενα προσωπικα εχει χαθει ολη αυτη η μαγεια της αιωνιας συμβιωσης.το να ζεις σε μια σχεση οπου σε τρωει ζωντανο η σκεψει του αφου εφυγε μια φορα μπορει να το ξανακανει δεν πιστευω να αξιζει.οπως λενε γυαλι που ραγιζει δεν ξανακολλάει 

 

Βγαίνω εκτός θέματος...Αλλά δεν μπορούσα, να μην σε συγχαρώ για τον τρόπο σκέψης σου...Και με την ευκαιρία να κομίσω γλαύκα και στον Elysium για την τελευταία του παρέμβαση και η οποία βρίσκεται ακριβώς πάνω από την δική σου...