Ένας /μια Κ - δύο υ. Ειρηνική συνύπαρξη ή καζάνι που βράζει ;

Να ξεκαθαρίσω απ' την αρχή πως δεν αναφέρομαι σε περίπτωση ξεπέτας και γενικά σε μια μικρής
διάρκειας και ρηχής σχέσης. Μιλάω για μια σχέση που να κρατάει στο χρόνο, και να έχει τη
συγκεκριμένη σύνθεση ,όπου τα 3 άτομα συνυπάρχουν.
Θα ήθελα να μοιραστούμε προβληματισμούς πάνω στο θέμα.

Τι οδηγεί τον/την Κ στην αναζήτηση δεύτερου υ ;
Πόσο εύκολο είναι να κρατηθούν ισορροπίες εκατέρωθεν ;
Μπορεί η ζήλια να μετατραπεί σε αποδοχή ;
Ο ανταγωνισμός των υ μπορεί να αμβλύνει τις αντιδράσεις τους ;
Θεωρείτε βιώσιμο το σχήμα ;

 

Προσωπικά δε μου αρέσει επ' ουδενι να μοιράζομαι πράγματα, (ναι ναι είμαι μοναχοφαγού) πόσο μάλλον ανθρώπους που αγαπώ. Με τίποτε! Θα έφευγα όσο και να πονούσε. Πως θα του φαινόταν ας πούμε 2 Κ να μοιραζόταν έναν υ? Τώρα τι τον οδηγεί να το κάνει σε αυτό δεν μπορώ να απαντήσω, δεν ξέρω, δε μου έχει τύχει και ούτε θέλω. Τώρα αν είναι βιώσιμο το σχήμα που αναφέρεις, στη δική μου περίπτωση mon cheri JAMAIS!!!!

 

Αν εξαιρέσεις τις ετικέτες Κ και υ, θα παρέμενε πάντα ζήτημα ανθρώπων και συναισθημάτων ( χωρίς διάκριση φύλου, θεωρώντας ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός του καθενός δεν θα είχε να κάνει τίποτε με το όποιο Κ η υ του χαρακτήρα του/της ). Στο μήνυμα που ανοίγει το νήμα σου, μιλάς για σχέση αρκετά "βαθιά" ( και υποθέτω που θα είχε ξεκινήσει ανάμεσα σε δυο άτομα και στα οποία θ' αθροιζόταν το τρίτο ). Εγώ "βαθιά" σχέση που ν'ανοίγει τις όποιες πόρτες της σε τρίτους, δεν την θεωρώ καν σχέση.

Κατ' εμέ - και αν βγούμε από το σχήμα της πολυερωτίας - , θα ήταν αδύνατη η αρμονική συνύπαρξη τριών ατόμων τα οποία δεν θα βρισκόντουσαν σε απευθείας αλληλεπίδραση μεταξύ τους. Όντας το ένα από αυτά το κέντρο ( ο Κ ) και τ' άλλα δυο στην περιφέρεια του ( τα υ ). Σου γράφω την ταπεινή μου γνώμη, χωρίς καμία διάθεση να θίξω κανέναν. Ο Κ θ' αναζητούσε ένα δεύτερο υ, επειδή θα θεωρούσε ότι μπορεί να το κάνει, για κανέναν άλλο λόγο. Θα έκανε απλώς κατάχρηση της όποιας Κυριαρχίας του στο "αρχικό" υ. Και αν αυτό το τελευταίο αποδεχόταν την έλευση του δεύτερου και καινούριου υ, θα το έκανε μόνο ελπίζοντας να μην χάσει τον/την Κ του ( ο/η οποίος/α πέρα από Κ, θα ήταν πάνω απ' όλα ο άνθρωπος του ). Σε κάθε περίπτωση δεν νομίζω ότι το τρίγωνο θα μακροημέρευε. Ένα από τα δυο υ αργά η γρήγορα θα ζητούσε την αποδέσμευση του και πάντα κατ' εμέ, θα έπραττε ορθότατα.

 

Σε τέτοια τρίγωνα, ο ένας δεν είναι σκλάβος, αλλά Dom-Μaster ή submissive partner και ο άλλος είναι slave. Επανέρχομαι στην άποψή μου που είχα διατυπώσει και σε άλλο νήμα τις προάλλες ότι ο slave δεν είναι ποτέ ταυτόχρονα partner. Οπότε, το σχήμα μπορεί να λειτουργήσει αρμονικά μόνο αν έχουν επίγνωση αυτών και τα αποδέχονται. Διαφορετικά, θα διαλυθούν όλα. Και δεν είναι άποψή μου μάλλον ότι ο σκλάβος δεν είναι σύντροφος. Είναι πραγματικότητα.

 

η μια φαντασιωση που γινεται πραγματικοτητα 

 

σωστον ενα δικιο το εχει η κοπελα.......εξαλλου το μοναχοφαι εχει τα καλα του......

 

Ήμουν πάντα υπέρ, εκτός μιας συγκεκριμένης εποχής που είχα υποφέρει ιδιαίτερα πολύ αλλά για πολύ ειδικούς και ξεκάθαρους λόγους - δεν είχα αυτό που είχα φτάσει να θέλω, δεν ήταν διαθέσιμο για μένα.

Ανοιχτές καταστάσεις, πιο γεμάτες ροές ηδονής πολλά τα θετικά αν το δει κανείς με ανοιχτή ψυχή και αν έχει εμπιστοσύνη στον πολυγαμικό Έτερο. Οι δύο υποτακτικές - υποθέτω μιλάμε για γυναίκες - χρειάζεται να είναι στ' αλήθεια bi, να απολαμβάνουν την ταπείνωση, να μην είναι κτητικά και ανταγωνιστικά άτομα. Η στάση και η συμπεριφορά τους σε αυτό το θέμα εξαρτάται από τον Κυρίαρχο, αυτό που έχουν στην ψυχή τους εξαρτάται από τις ίδιες.

Και τώρα τα στραβά. Στην πράξη, αυτά τα σχήματα συνήθως δεν είναι διόλου βιώσιμα. Συγκεκριμένα, κρατάνε λιγότερο από τα ρόδα τον Μάη. Ένας απ όλους να έχει την κρυφή ατζέντα και ναυάγησε η κατάσταση. Οι συνηθισμένες κρυφές ατζέντες είναι ο Κυρίαρχος που δεν θέλει να ερωτευτεί και βρίσκει τον τρόπο αυτό για να κρατήσει αποστάσεις ασφαλείας, η υποτακτική που υποθέτει πως όσο πιο εύκολα δώσει στον Κυρίαρχο αυτό που θέλει τόσο πιο γρήγορα θα περάσει η φάση και η υποτακτική που μπαίνει σε μια σχέση επειδή θέλει το ένα από τα δύο μέλη της για την ίδια.

Όσο για τον λόγο που θέλει ο Κυρίαρχος κάτι τέτοιο, πολλοί μπορεί να είναι οι λόγοι, αλλά ας μην κάνουμε τα στραβά μάτια στο προφανές, μετράει επίσης η κάβλα του. Από μελέτες που είχα διαβάσει παλιά, ο λόγος που δέχονταν κάτι τέτοιο οι υποτακτικές ήταν ένας και μοναδικός. Ήθελαν να κάνουν D/s ή M/s και οι Κυρίαρχοι που είναι ανοιχτοί σε αυτό είναι ελάχιστοι.

 

τωρα σοβαρα εδω μια και χανεις την μπαλλα!!!2 και 3 και 4?????σαν να μεγαλωνεις ενα παιδι και λες αφου ειναι τοσο απλο δεν ανειγω παιδικο σταθμο???καμμια σχεση 

 

Τούφες από τα δωμάτια θα μάζευε.

 

Να λείπει το βύσσινο.

 

δεν χρειαζεται να τα παιρνουμε ολα και τοσο σοβαρα.εξαλλου σε αλλους αρεσει το βυσσινο σε αλλους οχι

 

Προσωπικά δε μου φαίνεται και πολύ βιώσιμο σχήμα. Κακά τα ψέματα, κανείς δε μπορεί να είναι τόσο αλτρουιστής και "φιλόξενος" γιατί όλοι έχουμε το μικρόβιο της κτητικότητας. Και στην τελική, το λέει και το άσμα: " η αγάπη θέλει δύο για να ζεσταθεί... "

Από την άλλη, έρχεται και το Vicky Cristina Barcelona και με βάζει σε σκέψεις ( και όχι, δεν αστειεύομαι )..
Πολλές φορές οι ισορροπίες μπορεί να έρχονται από μία τριγαριά [sic]. Δεν είναι πάντα ένας ο άνθρωπος που μπορεί να κρατήσει τα γκέμια σου και να γουστάρεις. Το πρόβλημα συναντάται στη διάρκεια και όχι στην απόλαυση..

Άρα λοιπόν, ένας τέτοιος συνδυασμός ( βάλ'τε ό,τι θέλετε στις μεταβλητές.. Κ-Κ-υ, υ-Κ-υ κοκ ) εκτιμώ πως δεν έχει διάρκεια στο χρόνο.. Τουλάχιστον όχι την επιθυμητή. Και αυτό γιατί, πέρα από το εγωιστικό διαβολάκι που όλοι κρύβουμε μέσα μας, κοινωνικά δεν το έχουμε ενστερνιστεί και ιδιαίτερα σαν πρότυπο..