Ένας /μια Κ - δύο υ. Ειρηνική συνύπαρξη ή καζάνι που βράζει ;

Πρώτον δεν είναι σίγουρο ότι θα βρει κάτι δυνατότερο κάπου αλλού και κάτι χλιαρό με μένα.
Είναι λίγο αυθαίρετος ο συλλογισμός σου. Από την άλλη , οι ανάγκες των ανθρώπων διαφέρουν,
μπορεί κάποιος να θέλει να εκφράσει την υποτακτικότητα του , χωρίς απαραίτητα να νοιώθει
κτητικότητα απέναντι στον Κ . Αυτό δεν συνεπάγεται απαραίτητα πως δεν υπάρχει συναίσθημα.

Μετά υπάρχει και η χημεία που πολλές φορές δεν μπορείς να εξηγήσεις με λόγια, αλλά βαραίνει
πολύ στην απόφαση κάποιου να παραδώσει την ελευθερία του σε κάποιον άλλον.

Και όπως είπα θεωρώ το σχήμα βιώσιμο υπό προϋποθέσεις.

 

δε νομιζω πως μπορει να υπαρξει κατι δυνατο οταν τα συναισθηματα μοιραζονται αναμεσα σε 2..ειδικα οταν η μια απο τις 2 ειναι ηδη αρκετο καιρο σε σχεση με τον Κ. ειναι πολυ δικοπο μαχαιρι το οποιο στη τελικη μπορει να καταληξει ο Κ να βρεθει χωρις καμια απο τις δυο υπο..εξαλλου το Κ-υ ειναι "ταμπελες" πανω απ'ολα επικρατει ο ανθρωπος στον καθενα μας..και οταν μπουν σε μια τετοια κατασταση θα αρχισουν αλλα συναισθηματα να αναδυονται

 

Δεν μιλάω για σένα συγκεκριμένα, άλλωστε δεν σε έχω για χλιαρό τύπο που προσφέρει χλιαρές καταστάσεις. Γενική παρατήρηση ήταν.
Εγώ προσωπικά αδυνατώ να καταλάβω την ανάγκη να εκφράσει ένα άτομο την υποτακτικότητά του, χωρίς να την συνδέει ειδκότερα με ένα πρόσωπο. Συνήθως αυτό μας το βγάζει άνθρωπος με συγκεκριμένες ποιότητες κάθε φορά. Αν η υποταγή μπορεί να προσφερθεί στον οποιονδήποτε, αυτό μου φέρνει λίγο σε απελπισία.
Εφόσον λοιπόν υποθέτουμε ότι επιλέγει τον Κ με τον οποίο υπάρχει χημεία, ίσως κάποιο συναίσθημα και ενδεχομένως μια προοπτική για κάτι βαθύτερο, η κτητικότητα είναι θέμα χρόνου να εκδηλωθεί, είναι φυσικό και ανθρώπινο. Αν πάλι είναι τόσο σίγουρο ότι μπορούν όλοι να ελέγχουν αυτά που νοιώθουν, τότε είτε μιλάμε για ρομπότ, είτε δεν υπάρχει βαθύτερο δέσιμο, αλλά καλύπτονται άλλες ανάγκες.

Ελπίζω πως δεν θα χρειαστεί να τονίσω για πολλοστή φορά πως, ό,τι λέω, είναι καθαρά η δική μου γνώμη και δεν έχω σκοπό να καταδικάσω κανέναν.

 

@Black Butterfly ένα απ' τα κύρια και ουσιώδη συστατικά της υποταγής είναι η ευγένεια. Μια απ' τις ιδιότητες της ευγένειας είναι να δίνει, να δείχνει η να αφήνει κάνεις το δρόμο σε κάποιον άλλον. Κι' εγώ, κι' εσύ και όλοι μας τ' έχουμε. Ρόλο παίζει πως καλλιεργεί εκείνο το συναίσθημα ο καθένας. Ένας Κ/κ δείχνει, ένας Υ/υ δίνει. Μ' αυτό το σκεφτικό οποιοσδήποτε μπορεί να είναι υποταγμένος σε μια ιδέα, φιλοσοφία, θεωρία κλπ, και να δηλώνει την υποτακτικότητα ακόμα και σε ένα τρόπο ζωής, παρά σε ένα άνθρωπο η προσωπο.

Αν πάρουμε τον κυριολεκτικό ορισμός της Ισλαμικής θρησκείας, θα δούμε ότι η λέξη Ισλάμ σημαίνει υποταγή στο Θεό, και Ισλαμιστής ο υποταγμένος στο Θεό. Απ' εκεί και πέρα Μουσουλμάνος σημαίνει ο κάθε πιστός εκείνης της θρησκείας κλπ. Επιπρόσθετα ένας άνθρωπος μπορεί να είναι υποταγμένος και υπηρετεί κάποιο σκοπό. Κάποιος εργάζεται ένα χρονικό διάστημα για ν' αποκτήσει κάτι.

Συνεπώς δεν είναι απαραίτητο για κάποιον να “απονέμει” την υποτακτικότητα του μόνο σ' ένα άνθρωπο, τον οποίο βεβαία θα έχει παραδεχτεί, αποδεχτεί κλπ. Δεν θέλω να διορθώσεις αν η γνώμη φαντάζει λάθος η σωστή, άλλα θα μου άρεσε να επισημάνεις κάτι που δεν έχω δει η το βλέπεις διαφορετικά στον ελεύθερο χρόνο σου αν είναι δυνατόν. Αν όχι δεν θα παρεξηγήσω.

 

Να σου απαντήσω, αφού το ζητάς, αλλά αυτό θα είναι καθαρά ο τρόπος που βλέπω εγώ το θέμα, πράγμα που σημαίνει πως κάποιοι θα το βρούνε λάθος και κάποιοι σωστό.

Πρώτα απ' όλα, την υποτακτικότητα δεν την δηλώνουμε σε έναν τρόπο ζωής, ζούμε την ζωή μας μ' αυτόν τον τρόπο και την προσφέρουμε σε έναν άνθρωπο. Σε πολύ πολύ συγκεκριμένο πλαίσιο, το οποίο δεν είναι φιλικό.
Η αναφορά στον ισλαμισμό δεν καταλαβαίνω τι σχέση μπορεί να έχει, εκτός αν το Μ δεν είναι ο Μάστερ, αλλά ο Μωάμεθ. :Ρ
Οι οπαδοί της ισλαμικής θρησκείας, αν δεν απατώμαι, είναι υποταγμένοι και αφιερωμένοι, περιμένοντας διάφορα ανταλλάγματα μετά θάνατον. Το σωστό υποτακτικό άτομο υπηρετεί γιατί δεν μπορεί να ζήσει χωρίς αυτό. Δεν περιμένει πολλά, απλά ζει για να προσφέρει, τουλάχιστον έτσι λένε οι ειδικοί. (Στην πορεία ανακαλύπτεις ότι πολλά υ άτομα προσφέρουν την "υποτακτικότητά" τους για ένα σωρό άλλους λόγους εκτός από την επίσημη εκδοχή, αλλά τι να κάνεις, όπως μπορεί λειτουργεί ο καθένας.)

Στο τελευταίο κομμάτι έχω και την μεγαλύτερη ένσταση.

"Συνεπώς δεν είναι απαραίτητο για κάποιον να “απονέμει” την υποτακτικότητα του μόνο σ' ένα άνθρωπο, τον οποίο βεβαία θα έχει παραδεχτεί, αποδεχτεί κλπ."

Έχω ακούσει για έναν Κ και πολλά υ, αλλά ποτέ για Κ που δέχεται να μοιραστεί την κυριαρχία του με άλλον. Γιατί η κυριαρχία είναι σαν κέικ, μπορείς να μοιράσεις πολλές φέτες σε διάφορες υ και να είναι όλες ικανοποιημένες, αλλά όταν έρχεται η ώρα να μπεις στην άλλη πλευρά, θες να το φας όλο μόνος σου.

Ελπίζω να σε κάλυψα, εδώ είμαι για να διαφωνήσουμε ή να συμφωνήσουμε.

 

εγω παλι ενα καταλαβα ....εχουμε μπερδεψει την π@#$%α με την βουρτσα, τον μωαμεθ με τον βουδα, τον κουδα με το δομαζο.......  

 

Α1) Όρκος βουλευτών περιέχει: ...."υποταγή στο συνταγμα καί στούς νόμους του κράτους" τους οποίους νομους καί σύνταγμα θα υπηρετησουν με την υποτακτικοτητά τους προς εκείνα. Σύνταγμα καί νόμοι βέβαια δημιουργήθηκαν γιά τον άνθρωπο.

Α2) Κάποιος κάνει οικονομίες για ν' αγοράσει ένα ποδήλατο. Μήνα με μήνα συμπλήρωσε το ποσο αγοράς. Κάθε μήνα υπερετούσε ένα σκοπό. Εκείνος ο καποιός στο τέλος αγόρασε το ποδήλατο με την υποτακτικοτητα προς τον σκοπό του, που δεν έπαψε να εξοικονομεί χρήματα γιά την επιθυμία του.

Δεν μπορώ να συνεχίζω η να συνεχίζεται κάτι που δεν είναι φιλικό.

Αναδεικνύει υποτακτικότητα σε μιά ιδεα,και την υποτακτικότητα σαν τρόπο ζωής

Θα το πω πεζά. Δυο φίλοι, ο Μπάμπης κι ο Στάθης πλακώνουν την Μαρία στο ξύλο, γιατί έτσι άρεσε καί στους τρείς. Ο Μπάμπης πήγε για ύπνο, ενώ ο Στάθης συνέχησε να βαράει την Μαρία σαν να ήταν ο Μπάμπης. Πρίν πάει για ύπνο ο Μπάμπης είχε δώσει τις εξουσίες του στον Στάθη αφορώντας την κυριαρχια του στην Μαρία. Η κυριαρχία είναι μία καί δεν μοιράζεται παρά μόνο με καταμερισμό εξουσιών στο κάθε βάζο.

Με κάλυψες απόλυτα για να μην κρυώνω, καί σ' ευχαριστώ πολύ.

 

@Sado_M , γενικά δεν προσπαθώ να πείσω κανέναν για το ότι εγώ έχω δίκιο, αλλά επίσης δεν επηρεάζομαι από τις απόψεις άλλων, όσο και αν προσπαθούν να με πείσουν για το δικό τους "σωστό". Γενικά μιλώντας προφανώς και όχι για σένα. 

Υπάρχουν αυτοί που λειτουργούν μια χαρά σε μεγάλες συνθέσεις και είναι απόλυτα σεβαστό. Πιθανόν να υπάρχει ανταγωνισμός (σίγουρα υπάρχει και ας μην φαίνεται πάντα) και πιθανόν κάποια από τις πολλές να μην αντέξει και να φύγει, αφήνοντας τις άλλες να κερδίσουν. Εγώ για να προσπαθήσω να κερδίσω κάτι, θα πρέπει να το θεωρώ σημαντικό και στην συγκεκριμένη περίπτωση, ε κάτι τέτοιο δεν το λέω και κελεπούρι.  
Από την άλλη υπάρχουν και οι άλλοι που μπορούν να λειτουργήσουν μόνο σε δυάδα και δεν έχει να κάνει με το πόσο συντηρητικός είναι κάποιος ή με το πόσα μπορεί να αντέξει. Για μένα προσωπικά έχει να κάνει με το πώς κοστολογώ τον εαυτό μου και εγώ τον πουλάω πολύ ακριβά.

Τυχαίνει να γνωρίζω καλά το Σύνταγμα. Ο όρκος των βουλευτών είναι κάτι το διαφορετικό. Σκέψου ότι, αν τα υποτακτικά άτομα εκπληρώνουν τα καθήκοντά τους με την ευσυνειδησία που το κάνουν οι βουλευτές και η υπακοή τους είναι ανάλογη, καήκαμε.
Όσον αφορά τον Μπάμπη και τον Στάθη που δέρνουν εναλλάξ την Μαρία, παρατηρώ πως συγκρίνεις την κυριαρχία τους με την εξουσία που είναι ενιαία και διαιρείται στις 3 λειτουργίες του άρθρου 26 του Συντάγματος. Ενδιαφέρουσα προσέγγιση, αν και εγώ δεν γνωρίζω πολλούς Κ που ανέχονται να μοιράζονται κάτι δικό τους. Εσύ ίσως ξέρεις καλύτερα.

Χάρηκα για την συζήτηση που κάναμε, αλλά χάρηκα και για το ότι υπάρχουν πολλοί, όπως είδα στο νήμα, που βλέπουν τα πράγματα όπως τα βλέπω εγώ. Άρα δεν μπορεί να κάνουμε όλοι λάθος.

Το σημαντικό είναι να περνάμε όλοι καλά, με τον τρόπο που την βρίσκει ο καθένας.
Μια και είναι η μέρα τέτοια, χρόνια πολλά σε όλους, να είμαστε πάντα ελεύθεροι και ο καθένας να είναι σκλαβωμένος μόνο όταν και όπου γουστάρει.  

 

Στις ιδέες κάποιος τάσσεσαι, δεν «υπο-τάσσεσαι». Η υποταγή έχει αρνητική έννοια.
Είναι «ταγμένος» στην ιδέα του ανθελληνισμού, φιλελευθερισμού, αριστερισμού, κομμουνισμού, πατριωτισμού, εθνικισμού λέμε. Όχι είναι «υπο-ταγμένος».

Οι ισλαμιστές εξάλλου υποτάσσονται στο θεό τους κι όχι σε κάποια Ιδέα.

 

Δεν το ξανασκέφτεσαι λίγο αυτό ως προς τους άλλους που το διάβασαν; Λέω εγώ τώρα...

Αφελές. Έτσι και αλλιώς δεν τίθεται θέμα λάθους. Υπάρχουν σωστοί και λάθος τρόποι για να γίνει ένα πράγμα, το όποιο πράγμα και αυτό κρίνεται από το αποτέλεσμα και όχι από μειονότητες και πλειονότητες σε επιλογές που έτσι και αλλιώς όταν συζητούνται εδώ είναι αυτοαναφορικές. Αυτό που κάνουμε πάντα όλοι και όταν δεν το ξέρουμε και όταν νομίζουμε ότι μιλάμε για τους άλλους είναι να μιλάμε για τον εαυτό μας. Σκέψου το αυτό την επόμενη φορά που θα υποθέσεις, όπως έκανες σε ποστ σου πιο πάνω, για ποιο λόγο μια πηγαίνει σε τρίγωνο ή δέχεται άλλη γυναίκα στη σχέση με τον Αφέντη της. Δεν μιλάς γι αυτήν. Για σένα μιλάς.

 

Ο καθένας κάνει τις επιλογές του, gaby, εγώ επιλέγω αυτό, κάποιος άλλος το άλλο. Μετράμε τι θέλουμε, τι μπορούμε να δώσουμε, τι μπορούν να μας δώσουν και αν αξίζει αυτό. Στο αν αξίζει να δώσω τον εαυτό μου , κολλάει και το πόσο τον κοστολογώ. Αν κάποιος το πήρε με τον τρόπο που υποθέτω πως υπονοείς, το πρόβλημα είναι δικό του, όχι δικό μου.

Αφελές είναι να μου τονίζεις ότι μιλάμε για τον εαυτό μας, ακόμα και όταν δεν καταλαβαίνουμε ότι το κάνουμε, ενώ εγώ η ίδια φροντίζω να το επισημαίνω κάθε τόσο, αν και με κουράζει, για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις.
Εννοείται πως δεν τίθεται θέμα λάθους σε τίποτα, υπάρχει όμως μια γενικότερη τάση να πείσουν κάποιοι κάποιους άλλους ότι ο δικός τους τρόπος είναι σωστός και ο άλλος όχι. Δεν μιλάω για σένα και κανείς δεν χρειάζεται να τα παίρνει όλα προσωπικά.

Δεν με ενδιαφέρει γιατί πηγαίνει κάποια σε τρίγωνο, τετράγωνο ή οποιοδήποτε άλλο σχήμα. Η γεωμετρία δεν ήταν ποτέ το φόρτε μου. Αν αρέσει σ' αυτήν, εμένα μου περισσεύει. Οι υποθέσεις είναι μέρος της σκέψης μας, όταν προσπαθούμε να καταλάβουμε πώς λειτουργούν οι άλλοι. Απλά κάποιοι κακώς μπερδεύετε το "προσπαθώ να καταλάβω και να μπω στην θέση του άλλου" με το "έχω διάθεση να τον επικρίνω". Τεράστια διαφορά.

 

@Black Butterfly όπως λες καί 'σύ σχεδόν όλα εξαρτιούνται απ' τις βλέψεις τού καθενός. Απ' ότι παρατήρησα μερικοί δεν έχουν καταλάβει ότι μερικά πράματα έπονται από τις εμπειρίες, τις προυποθέσεις τους και την τριβή τους στην καθημερινότητα. Η θεματολογία του νήματος προυποθέτει χρόνο καί φυσική ροή, καί δεν παύει να είναι ένα είδος παντρέματος κι εκείνο, με ανθρώπους πού την καταλαβαίιννουν σαν επίλυσι προβλημάτων τους, όταν θα υπάρξουν εκείνα, καί όχι σαν μεμονωμένη αξία. Σαν αξία ίσως να μην στέκει, αλλά σαν τρόπος πόρευσης δεν είναι κι'' άσχημος. Καλα να περνάμε.