η κυριαρχια του Lucozade

καπως χαθηκα κι εγω στο κομματι του ερωτα κτλ..εαν και εφοσον δεν ειναι απλως ενα παρατεταμενο session αλλα μια σχεση ( και υποθετω για αυτο μιλας περισσοτερο οταν θελεις να εκπαιδευσεις απο την αρχη κτλ κτλ κτλ ) ειναι καπως ουτοπικο να μην υπαρχει και το συναισθημα μεσα και απο τις 2 πλευρες..η σκλαβα ,προσωπικα, δεν ειναι αντικειμενο οπου το πλαθουμε αλλα αν μας αγαπησει το ελευθερωνουμε για αυτο το λογο. εκτος αν καταλαβαινω εντελως λαθος τα λεγομενα σου.

 

λοιπον μετα λιγα που εχω διαβασει εδω και τα λιγοτερα που εχω καταλαβει μιας και ειμαι και ιμικουτος εως ζαβος ενα εχω να πω... : η σχεση κυριαρχου υποτακτικου η οπως αλλιος θελει να το ονομασει κανεις θεα πρεπει να μεινει αυστηρα στο επιπεδο ερωτικων περιπτυξεων .Θεωρω πολυ δυσκολο αν υπαρχει σχεση συναισθημα και ερωτας να υπαρχει σχεση Κ και υ εκτος των οριων που λεγονται σεξ...Φυσικα μιλω για αληθηνο ερωτα πραγματικη αγαπη,μιας και που οταν αγαπας πραγματικα καποιον του δινεσαι ολοκληρωτικα οπως σου δινεται και αυτος.....αρα δεν μπορει να υπαρχει σχεση Κ και υ.. Υ.Γ Μην πυροβολειτε τον πιανιστα.. 

 

Αν δε τα ζησεις και απλα τα διαβαζεις θα ειναι παντα συμπερασματα αυτα που βγαζεις απο αποσταση....
Καθε σχεση εχει τη δικη της αποχρωση
Τα παντα υπαρχουν οπως και στις πιο "απλες"σχεσεις ετσι και σε αυτες
Και η αγαπη ειναι κατι που ερχεται με τα βιωματα του ζευγαριου αλλες φορες απο δυσκολες καταστασεις αλλες φορες απο δυσκολοτερες η οχι


Ειναι υποκειμενικο παντως το πως αντιλαμβανεται ο καθενας μια τοσο ιδιαιτερη και ομορφη τετοια σχεση(ταπεινη γνωμη παντα)  

 

Αρχικά, νομίζω ότι θα πρέπει ν' αναπτύξω περισσότερο αυτή την παράγραφο.



''Σε ολη αυτη την εκπαιδευση η οποια ειναι συνεχης και περιλαμβανει πολλα πολλα αλλα πραγματα, υπαρχει ένα μεγαλο θεμα, τα συναισθηματα, ο ερωτας και η αγαπη.
Εκει η σκλαβα συνηθως με ερωτευεται με αγαπαει και χανεται. Ο κυριαρχος εγω, δειχνω κρυος, απομακρος, ομως δεν ειμαι ετσι, απλως την αγαπη μου την δειχνω με πολυ πολυ διαφορετικο τροπο. Την τελευταια φορα, την εδειξα με την ελευθερωση της σκλαβας. Ειχα αναφερθει και σε ένα άλλο σχετικο θεμα. Πολλες φορες μπορεις να χωρισεις-ελευθερωσεις γιατι αγαπας καποιον τοσο πολυ που αν συνεχισεις να εισαι μαζι του σκεφτεσαι οτι τελικα θα του κανεις κακο. Κακο για δυο λογους, ο ενας ειναι οτι τα συναισθηματα της για εσενα εξελιχθηκαν πιο γρηγορα από την προσπαθεια εξυγιανσης και εκπαιδευσης της, ετσι εχεις εναν ανθρωπο που κανει οτι κανει όχι για και τους δυο αλλα για εσενα πρωτιστως και αυτο θεωρω οτι της κανει μεγαλο κακο σαν ανθρωπο αρα και σαν σκλαβα και ο δευτερος ειναι οτι εσυ τον αγαπας αυτον τον ανθρωπο αλλα σαν αυτο που εχεις εξηγησει από την αρχη οτι τον θες σαν σκλαβα τιποτα άλλο και βλεπεις οτι πλεον δεν του φθανει αυτο. Οποτε ναι, ελευθερωνεις, ναι χωριζεις γιατι μπορεις πολυ ευκολα να τον κρατησεις αυτον τον ανθρωπο και να τον χρησιμοποιεις πραγματικα και στην δικη μου λογικη ανηθικα. Συμπερασμα, μπορεις να αγαπας και να χωρισεις καποιον γιατι τον αγαπας και οσο τον κρατας κοντα σου του κανεις κακο και ας του φαινονται εγωιστηκα η οτιδηποτε εκεινη την στιγμη.''

Νομίζω ότι κάπως παρανοήθηκε το κομμάτι του αν αγαπώ, αν έχω συναισθήματα για την σκλάβα μου και τα λοιπά. Θα σας αναφέρω ένα παράδειγμα, έχετε εκπαιδεύσει ποτέ σκύλο ή να εξημερώσετε κάποιο ζώο ή αν έχετε δεί κάποιο ντοκυμαντέρ για το πως γίνεται αυτό. Πολλές φορές και με μεγάλη διάρκεια η εκπαίδευση αυτή είναι σκληρή, όμως ο εκπαιδευτής αγαπάει το ζωντανό, για αυτό το εκπαιδεύει και το ζώο, υπακούει, αφοσιώνεται.
Στον άνθρωπο ως πιο ανεπτυγμένο ζώο υπάρχουν και άλλα συναισθήματα που αυτά μεταφράζονται σε έρωτα, αγάπη, συναισθηματισμοί (δεν λέω ότι δεν έχουν τα ζώα και δεν είναι αυτή η κουβέντα μας εδώ) τα οποία στην εκπαίδευση πολλές φορές φέρνουν προβλήματα.

Το ν' αγαπάς έναν άνθρωπο και αυτός ο άνθρωπος να είναι ο σκλάβος σου (συναινετικά πάντα) για εμένα έχει διαφορετική υφή και κατεύθυνση απ' ότι θα αγαπούσα κάποια άλλη που θα ήταν η σύντροφός μου. Είναι εξ' αρχής ορισμένο στην σκλάβα μου, ότι αυτή δεν αποτελεί την σύντροφο μου, αλλά την σκλάβα μου. Σε αυτήν την περίοδο, της εκπαίδευσης και της εξυγίανσης δεν υπάρχει κανένα περιθώριο από την μεριά μου να είναι η σκλάβα μου και η σύντροφος μου, αυτό μπορεί να γίνει, αλλά αν γίνει θα γίνει όταν τελείωσουν τα πρώτα στάδια της εκπαίδευσης και αυτά μπορούν να έχουν μεγάλη διάρκεια, ακόμη και χρόνων. Διαφορετικά, η εκδήλωση των συναισθημάτων, ειδικώς από την μεριά μου θα καταστρέψουν όλο το δημιούργημα. Η συναισθηματική αποστασιοποίηση από την σκλάβα, δεν σημαίνει ότι είμαι άσπλαχνος είτε ότι δεν την αγαπάω, το αντίθετο, την αγαπάω τόσο πολύ που θέλω να την δημιουργήσω ακριβώς όπως επιθυμώ, χωρίς ψεγάδια. Εκεί είναι το πολύ πολύ δύσκολο κομμάτι της σχέσης, να αντιληφθεί η σκλάβα το κομμάτι της, να χουλανδρίσει τον εαυτό της, να απαλλαγεί από τον τρόπο έκφρασης αγάπης και συναισθημάτων όπως τα γνώριζε και ν' αφεθεί μέσα στην αφοσίωση της, όχι μόνο για εμένα ή την αλλαγή την δική της, αλλά για εμάς και το δημιούργημα μας, γιατί στο τέλος ο εαυτός της θα έχει γίνει κομμάτι μας, ένωση.

Αναφέρθηκε περί αντικειμένου, δεν θεωρώ την σκλάβα αντικείμενο, αν ήταν έτσι και αποσκοπούσα μόνο στην χρήση της και την ικανοποίηση των αναγκών μου, όποιες και αν είναι αυτές, τότε με κίνητρο τα συναισθήματα της, θα μπορούσα να την χρησιμοποιώ όπως ακριβώς θα ήθελα και γι αυτό τότε για εμένα θα ήμουν ανήθικος.

Φυσικά κι εγώ θέλω να κάνω έρωτα μαζί της, σεξ, να την γαμήσω σκληρά, άγρια, δίχως αύριο... Αλλά όπως δεν επιτρέπω σε εκείνη αυτή την χαρά δεν την επιτρέπω και σε μένα. Στέρηση υπάρχει σε ότι αφορά τον αυνανισμό της, πολλές φορές για μεγάλα χρονικά διαστήματα για διάφορους λόγους, δεν της στερώ όμως εμένα, δεν με είχε ερωτικά πότε, οπότε δεν μπορεί να στερείται κάτι που δεν γνωρίζει, αλλά στροβιλίζεται το μυαλό της που δεν καταλαβαίνει γιατί όχι, ανασφάλειες και άλλες σκέψεις, μέχρι που θα καταλάβει ότι αυτή είναι επιλογή του αφέντη της κι εκείνη τώρα μαθαίνει τις επιλογές του, αρχίζει να τις δέχεται και να τις απολαμβάνει. Αφοσίωση.








Υ.γ. Ευχαριστώ για τις μέχρι τώρα απαντήσεις, @kinkynik υποψιάζομαι ότι κάτι είχες γράψει και σβήστηκε; αν θέλεις στείλε το μου σε πμ.

Το τρολλάρισμα μέχρι ενός σημείου είναι αποδεκτό, δεν έχω πρόβλημα, αναφέρθηκε προηγουμένως για τις αλλαγές μου σε σκλάβο, σε κυρίαρχο και τα λοιπά, ναι μου συμβαίνει, όταν κάνω όμως κάτι το οτιδήποτε είμαι εκεί γι αυτό, όμως ας μην μείνουμε στις προσωπικές επιλογές, για την ώρα και ας μιλήσουμε για αυτόν τον τρόπο κυριαρχίας.

@Marlen Daudaux σωστά, αφοσίωση.

 

Καλημέρες, δεν νομίζω ότι σβήστηκε κάτι.
Απλώς αυτό που είπα ήταν ότι αν κάποιος έχει περάσει και απο τα δυο ίσως έχει μεγαλύτερη εμπειρία τελικά.

 

Στροβιλιζεται και εμενα το μυαλο μου αλλα καταλαβαινω που το πας 

Το εχεις καταφερει ολο αυτο που περιγραφεις η εςτω και απο την αλλη πλευρα μιας και τα εχεις βιωσει και απο τις δυο πλευρες;;

 

Αντιλαμβάνομαι ότι πρόκειται για μία σχέση αλληλεξάρτησης. Εκτιμώ πως μία σκλάβα περιμένει να είναι σκλάβα και τίποτα παραπάνω.. Δε θα μοιραστεί το ίδιο κρεβάτι με τον Αφέντη της ( άντε, το πολύ πολύ να μοιραστεί το πάτωμά του ), ούτε και θα απαιτήσει κάτι εξεζητημένο...

 

δεν θεωρώ ότι η μία πλευρά είναι η συμπληρωματική της άλλης, παραπληρωματικές θα έλεγα. Από την εμπειρία μου ως σκλάβος ζω κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που έχω ζήσει και απαιτήσει ως κυρίαρχος.

 

@lucozade ,περιέγραψες μια μακροχρονια(πιθανον,όπως είπες) περιοδο εκπαιδευσης που περιλαμβανει πολύ πονο και κόπο,αλλα όχι σεξουαλικη ευχαριστηση,ουτε συναισθηματα(όπως τα βιωνουμε συνηθως),ουτε καν συντροφικοτητα.Συγχωρεσε την αφελη ερωτηση,αλλα γιατι να συνεναισει καποια σε αυτό? Τι είναι αυτό που θα δημιουργήσετε τελικα? Στα ρωταω αυτά, με πραγματικη διαθεση να καταλαβω τον τροπο σκεψης σου σ αυτές τις περιπτώσεις και τον στοχο ολης αυτης της προσπαθειας.

 

@jasmin sg καλη μερα. Σε ευχαριστω πολυ για την ερωτηση σου.

Αρχικα θα σου απαντησω στο ερωτημα σου περι συναισθηματων. Σε μια τετοια σχεση, με συναινεση την οποια τονιζω, ειναι πολυ λογικο να υπαρξουν και να υπαρχουν συναισθηματα και από τις δυο πλευρες. Ομως αυτο που επιθυμω και απαιτω στην εκπαιδευση ειναι η εκφραση των συναισθηματων να ειναι σιωπηλη. Με τον ερωτα τα πραγματα ειναι δυσκολα. Η σκλαβα, παραμενει ανθρωπος, συναισθηματικο ον και η εκφραση του ερωτα φερνει προβληματα, οπως το να διεκδικει, χρονο, δικαιωματα, συντροφικοτητα και αλλα πολλα που ο προτερος βιος της, της υπαγορευουν να διεκδικησει. Οποτε εδω εχουμε δυο θεματα, το πρωτο ειναι οτι δεν ξεγυμνωνεται οπως επιθυμω, δεν απαλλασσεται από ολα αυτα που κυριαρχουσαν το σωμα και την ψυχη της πριν ερθει κοντα μου και το δευτερο ειναι οτι σε αυτο το σταδιο, δεν προκειται να λαβει τιποτα από ολα αυτα που κακως διεκδικει και τοτε θα απογοητευεται και θα χανει την πιστη της και την αφοσιωση της σε αυτο που κανει. Γιατι δεν θα λαβει συναισθηματα, συντροφικοτητα και οτι άλλο? Γιατι στην κατασταση που ειναι πριν εκπαιδευτει και γινει οπως ακριβως επιθυμω, δεν ειναι αυτη που θελω, αυτη που θα μπορει να δεχθει την αγαπη μου και τον ερωτα μου. Αυτο που δημιουργω, ο στοχος που αναφερεις, εχει ολη την αγαπη μου και την φροντιδα μου ακομα και αν αυτο σημαινει ταπεινωση, μαστιγιο, στερηση σεξουαλικης ευχαριστησης. Ο σκοπος ο δικος μου και ο στοχος μου ειναι η σκλαβα μου να γινει το δημιουργημα μου να "καθαρισει" από ολα αυτα που ηξερε, που την διακατειχαν και την "ταλαιπωρουσαν" να γινει αγνη, οπως εγω της το καθοριζω για να μπορεσει να με δεχθει, να με δεχθει μεσα της όχι μονο ερωτικα αλλα και στην ψυχη της οπως πραγματικα ειμαι κι εγω να την δεχθω πλεον ως σκλαβα μου και όχι ως εκπαιδευομενη μου γιατι πλεον θα ειναι η σκλαβα μου.Ο Σκοπος και ο στοχος της για να μπει σε αυτη την διαδικασια θα πρεπει να συμβαδιζει με τον δικο μου και αυτος ολος ο αγωνας, η εκπαιδευση και ολα τα αλλα θα την ευχαριστουν.

 

@lucozade καλησπέρα και ευχαριστώ για την απάντηση.Ησουν πολύ σαφης ως προς τον στοχο σου από μεριας σου και τον σκοπο ολης αυτης της διαδικασίας.Αυτό που περαμενει ακομα ως απορια στο μυαλο μου,ειναι το κινητρο της εκπαιδευομενης που επιθυμει σφοδρα να γινει σκλαβα σου.Αν δεν είναι τα συναισθηματα που τρεφει για σενα αυτά που την οδηγουν στην επιθυμια να σε ικανοποιησει με κάθε τροπο τι άλλο θα μπορουσε να είναι?

 

Ομολογώ πως και για μένα είναι κάπως των άκρων αυτή η μέθοδος εκπαίδευσης. Δεν δίνεις
αέρα στον άνθρωπο που εκπαιδεύεις , του στερείς όλες τις χαρές και του προσφέρεις μόνο
ζόρι. Αν δεν του δείχνεις και τα θετικά σου συναισθήματα, πώς θα μπορέσει να το περάσει ;.
Η πρέπει να σε ξέρει πολύ καλά και να τα υπομένει όλα αυτά, ή να είναι πολύ μαζοχιστής.
Δεν κριτικάρω τον τρόπο , απλά αναρωτιέμαι.