Bdsm και χιουμορ

Λεγεται οτι το χιουμορ μας βοηθα να αντιμετωπιζουμε τα κακως κειμενα στη ζωη μας...αρνητικους ανθρωπους, ενεργειες, γεγονοτα, καταστασεις. Τι θεση ομως καταλαμβανει στο πλαισιο των σεξουαλικων ιδιαιτεροτητων? Μιας σχεσης η ενος session ακομα? Λεει ο Γκουρτζιεφ, Αβατον Νοεμβριου,
Το γελιο μας ξαλαφρωνει απο την πλεοναζουσα ενεργεια, η οποια, αν εμενε αχρησιμοποιητη, θα μπορουσε να γινει αρνητικη, δηλ. δηλητηριο. Το γελιο ειναι το αντιδοτο. Ομως αυτο το αντιδοτο ειναι απαραιτητο μονο οσο ειμαστε ανικανοι να χρησιμοποιησουμε την ενεργεια για χρησιμο σκοπο. Λεγεται πως ο Χριστος δεν γελουσε ποτε. Αλλα υπαρχουν διαφοροι τυποι ανθρωπων που δεν γελουν. Μερικοι δεν γελουν επειδη ειναι περα για περα βουτηγμενοι σε αρνητικα συναισθηματα, δολο, φοβο, μισος, καχυποψια. Αλλοι παλι δεν γελουν γιατι δεν μπορουν να εχουν αρνητικα συναισθηματα. Στα ανωτερα κεντρα δεν ειναι δυνατον να υπαρχει γελιο, γιατι στα ανωτερα κεντρα δεν υπαρχει διαχωρισμος, ουτε "ναι" ουτε "οχι".

 

Ας διαχωρίσουμε το γέλιο από το χιούμορ.

Το γέλιο είναι ξέσπασμα. Το γέλιο ξορκίζει το φόβο, την αμηχανία. Ο άνθρωπος που έχει υψωθεί πάνω από φοβικούς διαχωρισμούς, πέρα από το καλό και το κακό, έχει κατακτήσει την ηρεμία της βιωμένης γνώσης. Γι αυτό η ευτυχία δε γελά. Χαμογελά....

Το χιούμορ είναι το χρώμα της ζωής. Είναι η βαθιά πεποίθηση οτι η ζωή είναι πολύ σοβαρή για να την παίρνουμε στα σοβαρά. Είναι η αποδόμηση του άκαμπτου καθωσπρεπισμού, των κανόνων και των ορίων. Η αυθεντική ζωή αρχίζει εκεί που σταματούν τα όρια και οι κανόνες. Δεν τα χρειάζεται, γιατί τα έχει ήδη κατακτήσει. Το χιούμορ επίσης χαμογελά.

Το χιούμορ είναι αναπόσπαστο κομμάτι της σεξουαλικότητας, όπως είναι και η φαντασία. Βγάζει τη γλώσσα στον εγωισμό, στις ενοχές, στους φόβους. Φλερτάρει με την απόλαυση, την ηδονή, το πάθος. Δεν είναι τυχαίο οτι το τέλος μιας σχέσης συμπίπτει με το τέλος του χιούμορ στη σχέση.

 

Αληθινότατη αλήθεια.
Τα πιο απίθανα, ασταμάτητα, δεν-μπορώ-να-αναπνεύσω γέλια μου, γεννήθηκαν σε ιδιαίτερα δύσκολες καταστάσεις ή και περιόδους της ζωής μου.
Δε λειτουργεί πάντα λυτρωτικά μα έχει αποσυμφορητική δράση.

 

Καθως μας οδηγουσαν δια της βιας, γυμνους και ξυρισμενους στα ντουζ (στα στρατοπεδα συγκεντρωσης των Ναζι, πριν τον θαλαμο αεριων), οι ψευδαισθησεις που μερικοι απο μας εξακολουθουσαν να τρεφουν συντριβονταν μια προς μια, και τοτε, εντελως απροσδοκητα, οι περισσοτεροι κυριευθηκαμε απο μια μακαβρια αισθηση του χιουμορ. Ξεραμε οτι δεν ειχαμε να χασουμε τιποτε, εκτος απο τις γελοια γυμνες ζωες μας. Οταν αρχισαν να τρεχουν οι ντουζιερες, βαλαμε ολοι τα δυνατα μας να λεμε αστεια και πειραγματα, τοσο για τον εαυτο μας οσο και για τους αλλους. Στο κατω κατω, αυτο που ετρεχε απο τις ντουζιερες ηταν πραγματικο νερο.
Βικτωρ Φρανκλ

 

Τώρα ..δηλαδή ...να γελάσω??

 

Ο Φρανκλ με τη Λογοθεραπεία του είναι ο αγαπημένος μου θεραπευτής. Η ζωή του η ίδια ήταν ζωντανή απόδειξη της θεωρίας του.

 

Πρόσεχε "lexy" γιατί μπορεί να χαρηκτιριστείς από την Kathavra ως ανίκανη ! (Kathavra=>Το γελιο ειναι το αντιδοτο. Ομως αυτο το αντιδοτο ειναι απαραιτητο μονο οσο ειμαστε ανικανοι να χρησιμοποιησουμε την ενεργεια για χρησιμο σκοπο.)

 

Το μέχρι στιμής σίγουρο είναι χιούμορ και "BDSM" θέλουν φαντασία. Το χιούμορ όμως δεν χωράει η δεν κολαει εντός συνεδρίασης, εκεί ανάμεσα σ' ένα "ναί" η σ' ένα "οχι". Πρώτον γιατί είναι επικύνδυνο, και δεύτερον γιατί η απολυτότητα, η αυτοπείθηση, η σιγουρια, η αυταρχικότητα και η ακεραιοτητα της εναλλαγής δυνάμεων επιβάλλονται να κυριαρχήσουν. Η εξάληψι πιθανότητας αποφυγής ευθύνης σ' ένα λάθος χειρισμό με παρόμειες ατάκες όπως " δεν ήθελα να σε ματώσω, απλά είχα πρόθεση για λίγο χιούμορ" επιβάλεται. Διακρίνω την μακρά διάρκεια του νήματος λόγο βαθειάς του έννοιας, οπότε προσμένω περαιτερω.

 

Το ξέρετε ότι η γελωτοθεραπεία μειώνει κατά 20% την κατανάλωση φαρμάκων, ιδιαίτερα των παυσίπονων;
Γνωρίζετε ότι η θεραπεία του γέλιου μπορεί να μειώνει κατά 50% την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη παιδιών;

Χαλαρώστε, ηρεμήστε, χαμογελάστε και ετοιμαστείτε να πάρετε ένα από τα πιο ευχάριστα και αποτελεσματικότερα φάρμακα που μας προσφέρει η ζωή: Μια καλή δόση γέλιου.

Προσπαθείτε και αναζητείτε τρόπους να γελάτε κάθε μέρα όσο συχνότερα μπορείτε. Πολλές έρευνες βρήκαν ότι το γέλιο και το χιούμορ επιδρούν ευεργετικά για βελτίωση της πνευματικής και σωματικής υγείας σχεδόν όσο η σωματική άσκηση.

Οι ερευνητές της φυσιολογίας του γέλιου ανακάλυψαν ότι μειώνει το στρες. Αυξάνει την έκκριση της αυξητικής ορμόνης που έχει θετικές επιδράσεις στο σύστημα άμυνας, μειώνει την απελευθέρωση αδρεναλίνης και κορτιζόνης που είναι δύο από τους βασικούς ένοχους εξασθένησης του ανοσοποιητικού μας συστήματος.

Όπως και η άσκηση, το γέλιο πιθανόν προάγει την απελευθέρωση ενδορφινών που χρησιμεύουν για μείωση του πόνου και της κατάθλιψης. Μειώνει την ψηλή πίεση, αυξάνει την ευκαμψία των μυών, βελτιώνει τη συνολική απόδοση της καρδίας και πιθανόν απομακρύνει τον κίνδυνο καρδιοπαθειών.

Ειδικοί της θεραπευτικής ψυχαγωγίας και της θεραπείας με χιούμορ, τονίζουν ότι με το γέλιο χαλαρώνουμε, βελτιώνεται η λειτουργικότητα του κυκλοφορικού συστήματος, το αίμα οξυγονώνεται καλύτερα ευνοώντας υγιέστερες οργανικές και συναισθηματικές καταστάσεις.

Το χιούμορ δημιουργεί στον οργανισμό θετική συναισθηματική κατάσταση που έχει μεγάλη σημασία για την ψυχική υγεία. Το χιούμορ αυξάνει την ευρύτητα του πνεύματος, τη δημιουργικότητα και την ικανότητα προσαρμογής.

Το γέλιο επηρεάζει τις δυνατότητες αυτές διότι προάγει ευχάριστα συναισθήματα και διευκολύνει τις αισιόδοξες προσδοκίες. Οι ειδικοί υποθέτουν ότι η αίσθηση του χιούμορ σχετίζεται με ψηλότερη συναισθηματική νοημοσύνη που καθορίζει την ικανότητα των ανθρώπων να χειρίζονται τα συναισθήματα τους και να κατανοούν τις συναισθηματικές καταστάσεις των άλλων.

Το χιούμορ έχει επίσης συσχετισθεί με βελτιωμένα αποτελέσματα σε διάφορα τεστ.Όταν υπάρχει χιούμορ, οι δοκιμαζόμενοι πετυχαίνουν καλύτερα αποτελέσματα.

Το ερώτημα είναι, με ποιο μηχανισμό το γέλιο ενεργοποιεί και αυξάνει τις αποδόσεις του εγκεφάλου; Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι το χιούμορ διεγείρει το κέντρο ανταμοιβής του εγκεφάλου ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που το κάνει το σεξ και η σοκολάτα.

Με τη σειρά του, το κέντρο ανταμοιβής του εγκεφάλου απελευθερώνει τη ντοπαμίνη που είναι χημική ουσία η οποία διεγείρει το μετωπιαίο λοβό του εγκεφάλου στον οποίο διεξάγονται οι πλείστες λειτουργίες σκέψης.

Το χιούμορ και το γέλιο, αποδεδειγμένα βελτιώνουν την αναπνευστική λειτουργία, αυξάνουν την αντοχή στον πόνο, μειώνουν στρες, άγχος και υπερένταση, ελαττώνουν κατάθλιψη, θυμό και μοναξιά, βελτιώνουν τις πνευματικές λειτουργίες (ετοιμότητα, δημιουργικότητα, μνήμη).


Για άλλες σημαντικές ωφέλιμες δράσεις (μείωση συμπτωμάτων, πρόληψη πόνου, αύξηση διάρκειας ζωής, μείωση καρδιοπαθειών, θεραπεία βακτηριακών ή ιογενών μολύνσεων)

 

@ManMasterFirst

γενικότερα, προσέχω. Ευχαριστώ.

Εν προκειμένω, η ανικανότητά μου περιορίζεται μόνον ( λέμε τώρα) στο εξής: να κατανοήσω τι ακριβώς θέλεις να πεις.

 

Δεν ξέρω αν θα ήταν εύκολο στον @ManMasterFirst στον ελεύθερο χρόνο του, να τεκμηριώσει με την υπόδειξη πήγής στοιχείων αναφοράς του υλικού ανάγνωσης στο άρθρο #9 του νήματος, ώστε τα γραφόμενα του να μην αιωρόνται εκκρεμή σαν Χατζαπλάστ (Hansaplast) η τσιρότο.​

 

Αρκετά ενδιαφέρον θέμα. Είχε ανοιχτεί το ίδιο ακριβώς και σ'ένα έτερο φόρουμ. Αντιγράφω την απάντηση που είχα δώσει τότε.

Καταρχάς, η σχέση μου με το χιούμορ θεωρώ ότι είναι αρκετά καλή. Η σχέση μου με τον αυτοσαρκασμό, ακόμα καλύτερη. Το χιούμορ πέρα από χαβαλέ, με ξεκολλά και από αδιέξοδα της αδράνειας. Δεν μπορώ να με φανταστώ χωρίς αυτό και θαρρώ πως ούτε τ'άτομα που με γνωρίζουν μπορούν να με φανταστούν χωρίς αυτό  

Αναφορικά τώρα με τον εξειδικευμένο χώρο του BDSM...
Μέσα στο πλαίσιο της σχέσης, στην καθημερινότητα δηλαδή, θα έλεγα ότι είναι αναπόφευκτο να υπάρχει χιούμορ είτε από μέρους μου είτε από μέρους του υ. Δεν επιθυμώ ένα υ ρομπότ προγραμματισμένο να ξεστομίζει δυο-τρεις συγκεκριμένες φράσεις: "Μάλιστα Κυρία", "Ό,τι πείτε Κυρία", "Συγγνώμη Κυρία" και ως εκεί. Βέβαια απ'την άλλη, δε μου αρέσει και η καφρογελοιότητα στο πλαίσιο της σχέσης μου. Όλα με μια ισορροπία λοιπόν.

Στα sessions τώρα είναι αλλιώς...
Δεν κάνω και ούτε επιθυμώ χιούμορ. Με αποσυντονίζει και με ξεκαυλώνει (και δεν καυλώνω κι εύκολα εγώ κι άντε μετά να το ξαναβρώ).
Θα έλεγα ότι παραείμαι σοβαρή μέσα στις συνεδρίες αλλά δεν το κάνω εσκεμμένα, δεν το καταλαβαίνω καν, μου το λένε αργότερα ως συμπέρασμα. Απλά έτσι μου βγαίνει, δεν το κάνω για το image φυσικά. Είμαι στον χώρο μου, είμαι στο στοιχείο μου, είμαι κι εκεί και "αλλού", το βιώνω στο πετσί μου.
Το μόνο που ενδεχομένως να κάνω είναι να χαμογελάσω ελαφρά (και ίσως κάπως σαρδόνια) όταν πετύχει κάτι που είχα στον νου μου και το υλοποίησα.

Ένα αστείο περιστατικό μόνο που θυμάμαι ήταν όταν μία φορά πήγα να το παίξω rigger με τρομερή αποτυχία όπου στο τέλος λέω "έλα αγόρι μου να σου βάλω ένα μήλο στο στόμα αφού σ'έδεσα σαν γουρουνόπουλο στην πιατέλα", του το χώνω στο στόμα και τον βγάζω αναμνηστική φώτο  

Α και μία άλλη φορά όπου λέω στην κοπελιά να ντυθεί κάπως (δε θα σας πω πώς για να σκάσετε αλλά και για να γλυτώσω την καζούρα)... μία που την βλέπω, μία που σκάω στα γέλια, μία που ξενερώνω, μία που χασκογελάει κι αυτή που με βλέπει να χτυπιέμαι χαμέ και μία που το session πήγε στα θυμαράκια