ΘΕΛΩ

Τι σχέση έχει το "θέλω" με το "απαιτώ". Κανένας δε δικαιούται να απαιτεί. Ο καθένας οφείλει στον εαυτό του να ξεκαθαρίσει τι θέλει.
Καλό θα είναι να διαβάζουμε αυτά που γράφει ο νηματοθέτης, όχι αυτά που νομίζουμε πως γράφει.

Το θέμα αφορά στα "θέλω", όχι στα "δούναι". Επομένως, συμπεράσματα για το μέγεθος της λίστας "με το τι μπορούμε εμείς να δώσουμε" είναι άνευ αντικειμένου. Εφ' όσον όμως εκφράζουν την άποψή σου, είναι σεβαστά.

 

Συμφωνώ, αγαπητή @lexy . Οταν θέλεις, πρέπει να είσαι σε θέση να δώσεις τουλάχιστον τα αντίστοιχα. Μπορεί να μην είναι σωστό να βάζουμε τις σχέσεις στη ζυγαριά, δεν πρέπει όμως να παραβλέπουμε την αρχή της αμοιβαιότητας.

 

@peleas

αυτή η "αρχή της αμοιβαιότητας" είναι πολλές φορές εξαιρετικά πολύπλοκη.

Έχω παρατηρήσει πως υπάρχουν φορές που νιώθουμε πως δεν λάβαμε ή δεν πήραμε αυτό που θα θέλαμε ή θα μας άξιζε να πάρουμε και την ίδια στγμή ο έτερος θεωρεί πως "ανταπέδωσε" μόνο που εμείς δεν μπορούμε να το νιώσουμε ή να το δούμε γιατί έχουμε ήδη σχηματίσει στο μυαλό μας την εικόνα αυτού που χρειαζόμαστε ως "ανταπόδοση".

 

@lexy

Οπως τα λες. Ή άτιμη η προσδοκία κάνει τη ζημιά. Εξωτερικά δεχόμαστε οτι ο έτερος είχε τις ειλικρινέστερες των προθέσεων, αναγνωρίζουμε οτι δίνει αυτά που μπορεί, μόνο που μέσα μας δουλεύει ήδη το σενάριο που λέει οτι θα μπορούσε (= θα θέλαμε) κάτι παραπάνω. Σε αυτή την περίπτωση είναι καλό να του εκφράζουμε αυτή την αντίφαση που νιώθουμε και να τη θέτουμε προς διάλογο. Το κακό ξεκινάει όταν μπαίνει και ο εγωισμός μας στο παιχνίδι, οπότε δεν αναγνωρίζουμε καν τις καλές προθέσεις του έτερου. Στην περίπτωση αυτή του το "κρατάμε", και ξεσπάμε συνήθως σε άσχετο τόπο και χρόνο, ή απλά κλεινόμαστε στο καβούκι μας.

 

Ο νηματοθέτης κάνει μια αρχική τοποθέτηση και οι υπόλοιποι, με βάση τις εμπειρίες τους, καταθέτουν την δική τους άποψη και το πάνε ενδεχομένως και ένα βήμα παραπέρα.
Για πολλούς το θέλω και το απαιτώ είναι ένα και το αυτό. Και θεωρούνε ότι και το δικαιούνται και τους το χρωστάνε.
Επίσης το θέμα μπορεί να αφορά στα θέλω, αλλά υπάρχουμε και εμείς που τα θέλω μας τα βλέπουμε πάντα σε συνδυασμό με τα θέλω των άλλων. Τι να κάνουμε, σκοτώστε μας.

 

Η αλληλεπίδραση προϋποθέτει κ οι δυο ως το βαθμό που μπορει να καλύψει ο καθένας , να έρχονται σε συνδυασμο τα θελω των εμπλεκομένων .. Διαφορετικά τι νόημα εχει ;;

 

Κανείς δε σκοτώνει κανέναν, διάλογο κάνουμε. Σου είπα πιό πάνω οτι σέβομαι την άποψή σου. Το επαναλαμβάνω, σε περίπτωση που δεν το πρόσεξες. Για τα υπόλοιπα, σε παραπέμπω στο σχόλιό μου #14

 

Δεν είμαι το κατάλληλο άτομο για να απαντήσει. Όταν δίνομαι απόλυτα, τα δικά μου θέλω πάνε περίπατο και γίνονται πιο σημαντικά τα θέλω του άλλου. Λάθος, το ξέρω, αλλά είναι αργά για να αλλάξω.  

 

Κ τα δικα μου θελω ... Πανε περίπατο ... Για να σε φτασει ομως ο άλλος σε αυτο το σημείο ... Δεν εχει υπάρξει " προεργασία ";
Η μετα "προεργασίας" εποχή ... Ειναι απο επιλογή σου ... Ή επιλογη του οποίου αποφασίζει να λειτουργήσει ετςι ... Κ ανάλογα τα ερεθίσματα που εχει δεχτεί ....  

 

Σε ποια "θέλω" αναφέρεσαι @Black Butterfly ; σε επιθυμίες ή σε ανάγκες;

Οι πρώτες ενδεχομένως να πάνε την βόλτα τους. Οι δεύτερες, όμως;

 

Σε επιθυμίες αναφέρομαι. Και όχι πάντα και φυσικά όχι με τον καθένα.  

Βέβαια, αυτό που για κάποιον μπορεί να είναι απλή επιθυμία, για άλλον μπορεί να είναι ανάγκη.