Παιώνιες

Λοιπόν το κείμενο που ακολουθεί δεν είναι λογοτέχνημα, ούτε και φιλοδοξεί να καταγραφεί με ανεξίτηλη μελάνη στη Μεγίστη του εν Ελλάδι βδσμ Βίβλο.

Η πρώτη του γραφή ήταν απάντηση σε μία πρόκληση που δέχτηκα και η δεύτερη, η σημερινή, αποτελεί αφιέρωση σε όποιον χρειάζεται αιτία, για να αφυπνίσει τις μαγικές του δυνάμεις.


*************************************************************************************************************************************************************************************************************************************


Η πρόκληση:

δεμένη στο κρεβάτι...σε κάθε άκρο μου 3 παιώνιες...
για να τις αποκτήσω και να τις βάλω στο βάζο της κρεβατοκάμαράς μου...
θα πρέπει να τις κερδίσω....
πώς δεν ξέρω...
δε θα 'χε νοστιμιά....
απλά πρέπει να 'χω περισσότερες από 'σενα....
γιατί όσες χάνω τις κερδίζεις εσύ....
ο νικητής ζητά ό,τι θέλει....




Η απάντηση:

Έχουμε τρεις παιώνιες σε κάθε άκρο.
Θα πρέπει να κερδίσεις την κάθε μία από αυτές και για κάθε άκρο θα οριστεί διαφορετικός τρόπος.

Αυτές του δεξιού σου χεριού θα είναι οι πρώτες.
Δεμένη ανάσκελα με χέρια και πόδια ανοιχτά.
Χαϊδεύοντάς σου το κεφάλι σου ψιθυρίζω πως για να σου χαρίσω αυτές του δεξιού σου χεριού, θα πρέπει να χαρίσεις στο στόμα μου έναν οργασμό σου ανά πεντάλεπτο...
Βάζω το χρονόμετρο στο κινητό και το τοποθετώ σε σημείο που το βλέπεις. Λατρεύω τη γνώση του τι προκαλεί η πίεση χρόνου στο κορμί σου...
Σκύβω ανάμεσα στα πόδια σου και γεμίζω την όσφρησή μου με το άρωμά σου. Αφήνω στιγμές να περάσουν στις οποίες αισθάνεσαι μόνο την ανάσα μου πάνω στο μουνί σου, άλλοτε καυτή και άλλοτε κρύα.
Το αγγίζω με τα χείλη μου και νοιώθεις τα γένια μου να σε τρυπάνε. Ένα δάγκωμα στην κλειτορίδα σου σε κάνει να ξεχάσεις το τσίμπημα... Αρχίζω, ενώ εσύ κοιτάζεις το ρολόι.

Θα μπορέσεις να κερδίσεις τις παιώνιες σου;



Τα δεκαπέντε σου λεπτά μόλις πέρασαν.
Απομακρύνω το πρόσωπό μου και απονέμω τα άνθη που κέρδισες.
Σε αφήνω δεμένη, τρελαμένη, κατακόκκινη. Το κορμί σου έχει καταβάλει μεγάλη προσπάθεια και φαίνεται στα μάτια σου.
Τα μάτια που δείχνουν ότι έχεις φύγει για δικούς σου κόσμους.
Σου χαϊδεύω και πάλι το κεφάλι και σε ρωτώ απαλά, αν χρειάζεσαι νερό κι αν έχουν μουδιάσει τα άκρα σου.
Δεν παραλείπω να απολαύσω το σημάδι του σκοινιού στους καρπούς και τους αστραγάλους σου. Το χαϊδεύω, η ένταση σε έκανε να κινείσαι ανεξέλεγκτα και τα σημάδια είναι τόσο, μα τόσο καυλωτικά!
Σε φιλώ βαθιά, απαιτητικά, μέχρι να μην έχεις ανάσα και λίγο παραπάνω.
Απομακρύνομαι δίνοντάς σου λίγα λεπτά να ηρεμήσεις απ' ό,τι έγινε, ώστε να δω πάλι την προσμονή φουντωμένη στα μάτια σου.
Επιστρέφω.
Κάθομαι δίπλα σου στο κρεβάτι. Το βλέμμα μου χαϊδεύει το κορμί σου. Τα ακροδάχτυλά μου περνούν φευγαλέα από τις ρώγες σου.
Ανάβω τσιγάρο. Κάνω την πρώτη τζούρα και σου δίνω τη δεύτερη. Θα το κάνουμε μαζί. Το κορμί σου χαλαρώνει, καθώς η νικοτίνη κυλά μέσα του.
Σε ρωτώ, αν είσαι έτοιμη να διεκδικήσεις τη δεύτερη τριάδα.
Μου απαντάς ναι, αλλά δε με κοιτάζεις.
Νοιώθεις το χέρι μου στο σαγόνι σου. Θέλω να με κοιτάζεις στα μάτια, όταν μου μιλάς!
"Ναι"...
Σου εξηγώ τους κανόνες ανάβοντας ένα ακόμη τσιγάρο.
Η προηγούμενη δοκιμασία προέβλεπε πίεση χρόνου, αυτή το ακριβώς αντίστροφο.
Σου δείχνω την παλάμη μου, τη ζώνη που έχω αφαιρέσει από το παντελόνι μου, ένα κλιμακόμετρο και ένα βιβλίο.
Είναι το Principles of Philosophy του πολυαγαπημένου σου Ντεκάρτ! Στην αγγλική έκδοση φυσικά!
Άκου πώς θα παίξουμε... έχω αριθμήσει μέσα στο κεφάλι μου την παλάμη, τη ζώνη και το κλιμακόμετρο από το ένα, έως το τρία με σειρά που δεν ξέρεις.
Διαλέγοντας τη σειρά των αριθμών, θα καθορίσεις εσύ τη σειρά εφαρμογής.
Θα σε λύσω.
Θα γυρίσεις στα τέσσερα και θα βάλω μαξιλάρια κάτω από την κοιλιά σου, ώστε να δέχονται αυτά και τα γόνατά σου το βάρος του σώματός σου.
Θα ξεκινήσεις να διαβάζεις. Αργά, καθαρά, αλάνθαστα.
Όση ώρα διαβάζεις, εγώ θα ζωγραφίζω τον κώλο και τα μπούτια σου με τα τρία όργανα που αναφέρθηκαν στη σειρά που εσύ θα ορίσεις.
Κάθε δέκα αλάνθαστες σελίδες κερδίζεις μία παιώνια.
Κάθε λάθος σε αναπέμπει στην αρχή της σελίδας, ακόμη κι αν γίνει στην τελευταία της λέξη.
Η φωνή θα πρέπει να παραμείνει σταθερή σε όλη τη διάρκεια της ανάγνωσης ό,τι κι αν κάνω εγώ!
Στα δέκα λάθη ή και κοψίματα, ανεβάσματα ή χαμηλώματα της φωνής ανά όργανο, χάνεις την παιώνια για την οποία διαγωνίζεσαι.

Σε κοιτάζω στα μάτια και σε ρωτώ, αν είσαι έτοιμη...



Πάει κι αυτό...
Σε αφήνω στη στάση που βρίσκεσαι και θαυμάζω τα σημάδια στο κορμί σου.
Θα μπορούσα να χύσω μόνο κοιτάζοντάς τα! Χωρίς καν να με αγγίξω!!!
Τα χαϊδεύω απαλά και σε περιποιούμαι με ενυδατική αλοιφή.
Κάθομαι στο κρεβάτι και παίρνω αγκαλιά το κεφάλι σου.
Δε θα σταματήσω να σου χαϊδεύω τα μαλλιά απαλά ούτε, όσο μας ποτίζω κρασί, ούτε όσο μας ανάβω τσιγάρο.
Η σιωπή γεμίζει το χώρο. Οι λέξεις μοιάζουν ιερόσυλες.
Σε αφήνω να πάρεις ανάσες.
Σου λέω πως, όταν είσαι έτοιμη για το δεξί σου πόδι, θέλω να στηθείς στα τέσσερα με τις πατούσες σου να αγγίζουν το κάτω ξύλο του κρεβατιού.
Όταν πια αποφασίζεις να το κάνεις, έρχομαι πίσω σου και σου χαϊδεύω απαλά την πλάτη από το σβέρκο, ως τη μέση.
Σου εξηγώ πως αυτή θα είναι η απλούστερη των δοκιμασιών σου.
Τα μαλλιά σου θα δεθούν σε αλογοουρά και θα κλειστούν τεντωμένα σε ένα κολλάρο στο λαιμό σου.
Από αυτό θα ξεκινά ένα σκοινί που θα καταλήγει σε ένα γάντζο μέσα στον κώλο σου.
Το σκοινί θα είναι τεντωμένο τόσο ώστε να κρατά το κεφάλι ψηλά.
Το σκοινί αυτό θα δεθεί με δύο άλλα, το καθένα από τα οποία θα καταλήγει σε ένα από τα κάτω πόδια του κρεβατιού. Αυτά θα είναι ελαφρώς χαλαρά.
Θα κολλήσω με ταινία τις τρεις παιώνιες στο προσκέφαλο του κρεβατιού. Σε τρία διαφορετικά σημεία.
Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να πας να τις πάρεις και να τις φέρεις.
Θα έχεις τέσσερα λεπτά για την κάθε μία.
Οι κανόνες είναι ότι μπορείς να τις αγγίξεις μόνο με το στόμα και ότι δε δικαιούσαι στάση από τη στιγμή που θα ξεκινήσεις για την πρώτη...
Εγώ θα πάρω το κρασί μου και θα καθίσω αναπαυτικά στην πολυθρόνα στα πόδια του κρεβατιού να σε απολαύσω...



Είσαι εξαντλημένο, αλλά τα μάτια σου γυαλίζουν.
Σε κοιτάζω χαμογελώντας, αλλά στα δικά μου μάτια βλέπεις μία λάμψη απειλής και υπόσχεσης.
Αφαιρώ γάντζο και σκοινιά και σου προσφέρω κρασί, αλλά όχι τσιγάρο.
Δε θα κάνεις αυτήν τη φορά.
Θα έρθεις να γονατίσεις δίπλα μου και θα μου κρατάς το σταχτοδοχείο και το ποτήρι.
Θέλω να με κοιτάζεις στα μάτια.
Θα σε ρωτήσω για τις εντυπώσεις σου, πώς ένοιωσες κατά τη διάρκεια των 3 πρώτων γύρων και πώς νοιώθεις τώρα.
Θα σου δείξω μία μάσκα.
Αν μπορείς να παλέψεις, για να κερδίσεις τις τρεις τελευταίες, όταν είσαι έτοιμη, θέλω να πας στην τουαλέτα και να τη φορέσεις.
Όταν το κάνεις, σου δίνω μαζί σου το κινητό σου.
Θέλω να βάλεις μουσική που σου αρέσει δυνατά. Να γεμίσει ο ήχος το δωμάτιο.

Βγάζω από το σακίδιο τη σακούλα με τα τσόφλια από τα φυστίκια Αιγίνης. Ζυγίζω στην παλάμη μου τη σακούλα. Ικανοποιητική ποσότητα.
Τοποθετώ τι παιώνιες σε τρία διαφορετικά σημεία του δωματίου.
Την πρώτη ακριβώς πίσω από την πόρτα της τουαλέτας.
Τη δεύτερη κάτω από το κρεβάτι με το μίσχο να περισσεύει.
Την τρίτη κάτω από την πλυθρόνα που κάθομαι.

Φτιάχνω τους διαδρόμους με τα τσόφλια με βάση το πώς θα λειτουργήσει το μυαλό σου.
Πρώτα θα εκπλαγείς από τον πόνο στα γόνατα και τις παλάμες.
Θα προσπαθήσεις να συγκεντρωθείς και να καταλάβεις τι γίνεται, να συστηματοποιήσεις τις επιλογές μου και να φτιάξεις κάποιους κανόνες.
Προκειμένου να φτάσεις στην πρώτη κάνω ένα διάδρομο πυκνό. Είμαι βέβαιος πως θα πιστέψεις ότι παίζουμε το "κρύο - ζεστό" και άρα θα διαλέξεις τον πιο επίπονο δρόμο στην πρώτη διασταύρωση.
Ο διάδρομος για τη δεύτερη ξενικά πυκνά, αλλά αραιώνει και διασταυρώνεται με έναν άλλο πυκνό που οδηγεί στον τοίχο...
Για την τρίτη θα αφήσω και ένα μικρό κενό. Θα περιπλανηθείς για ώρα σε αδιέξοδους διαδρόμους, μέχρι να δοκιμάσεις την οδό του κενού...

Έρχομαι στο μπάνιο.
Σε φιλώ και παίζω σκληρά τις ρώγες σου με τα δάχτυλά μου.
Σου εξηγώ τι πρέπει να κάνεις και σου λέω πως ακόμη μία φορά θα τις μαζέψεις και τις τρεις με το στόμα και μόνο.
Ότι όλη η διαδρομή τελειώνει, όταν το πω εγώ.
Σε αφήνω και κάθομαι στην πολυθρόνα μου περιμένοντάς σε.

Όταν (/αν) καταφέρεις να φτάσεις στην τελευταία, χαϊδεύοντάς σου το κεφάλι, σου λέω πως πριν την πάρεις, θα πρέπει το στόμα σου να αφήσει απαλά τις άλλες δύο και να ικανοποιήσει εμένα μέχρι τέλους...

 

Ωραια η προκληση που δεχθηκατε αλλα ακομα πιο ωραια η διεκδικηση τους.
Ελπιζω να τη βιωσατε γιατι θα ταν ανεπαναληπτης καλαισθησιας και οχι μονο.
(αν και απο τα λεγομενα σας μαλλον ειναι μονο μια αφιερωση)
Θερμα συγχαρητηρια ως προς την αφυπνιση των μαγικων δυναμεων.

 

Σεις, @imagination , θα γνωρίζετε καλύτερα από όλους μας ότι η φαντασία και η πραγματικότητα δεν είναι πάντοτε τόσο ξεκάθαρα διακριτές.

Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια.

 

Μα σκοπο μας ειναι να ζουμε την πραγματικοτητα μας μεσα απο το πρισμα της φαντασιας μας.
Η ευχαριστηση ολη δικη μου.Διαβασα μια εξαισια αφυπνιση. 

 

Αφύπνιση, checked  

 

...τελικά τι είναι οι παιώνιες;

 

  Είδος άνθους. Η επιστημονική ονομασία είναι Paeonia Suffruticosa.

 

Πανίσχυρο....γαμωσύνη και αψογίλα....

 

Εντάξει, ότι σας ευχαριστώ για τον εμπλουτισμό του λεξιλογίου μου, δε χρειάζεται καν να το πω, αλλά... βοηθήστε με λίγο ως προς τα πρόσημα των λέξεων "γαμωσύνη" και "αψογίλα".
Ιδιαίτερα η κατάληξη του δεύτερου ("-ίλα") μου κάνει κάτι από "ποδαρίλα, σαπίλα" κτο...

 

Ναι....ειναι πιο χύμα με τις καταλήξεις αυτες....ας πούμε πιο υπερθετικό "άψογα" η "γαμώ" ... με καλή διάθεση και χιουμοριστική χροιά πάντα...

 

Ευπρόσδεκτες αμφότερες.  

Σας ευχαριστώ και πάλι για τον εμπλουτισμό του λεξιλογίου μου.
Στάζουν γαμωσύνη οι καινούργιες λέξεις.

 

Αααα... χαίρομαι!!!!