Ανηκεις εκει που ο εγωισμος σου εχει μεγεθος...0

Εγωισμος....ενα χαρακτηριστικο με δυο οψεις.
Ενστικτο επιβιωσης, προτροπης επιτευξης υψηλων στοχων και αυτοβελτιωσης απο τη μια.
Ατομισμος, αισθημα ασυμβιβαστου, ανυποχωρησια....ελλαττωμα απο την αλλη.
Στο bdsm ομως,τα παντα εχουν μια επιπλεον διαφορετικη εννοια.Μια αλλη χροια.

Ο εγωισμος ειναι το πρωτο βημα για την αποδομηση και την αναγεννηση του υποτακτικου μελους μιας σχεσης.
Αν στον vanilla κοσμο, ισχυει οτι ο άνθρωπος που δεν έχει καθόλου εγωισμό,
δεν μπορεί να προστατεύσει τον εαυτό του, είναι πιο εύκολο να χάσει την αξιοπρέπειά του
και τα όρια του εαυτού του, καθώς επιτρέπει στους άλλους. να παρεμβαίνουν στην ζωη του και να τον χειριζονται,
γινεται αβουλος και ερμαιο, δυστυχης.......στον κοσμο του bdsm αυτο ειναι το επιθυμητο!

Το υποτακτικο μελος δεν χανει την αξιοπρεπεια του οταν παραδωσει τον εαυτο του στον Κυριαρχο του.
Δεν ειναι ενας αβουλος ανθρωπος, αλλα ενα παραδομενο κι ευτυχισμενο πλασμα.
Ελευθερο απο καθετι αρνητικο και αδηφαγο που μπορει να του στερησει την ευτυχια που θα νιωθει
μεσα απο την παραδοση, την υποταγη!

Ο εγωισμος ειναι εκεινο το σαρακι που σιγοκαιει την ψυχη και δεν την αφηνει να προχωρησει.
Που δεν επιτρεπει στο υποτακτικο μελος να πει με θαρρος και συνειδητη παραδοχη "ναι, ειμαι ενα τιποτα. ειμαι
κομματι Σας.κι οτι γινω, οτι νιωσω, ξεκιναει απο Σας και καταληγει σε Σας".
Γιατι οι ανθρωποι, δεν εχουμε μνημη χρυσοψαρου και δυσκολα περναμε το ποταμι,
φοβουμενοι την θερμοκρασια του νερου και τον στροβιλισμο του.

Ο εγωισμος στο bdsm ειναι το αισχρο και απεχθες χαρακτηριστικο που οταν εκλειψει,
παρολη την επιπονη διαδικασια που απαιτειται,αναγεννα εναν πραγματικα ελευθερο και υποταγμενο ανθρωπο.
Ελευθερο απο καθετι που θα του στερησει την ευκαιρια να ευτυχησει διπλα και και υπο τον Κυριαρχο του.
Να ανηκει ολοκληρωτικα.....να δινει και να παραδιδει.Να υπακουει και να αφουγκραζεται τις αναγκες Του.
Να υπηρετει και να φροντιζει.
Να ειναι επιτελους αυτο που επιθυμει.
Υ Π Ο Τ Α Γ Μ Ε Ν Ο !!!

Υ.Γ. παει καιρος που αναρτησα νημα τελευταια φορα....συγχωρηστε μου που εξακολουθω να γραφω ρομαντικα ισως.....εξακολουθω να ειμαι το ιδιο αθεραπευτα ρομαντικο κοπρογατο Του.Καλο μηνα!

 

Μα πόσο εξαίσια αθεράπευτα ρομαντική είσαι! Επί της ουσίας, στο θέμα της ''κατάργησης'' του εγωισμού, στην αποδόμησή του, προκειμένου να μεταβούμε στην κατάσταση του παραδομένου και ευτυχισμένου πλάσματος που τόσο γλαφυρά περιγράφεις, φαντάζομαι ότι θέλει δύο για να γίνει κάτι τέτοιο. Αυτόν/ην που θα το εμπνεύσει -σ'αυτόν όμως τον απόλυτο βαθμό- και αυτόν/ην που θα μπορέσει να υπερβεί τον εαυτό του και τις δεσμεύσεις του χαρακτήρα που έχει ήδη διαμορφώσει για να εκχωρήσει τα πάντα στον έναν και μοναδικό (να μην αναφέρω και τα δύο γένη καθώς εξυπακούεται) Κυρίαρχο...χαίρομαι που βλέπω ότι υπάρχουν άνθρωποι που το βιώνουν τόσο όμορφα όσο εσύ και θα έλεγα ότι ανυπομονώ να δω σημάδια ότι μπορώ να το ζήσω κι εγώ εξίσου απόλυτα!!!

 

Μα η παράδοση εκεί όπου επιλέγεις με σκοπό την απόλαυσή σου κι εκείνη την αίσθηση του ανήκειν, δεν είναι από μόνη της βαθιά εγωιστική πράξη;

Υπάρχει μόνον ο "κακός" εγωισμός;

 

Ισχυρίζομαι οτι η πράξη της παράδοσης, της υποταγής, του υπηρετείν όπως εκφράζεται στα πλαίσια των κ/υ σχέσεων, είναι άκρως εγωιστική.

 

@ lexy , βλέπεις τι παθαίνουν τα μεγάλα πνεύματα..  

 

@peleas

τι, τι;  

 

@lexy
Λόξυγκα  

 

Ένοχος δις @peleas !

 

Κατ αρχην καλο μηνα και ευχαριστω για την απαντηση.
Σαφως θελει δυο και το Κυριαρχο μελος να εμπνεει απολυτη εμπιστοσυνη η οποια κτιζεται με το περασμα του χρονου και την ορθη συμπεριφορα, αλλα και το υποτακτικο μελος να θελει πραγματικα να παραδοθει.
Δεν ειναι ευκολο και το ξερουμε ολοι.Ομως τιποτα δεν ειναι ανεφικτο.
Δυστυχως για μενα δεν ηταν τοσο ευκολο. Περασε πολυς πολυς καιρος για να τα καταφερω.
Τον κουρασα αρκετα και με τιμωρησε αρκετα για την αντισταση μου.
Αλλα το αποτελεσμα.....ειναι υπεροχο!
Σου ευυχομαι ολοψυχα να το βιωσεις!!!!

 

Εγωιστικη πραξη η παραδοση κατα την αποψη μου οχι.
Καλος εγωισμος, αν θεωρουμε οτι υπαρχει και ευδοκιμει καλος εγωισμος σε μια τετοια σχεση, ισως θα μπορουσαμε να χαρακτηρισουμε την επιμονη του υποτακτικου μελους να τα καταφερει.
Αλλα κι εκει πιστευω οτι δεν υφισταται εγωισμος, αλλα αναγκη και επιθυμια να παραδοθει, γι αυτο και η συνεχης προσπαθεια βελτιωσης. Τουλαχιστον οσον με αφορα

 

Καλησπερα. Κατα την γνωμη σας πως θα πρεπει να εκφραζεται για να μην ειναι οπως λετε εγωιστικη?

 

Εγωιστή θεωρούμε συνήθως εκείνον που τον ενδιαφέρει μόνο ο εαυτός του και η δική του
ικανοποίηση. Υπ΄αυτή την έννοια δεν κρίνω σαν εγωιστή ένα υποτακτικό άτομο ,πολύ δε
περισσότερο εγωιστικά τα κίνητρά του. Τα άτομα με υποτακτική ψυχολογία είναι συνήθως
τόσο δοτικά που θυσιάζουν την προσωπική τους ευχαρίστηση έναντι του Κυρίαρχου.
Μπορεί όλο αυτό το πλαίσιο να του δίνει ικανοποίηση , αλλά το κάνει πιστεύω, γιατί έτσι
του βγαίνει και όχι για να επωφεληθεί ο ίδιος.