Από πότε οι σκλάβες είναι άψυχες;

Όντας μια γνωστή άγνωστη του φόρουμ και μετά από χρόνια σιωπής έτυχε μια συζήτηση η οποία με προβλημάτισε και μου γέννησε την εξής απορία.
Είναι καθαρά φιλοσοφική και παρ' όλο που δηλώνω υποτακτική (δεν είμαστε πάντα αυτό που δηλώνουμε).


Από πότε ο όρος σκλάβα συμβολίζει την πνευματική και σωματική απάθεια μιας γυναίκας που αισθάνεται πως αυτό την εκφράζει;



Παρακαλώ όχι συγκρίσεις με υποτακτικές και bottom πιστεύω πως η απορία μου είναι ξεκάθαρη.

Ανυπομονώ να διαβάσω τις γνώμες Σας/σας Ο/όλων.

 

Όχι όλων γιατί το νήμα αναφέρεται σε σκλάβες. Άρα άτομα που ζουν το M/s

 

Αγαπητε μου, (δεν σε ξεχασα παρεπιμπτοντως ασχετο βεβαια), ειναι ανοιχτο για ολους καθως ολοι να εχουν να εκφερουν γνωμη, εμπειριες, προβληματισμους αντιστοιχους. Ισως να το εχουν ζησει και να αποφασισαν πως δεν τους εκφραζει. Δεν θελω να νιωσει κανενας και καμια αποκλεισμενος απο ενα τετοιο ερωτημα...

 

Mad μην πεταχτείς και εδώ... σαν την πούτσα!  PPPP

 

τοσα χρονια ακομα να με μαθεις???? αντε πες και τη γνωμη σου τωρα να χαρω κι εγω λιγακι!!!

 

Η mad είναι άλλη, μπερδεύτηκες  
Θα πω την γνώμη μου πιο μετά...

 

-Απάθεια: Είναι η απελευθέρωση της ψυχής από την έλξη των παθών.

Είναι εμφανής λοιπόν η αδυναμία της σκλάβας να χειριστεί την κυριαρχικότητα, σίγουρα δεν είναι όλες οι σκλάβες έτσι..αυτό υπάρχει και διαιωνίζεται τόσα χρόνια, γιατί σας κάνει έκπληξη; 

 

Όταν η σκλαβα χειρίζεται κυριαρχικοτητα δεν είναι ο ορισμός του topping from the bottom;
Με εκπλήσσει γιατί η απάντηση σου είναι για tftb
Και ορίστε αυτό που έχω απορία...ειναι νομιζω απλο που ρωταω..

 

Από πότε οι σκλάβες είναι άψυχες;

Απο τότε που έγινε η ''Χειραγώγηση'' το υποχείριο/άψυχο αντικείμενο στα χέρια ενός Κυρίαρχου, μιας και είναι αυτός που κινεί τα νήματα μιας άψυχης κούκλας (μαριονέτα).

 

Δεν νομίζω να υπάρχει κανένας Κυριαρχικού στάτους που να θέλει απλά μια άψυχη κούκλα.
Μια σκλάβα ή μια υπό μπορεί να είναι καθ' όλα δυναμική (ίσως και κατά τα φαινόμενα κυριαρχική στη ζωή της) αν δεν θέλει να "την φάνε λάχανο" στην εποχή που ζούμε,
αλλά δοτική και παθητική μόνο με εκείνον που "κουμπώνει".
Σε καμία περίπτωση άψυχη.

 

άψυχη, άβουλη....δεν είναι δυνατόν. Καθημερινά επιλέγει (κρίνει, σταθμίζει, αποφασίζει) να υπακούει....και μόνο αυτό αποκλείει την εγκεφαλική αδράνεια.