Απιστία;

Δεν μου έχει τύχει να έλκομαι και να αγαπώ δύο άτομα ταυτόχρονα, μου κάνει λίγο σχιζοφρενικό (και ενδιαφέρον ταυτόχρονα)....
Συνήθως απλά ψάχνεις να βρεις αυτό που δεν έχεις....
Αν ήταν έτσι όμως, θα έπρεπε να έχουμε πολλούς ταυτόχρονους ερωτικούς συντρόφους που όλοι μαζί θα αποτελούσαν το τέλειο για μας...(άλλος για το σεξ, άλλος για την οικογένεια, άλλος για το μυαλό του κλπ)
Δεν παίζει όμως έτσι το παιχνιδάκι της ζωής...τουλάχιστον όχι για μένα....
αν θέλω κάποιον για το όλον του, τότε θα δεχτώ τα ελαττώματα και τις ελλείψεις του, ίσως ακόμη και γι αυτά να θέλω να είμαι μαζί του....

 

Τσέκαρε Εδώ, το νήμα και το βιδεάκι https://www.greekbdsmcommunity.com/threads/polyamory.39568/unread

 

 

απιστια ειναι και οταν καποιος εξωθει τον συντροφο του με την εν γενει συμπεριφορα του σε απιστια...

 

Χαίρε, @brenda , οι ανέντιμοι σε χαιρετούν!  

Ξεκαθαρίζω ότι γράφω από το κινητό, ως εκ τούτου είναι δυσχερής η χρήση εργαλείων διαμόρφωσης του κειμένου.

Κατ' αρχάς για να μη μείνει μετέωρο, έγραψα πως το νήμα ανοίχθηκε για την ανάδειξη μίας μορφής cuckold σχέσης, αφού στις 19/8 ο νηματοθέτης έγραφε ότι η γυναίκα του δε θα πήγαινε ποτέ με κάποιον άλλο και στις 23/10 το είχε ήδη κάνει, όπως περιχαρής ανακοίνωσε. Εμένα που 'μαι δύσπιστος και κακόβουλος καθόλου δε με πείθει ότι ο τεμπελόγατος ήθελε να μας κοινοποιήσει τους θεωρητικούς προβληματισμούς του. Άι εμ σόρρυ δηλαδίς.

Κατά δεύτερον, έχω μία διαφορετική θεωρία, αλλά όπως όλες οι δικές μου, είναι καθαρά προσωπική και απεχθάνεται τις δάφνες της παγκόσμιας αλήθειας. Ισχυρίζομαι πως η σεξουαλική επιθυμία, είναι εκδήλωση του γενετήσιου ενστίκτου και ως τέτοια κάθε περιορισμός της από κοινωνικές νόρμες είναι παρά τη φύσει.

Εάν κοιτάξουμε μέσα μας, θα δούμε ότι αυτό που εξεγείρεται κάθε φορά που σκεφτόμαστε το σύντροφό μας να σεξουλιάζει με άλλο άτομο είναι ο εγωισμός μας, η αίσθηση ιδιοκτησίας με την οποία τον περικυκλώνουμε. Δεν είναι όμως και το να θεωρούμε τον άνθρωπό μας ιδιοκτησία μας ένα είδος απιστίας;

Ξεκαθαρίζω πως αφήνω απ' έξω ανθρώπους που κατασπατάλησαν περιουσίες ή θολώθηκαν τόσο από το ξένο, ώστε να προκαλέσουν ζημία στο οικείο.

Για 'μένα λοιπόν η πίστη και η εντιμότητα αναφέρονται στην αποκλειστικότητα στην ψυχή. Αυτή είναι που φέρνει ισορροπία, ευτυχία, ηρεμία. Θεωρώ λάθος το ότι ο άνθρωπος αναλώνεται στο κυνήγι της σωματικής αποκλειστικότητας αδιαφορώντας ή τουλάχιστον αδυνατώντας να ασχοληθεί με την ψυχική. Βέβαια η τελευταία είναι πολύ δύσκολη και ως τέτοια πολλοί την αποφεύγουν προσπαθώντας να την καμουφλάρουν με ο,τιδήποτε άλλο.

Μόνο σ' εμένα μοιάζει λάθος το να αισθάνεται κάποιος απατημένος, περισσότερο, όταν μάθει πως ο σύντροφός του πηδήχτηκε με τρίτο άτομο από το αν μάθει ότι είχε κάποιο σοβαρό πρόβλημα και δεν το μοιράστηκε μαζί του;

Επί της εντιμότητας τώρα, όπως τη θέτει η Brenda, έχω να θέσω δύο ερωτήσεις:
1) το ότι δεσμεύτηκα σήμερα πως με καυλώνεις μόνο εσύ, είναι ανθρωπίνως εφικτό να έχει διάρκεια σαράντα έτη; Θα φανώ αφερέγγυος, αν μετά από δέκα χρόνια, το πουλί μου κελαηδήσει με κάποια άλλη;
2) όταν (χρονικοϋποθετικό) συμβεί αυτό, είναι λιγότερο εγωιστικό να σου το πω θέτοντας έτσι σε κίνδυνο την ψυχική ισορροπία των παιδιών που έχουμε στο μεταξύ αποκτήσει;

Κλείνοντας τονίζω πως βασικός κανόνας για την εφαρμογή της θεωρίας μου είναι να αποδεχόμαστε ως μονάδες ότι έχει και ο σύντροφός μας ακριβώς το ίδιο δικαίωμα.

 

καταπληκτικό αυτό που νιώθεις φίλτατε @no_Taboo, σε ζηλεύω που είσαι τόσο απενοχοποιμένος για την ταυτότητά σου, χαίρομαι ειλικρινά για σένα, απλά εγώ το αντιλαμβάνομαι τελείως διαφορετικά. Η απάντησή μου βρίσκεται στον τοίχο μου, σε ότι γράφω και σήμερα και χθες και πάντα και με όποιους έχω μιλήσει εδώ μέσα, όλα είναι εφικτά, όλα είναι θεμιτά, αλλά δεν είναι όλα για όλους. Τα πράγματα είναι απλά...απλά εμείς αρεσκόμεθα στο να τα κάνουμε σύνθετα...ίδιον της ανθρώπινης φύσης τι να πεις? και στο θέμα της απιστίας και του πολυάμορους ισχύουν τα ίδια πράγματα...αν κάποιοι γράφουν εδώ μέσα για να επιτύχουν το δικό του ''δοκούν'' αυτό φαίνεται...
όλοι διάφανοι είμαστε...
όλοι όμως...κι εσύ κι εγώ και όλοι μας...


Αν ο σύντροφός μου λοιπόν έχει την ανάγκη να βρει την ηδονή ή το οποιοδήποτε ενδιαφέρον σε έναν άλλο άνθρωπο, τότε αυτό σημαίνει ότι εγώ δεν τον καλύπτω, τουλάχιστον όχι έως το σημείο που δεν θα θέλει να βρίσκεται αλλού. Για μένα είναι ήττα το να θέλει να βρίσκεται αλλού. Όπως είναι ήττα και γι αυτόν το να θέλω να βρίσκομαι εγώ αλλού. Το ζήτημα δεν είναι αν αλλάζεις χέρια εύκολα ή δύσκολα. Το ζήτημα είναι, που θέλεις να βρίσκεσαι και για ποιους λόγους. Εγώ θα ήθελα ιδανικά να είμαι πάντα εκεί που επιλέγω και το ίδιο να ισχύει και για τον σύντροφο μου. Το ζητούμενο (ξέρω ότι είναι επανάληψη, αλλά είναι η σωστή λέξη) είναι να θέλουμε και οι δύο το ίδιο πράγμα. Να σεβόμαστε ο ένας τον άλλον. Αν ο σύντροφός μας καλύπτει τις ανάγκες μας σε μεγάλο ποσοστό λοιπόν, μπορεί απέχει από το τέλειο, αλλά μόνο αν είμαστε αχόρταγοι θα ψάξουμε και πιο πέρα, για το ακάλυπτό μας κομμάτι. Προφανώς γι΄αυτό οι bsdmers είτε συνεννοούνται καλύτερα μεταξύ τους, είτε σκοτώνονται με οποιοδήποτε τρόπο...

 

Μe thinks.. αυτό το πόστ ταιριάζει καταπληκτικά εδώ!...

 

Για μένα η απιστία ισούται με την προδοσία. Εφοσον η εμπιστοσύνη και ο σεβασμός που δείχνω στον ανθρωπό μου προδίδεται. Δε θα μπορούσα ψυχικά να σηκώσω την απιστια.

 

@brenda , θέλω πολύ να σε πειράξω ρωτώντας σε το εξής:

Αγοράζω ένα σπίτι. Είναι το ρετιρέ των ονείρων μου! 130 τετραγωνικά, με θέα στο σέντραλ παρκ, αίθουσα μπιλιάρδου, κάβα, εσωτερική πισίνα, τεράστια βιβλιοθήκη, δωμάτιο μοντελισμού, εργαστήριο ξυλουργικής. Όταν μετά από πέντε χρόνια νοιώσω ότι έχω ανάγκη μίας εβδομάδας διακοπών σε ξενοδοχείο, πρέπει να αισθανθώ ότι προδίδω το σπίτι των ονείρων μου; Αυτό που μόχθησα για να αποκτήσω;

Δεν προσπαθώ να πείσω για κάτι ουδέ εσένα, μήτε και κανέναν άλλο. Καταθέτω απλώς τη δική μου οπτική. Φυσικά η άποψη ενός εκάστου διαμορφώνεται από τις ανάγκες, τα βιώματα, τις προσλαμβάνουσες και το χαρακτήρα του.

 

(Σιγά που χωρούν μπιλιάρδα, βιβλιοθήκες, πισίνες,
μοντελισμοί κσι ξυλουργικά στα 130 τετραγωνικά!. Μας δουλεύετε...).

 

(Να τα μας που μας την έπεσε και το ΣΔΟΕ... 150 τελευταία προσφορά! Για παραπάνω ΕΝΦΙΑ δε βγαίνω!)

 

Εγώ εγκατέλειψα ένα σπίτι 360 τετραγωνικών, με σοφίτα 120 τετραγωνικά που είχε πράγματα που αδυνατώ να περιγράψω και για τα οποία κοπίασα πάρα πολύ, για πολλά χρόνια, για να πάω να μείνω σε μία γκαρσονιέρα 45 τετραγωνικών, φιλοξενούμενη από την κολλητό μου κι ένιωσα πραγματική ευτυχία.
Τώρα ζω σ΄ένα σπίτι 130 τετραγωνικών με τον κολλητό και τον αδερφό μου. Περνάμε υπέροχα.
Δεν ξέρω αν θέλω να ξαναχτίσω σπίτι...
Βεβαίως και μου αρέσουν τα ξενοδοχεία, τα σπίτια των φίλων, τα ταξίδια στο εξωτερικό και το εσωτερικό, αλλά πραγματική χαλάρωση νιώθω κυρίως στο σπίτι μου. Αν με πνίξει όμως δεν θα διστάσω να το αλλάξω. Θα διαλέξω κάτι που θα μου ταιριάζει καλύτερα...
Το αν κάποιοι δεν πιάνουν την αλληγορία με αφήνει αδιάφορη. Αυτή είναι η αλήθεια μου....

ΥΓ Πληρώνω ακόμη ΕΝΦΙΑ για το παλιό σπίτι....όταν το πουλήσω κι απελευθερωθώ απ΄αυτό τότε δεν ξέρω αν θα θελήσω να ξαναφτιάξω ποτέ σπίτι. Γιατί μην νομίζεις κι αυτοί που έχουν πολλά ακίνητα, ενώ έφαγαν περιουσίες να τα συντηρήσουν, καταλήγουν να τα έχουν ακατοίκητα και δεν μπορούν να τα ξεφορτωθούν....εκτός αν μιλάμε για ανθρώπους που δεν έχουν ανάγκες....την ελίτ αυτή που έχει πολύ χρήμα για να συντηρήσει μία πραγματική περιουσία....

 

σεβαστό, αλλά έτσι νόμιζα κι εγώ κάποτε...άσε χώρο και χρόνο στην εξέλιξη...