Απιστία;

Εγώ "παραμιλώ"...as always...και αυτό το πρωί περισσότερο από άλλες φορές...Και όποιος/α "νιώσει" καλώς...Γιατί να καταλάβει...

Τι κι αν θέλω μπλε βουνά....θάλασσες πράσινες....πατημασιές πλέον αποξηραμένες...δίχως ταξίδι μείνανε...και των Κυθήρων τα περβάζια θαρρώ κι όλο μακραίνουν...
Σαν ηχώ από κέρματα καθώς γλιστρούν από κοραλλένια ράμφη στο κρεβάτι...σιωπηλά...ματωμένα...όπως του τελευταίου πάθους η σαγήνη...
Και συνεχίζεις να επιστρέφεις...απλά από συνήθεια...Φορώντας τα κουρέλια, εκείνων που σου μοιάζουνε...ίσως και κάποια αλήθεια....

 

Για σταθερή τρεκλίζουσα πατημασιά ερωτευμένου μου μοιάζουν όλα τούτα.
Τα μπλε βουνα και οι πράσινες θάλασσες είναι η δική σου πραγματικότητα, φίλε μου. Και ως τέτοια είναι μιά ιερή μυσταγωγία.
Και μην ξεχνάς: "Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα"!
Ζήσε...

 

Πλέον όμως δεν είμαι άπιστη, προτιμώ να σταματήσω μια σχέση.. παρά να πληγώσω, όταν όμως είμαι άπιστη.. τραγουδώ 

 

Φαντάζομαι όμως ότι θα πρέπει να ενημερώνουμε και τον άλλον ότι έχω αυτά και αυτά τα απωθημένα και προτιθεμαι να τα πραγματοποιησω για να μη με στοιχειώνουν. Να έχει και ο άλλος το δικαίωμα να επιλεξει.Με ισούς όρους η σχέση. Ή είσαι δυνατός και επιβάλλεσαι στα οποία απωθημενα και αδυναμίες ή είσαι αδύναμος και τα πραγματοποιείς πληρώνοντας το αντίτιμο.

 

Σκόρπιων ερωτημάτων συνέχεια:

Η απιστία αποτελεί το χειρότερο τρόπο με τον οποίο μπορεί κάποιος να βάλει κατά της σχέσης του;

 

Μακάρι να ήμουν ερωτευμένος φίλε μου...Τα περβάζια...εκείνα τα γαμημένα τα περβάζια και οι αλήθειες...
Μου φαίνεται ότι κερατώνω εκείνον που ήμουν...εκείνον που ίσως να είμαι κάποτε...
Αυτή την στιγμή ξέρω ότι είμαι σε μια δίνη...Αυτό το λεπτό που σου γράφω...
"Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα" φίλε μου...
Τι κάνουν τα κουρέλια που τους κάψαμε τις "φωνητικές χορδές" όμως?

Ρίξε άκυρο...φεύγω γιατί αλήθεια είμαι πολύ off σήμερα...Καλή σου μέρα...Απιστίες η όχι...Το σημαντικό είναι να τα έχουμε καλά με τον εαυτό μας και να ζούμε δίχως ενοχές...
Κυνικό αυτό που λέω...Δεν υπάρχουν θύτες και θύματα στην "αγάπη", η την αγάπη, η τον "έρωτα", η τον έρωτα...μόνο επιλογές...μόνο δειλίες και θάρρος...μόνο ανάγκες...

Δράση-αντίδραση...

Και όλα πληρώνονται...Είναι κάποιος/α διατεθειμένος/η να τα "στάξει" σαν έρθει ο "λογαριασμός" ?
Αν είναι, ας πορευτεί μέχρι τότε όπως καλύτερα νομίζει...
Στο τέλος όλοι και όλες για την πάρτη μας ζούμε και την πάρτη μας σκεπτόμαστε...
Ακόμη κι εκείνοι σαν εμένα που την απιστία δεν την γουστάρουν...
Ούτε "ενεργητικά", ούτε "παθητικά"...

 

Τσου.

Είναι από τα πλέον αναίμακτα , σχεδόν νομοτελειακά αναμενόμενα, "βλήματα"  

 

Ιδανικά, ναι. Στην περίπτωση αυτή θα ήμουν ένας αξιοπρεπής χωρισμένος.

Καταλαβαίνω οτι σε σοκάρει. Εύχομαι να αντέξουν οι πεποιθήσεις σου στις δοκιμασίες της ζωής. Στην περίπτωσή μου θυσιάστηκαν στο βωμό του σκοπού. Αλλωστε, οι πεποιθήσεις μας υπάρχουν για να μας εξυπηρετούν. Διαφορετικά, γίνονται θηλειά που μας πνίγει.

 

Ναι, ναι, ΝΑΙ.

 

΄

Η ανάληψη της ευθύνης για τις επιλογές μας είναι δρόμος ζωής. Ο δύσκολος και ο πλέον δύσβατος. Για μένα, ο μόνος....

 

Ίσως και έτσι θα έπρεπε να ησουν αν δεν ηθελες να θυσιάσεις τα απωθημενα σου για τη κοπελα σου.Δεν με σοκάρει καθολου, αυτό είναι το πιο συνηθες. Το αντίθετο θα ήταν μια ευχάριστη έκπληξη αλλά σπάνια συμβαινει.. Καμιά φορά επιλέγουμε το δύσκολο δρόμο για χάρη αυτών που αγαπάμε αν θέλουμε πραγματικά να τους αγαπάμε. Είτε της αλήθειας είτε της συγκράτησης. Δε σου κανω κριτική, πραγματικά ελπίζω να μη το θεωρήσεις ετσι, μιλάω όπως θα μιλούσα σε μια συζήτηση εκφέροντας τις απόψεις μου. Οσο για τις πεποιθήσεις μου ελπίζω να μην αλλοιωθεί τόσο ο τροπος σκέψης μου και κάνω κώλοτουμπες.