Αν ραγίσει το γυαλί .. ξανακολλάει?

τελικα ισχυει οτι οι ανθρωποι εξελισσονται αλλαζουν η οχι? γιατι αν ισχυει τοτε ειναι αστοχη η φραση αυτη και απλως μια ωραια επικαλυψη -δικαιολογια.
απο την αλλη οσοι θεωρουν τους ανθρωπους ξυλινους ακαμπτους οπως ειναι και το γυαλι ακαμπτο μια χαρα τους ταιριαζει η προταση

 

Μάλλον όχι, ξανασκέψου το.

 

εχεις την ιδια συμπεριφορα ιδια αντιληψη ιδια απαιτηση ιδια αναγκη η οτιδηποτε αλλο που ειχες στα 20 25 με τωρα?! προσωπικα προτιμω μη "ξυλινους" ανθρωπους και ας ειναι και λιγοι

 

Ο καθένας μιλάει βάσει των δικών του εμπειριών. Για κάποιους μπορεί να δούλεψε, για άλλους όχι. Ας μην είμαστε απόλυτοι σε τίποτα, άλλωστε όλοι λίγο πολύ έχουμε διαψευστεί στο παρελθόν και το μέλλον περιμένει για να μας ξανατρολλάρει.

 

δε διαφωνω σε αυτο οτι μιλαμε επι προσωπικου. αλλα μου κανει καπως να λεμε οτι δεν αλλαζουμε! αλι και τρισαλι αν μενουμε ιδιοι και στασιμοι! εδω τα ζωα αλλαζουν βαση περιβαλλοντος κτλ εμεις που θεωρουμαστε και νοημονες δεν?!

 

@Jerry4 Nαι, να αρχίσω να φρικάρω;  

 

Εχμ, δεν ξέρω αν το κατάλαβες, αλλά εγώ συμφωνώ 100% μαζί σου. Το σχόλιο ήταν γενικό.  

 

 χαχα ναι μπορεις και να αρχισεις σιγα σιγα

 

Δεν ξέρω για το γυαλί και το ξανακόλλημά του, αλλά το θέμα είναι τι έφταιξε στην λύση της σχέσης δύο ανθρώπων....

Αν είναι ψυχική η διάσταση δεν αποκαθίσταται με τίποτα.

Αν ήταν πχ μία απιστία, μπορεί να ξεπεραστεί υπό κάποιες προϋποθέσεις, αν ήταν η απόσταση μπορεί να αλλάξει κοκ....

Αν υπάρχει αγάπη, τότε όλα γίνονται...δεν είναι θέμα ξαναζεσταμένου φαγητού, αλλά αν δεν έχεις ''κλείσει'' τους λογαριασμούς σου με έναν άνθρωπο, αυτό κάπως πρέπει να εκτονωθεί...
Αν ελπίζεις ότι κάτι μπορεί να αλλάξει, και θέλεις να το παλέψεις, το παλεύεις....πόση δύναμη έχουμε να συγχωρήσουμε τους άλλους και τον ίδιο μας τον εαυτό για τα λάθη του παρελθόντος?
Στην πορεία της ζωής σίγουρα από ένα σημείο και ύστερα, βαριέσαι να συγχωρείς, να προσπαθείς υπέρμετρα, ακόμη και να πηγαίνεις κόντρα στο ρεύμα...

Μία σχέση όμως με έναν ιδιαίτερο για μας άνθρωπο, μπορεί και να αξίζει και δεύτερη προσπάθεια, αν το ζητάει η ψυχή μας...

 

το καταλαβα απλως προσθεσα κατι επιπλεον

 

Το θέμα είναι πολλές φορές αλλάζει, η καλύτερα εξελίσσεται μόνο ο ένας. Ο άλλος μένει στάσιμος.
Άλλες φορές εξελίσσονται και οι δυο.
Και σχεδόν πάντα οι δρόμοι τους πλέον γίνονται τόσο διαφορετικοί.
Που όσο και να συγχωρέσαμε, όσο και να "ξεχάσαμε"...Μένει μια γλυκόπικρη γεύση στον ουρανίσκο.
Είμαι κατά των συγκρίσεων γενικά. Αλλά μια δεν μπορώ να την αποφύγω, όσο κι αν προσπάθησα.
Να "περπατώ" ξανά με το φάντασμα μιας καρδιάς που ήταν.
Γιατί η "καινούρια" μου, σαν την παλιά δεν θα μπορούσε ποτέ να ξαναγίνει.
Και κρατώντας επαφή με κάποια που είχα ειλικρινά αγαπήσει πέρα και μέσα στα σπλάχνα.
Να την βλέπω σαν μια σχεδόν άγνωστη πια...Επειδή δεν θα την "αναγνώριζα" πια, για κείνο που για μένα ήταν.
Γιατί εγώ πια δεν θα ήμουν "εκείνος" που ήμουν.
Είναι ένα από τα ελάχιστα πράγματα, που το συκώτι μου δεν αντέχει.
Προτιμώ να αφήσω τους δυο ερωτευμένους στο "καθαρτήριο" τους.
Όπως τους θυμόμουν, πριν το γυαλί να ραγίσει, η να σπάσει, η να θρυμματιστεί.
Να χασκογελούν, να ακουμπάει ο ένας τον άλλο, να ανταλλάσσουν λόγια "αιώνιας αγάπης", να κάνουν όνειρα.
Στάσιμοι στο χώρο και στο χρόνο, σφιχταγκαλιασμένοι στην φούσκα τους.
Και που και που τα βράδια που κάνει κρύο, η κάτι μεσημέρια σαν κι αυτό.
Να τους κρυφοκοιτάζω και λίγο να δακρύζω.
Αλλά να μένω στην σιωπή, για να μην τους ενοχλήσω.
Σπάνιο πράγμα η χαρά και η πίκρα που φάγανε μετά απέραντη.
Καλύτερα να μην ξέρουν τι τους περίμενε...

 

γιατι ομως να πρεπει να την βλεπεις σα μια σχεδον αγνωστη εαν κολλησει το γυαλι ξανα? αυτο δεν μπορω να καταλαβω. πολλες φορες για να υπαρξει κατι δυνατοτερο καλυτερο πιο αγνο πρεπει να "πεθανει" πρωτα! λαθη γινονται και υπαρχουν παντα σε ολους τους τομεις! και ευτυχως ολα λυνονται η σχεδον ολα. ουσιαστικα μιλαμε για αλλη ευκαιρια. ποιοι απο εδω μεσα δεν εχουν κανει λαθος η δεν εχουν δεχτει λαθη σε διαφορους τομεις της ζωης τους! ολους τους τομεις τους ακυρωσαν επειδη "εσπασε" το γυαλι?
η καινουρια σου καρδια σα την παλια δε θα ειναι..αλλα μπορει να ειναι καλυτερη απο την παλια  το καινουριο δεν ειναι παντα χειροτερο
οκ σιγουρα υπαρχουν περιπτωσεις που ειναι ανιατες! αλλα μιλαμε για χοντρα σκηνικα. αν κατι εσπασε απο "μαλακια" εγκεφαλου τιποτα μα τιποτα δε το αποτρεπει να γινει σωστα απο την αρχη με καθαρες σκεψεις και πραξεις