αγάπη και πόνος-προσωπική προσέγγιση...

Η ανάλυση μου δεν περιλαμβάνει την σπαζαρχιδίαση.... 

 

Δεν κατάλαβες, είναι ικανή να αναρωτιέται και να φιλοσοφεί σχετικά με το γιατί χρησιμοποίησαν γρανίτη και όχι μάρμαρο.
Και φίμωτρο να της βάλω, θα γράφει ερωτήσεις με τα δάχτυλα των ποδιών χαχαχα

      

 

λατρεία μου το bdsm για μας θα είναι το να μου δένεις τα δάχτυλα, χεριών τε και ποδιών...     

 

Μα δεν έχω αρχίδια να σπάσεις...Το έκαναν αρκετές άλλες πριν από σένα...Και μετά λένε ότι στην Ελλάδα και στην Ιταλία απαγορεύεται η καύση των νεκρών...Τα έχω σε κουτάκι πάνω στο τζάκι μου εδώ και καιρό...
Εκεί να δεις αγάπη και πόνος...Κοιτάω τα κατάλοιπα τους και κλαίω...   

 

Μην λες τέτοια πράγματα σε τρελό, γιαλαντζί Κ, και χτυπημένο από παρενδυτικό φετιχισμό...
Κάψε το λατρεία μου κι εγώ να σου πετάω τις ζαρτιέρες μου και τα μαστίγια μου στα μούτρα, για ν' ανάψεις ακόμη περισσότερο.
Και τα κουπάκια εννοείται στο αιδοίο σου...Και να δεις πόνο όταν σε αφήσω για 2 μέρες χωρίς βιβλίο και μουσική...
Σκλαβάρα θα σε κάνω...χαχαχα...Όλος ο πόνος δικός σου ψυχή μου...

( Γουστάρω να σε κάνω να το καις κάθε μέρα...Είναι ο σαδίσταρος μου που μιλάει τώρα χαχαχα )

Υ.Γ. Καλά ρε, παιδί θα βγάλεις από μέσα σου, όχι πυραμίδα χαχαχα...       

 

ούτε καν μονάρχης, ανάρχης καρδιά μου, αναρχικός και θεοσκότεινος...
ευτυχώς πριν τα κάψεις, κράτησες σπέρμα για να κάνουμε το υπέροχο παιδί μας, τον γιό μας την Κλυταιμνήστρα...
το γιαλατζί υ, η σκλαβάρα σου.....
μόνο αυτήν την τιμωρία σε παρακαλώ να την ξανασκεφτείς...
θα κάνω ότι μου πεις...
θα εξασκηθώ στον διαλογισμό της σιωπής, μόνο μη, όχι σε παρακαλώ, προς Θεού, όχι την μουσική....
τέτοια τιμωρία δεν την αξίζω ρε γαμώτο....

και τα κουπάκια στο αιδοίο και φιμωμένη με δυό χούφτες καρφιά, και ανασκολοπισμένη με σκουπόξυλο και ότι άλλο θες....   

 

Δεν μπορούμε.Γι'αυτό πριν ξεκινήσουμε βάζουμε κάποια πλαίσια και ορίζουμε ασφαλιστικές δικλείδες... 

Υπάρχει ,αμα είμαστε στο ξεκίνημα και δεν τον έχουμε μάθει ακόμα καλά...

Ποιός είμαι εγώ που θα μιλήσω εξ ονόματος του συνόλου; Δεν χωρούν γενικεύσεις εδώ και αφορισμοί,ο καθένας οπως το βλέπει...

 

Άιντε και το τρολάραμε χοντρά...Και αν μη τι άλλο ο νηματοθέτης ( εσύ ) θα σε κάνει Κυρίαρχη για τιμωρία...χαχαχα...   

Anyway...Ξέθαψα ένα παλιό μου κείμενο που "έβοσκε" εδώ μέσα...ίσως είναι ψιλοάσχετο με το νήμα σου...But who knows...

" Mortuary "

Απαγορεύεται το ψιθύρισμα - αν και παράλογο
εγώ μιλώ σε σένα, τώρα που γνωρίζω ότι είναι αδύνατο
στον μονόλογο απάντηση να δώσεις - . Συνεχίζω να
λειαίνω ουρανούς, από κατεργασμένο σίδερο και αγάπης
κλωτσιές στ' αρχίδια. Το παραδέχομαι, ούτε κι εγώ
κατάφερα το κτήνος να δαμάσω, κάθε τόσο
σε τιμωρία το βάζω στην γλιστερή επιφάνεια των
χειλιών - ράβοντας σκέψεις δίχως κλωστή και
των αναγκασμών τη βελόνα σε ευτυχισμένη υστερία -.
Όσο κι αν είναι ηλίθιο να παραπονείσαι στους νεκρούς για
τη ζωή, πατέρα, το κατάλαβα κι εγώ. Η μοναξιά
είναι μια πουτάνα που δουλεύει ακούραστα ( δεν ζητά διακοπές, μήτε
πληρωμή ). Το πέος ευχαρίστως σου ρουφάει, ενώ βρίσκεσαι με
άδεια παρέα, με φροντίδα σε σκεπάζει με κουβέρτα, μόνο για σένα
ετοιμάζει δείπνο. Και όταν αρρωστήσεις από ήλιο μαλθακό
πολύ, υπομονετικά εκείνη σε γιατρεύει, ρέοντας ποδοπατημένα
φεγγάρια απ' το μουνί, ματαιωμένες στα μέτρα σου δειλίες...

( T_ S ... όταν ακόμη μπορούσε να ψιλονιώσει αγάπη, η πόνο )

 

ΟΚ, εγώ τη λύτρωση μέσω του πόνου, ειλικρινά δεν την κατάλαβα ποτέ...
Δεν καταλαβαίνω καν την έννοια της λύτρωσης αν την απομονώσεις από ένα τέλος...
Αλλά αν η αναζήτηση του πόνου επαναλαμβάνεται...
Λύτρωση με δόσεις?
Άρα γέννα και θάνατος σαν ουροβόρος όφις...
Σαμσάρα δίχως Νιρβάνα?
Αγάπη στον πλακούντα του πόνου?

Υ.Γ. Δεν φταίω εγώ αν μου βουδουσούμιασες τον εγκέφαλο @brenda ...  

 

Και είναι αποδεκτός ο πόνος για τον πόνο όταν αποσυνδεθεί από τα συναισθήματα?  

Για μένα ναι, είναι αποδεκτός, είναι και θεμιτός, όταν η ψυχή είναι προστατευμένη...(για να μιλήσουμε και λίγο σοβαρά...) αγαπητέ @underherfeet.....
απλά τον γουστάρω περισσότερο η ρουφιάνα όταν τον συνδέω με συναισθήματα.... 

 

Όταν ο εξευτελισμός/πόνος είναι μέσα στα όρια της συναίνεσης του υ, τι είδους εξευτελισμός είναι...;

 

Ποιος βουδουσουμιάζει τον εγκέφαλο ποιανού?
δυο εγκυκλοπαίδειες χρειάζομαι για να σε παρακολουθήσω λατρεία μου....
πόνεσαν τα ματάκια μου με τις αναλύσεις...     
Είσαι αγάπη και πόνος... 

[Σαμσάρα είναι η ανάκλυση των υπάρξεων. Σύμφωνα με αυτή η τα έμβια όντα δε ζουν μόνο μια φορά αλλά και αφού μια μορφή ύπαρξης διαλυθεί,κάτι από αυτήν επιβιώνει και μεταβαίνει σε άλλη μορφή ύπαρξης.

Σύμφωνα με το φιλοσοφικό λεξικό του Ανδρούτσου ο όρος αυτός (Νιρβάνα) χαρακτηρίζει τη βουδιστική απάρνηση κάθε εγκόσμιας επιθυμίας, παντός γήινου, και κατά συνέπεια και η εξαφάνιση αυτού του ανθρώπου στο μηδέν δια της οποίας και επέρχεται η απολύτρωση από τα δεινά της ζωής και του κόσμου(*)]