Σωστός υποτακτικός: υπάρχει, κι αν ναι πώς είναι;

@anasia:Μέχρι τώρα, οι συμμετέχοντές τους εξέφρασαν τη γνώμη τους πάνω στο θέμα, όποια κι αν είναι αυτή. Σε παρακαλώ είτε να κάνεις το ίδιο, είτε αν δεν το επιθυμείς, να μη συμμετέχεις, και μάλιστα μ' αυτό τον τρόπο.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

 

Απάντηση: Re: Σωστός υποτακτικός: υπάρχει, κι αν ναι πώς είναι;

και αυτο γιατι madlene ?

επειδη θαυμασα την υπομονή και
την εργασια που εκανε η λου ( τις ωρες που ξοδευσαι )
για να μαθεις μαθουμε κατι παρα πάνω ?

Κάνω πάντα αυτό που θεωρώ για μένα σωστο ,
και αυτό στη προκειμένη είναι να την συγχαρώ .

Αν έχεις πρόβλημα λύσε το μόνη σου η με τους διαχειριστές .

 

Απάντηση: Σωστός υποτακτικός: υπάρχει, κι αν ναι πώς είναι;

Σωστό και λάθος δεν υπάρχει σε μια ψυχολογική κατάσταση όπως αυτή της υποτακτικότητας. Το ερώτημα είναι αν το άτομο υποτακτικών τάσεων έχει βρει κάποιες ισορροπίες μέσα του. Αν ναι, αυτές αντανακλούν και στους άλλους, και εν προκειμένω, στον αφέντη και δυνάστη του. Αν όχι, τότε συνήθως η υποτακτικότητα γίνεται υπογείως επιθετική και σʼ αυτή την περίπτωση αλλοίμονο στον «αφέντη και δυνάστη» αν δε μπορεί να γράφει στʼ αρχίδια του την υποτακτική.

ΥΓ. Κάτι έπρεπε να γράψω κι εγώ να μη λέτε πως σας ξέχασα.

 

Είναι αλήθεια ότι έχει συζητηθεί το θέμα, αλλά εγώ προσωπικά δεν ήμανε εκεί όταν το συζήταγαν. Οπότε ευχαρίστως να το συζητήσω μαζί σου, αγαπητή madlene, και με όποιον άλλον δεν βαριέται...Τα links ασφαλώς καλοδεχούμενα...Όποιος δεν τα διάβασε ήδη, θα ωφεληθεί πολύ αν τα διαβάσει (with a grain of salt)...

Πρόσεξα κι εγώ κάποιους αφορισμούς του παρελθόντος, θα έλεγα ότι μάλλον ήταν άστοχοι, καθώς ο καθένας Κυριαρχεί πάνω σ' αυτόν όπου τον παίρνει να Κυριαρχεί, και όχι εκεί όπου θα του φύγει ο πάτος (μάλλον). Πράγμα που θα έκανα κι εγώ ως novice, αν ήμουν από την άλλη πλευρά της όχθης...και αν ήμουν novice...

"Ακαδημαϊκά" ιδωμένο το θέμα θα έλεγα ότι άπτεται ουσιαστικά του σκλαβοκεντρισμού ή μη. Είναι ένα πολύ καλό θέμα, όπως το θέτεις, και μάλιστα επίκαιρο. Παλαιότερα δεν είχε συζητηθεί κατ΄ αυτόν τον τρόπο, κάποια θεματάκια θεωρούνταν ως δεδομένα. Καλό είναι να εξελισσόμαστε. Δεν είμαι αρνητική στην φάση της αναθεώρησης. Απεχθάνομαι την στασιμότητα.

Προσωπικά, δεν έχω σκλαβοκεντρική άποψη - ποτέ δεν είχα, δεν ξέρω γιατί (και για μία "αλαζονική" σκλάβα αυτό σημαίνει πολλά). Ο Κυρίαρχος επιλέγει ποιο Υ του ταιριάζει, τον έλκει, μπορεί να ανταποκριθεί κλπ. Το Υ δεν κάνει και πολλά, πέραν του να ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ, να ΕΠΙΛΕΓΕΙ, να ΝΟΙΩΘΕΙ, να ΥΠΕΡΒΑΙΝΕΙ τα όριά του (χαχα, μια χαρά πολλά κάνει...). Το Υ είναι η Βάση. Το Κ είναι οι Σκουντιές, τα Κλωτσίδια, κλπ. Πώς αλλοιώς θα μπορούσε να ήταν; 

Δεν θεωρώ ότι προσαρμόζει το Υ τίποτε. Aν ήταν επιλογή του, μάλλον δεν θα άλλαζε τίποτα. Παραμένει το ίδιο ξεροκέφαλο, το ίδιο πεισματάρικο, το ίδιο εύπλαστο, το ίδιο δοτικό, το ίδιο δημιουργικό, το ίδιο λιχούδικο, όσο αρχικά ήταν. Η διαφορά πιστεύω ότι έγκειται σε μία δόση "φυσιοθεραπείας" στην οποία υπόκειται από το Κ το Υ. Σύντομα, αν τα δυο τους (Κ και Υ ταιριάζουν), το Υ - πάντα ως αποτέλεσμα της δράσης του Κ, και όχι ως προσαρμογή του Υ - γίνεται λιγότερο ξεροκέφαλο, ίσως πιο πεισματάρικο στα σωστά και λιγότερο πεισματάρικο στα λάθος πράγματα, πιο εύπλαστο (με λιγότερο άγχος), πιο δοτικό ίσως, στον Κ του και στον εαυτό του, λιγότερο δοτικό στους άσχετους που πάνε να αρπάξουν κομματάκια, πιο δημιουργικό εκεί που πρέπει και όχι στις μπούρδες, πιο λιχούδικο εκεί που θέλει ο Κ (σπέρμα Του, επιθυμίες Του, διασκέδαση, ηρεμία, έλλειψη ανασφάλειας, αυτοπεποίθηση - παραξενεύεστε; ) και όχι εκεί που θέλει το Υ (πίτσες, πούτσες - άντε κορίτσια, μας βγήκε το όνομα για αφρατούλες και νυμφομανείς - pas moi...) 

Δεν υπάρχουν, κατά την άποψή μου, πιστά τυποποιημένοι κανόνες και πρωτόκολλα. Εάν υπήρχαν, θα έπρεπε να τα καταργήσουμε, ως σκεπτόμενα άτομα. Πάραυτα. Όλα και δια παντός. Πλην βεβαίως αυτών που μας επιτρέπουν να λειτουργούμε στο επιλεγμένο και επιθυμητό πλαίσιο. Εάν ας πούμε το πλαίσιο είναι η ηρεμία μιας M/s σχέσης, θεωρώ το πρωτόκολλο τόσο απαραίτητο όσο και αν πάω σε μία δημόσια υπηρεσία: μιλώ στον πληθυντικό, απαιτώ πληθυντικό και θέλω να γίνει η δουλειά μου σωστά και σοβαρά. Εάν το πλαίσιο είναι το πάθος δίνω τα πάντα - και απαιτώ τα πάντα (είτε το θέλει ο άλλος είτε όχι). Και θέλω να γίνουν όλα όπως τα απαιτεί ένα πάθος. Ειδάλλως, δεν θέλω τίποτα. Να πάει να γαμηθεί η κωλοφάση...

Η δική μου συμβουλή - αν υποθέσουμε ότι κάποιος θα ήθελε να ακολουθήσει την συμβουλή κάποιας που έκανε τόσα πολλά σφάλματα στο παρελθόν - θα ήταν αυτή: Relax, baby. Take it easy... 

 

Απάντηση: Σωστός υποτακτικός: υπάρχει, κι αν ναι πώς είναι;

@anasia μου, σ ευχαριστω για τα καλά σου λόγια, αλλα για να είμαι ειλικρινής νιωθω προσωπικά κι εγώ πως ωφελούμαι από την επανάληψη, έτσι δεν είναι αλτρουιστικό το θέμα.
Απλά για κάποιον που δεν ήταν εδώ όταν συζητήθηκαν παλιά κάποια θέματα, είναι ακόμη δυσκολότερο να τα ψάξει μια και δεν έχει το πλεονέκτημα που έχω εγώ, να θυμάται πάνω κάτω πως τέθηκαν, ώστε να έχει τις λέξεις κλειδιά που κάνουν το ψάξιμο ευκολότερο και σκέφτηκα να τα παραθέσω.  

Αρκετά από τα νήματα αυτά τα παλιά τα διαβάζω επανειλημμένα, γιατί κάθε φορά, κάτι άλλο μου κάνει κλικ, εμπεδώνω ακόμη κάτι, επιπλέον από αυτό που εμπέδωσα στην αρχή ή σε κάποια μετέπειτα ανάγνωση., έτσι κάποια λινκς τα είχα πρόχειρα και απλά τα μοιράστηκα, για να έχουν όσοι ενδιαφέρονται την δυνατότητα να τα ψάξουν.

Στόχος δε, να δείξω, πως ορισμοί υπάρχουν πολλοί, πως σε τίποτα δεν στερείται ο ορισμός της νηματοθέτριας, κανενός άλλου, όταν μιλάμε για την γενική κατηγορία των υποτακτικών.

Βρίσκω τον πιο πάνω ορισμό πολύ καλό προσωπικά.
Ο λόγος που παρέθεσα και άρθρα που αναφέρονται στη διαφορά του υποτακτικού από το σκλάβο είναι ακριβώς για να φανεί πως μια από τις διαφορές των δύο είναι το θέμα ορίων που αναφέρει κι η madlene και καλό θα ήταν να το μάθαιναν κι άλλες υποτακτικές πως επειδή κάποιος μπορεί να μπει και να απαιτεί με την καλημέρα να παραδώσουν κάθε όριο, οφείλουν να το κάνουν από φόβο μην τις πουν κακές υποτακτικές. Που προσωπικά συμφωνώ με την madlene πως εφόσον δεν το επιθυμούν δεν το χρωστάνε σε κανένα να το πράξουν. Εφόσων δεν δήλωσαν σκλάβες, αλλά υποτακτικές.

Θα συγχαρώ τέλος την madlene για τα πολύ ενδιαφέροντα θέματα που φέρνει στην επιφάνεια, Επανάληψη μήτηρ πάσης μαθήσεως που λένε, κι είναι γεγονός πως ενώ τα συζητάμε τόσα χρόνια πολλοί και πολλές δεν έχουν κατορθώσει να ξεχωρίσει ποια είναι τα μήλα και ποια τα αχλάδια με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να προβαλουν εαυτό ως αχλάδι, ενώ οι αναγκες τους και οι αντοχες τους είναι αυτές του μήλου.
Και ξαναλέω, δεν υπαρχει καλύτερο ή χειρότερο φρούτο, υπαρχουν απλα διαφορετικές γεύσεις.  

 

Εκείνος, είναι σωστός απέναντι στην υπό του;

Tι είναι σωστό και τι λάθος;

Δε νομίζω ό,τι υπάρχει η τέλεια,η σωστή υποτακτική απλά μαθαίνει μέρα με τη μέρα να γίνεται καλύτερη για τον εαυτό της και για τον Κ της.

 

Η σωστή και τέλεια υποτακτική για κάποιον,μπορεί να είναι χάλια για κάποιον άλλον.Οταν λοιπόν λέμε σωστός υποτακτικός καταρχήν λέμε το άτομο που καταλαβαίνει τις ανάγκες του Κυριάρχου.Επειδή ακριβώς λέμε για υποτακτικά άτομα όμως και όχι για slaves θα πρέπει να οριστούν κανόνες απο τον Κυρίαρχο πρώτα πάνω σε αυτό το κομμάτι.Στις ανάγκες και των δύο.Αδυνατώ να φανταστώ Κυρίαρχο που να προσαρμόζει τις ανάγκες του σκεπτόμενος τις ανάγκες μιας slave.
Manual δεν υπάρχει μην το ψάχνετε.Ελάχιστα σωστά άτομα υπάρχουν πάντως που δικαιούνται τίτλους του bdsm.Δυστυχώς είναι τρομακτικά δύσκολο να απαλλαγεί κάποιο καινούργιο άτομο από άσχημες εμπειρίες και να αποβάλλει κομπλεξ και κακώς μαθημένα πράγματα ώστε να προχωρήσει μέχρι το ζενιθ που επιθυμεί ο Κυρίαρχος του για αυτό.

 

συμφωνω και επαυξανω με τον προλαλησαντα...

 

Η νοσταλγία γυρίζει, με αφάνταστο συναίσθημα.. θυμάσαι @MindMaster ;  

 

Υποτακτικός είναι αυτός που κάνει αυτό που του λες.
Τώρα :
Αν αυτός που του τα λέει είναι και ξύπνιος, τότε ο υποτακτικός είναι και σωστός.
Αν αυτός που του τα λέει είναι στα αλήθεια παλαβός, τότε ο υποτακτικός είναι και μαζοχιστής.
Αν αυτός που του τα λέει είναι και ξύπνιος και παλαβός, τότε ο υποτακτικός είναι και σωστός και μαζοχιστής        
Και όπου κάτσει η μπίλια        

 

Ο σωστός υποτακτικός είναι αυτός που προσκαλεί δημόσια να έρθει κάποιος να τον ψήσει στον φούρνο, online, με 200 χιλιάδες θεατές, αλγοβλεψίες, ή αλλιώς, ελάτε, γαμήστε με, σκοτώστε με και φχαριστηθείτε όχι μόνο εσείς, αλλά και τα αρρωστάκια του διαδικτύου....
Ύψιστος βαθμός υποτακτικότητας...

 

Eνδιαφέρον , με πιο επιστημονική/βδσμική ανάλυση θα μπορούσες να επεκταθείς περισσότερο;