Ο μικρος πριγκηπας

Με αφορμη μια κουβεντα που ειχα με μια φιλη…

Πρωτα βηματα στην Κυριαρχια και υποταγη
Η
Οδηγιες προς επιδοξους μικρους πριγκηπες (οι μικρες αλεπουδες Δε χρειαζονται οδηγιες, εκεινες ξερουν   )

ο μικρός πρίγκιπας...(αποσπασμα)

Η Αλεπού κοίταξε το Μικρό Πρίγκηπα, για πολύ ώρα.

-Σε παρακαλώ εξημέρωσέ με! είπε.

-Το θέλω, απάντησε ο μικρός πρίγκιπας, αλλά δεν έχω πολύ χρόνο. Έχω να ανακαλύψω φίλους και πολλά πράγματα να γνωρίσω.

-Γνωρίζουμε μονάχα τα πράγματα που εξημερώνουμε, είπε η αλεπού. Οι άνθρωποι δεν έχουν πια καιρό να γνωρίζουν τίποτα. Τ’ αγοράζουν όλα έτοιμα απ’ τους εμπόρους. Επειδή όμως δεν υπάρχουν έμποροι που να πουλάν φίλους, οι άνθρωποι δεν έχουν πια φίλους. Αν θέλεις ένα φίλο, εξημέρωσέ με.

-Τι πρέπει να κάνω; Είπε ο μικρός πρίγκιπας.

-Χρειάζεται μεγάλη υπομονή, απάντησε η αλεπού. Στην αρχή θα καθίσεις κάπως μακριά μου, έτσι, στο χορτάρι. Θα σε κοιτάζω με την άκρη του ματιού κι εσύ δε θα λες τίποτα. Ο λόγος είναι πηγή παρεξηγήσεων. Κάθε μέρα, όμως, θα μπορείς να κάθεσαι όλο και πιο κοντά…

Την επόμενη μέρα ο μικρός πρίγκιπας ξαναήρθε.

-Θα ήταν καλύτερα αν ερχόσουν την ίδια πάντα ώρα, είπε η αλεπού. Αν έρχεσαι, για παράδειγμα, στις τέσσερις τ’ απόγευμα από τις τρεις θ’ αρχίζω να είμαι ευτυχισμένη. Όσο περνάει η ώρα τόσο πιο ευτυχισμένη θα νιώθω. Στις τέσσερις πια θα κάθομαι σε αναμμένα κάρβουνα και θ’ ανησυχώ. Θ’ ανακαλύψω την αξία της ευτυχίας. Αν έρχεσαι όμως όποτε λάχει, δε θα ξέρω ποτέ τι ώρα να φορέσω στην καρδιά μου τα γιορτινά της…Χρειάζεται κάποια τελετή.

-Τι πάει να πει τελετή; Είπε ο μικρός πρίγκιπας.

-Είναι κι αυτό κάτι που έχει ξεχαστεί από καιρό, είπε η αλεπού. Είναι αυτό που κάνει μια μέρα να μη μοιάζει με τις άλλες, μια ώρα με τις άλλες ώρες. Υπάρχει, για παράδειγμα, μια τελετή στους κυνηγούς. Χορεύουν την Πέμπτη με τα κορίτσια του χωριού. Η Πέμπτη λοιπόν είναι υπέροχη μέρα. Πάω και κάνω βόλτα ίσαμε τ’ αμπέλι. Αν οι κυνηγοί χόρευαν οποτεδήποτε, οι μέρες θα έμοιαζαν σαν όλες, κι εγώ δε θα είχα ποτέ διακοπές.

Έτσι ο μικρός πρίγκιπας εξημέρωσε την αλεπού. Κι όταν πλησίασε η ώρα του αποχωρισμού:

-Αχ, είπε η αλεπού… Θα κλάψω.
-Εσύ φταις, είπε ο μικρός πρίγκιπας, εγώ δεν ήθελα το κακό σου, εσύ θέλησες να σε εξημερώσω…
-Σωστά, είπε η αλεπού.
-Όμως θα κλάψεις, είπε ο μικρός πρίγκιπας.
-Σωστά, είπε η αλεπού.
-Τι κέρδισες λοιπόν;
-Κέρδισα, είπε η αλεπού, το χρώμα του σταριού.

Έπειτα πρόσθεσε.

-Πήγαινε να ξαναδείς τα τριαντάφυλλα. Θα καταλάβεις πως το δικό σου είναι μοναδικό στον κόσμο. Θα ξανάρθεις να με αποχαιρετήσεις και θα σου χαρίσω ένα μυστικό.
Ο μικρός πρίγκιπας πήγε να ξαναδεί τα τριαντάφυλλα.

-Δε μοιάζετε καθόλου με το δικό μου τριαντάφυλλο, δεν είσαστε τίποτα ακόμα, τους είπε. Κανείς δε σας έχει εξημερώσει και δεν έχετε εξημερώσει κανέναν. Είσαστε όπως ήταν η αλεπού μου. Μια αλεπού ίδια μ’ άλλες εκατό χιλιάδες. Γίναμε όμως φίλοι και τώρα είναι μοναδική στον κόσμο.

Και τα τριαντάφυλλα στέκονταν θιγμένα.

-Είσαστε όμορφα, όμως είσαστε άδεια, τους είπε ακόμα. Δεν πεθαίνει κανείς για σας. Βέβαια, το δικό μου τριαντάφυλλο ένας απλός περαστικός θα έλεγε πως σας μοιάζει. Όμως εκείνο μόνο του έχει περισσότερη σημασία απ’ όλα εσάς, αφού εκείνο είναι που πότισα. Αφού εκείνο έβαλα κάτω απ’ τη γυάλα. Αφού εκείνο προστάτεψα με το παραβάν. Αφού σ’ εκείνο σκότωσα τις κάμπιες (εκτός από δύο τρεις για να γίνουν πεταλούδες). Αφού εκείνο άκουσα να παραπονιέται ή να κομπάζει ή κάποιες φορές ακόμα να σωπαίνει. Αφού είναι το τριαντάφυλλό μου.

Και ξαναγύρισε στην αλεπού:

-Αντίο, είπε…

-Αντίο, είπε η αλεπού. Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν.

-Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν, επανέλαβε ο μικρός πρίγκιπας για να το θυμάται.

-Είναι ο χρόνος που ξόδεψες για το τριαντάφυλλό σου που το κάνει τόσο σημαντικό.

-Είναι ο χρόνος που ξόδεψα για το τριαντάφυλλό μου…είπε ο μικρός πρίγκιπας, για να το θυμάται.

-Οι άνθρωποι ξέχασαν αυτή την αλήθεια, είπε η αλεπού.

-Μα εσύ δεν πρέπει να την ξεχάσεις. Γίνεσαι για πάντα υπεύθυνος για ό,τι έχεις εξημερώσει. Είσαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό σου…

-Είμαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό μου… Ξανάπε ο μικρός πρίγκιπας, για να το θυμάται…

Να περνατε καλα

 

Μάλλον γιαυτό μου άρεσε από μικρό παιδί αυτό το βιβλίο   Τώρα εξηγούνται όλα  

 

Μάλλον για τον ίδιο λόγο μας άρεσε @Inexperienced  
Εγώ έχω σκίτσο τον Πρίγκηπα και την Αλεπού στον τοίχο μου.. Ιδιαίτερη λατρεία..

 

@Marlen Daudaux Aξιοζήλευτο το σκίτσο σου...
Και τι δεν έχω με τον Μικρό Πρίγκηπα... Αλλά το καλύτερο είναι η συλλογή με τα βιβλία απ'όλες τις χώρες που έχω ταξιδέψει   Πρέπει να την εμπλουτίσω και άλλο  

 

Δώρο στα προπέρσινα Χριστούγεννα ο Μικρός Πρίγκιπας με τρισδιάστατα σκίτσα!
Συγκινήθηκα και μόνο που το κρατούσα. Όταν ειδικά άνοιγε το μπαομπάμπ, λατρεία.. ανεκτίμητο..

 

Η λατρεμένη ιστορία του Μικρού Πρίγκηπα, άξαφνα στα μάτια μου έμοιασε με τις καραμέλες που μας λέγανε μικρά να μην παίρνουμε από άγνωστους ανθρώπους και κυρίως άγνωστους άντρες για μας τα κοριτσάκια (στην εποχή μου τα αγοράκια ήταν μεγαλύτερο ταμπού για όλους)....
Η τέχνη της χειραγώγησης είναι σαφώς υψηλής αξίας και προϋποθέτει όχι μόνο σύνεση και υπομονή, αλλά και καρδιά και νου....
Και από τις δύο πλευρές....
Δεν ξέρω τελικά ποιο νόημα ήθελε να περάσει τόσο πλάγια ο νηματοθέτης...προφανώς πλέει σε άλλους γαλαξίες αναζητώντας άλλες αλεπουδίτσες και άλλα τριαντάφυλλα....
Πριν επιλέξετε τον Μικρό (ή και τον πιο σιτεμένο) σας Πρίγκηπα (οιουδήποτε γένους), καλό θα ήταν να είστε σίγουρες/οι ότι βλέπει με την καρδιά, άρα βλέπει καλύτερα από τους άλλους...

(Αφιερωμένο στον δικό μου Μικρό Πρίγκηπα που μόνο με την καρδιά του μπορεί να βλέπει, κι ας είναι τσακισμένη...)

 

εισαι γλυκουλα....    

 

Και ξαφνου βλεπεις αυτο. Κουγκαρ κατα δηλωση με καποια χρονια στην πλατη δηλαδη, ακομα πιστευεις στα παραμυθια. Να τους φοβασαι αυτους που σου διαλαλουν την πονεμενη τουα καρδια, εχουν σκοπο.


Μια τσακισμενη καρδια δεν μιλα ποτε.

 

Μήπως μπερδεύεσαι λίγο Λούκο darling? Δεν μίλησα για την δική μου καρδιά...ευχαριστώ για τον τίτλο τιμής της κούγκαρ, αλλά δεν τον διεκδίκησα...από τίτλους χορτάσαμε άλλωστε...
Αν το πόιντ είναι να με υποψιάσεις για σκοπιμότητα, θα έλεγα ευχαριστώ, αλλά έχω μάτια και αυτιά ανοιχτά!
Αυτό απλά προτρέπω και τους άλλους να κάνουν...
Αν τώρα είναι να την πατήσω, την πάτησα... c'est la vie!

 

To cougar ειναι η σαλτσα για την ωριμοτητα που χαριζουν τα χρονια. Μην αποπροσανατολιζεσαι. Ουτε εγω μιλησα για την δικη σου καρδια, αλλα για του καγκουρα που παιζει το χαρτι του πονεμενου.

 

Σιλάνς σερί! Δεν κρίνουμε τις καρδιές των άλλων....όσο για τον αποπροσανατολισμό, ευχαριστώ για τις συμβουλές, αλλά δεν ξέρεις τι έχω στο sapio μου κεφάλι κι εγώ!

 

Δεν ειναι συμβουλες
Διαπιστωσεις που προκυπτουν απο επαναλαμβανομενα μοτιβα. Σε δυο μηνες θα δεις.