Ομοφυλοφιλία: Ας ανοιχτούμε επιτέλους...

Πάντοτε παρακολουθώ τις τεκτενόμενες συζητήσεις περί υιοθεσίας από απόσταση, δεν παίρνω θέση. Επιθυμώ να δω ως πού θα το πάνε οι συνομιλούντες. Από το μητροκεντρικό μοντέλο ανάπτυξης του παιδιού με τις παρωχημένες ψυχοδυναμικές ερμηνείες μέχρι την κανονικότητα του ετεροφιλικού προτύπου με τ'αντίστοιχα στερεότυπα φύλων περί ιδανικού πατέρα και ιδανικής μητέρας.
Και τα παιδιά, ω τα παιδιά! Συνήθως μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα κατά βάθος, σχεδόν σε όλες τις αντίστοιχες "θεωρίες" που παρακολουθώ.
Τι χρειάζεται ένα παιδί; Αποδοχή πρωτίστως. Και όσο οι άνθρωποι έχουν παρωπίδες σε τέτοια ζητήματα τόσο οι πιθανότητες υιοθεσίας από ομοφυλόφιλους απομακρύνονται λόγω προξένησης ψυχοσυναισθηματικής δυσλειτουργίας στο παιδί, αλλά όχι λόγω του οικογενειακού περιβάλλοντος αλλά λόγω του κοινωνικού και της κατακραυγής που θα δεχθεί το τέκνο απ'την "ομαλή" και καθ'όλα τακτοποιημένη μάζα.
Είναι κρίμα... λυπούμαι βαθύτατα... και τώρα με συγχωρείτε αλλά δεν επιθυμώ να το συνεχίσω, θα επιλέξω κι εδώ τη συνέχιση της "σιωπής"...

 

Κόσμημα.

Συνυπογράφω.

 

Το ότι κάποιοι γονείς δεν αποτελούν πρότυπο ή δεν μεγαλώνουν σωστά τα παιδιά τους δεν σημαίνει ότι κάποιοι άλλοι νομιμοποιούνται να το κάνουν.

Δεν υποστηρίζω ότι 2 άντρες ή 2 γυναίκες δεν είναι ικανοί και άξιοι να δώσουν φροντίδα, αγάπη, αξίες και ιδανικά σε ένα παιδί.

Αλλού εστίασα. Στο γεγονός ότι δεν είμαι υπέρ αυτής της μορφής υιοθεσίας. Και θεωρώ τελείως διαφορετικό ως φιλοσοφία αλλά και πράξη το να μεγαλώσει λόγω συγκυριών ένα παιδί κατά αυτόν τον τρόπο (από 2 ανθρώπους του ιδίου φύλου απλά) από το να υιοθετηθεί (από κάποιο ομοφυλόφιλο ζευγάρι).

Σαφώς και όλοι κρινόμαστε εκ του αποτελέσματος, αυτό είναι δεδομένο. Το συγκεκριμένο όμως καλώς ή κακώς δεν με εκφράζει.

Όσο γα τις γιαγιάδες, στις οποίες για κάποιο λόγο τρέφω ιδιαίτερη εκτίμηση και αγάπη, τα καταφέρνουν ακόμη και αγράμματες πολύ πολύ καλύτερα στο μεγάλωμα των παιδιών από κάποιους απαίδευτους πυρηνικούς και επιστήμονες σε άλλους όμως τομείς.

Αναφορικά με τα πιθανά προβλήματα, εστιάζω πρωτίστως στο τι θα λέει και πως θα νιώθει το παιδί, όταν συνομίληκοι αλλά και πιο μεγάλοι στον περίγυρό του θα κάνουν λόγο για μαμά και μπαμπά.

Δεν ξέρω αν σκέφτομαι λάθος, σίγουρα δεν έχω το αλάθητο και ο καθένας μας διαμορφώνει άποψη βάσει πολλών παραμέτρων.

Δεν ξέρω που σταματάει ο συντηρητισμός και πόση προοδευτικότητα τελικά μας χρειάζεται. Μέχρι να βρούμε τη "χρυσή τομή" θα τα λέμε καλοπροαίρετα και το σίγουρο είναι ότι όλοι κάτι θα μάθουμε και κάτι θα κερδίσουμε.  

 

Έρχεται σύντομα.. απ΄όσο νομίζεις η χρυσή τομή, σε 5- 6 χρόνια, ο κόζμος 8α σπάσει τον ''κλοιό'' του πουριτανισμού (βλέπε Χριστιανοπουλικά σύνδρομα κλπ).

 

Με την ομοφυλοφιλια δεν εχω κανενα προβλημα.Εχω και φιλους και φιλες που δηλωνουν ανοιχτα ομοφυλοφιλοι και ζευγαρια γνωριζω που ειναι χρονια μαζι.Με το θεμα της υιοθεσιας, εχω τις επιφυλαξεις μου.Οχι επειδη θεωρω οτι ενα ομοφυλοφιλο ζευγαρι δεν μπορει να μεγαλωσει σωστα ενα παιδι,αλλα λογω του κοινωνικου περιγυρου. Σε μια Ελλαδα που ακομα και το ιδιο το θεμα της υιοθεσιας ειναι συχνα ταμπου, που ακομα και σημερα μια γυναικα δυσκολα αποφασιζει να κανει παιδι εκτος γαμου, ενα παιδι υιοθετιμενο απο ενα ομοφυλοφιλο ζευγαρι πιστευω οτι θα αντιμετωπισει παρα πολλα προβληματα. Ισως σε μερικα χρονια να ειναι πιο ευκολο ....

 

Πρ

Προσεχε μονο μην στο επομενο dsm η αναλυση ειναι διαφορετικη ή μηπως αλλαξουν τα πραγματα προς μια αλλη κατευθυνση και θα πρεπει ν´αλλαξεις παλι γνωμη. Τοσο ευκολα ολα να ειναι "θεωριες" μμ, κατι κανεις λαθος! Καθ αν οι παραδοχες σου περι σεμιναριων που παρακολουθεις εχουν σχεση με μελλοντικο επαγγελμα σου, το εχεις χασει ηδη. Κανε λιγη αυτοκριτικη δεν θα παθεις τιποτα. Τα εργα σου εγω τα "βλεπω". Αντε και καλο μηνα τωρα.

 

Και κάπου εδώ αρχίζουν τα κατιναρέικα...
Κόψε τις κροτίδες και μάζεψε το γλωσσίδι, χαρχάλι.
Μετά θ'αρχίσεις να κλαψουρίζεις για λογοκρισία πάνω στις ad hominem επιθέσεις σου. Αν και προσωπικά, αποφεύγω τα reports διότι θεωρώ ότι οι φέροντες επιθετικών/αθέμιτων τοποθετήσεων, είναι καλό να μένουν εκτεθιμένοι.

 

Πισω εχει η αχλαδα την ουρα της Μις Χυλοπιτα επι σειρα ετων.

Προσπαθησε λοιπον να αποκτησεις και δικη σου αποψη και τοτε τα ξαναλεμε. Και οι πλαγιες απειλες σου στις βανιλουποτακτικες σου. Μετρια οπως παντα.

 

Πούτσες. Πούτσες στο καθε μ@@νί που λογοκρίνει.
Τώρα γιατί γίνεσαι σεξιστής; Αίσχος. Ντροπή και αίσχος θα λεγα.

 

Εδω γινονται σοδομα και γομορα.