Topping from the bottom vs topping from the top

Ευχαριστώ και για την άποψη και για την θετική διάθεση...το βασικότερο όλων είναι η ειλικρίνεια και ο σεβασμός...για να μπορούμε να κοιταζόμαστε στα μάτια no matter what...

 

Το έγραψα και νωρίτερα, ότι εξελισσόμαστε, το ίδιο κάνω κι εγώ, δεν σκοπεύω να χάσω τον εαυτό μου, πάλι με τον ίδιο τρόπο θα λειτουργώ...απλά δεν ξέρω τι χρώματα βλέπεις εσύ...
Αν δεν ζήσω αυτό που μου συγκλονίζει την ύπαρξη, τότε ας ανοίξω μία τρύπα στη γη, για να μην διατρέχω κανέναν κίνδυνο....
το να ζεις, σημαίνει να διακινδυνεύεις να πληγωθείς...
δεν πάω γυρεύοντας, αλλά και δεν το αποκλείω...
η προδιάθεσή μου είναι να μην πληγωθεί κανείς από τους δύο, γιατί η λατρεία μου δεν είναι μόνο ερωτική, αλλά πρωτίστως ανθρώπινη...

 

Το έχω βάλει για ύπνο το τερατάκι εδώ και χρόνια, είναι προσωπική επιλογή....
το μόνο που μου τη δίνει είναι να υποτιμούν τη νοημοσύνη μου, αυτό δεν το αντέχω...
όταν η αλήθεια είναι δεδομένη, το μυαλό μου μπορεί ν΄ανοίξει κι άλλο....
το αν θα μου αρέσει η όχι, θα φανεί στην πορεία....
τα παράθυρα που ανοίγουν, φέρνουν την τυραννία του φωτός...

 

Μόλις απάντησες σε μία ερώτηση-παρατήρησή μου, που δεν πρόλαβα να κάνω ποτέ  

 

Έχω διαβάσει την αρχική τοποθέτηση και δέκα φορές και νομίζω ότι κατόρθωσα να την προσεγγίσω ορθότερα, όταν την απέμπλεξα τελείως από την επικεφαλίδα του νήματος.

Πριν τοποθετηθώ όμως, θα ήθελα να μάθω για ποιο λόγο επέλεξες (/επιλέξατε ίσως; ) τη δημοσιοποίηση του παρόντος. Είναι κάτι που μπορείς (/μπορείτε) να μοιραστείς (/μοιραστείτε) μαζί μας;

 

Πρέπει όλα να τα βιώνουμε εν κρυπτώ, σε dungeons και κλειδωμένες κάμαρες? Δεν αφορά την κλειδαρότρυπα ο προβληματισμός, αφορά την ψυχολογική του διάσταση και με αυτήν την έννοια το εξέθεσα (με την σύμφωνη γνώμη του Έτερου Καππαδόκη)...
φυσικά, όποιος θέλει συμμετέχει, εγώ απλά ζητώ ευθέως την γνώμη όσων έχουν προβληματιστεί πάνω σε παρόμοια θέματα...
θα μπορούσα να γράψω μια ιστορία για παράδειγμα....
ή να μιλήσω αλληγορικά....
ο καθένας με το στυλ του, εγώ προτιμώ την ευθεία προσέγγιση...
ελπίζω να σε κάλυψα...

 

Θα ήθελα να μην ξεχειλώσω τα λόγια μου, αλλά το κόβω λιγάκι δύσκολο. Πριν χρόνια είχα βρεθεί σε μια κατάσταση με αρκετά κοινά στοιχεία. Η μόνη διαφορά ήταν ότι βρισκόμασταν στην ίδια πόλη και οι τρεις. Με την υποτακτική μου είχαμε βρεθεί κοντά λόγο μιας καταπληκτικής εγκεφαλικής χημείας, σεβασμού και εκτίμησης. Δεν ήταν αμελητέα ποσότητα στην καρδιά μου, αλλά η αγάπη που τρέφαμε ο ένας για τον άλλο δεν ήταν η κλασική αγάπη. Πολύ ίδιοι και οι δυο μας σε σημείο που να εξουδετερωνόμαστε. Μαζί της η καταστροφή ήταν σίγουρη και το γνώριζε κι εκείνη. Αλλά δεν θέλαμε να χάσουμε το δέσιμο μας. Γι' αυτό βάζαμε φρένο. Είχαμε ανάγκη και οι δυο και από κάτι άλλο. Δεν ήταν θέμα σεξουαλικό αφού ικανοποιούσαμε πλήρως ο ένας τον άλλο. Μα ανάγκη κάποιου να μας βάζει λίγο τα πόδια στην γη, να κατεβάζει τις στροφές μας. Με το έτερο μέλος της παράδοξης τριπλέτας (που έγινε μετά από ένα σημείο κουαρτέτο) είχα μια γνωριμία που στα χρόνια δεν έλεγε να ξεκολλήσει. Είχε πολύ καλά στοιχεία, αλήθεια πολύ όμορφη γυναίκα, δυναμική και σεξουαλικά ανοιχτόμυαλη. Την είχα απλά συναντήσει για πρώτη φορά σε μια περίοδο για μένα πολύ παράξενη. Υπήρχε πάντα κάτι ανάμεσα μας αλλά σίγουρα έρωτας δεν ήταν. Νοιαζόμασταν ο ένας για τον άλλον, στο σεξ τα βρίσκαμε τέλεια. Για να σταματήσω να πολυλογώ. Κρατήσαμε τις ισορροπίες μας για αρκετό καιρό, εγώ με τις δυο. Η υποτακτική με την έτερη σχέση της. Η δυο μας παραμέναμε το κέντρο. Μετά από κάποιους μήνες η επίσημη μου (ας ονομάσω έτσι το πρόσθετο μέλος), άρχισε να ζητάει περισσότερα από αισθηματικής πλευράς, κάτι που εγώ δεν ένιωθα να κάνω. Με την υποτακτική χαλαρώσαμε όλο και πιο πολύ. Με την τελευταία παρέμεινε μια απίθανη φιλική σχέση με την επίσημη απλά χαθήκαμε με τον χειρότερο τρόπο. Συγνώμη για τα πολλά λόγια αλλά είναι ένα θέμα που έζησα. Ως προς το topping from the top όσο και αν φαίνεται αδόκιμο σαν όρος. Νομίζω ότι το κατάλαβα, αλλά αυτό θα μου το πεις εσύ. Εμένα η αίτηση της τότε υποτακτικής μου να γίνει σκλάβα μου, γνωρίζοντας ότι δεν μου άρεσε μια σχέση του είδους. Την είχα εκλάβει σαν αναστροφή της δύναμης. Η πλήρης υποταγή της θα μ' εγκλώβιζε στον λαβύρινθο της δίψας μου για εξουσία. Άρα εγώ από την μια θα υποτασσόμουν στον ίδιο μου τον εαυτό και από την άλλη θα μου επέβαλλε πλαγίως την δική της θέληση. Με το ν' αρνηθώ την πλήρη υποταγή της. Λέγοντας ότι η γινόταν όπως έλεγα εγώ, η απλά ότι από μένα ήταν ελεύθερη ν' αποχωρήσει αν συνέχιζε με το τροπάριο της. Ξαναπήρα την δύναμη στα δικά μου χέρια και επανέφερα την κατάσταση στα δικά μου μέτρα. Δηλαδή, αυτό που θα μπορούσαμε να πούμε topping from the top, όσο κι αν είναι λανθασμένη σαν έκφραση.

 

Σ´ευχαριστώ για την κατάθεση της προσωπικής σου εμπειρίας, νομίζω ότι αυτό που περιγράφεις στο τέλος είναι ακριβώς αυτό που αντιλαμβάνομαι κι εγώ...πολύτιμη τοποθέτηση!

 

Θα παρακαψω την bdsmικη ορολογια της επικεφαλιδας και ερχομενη στην ουσια του διλημματος σου θα ελεγα πως αν αυτο που ζεις σε συγκλονιζει, σου δινει χαρα,σε ελευθερωνει και σε φερνει ενα βημα πιο κοντα στον εαυτο σου το απολαμβανεις σε ολο του το μεγαλειο ωσπου κατι να σε ''χαλασει''. Η κυριαρχια εχει πολλες μορφες , ας μην εγκλωβιζομαστε σε στερεοτυπα. Αν τελικα οι αναγκες σου καλυπτονται απο την συγκεκριμενη μορφη μονο ο χρονος θα το δειξει. Και ναι, συχνα οι υποτακτικες μεσω της υποταγης μας κυριαρχουμε στους κυριαρχους,αλλα κρυβε λογια κοπελια,διαβαζουν και αυτοι..   

 

Πολύ, πολύ αγαπώ σε....   

 

Τα αισθηματα,ειναι αμοιβαια...:*

 

@Baron Shamedi , εκπληκτικός!

Όχι, δε με κάλυψες, με στεναχώρησες!
Μου δίνεις την αίσθηση πως θεωρείς ότι η ερώτησή μου είχε κάποιο υπονοούμενο και λυπάμαι πολύ γι' αυτό!
Δεν ισχύει, όπως και να 'χει και (ελπίζω να) το ξέρεις!

Στο ζουμί τώρα, θα έγραφα περίπου ό,τι και η @jasmin sg (άλλη υπέροχη τοποθέτηση!!!), οπότε δεν έχω παρά να συμπληρώσω το εξής:
Ως μη βουδουσούμερ -τη ορθοδόξη του όρου εννοία- δε βρίσκω λόγο να μην πω πως ούτε κι εσείς είστε τέτοιοι.
Μπαίνετε αμφότεροι σε μία θάλασσα, στην οποία δεν έχετε ξαναβουτήξει και το κάνετε βήμα, βήμα.
Η γνώμη μου είναι πως πρέπει να απολαύσετε την ανατριχίλα που σας προκαλεί το χάδι του νερού σε κάθε σας κίνηση και όπου σας βγάλει.
Μπορεί να πνιγείτε, μπορεί όμως και κολυμπώντας να φτάσετε σε κάποιο εξωτικό νησί ή, γιατί όχι, να ανακαλύψετε ένα νέο, μόνο δικό σας.
Ρουφήξτε το, μωρέ, ρουφήξτε το και σας δίνω ευχή και κατάρα: Μην επιχειρήσετε επ' ουδενί να το κουμπώσετε σε ορολογίες και θεωρίες!