Μια υπόθεση πραγματικού μαζοχισμού και η ψυχαναλυτική της ερμηνεία

Η μελέτη αυτή κυκλοφορεί μεταφρασμένη στα ελληνικά στον συλλογικό τόμο με τίτλο "Η "άλλη" σεξουαλικότητα", Εκδόσεις Νεφέλη Σειρά Ψυχανάλυση, Τ.5, 1994.

Ένα ίχνος της μελέτης αυτής βρήκα στο διαδίκτυο:
http://www.psychomedia.it/jep/number16/uzan.htm
Πρόκειται για το "Μια περίπτωση διεστραμμένου μαζοχισμού" του Michel De M'Uzan, International Journal of Psychoanalysis (1973), τόμος 54, σελ. 455 - 467.

Περιληπτικά, ο ψυχαναλυτής βασίζει την μελέτη του σε μια πραγματική περίπτωση διεστραμμένου μαζοχισμού και ψυχαναλύει έναν άντρα που αφού αφιέρωσε τη ζωή του σε διαστροφικές μαζοχιστικές πρακτικές τελικά απλά εγκατέλειψε (στα εβδομήντα του) και έζησε έκτοτε μια συνηθισμένη ζωή. Ο Ψυχαναλυτής υποστηρίζει ότι ότι ο διεστραμμένος μαζοχισμός θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ένα μέσο - μεταξύ άλλων - για τη διαχείριση υπερβολικών ορμών τις οποίες το υποκείμενο εμφανίζεται αδύναμο να διευθετήσει με ψυχοδιανοητικούς μηχανισμούς (π.χ. φαντασιώσεις). [η έμφαση δική μου]

Δηλαδή, καταλαβαίνω εγώ με το μη ψυχαναλυτικό μυαλό μου, ο ψυχαναλυτής λέει ότι αυτός ο άνθρωπος είχε τόσο ισχυρή ενόρμηση που αν δεν μαζοχιζόταν κανονικά - παραθέτω την περιγραφή πιο κάτω - τότε, καταλαβαίνω εγώ, το λιγότερο θα τρελαινόταν. Λέει, ακόμα, καταλαβαίνω με το μη ψυχαναλυτικό μυαλό μου, ότι οι φαντασιώσεις είναι οι ψυχοδιανοητικοί μηχανισμοί διευθέτησης αυτών των υπερβολών που παράγει ένα ισχυρό λίμπιντο. Επομένως, καταλαβαίνω εγώ, όσο πιο συμβολικές διαδικασίες έχουμε για να ικανοποιούμε αυτές τις ορμές, π.χ. μαστίγωμα αντί για σταύρωση, λέω εγώ τώρα ή στρίψιμο ρόγας αντί για κάψιμο στήθους π.χ. ή πληθυντικό προς τον Κύριο αντί στο κλουβί και στο υπόγειο, τόσο πιο αποτελεσματικός σε όρους ψυχοσωματικής οικονομίας θεωρείται ο τρόπος που κάνουμε BDSM.

Νομίζω ότι αυτό κατ' αρχήν λύνει πολλά θέματα σχετικά με το ποιοι μόνον κάνουν BDSM και σχετικά με το αν κάποιοι σαδομαζοχιστές πάσχουν ψυχικά και σχετικά με τα όρια που θέτει ο καθείς στον εαυτό του.

Τώρα παραθέτω ένα κομμάτι του άρθρου, επειδή με διασκεδάζει όχι λίγο, κάθε φορά που το διαβάζω, να φαντάζομαι τον γιατρό που περίμενε το μαζοχιστάκι να αρχίσει να του λέει τα ίδια και τα ίδια για τις αγχωτικές φαντασιώσεις του ότι π.χ. το βιάζουν, και αντ' αυτού να δει αυτό που αντίκρυσε!

"Ας αρχίσουμε με τον ακριβή κατάλογο με τα τατουάζ, που καλύπτουν ολόκληρο το σώμα, εκτός από το πρόσωπο. Ένα στον κώλο "ραντεβού στις ωραίες πούτσες", και στο πλάϊ με ένα βέλος κατεύθυνσης "είσοδος καλών ψωλών", μπροστά, εκτός από τα χαραγμένα στους μηρούς πέη, μια εκπληκτική λίστα: "Είμαι μια παλιοβρώμα", "είμαι ένας κωλοξεσκισμένος", "ζήτω ο μαζοχισμός", "δεν είμαι άντρας, δεν είμαι γυναίκα, είμαι μια βρόμα, μια πόρνη, ένα κρέας για την ευχαρίστηση των άλλων", "είμαι ένα καθίκι που περπατάει", "θέλω να κατουράνε και να χ....ν στο στόμα μου, τα καταπίνω όλα", "θέλω να με σαπίζουν στο ξύλο παντού, βαράτε δυνατά", "είμαι μια βρώμα, σκίστε μου τον κώλο", "είμαι μια πουτάνα, κάντε με το ζώο σας, θα χαρώ πολύ", "είμαι ο βασιλιάς των τρυπών, στόμα και κώλο δίνω στις ωραίες πούτσες".
Όσο για τις ουλές και τα ίχνη κακοποιήσεων, δεν είναι λιγότερο εντυπωσιακά. Το δεξί στήθος έχει κυριολεκτικά εξαφανιστεί, έχει καεί με πυρωμένο σίδερο, έχει διαπεραστεί με βελόνες κι έχει ξεριζωθεί. Ο ομφαλός έχει μετατραπεί σε ένα είδος κρατήρα, έχει χυθεί λιωμένο μολύβι μ ένα καυτό μεταλλικό στέλεχος, το μολύβι έμεινε μέσα και με τον ιδρώτα κύλησε σε διάφορες κατευθύνσεις σκάβοντας αυλάκια. Πολύ λεπτοί δερμάτινοι ιμάντες είχαν φτιαχτεί από τον ώμο, ώστε να μπορεί ο κύριος Μ. να αιωρείται όσο τον σοδόμιζαν άντρες. Το μικρό δάχτυλο του δεξιού ποδιού λείπει, θα πρέπει να είχε ακρωτηριαστεί από τον ίδιο τον ασθενή με σιδεροπρίονο, μετά από προσταγή του ερωτικού του συντρόφου, επειδή η επιφάνεια της τομής θα ήταν ανώμηλη, πρέπει να είχε λειανθεί με έναν τρίφτη. Του είχαν βάλει βελόνες παντού, ακόμη και στο θώρακα. Ο πρωκτός είχε φαρδύνει "για να θυμίζει τον κόλπο". Είχαν πάρει φωτογραφίες όσο γινόταν όλη αυτή η επέμβαση.
Αυτό που αξίζει να σημειωθεί είναι ότι καμία από αυτές τις κακοποιήσεις δεν προκάλεσε την παραμικρή μόλυνση, ακόμη κι όταν ξένα σώματα, όπως βελόνες, καρφιά, κομμάτια γιαλιού είχαν μπει μέσα στη σάρκα του. Επίσςη ήταν απόλυτα ανεκτή, για πολλά χρόνια η κατάποση ούρων και περιττωμάτων. Ο Μ. είχε δείξει στη νοσοκομειακή γιατρό, όπως η ίδια του το είχε ζητήσει, διάφορα όργανα βασανισμού: μικρές σανίδες με εκατοντάδες βελόνες, ένα μικρό τροχό, που πάνω του είχαν ενσωματωθεί βελόνες φωνογράφου, τον είχαν τοποθετήσει σε λαβή και τον χρησιμοποιούσαν για να τον χτυπούν. Τέλος σημειώνεται ότι τα γεννητικά όργανα δεν είχαν διαφύγει των βασανιστηρίων.
Πολυάριθμες βελόνες είχαν σφηνωθεί ακόμη και μέσα στους όρχεις, όπως απέδειξαν οι ακτινογραφίες. Το πέος του ήταν τελείως μελανό, ίσως μετά πό ένεση σινικής μελάνης σ΄ένα αγγείο. Στο άκρο της βαλάνου η εκβολή του ουρητήρος είχε σχιστεί, με μια λάμα ξυραφιού, ώστε να ανοίξει περισσότερο. Ένας χαλύβδινος δακτύλιος , διαμέτρου αρκετών εκατοστών, είχε τοποθετηθεί μόνιμα στην άκρη του σώματος του πέους, αφού η ακροποσθία είχε μετατραπεί σε ένα είδος μαξιλαριού γεμάτου παραφίνη. Μια μαγνητική βελόνα είχε σφηνωθεί μέσα στο σώμα του πέους. Έμοιαζε, τολμώ να πω, με μαύρο χιούμορ όταν ο ασθενής είπε ότι το "πέος μπορούσε να στρέψει τη βελόνα της πυξίδας, αποδεικνύοντας έτσι τη δύναμή του". Ένας δεύτερος μεταθετός διακτύλιος, έσφιγγε τη ρίζα του οσχέου και τη βάση του πέους."

Περαιτέρω πληροφόρηση που δίνει η μελέτη για το πρόσωπο αυτό είναι ότι ξεκίνησε να ζει τον μαζοχισμό του στην επαρχιακή Αμερική του Μεγάλου Κραχ. Αρχικά παντρεύτηκε μια ξαδέλφη του, μόλις μετά το σχολείο και οι δύο, με την οποία είχαν ανάλογες προτιμήσεις και η οποία πέθανε από φυματιωση λίγα χρόνια μετά. Έπιασε δουλειά ως τυπογράφος και - λέει ο ψυχαναλυτής με κάποια δόση μίρλας - ήταν τόσο καλός ώστε να του δικαιολογούν τις απουσίες από τη δουλειά στα καλά καθούμενα και να μπορεί μάλιστα να αποσπά άδειες. Στην μαζοχιστική του ωριμότητα ο τύπος άλλαζε σαδιστές Αφέντες σαν τα ματωμένα πουκάμισα. Δεν θυμόταν ούτε το όνομά τους, μετά από λίγο καιρό. Και όπως διαβάσατε, έκανε τα πάντα ό,τι τον διέταζαν. Στη μελέτη περιγράφεται ότι για ένα διάστημα κοιμόταν μεταξύ σωμιέ και στρώματος και από πάνω, στο στρώμα κοιμόταν ο σαδιστής Αφέντης του.

 

Η περίεργη σαδομαζοχιστική ιστορία του Bob

 

Το είχανε παίξει σε μια κατάληψη το συγκεκριμένο documentary.
Περιττό να πω, πως οι κατά τα άλλα ελευθέριοι συνδαιτημόνες του χώρου το καταδίκασαν σαν Aμερικάνικο ιμπεριαλιστικό
κατασκεύασμα.

 

Επιβεβαιώνω για τα τατού και τα σκουλαρίκια. Οπου δεις πολλά τατού, που πιάνουν πχ ολοκληρο το χέρι, το κάνουν γιατί τους αρέσει που τους πονάει. Αν τους ρωτήσεις ; Οι πληγές μου λένε       (ποιές πληγες έχεις εσυ ; Στα πουπουλα σε είχαν)

 

είδα την ταινία με ανθρώπινο ενδιαφέρον...και την ολοκλήρωσα με αρκετές διακοπές και δυσκολία σε κάποιες σκηνές.. ακραία προσωπικότητα.. αρκετά όσα μπορεί κανείς να εξάγει για την παιδική μας ηλικία και πραγματικά με έκανε να σκεφτώ..