Ταπείνωση - Εξευτελισμός (Humiliation)

Κατσε,αυτο υποτιθεται δεν ειναι ο σκοπος?Να υποβαλλεις την αλλη σε κατι το οποιο της ειναι δυσαρεστο?
Kι στη τελικη με την υποβολη και την επαναληψη να ξεπερασει το συγκεκριμενο οριο της?
Απο την αλλη στο 1-1 οταν κλεισουν οι πορτες τι θα θεωρουσες οτι σε δυσκολευει (οπως λες),αλλα παραλληλα σε εξιταρει?

 

Φυσικα και ο σκοπος και ο στοχος οπως πολυ καλα ειπες αυτος ειναι..το γεγονος οτι δυσκολευομαι δεν εχει να κανει με τα ορια αυτα καθε αυτα γιατι ουτε εγω η ιδια δε τα γνωριζω αλλα με την αντιμετωπιση τουτριτου ματιου...εκει βεβαια ερχεται το θεμα εμπιστοσυνης οπου εχει η υ στον κ της...
Εχει τυχει να αφεθω στον κ μου και τυφλα να ακολουθησω ξεροντας οτι θα προστατευτω σε δυσαρεστη κατασταση...μεγαλη κουβεντα και δυστηχως δεν εχω τον απαραιτητο χρονο
Επιφυλασσομαι!!  

 

αναμενουμε λοιπον

 

Βόλτα στο μολ του Αγίου Δημητρίου με μπούργκα. Για καφέ, γλυκό και ζάπιν στα μαγαζιά. Σάμπως θα αγοράσουμε και τίποτα ; Ετσι για να κόψουμε αντιδράσεις, πόσο ρατσιστές είναι ο κόσμος τελικά ;      

 

Πρώτα από όλα γενικά το bdsm, θεωρώ ότι εκτός από τρόπο ζωής,
τον οποίο μπορεί να έχει το εκάστοτε άτομο, είναι και ένα παιχνίδι εντός και εκτός «».

Τώρα, όσον αφορά τα επιμέρους στοιχεία του, αυτό που έχω διαπιστώσει είναι
ότι είναι πιο εύκολο ο άνθρωπος να δεχτεί την σωματική τιμωρία-πόνο, από ότι την πνευματική.

Ο εξευτελισμός στον επαγγελματικό χώρο του bdsm, είναι κάτι που μπορεί να προσφέρεται,
αλλά το αναζητεί ο ίδιος ο άνθρωπος και φυσικά τον πληρώνει, οπότε είναι πιο αρεστό και πιο εύκολο να το βιώσει.

Η μαγεία στις μη επαγγελματικές, είναι το «μαστίγωμα», το οποίο δίνεται όχι στο σώμα, αλλά στο πνεύμα, στον εγκέφαλο.
Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι αυτός που τον δέχεται είναι λιγότερο ανώτερος, από αυτόν που τον πράττει.
Το λέω αυτό καθώς το έχω ακούσει και είναι εντελώς ρατσιστική προσέγγιση για την δική μου οπτική γωνία.
Το παιχνίδι παίζεται επί ίσοις όροις μεταξύ των εμπλεκομένων, ειδικά σε μία ερωτική και εν ζωή σχέση για την οποία μιλώ.
Η «δύναμη» που εκτονώνεται ανήκει και στα δύο μέρη. Αν αυτός που ξεφτιλίζεται δεν υπάρχει,
τότε αυτός που ξεφτιλίζει τί θα κάνει; Θα φάει τις σάρκες του; Και η μετά περιποίηση του θιγόμενου ατόμου, τί, δεν;

Ανέφερα τον εξευτελισμό στον επαγγελματικό και στο σχεσιακό τομέα, για να συνεχίσω στον κοινωνικό τομέα.

Στον κοινωνικό μας περίγυρο -τον χώρο μας- οι άνθρωποι που έχουν ένα θεματάκι με τον ξεφτιλισμό είναι
οι παλιοί με τους νέους, όχι όλοι σαφώς και κυρίως κυριαρχικά άτομα. Εκεί επικρατεί το «ο παλιός είναι αλλιώς»*,
με την παρέα του την καλή και ωραία να τον υποστηρίζει, έτσι λοιπόν τους κάθεται άσχημα να δεχτούν
ότι κάποιο νεώτερο μέλος μπορεί να έχει «το πάνω χέρι» στο ξεφτίλισμα...!!!

Τελευταίο και σημαντικό, το οποίο έχει σχέση και με το «ο παλιός..», είναι ότι οι κυρίαρχες γυναίκες αντιμετωπίζουν
ίσως το μεγαλύτερο θέμα σε αυτό το κομμάτι. Αν το αγγίξεις και τους πατήσεις τον κάλο είσαι καταδικασμένος,
θα σε στήσουν στον τοίχο, θα θυμηθούν τότε ότι είναι το ασθενές φύλο, ενώ πριν μερικά λεπτά ασκούσαν την
ίδια μέθοδο....


υγ: Ξεφτίλισμα όπως είναι γνωστό, αναφέρεται στο σώμα, στα όργανα, στην εμφάνιση, στο παρουσιαστικό
κάθε τί που μπορεί να λοιδορηθεί και να «τσαλακωθεί».

 

Τέλη φθινοπώρου - αρχές χειμώνα την στέλνεις για παραδειγματισμό να κόψει ξύλα για το τζάκι, προκειμένου να στρώσει και επιδερμίδα (από το κρύο) και χαρακτήρα (από τη δουλειά). Και επειδή μια εικόνα = χίλιες λέξεις:

 

 

Αν σου το παίζει συνέχεια "ιστορία", την πας κάπου πολύ απόμερα, την δένεις και την παρατάς μέχρι να την βρει την επόμενη ημέρα ο βοσκός. Ετσι θα στρώσει χαρακτήρα και δεν πρόκειται να ξανά αντιμιλήσει.

 

 

Στον βοσκό μαλλον δεν θα αντιμιλήσει ποτέ

 

Ε, ναι! Προφανώς. αλλιώς θα πέσει "spanking" με την γκλίτσα...

 

Εξαρτάται ποσο γουστάρει το πυγοραπισμα....γιατι αν του γουστάρει τρελά βλεπω τον βοσκό να κλαδεύει καθε μέρα !