Brat στο BDSM

Είσαι μοβόρος    

 

Με τη δύναμη του θεού            

 

Υπάρχει ένα και μοναδικό θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα: το δικαίωμα να κάνεις ό,τι θέλεις.
Και μαζί με αυτό πηγαίνει η μία και μοναδική θεμελιώδης ανθρώπινη υποχρέωση: η υποχρέωση να αντιμετωπίζεις τις συνέπειες.

Γι' αυτό κι εγώ κάνω ό,τι γουστάρω και μετά περιμένω την τιμωρία μου.
.. Fuck me . I' a brat .

 

Χμ, αυτό είναι τελείως διαφορετικό mindset, από αυτό του υποτακτικού, ίσως γι' αυτό λειτουργεί καλύτερα στους μαζοχιστές. Ο υποτακτικός δεν επιδιώκει, συνήθως τουλάχιστον, από την αρχή την τιμωρία. Νιώθει άσχημα επειδή απογοήτευσε τον Κυρίαρχο (ακόμα κι αν αυτό είναι μερικές φορές μόνο μέσα στο μυαλό του υποτακτικού κι ο Κυρίαρχος δεν απογοητεύεται στην πραγματικότητα και τόσο πολύ  ). Επίσης, το point για έναν υποτακτικό είναι να μην κάνει ό,τι θέλει.
(φυσικά δεν συγκαταλέγεται το να κάνεις ό,τι θέλεις στα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα αλλά anyway  )

 

 Brat brat brat

 

Παρατηρώ ότι είναι πολύ εύκολο για μερικούς να κατακεραυνώνουν εκ του ασφαλούς συμπεριφορές.

Συνήθως όμως δε φταίει μόνο η άλλη πλευρά ή ακόμα και αν φταίει, μπορεί να μη γνωρίζει οτι φταίει και ίσως αυτό να οφείλεται εν μέρει και στους "εξυπνάκηδες" που κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Και επειδή από καταβολής κόσμου η κοινωνική συναναστροφή απαιτεί δύο ή περισσότερους, όσοι θεωρούν εαυτούς Καλύτερους ανθρώπους, υπεράνω, άνετους, ανοιχτούς και γενικώς γαμιστερούς δε χάνουν τίποτα να δοκιμάσουν συνειδητά μια διαφορετική προσέγγιση στην μέχρι τώρα περιθωριοποίηση των όποιων "δύσκολων" μπρατοκαταστάσεων ή όποιων άλλων βουδουσουμικών προβλημάτων.

Ας ξεκινήσουν με ένα χαμόγελο στην αγένεια, με ένα θετικό λόγο απέναντι σε πικρόχολο σχόλιο, δίνοντας χώρο και χρόνο σε όσους είναι ανασφαλείς και τον χρειάζονται περισσότερο για να γεμίσουν έτσι προσωρινά το εσωτερικό κενό τους, μέχρι να γεννηθεί κάτι καινούργιο. Είμαι βέβαιος οτι το αποτέλεσμα θα να τους εκπλήξει.

Υπάρχουν βέβαια και αυτοί που θεωρούν οτι με το συνεχίζουν να επικρίνουν με "υφάκι" σε κάποιο φόρουμ μια προβληματική ανθρώπινη συμπεριφορά ή μια στάση ζωής που μπορεί να υπήρξε εξαιρετική δύσκολη επιλογή-η οποία δε μπορούν ούτε να γνωρίζουν (όχι οτι τους νοιάζει) από που προέρχεται και γιατί είναι κομμάτι ενός ανθρώπου- καταφέρνουν κάτι. Ναι, καταφέρνουν. Κυρίως το να καλύπτουν επιπόλαια τα δικά τους αβυσσαλέα αρνητικά σημεία, αφού πιστεύουν οτι έτσι δεν θα τους "καταλάβει" κανείς, διατηρώντας έτσι για λίγο ακόμα μια ψευδαίσθηση "ασφάλειας".

Στους τελευταίους αξίζει πραγματικά ένα μεγάλο ευχαριστώ, γιατί εξαιτίας τους κάποιοι, μεταξύ και γω, μάθαμε σ' αυτή τη ζωή να ξεχωρίζουμε τη φαιά ουσία απ' τα σκατά.

 

Ολοι εχουν στο μυαλο τους καποιες συμπεριφορες που απεχθανονται, καποια κουσουρια που τους τρυπανε τα μηνιγγια, εγω δεν αντεχω τα κακομαθημενα ατομα, τα υποκριτικα και τα μιρλιαρικα, χρησιμοποιωντας δικα μου κριτηρια και παντα για μενα και για κανενα αλλο. Επισης οποιος κυκλοφορει αναμεσα στους αλλους, οπως κρινει, ετσι κρινεται, θα κρινει με διπλωματια, θα κρινει χοντρα. Ολοι σε καποιες συμπεριφορες εχουν τις αντιδρασεις τους που ειναι διαφορετικες. Εγω την bratοσυνη δεν βρισκω για πιο λογο να την υπομεινω, η να βοηθησω τον φορεα της να την ξεπερασει. Για μενα δεν ξεπερνιεται ποτε απλα γιατι οι ανθρωποι σπανιως αλλαζουν -αν τους συμβει ενα περιστατικο, η μια περιοδος στην ζωη τους πολυ δυσκολη, ισως και να αλλαξουν-. Εγω ειμαι πολλες φορες καφρος και ισχυρογνωμων, δεν θεωρω αυτα μου τα χαρακτηριστικα θετικα, κανω ελαχιστα για να τα βελτιωσω γιατι φαινεται οτι μεχρι σημερα μαζι τους, πανω κατω ειμαι καλα. Ας με κρινουν για αυτα -οπως κανουν και μαλιστα πολυ καλα-. Αν ημασταν φτιαγμενοι για να ταιριαζουμε ολοι με ολους θα ζουσαμε σε αλλη διασταση, οχι στην παρουσα. Εγω πια βαρεθηκα να προσπαθω να κατανοησω οποιον και οποια βρισκεται στον δρομο μου, καποιων η συμπεριφορα μπορει να ειναι υποφερτα αρνητικη για μενα σε καποια πραγματα, προσπερναω και κοιταζω τα θετικα τους. Καποιων αλλων για μενα ειναι ανυποφορη, σιγουρα λανθασμενα εκρυγνημαι καποιες φορες πριν απομακρυνθω, αλλα σε καμια περιπτωση δεν με θεωρω καλυτερο, απλα μαζι τους δεν ταιριαζουν τα χνωτα μου και δεν το κρυβω. Εγω τα κακομαθημενα τα απεχθανομαι, απλα γιατι τσακιζουν νευρα επιτηδες και καυλωνουν που το κανουν. Ας πανε στους γονεις, στα αδερφια, στον παπα της ενοριας τους για να βρουν κατανοηση, η για να λυσουν το θεμα τους. Τι εισαι εκτος BDSM, για μενα εισαι και εντος. Και για την ικανοποιηση της καυλας μου μονο, δεν θ' ανεχθω καποιες συμπεριφορες για μενα κουραστικες, αν οχι ηλιθιες. Οπως αλλοι δεν θ' ανεχθουν για την καυλα τους μονο ηλιθιες η κουραστικες συμπεριφορες δικες μου

 

Προσωπική μου άποψη…το πραγματικό brat δεν έχει καμία θέση στο χώρο του BDSM γιατί υστερεί σε εξυπνάδα, σε ικανότητα επικοινωνίας και γενικότερα σε ωριμότητα. Όπως και να το κάνουμε το BDSM είναι ένα εγκεφαλικό καταρχήν «παιχνίδι» και αν δεν έχεις εγκέφαλο...τι παιχνίδι να κάνεις.

Τωρα οσον αφορά το brat ως roleplay…προσωπικά το βρίσκω άκρως καυλωτικό ειδικά αν διανθίζεται με αρκετές δόσεις από «τσουλοσύνη» (να και οι μονάδες μέτρησης του πόσο τσουλάκι είσαι)

Σαν roleplay το brat θα το παρομοίαζα ως την «δικαιολογία» να της κάνεις κόκκινο το κωλαράκι και να βγάλεις τα σαδιστικά σου εσώψυχα γιατί ήταν άτακτη και όταν κυλήσουν τα πρώτα δάκρυα να της προσφέρεις έναν οργασμό ο οποίος θα της επιβεβαιώσει τις μαζοχιστικές της τάσεις.

 

Το προτιμώ στην original εκδοση του

 

Ειδα καπου μια εικονα. Δυστυχως δεν μπορω να σας την ανεβασω. Δειχνει το λαγο κ την αλικη απ την αλικη στη χωρα των θαυματων. Ο λαγος της λεει follow me κι αυτη του αποκρινεται no. Απο κατω γραφει Anarchy in wonderland. Αυτη η εικονα με εκανε να σκεφτω οτι το brat ειναι λιγο σαν anarchy in the bdsm.. προς αμφισβητηση..