submode/subspace

@lucozade

Θεωρώ οτι έχω εξηγήσει υπεραρκετά.

 

 

Απάντηση: submode/subspace

@ lucozade,

για μένα το θέμα που συζητάμε εδώ έχει πολύ περισσότερο να κάνει με πεδία ενέργειας και ενεργειακή διαχείριση, παρά με επιστήμη κατά το συμβατικό δυτικό πρότυπο δηλ. νευροβιολογία - ενδοκρινολογία και ψυχολογία.

Παρόλα αυτά, υπό οποιοδήποτε πρίσμα και να το δει κανείς, δεν μπορεί να πει στην sklavina αν ο οργασμός περιλαμβάνεται στα φαινόμενα που συνοδεύουν το submode/subspace ή αποκλείεται να περιλαμβάνεται. Ή απαντήθηκε αυτό και δεν το παρατήρησα;

Από κει και πέρα, ασφαλώς ευπρόσδεκτα τα σχόλια του καθένα όταν δεν δείχνει την οποιαδήποτε διάθεση να ταξινομήσει, να υποτιμήσει και να αποδώσει θεόκουλα κίνητρα στα σχόλια των άλλων.

 

Απάντηση: submode/subspace

@ lucozade, την subspace νιρβάνα δεν θα την γνωρίσεις με τον πόνο που θα σου προκαλάσει ο οδοντίατρος, αλλά μόνο μέσα απο την πλήρη ψυχολογική και σωματική ένωση εσένα και της Κυρίας σου.

Υγ. Μην ανακατεύεις τόσο πολύ την σεξουαλικότητά σου με την επιστήμη, στο τέλος θα μπερδευτείς και θα χάσεις την ουσία της ομορφιάς του bdsm.

 

Απάντηση: submode/subspace

Γιαμ-γιαμ γλύκισμα δηλαδή  

 

Απάντηση: submode/subspace

Το συγκεκριμενο ειναι νεκταρ στο επιβεβαιωνω! 

 

http://sexsciencespirit.blogspot.gr/2014/01/endorphins-and-adrenaline-what-science.html

Εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο, σχετικά με το θέμα μας. Ιδιαίτερα διαφωτιστικό το ερευνητικό έργο του Zubieta, που εντόπισε τις περιοχές του εγκεφάλου στις οποίες δρουν οι ενδορφίνες (και ποιοι τύποι ενδορφινών και σε ποιους υποδοχείς), κατά τη διάρκεια πόνου ή διαφόρων συναισθηματικών καταστάσεων.

 

Απάντηση: submode/subspace

Καλησπέρα..
Μου συμβαίνει κάτι την ωρα που έρχομαι σε οργασμό άλλες φορές δεχόμενη τον πόνο άλλες όχι..
Νιώθω πως ταξιδεύω,πως χάνομαι,πως δε μπορώ να επικοινωνήσω
και δεν έχω καταλάβει απόλυτα τι είναι αυτό, μπορεί κάποιος να με κατατοπίσει??

 

Απάντηση: submode/subspace

Οργασμός είναι   Είσαι εκτός subzone. Προχώρησε ελεύθερα.

 

 

subspace.-

 

Αυτός ο ονειρεμένος προορισμός που όσοι και όσες τον έχουν επισκεφθεί ξέρουν πόσο εξωπραγματικά συγκλονιστικός είναι!!!
Να χάνεσαι από τούτον τον κόσμο, να βουλιάζεις, εξυψωμένη σε μία μαγική διάσταση, όπου δεν υπάρχει χρόνος, χώρος, τίποτα απ΄όλα όσα ήξερες μέχρι τότε....
Απόλυτα παραδομένη στα χέρια του Κυρίαρχου, δεν είσαι σε θέση να σκεφτείς ή να αποφασίσεις για τίποτα...
Και δεν χρειάζεται κιόλας, αφού τις αποφάσεις τις παίρνει Αυτός για σένα, σκεπτόμενος πάντα την ικανοποίηση και των δύο με σύνεση, ασφάλεια και μέριμνα για σένα...
Εσύ το μόνο που έχεις να κάνεις, είναι να αφεθείς και να εμπιστευθείς απόλυτα, χωρίς να έχεις κανέναν φόβο και καμιά αγωνία....
Γι΄αυτό είναι τόσο σημαντικό με ποιον θα το βιώσεις...
Το υπόβαθρο της πλήρους εμπιστοσύνης και του μοιράσματος πρέπει να υπάρχει, αλλιώς δεν μπορείς να προχωρήσεις...
Είναι ευθύνη του Κυρίαρχου να σε φροντίσει και πριν και κατά την διάρκεια και κυρίως μετά....
Πρέπει να εκτιμά το δώρο της απόλυτης υποταγής και εκχώρησης του ελέγχου της ύπαρξης ουσιαστικά για όσο διαρκεί....
(Να σημειώσω εδώ ότι όσοι τουλάχιστον από περιγραφές που έχω ακούσει το βιώνουν με τον πόνο, ή μόνο με τον πόνο, περιγράφουν κάτι παρόμοιο...)
Δεν μπορώ να θυμηθώ ποτέ μετά ακριβώς πως αισθανόμουν...η κάθε εμπειρία (λιγοστές ήταν, μη νομίζετε...) είναι διαφορετική...
Το σώμα σου, δεν είναι πια το σώμα σου....
Σα να λειτουργεί αυτόνομα...απογειώνεσαι και ταξιδεύεις, ενώ το σώμα σου πάλλεται στους ρυθμούς που ορίζει ο Κυρίαρχος...
Δεν έχει σημασία αν τελειώνεις μόνο ή αν σκουιρτάρεις, ούτως ή άλλως δεν μπορείς να το ελέγξεις, απλά ολοκληρώνεις με έναν μοναδικό τρόπο...
Η επαναφορά στην πραγματικότητα μπορεί να γίνει με μία όμορφη φωτό, που θα απαθανατίζει την ευδαιμονία σου για να ΄χεις να θυμάσαι τη φάτσα σου αυτή μέσα στον χρόνο, ένα φιλί στο μάγουλο, ή ένα χάδι....
Για μένα, ας μιλήσω για την πιο πρόσφατη εμπειρία μου που είναι και η πιο νωπή, ήταν ένα ποτήρι κρασί μετά, το οποίο μου επανέφερε τις ανθρώπινες αισθήσεις, συνειδητοποίησα σιγά-σιγά που/με ποιον/ποια ήμουν, και επανήλθα όμορφα και φυσιολογικά με τις φροντίδες και τις θωπείες Του... 

 

Ομολογώ ότι το subspace είναι ένα αρκετά λαχταριστό κι ενδιαφέρον θέμα και συνάμα αρκετά θολό ως μπρος τον προσδιορισμό του καθώς και ως μπρος τα αίτιά του από ανατομικής/ιατρικής απόψεως.
Ακόμα το διερευνώ...

Ωστόσο, μία περίπτωση μου 'ρχεται αυτόματα στο νου μου η οποία με είχε και έχει προβληματίσει αρκετά:
Πριν από αρκετό καιρό συνευρισκόμουν μ'έναν αλγολάγνο play partner.
Μία μέρα καθώς διαδραματιζόταν έναν αρκετά έντονο whipping session ενώ ήτο δεμένος, άρχισε να μουγκρίζει ακατάπαυστα. Ενώ του είχα δώσει εξαρχής safeword, δεν το χρησιμοποίησε. Πλησιάζω και τον ρωτάω αν επιθυμεί να σταματήσουμε. Δε μου απάντησε μόνο συνέχισε να μουγκρίζει.
Τον λύνω. Τον ρωτάω αν είναι καλά αλλά δε μου απαντούσε. Μάλιστα, όταν τον έλυσα δεν έκατσε στην πολυθρόνα που βρισκόταν δίπλα του μόνο παρέμενε άπραγος σε όρθια στάση κι έδειχνε να μην έχει επαφή με τον περιβάλλοντα χώρο.
Τον έπιασα και τον έβαλα εγώ λοιπόν να καθίσει, τον τύλιξα μ'ένα πάπλωμα καθώς έτρεμε, του έδωσα το ποτήρι με το νερό που είχα έτοιμο για 'κείνον, το ήπιε γρήγορα κι έτσι πήγα στην κουζίνα να του φέρω κι άλλο.
Όταν επέστρεψα, είχε ηρεμήσει αρκετά.
Όταν τον ρώτησα τι έπαθε, μου είπε ότι είχε ένα κενό μνήμης απ'τη στιγμή που τον έλυσα μέχρι τη στιγμή που του έφερα το δεύτερο ποτήρι νερό.
Θεώρησα ότι ήταν λόγω της εντάσεως. Τον άφησα να ξεκουραστεί ενώ έμεινα μαζί του εκείνη τη βραδιά και όταν τον ρώτησα και την επόμενη μέρα, πάλι δε θυμόταν.

 

Δεν ξέρω αν ο άνθρωπος έπασχε από κάτι, αυτό το ξέρει προφανώς ο ίδιος, αλλά θα μπορούσε και να είναι έτσι όπως το περιγράφεις....