Συγνώμη !!!

Με χαρά μου διαπιστώνω την έναρξη του συγκεκριμένου νήματος, καθότι με τα όσα διάβασα στην τιμωρία του Κυρίαρχου μου ήρθε μια τάση προς έμετο. Το γεγονός ότι ο Κ αντιμετωπίζεται ως "Καίσαρας", μου προκαλεί ναυτία και αποτροπιασμό. Για μένα ο Κυρίαρχος σαν "ηγέτης" μιας σχέσης, θα πρέπει να ζητάει συγγνώμη από την Υ, (σε περίπτωση που κάνει λάθος) καθώς έτσι δείχνει την πραγματική του αξία, πρώτα από όλα σαν άνθρωπος.

Από εκεί και πέρα, εκτός BDSM, νομίζω πως οφείλουμε στον εαυτό αλλά και στους ανθρώπους που αγαπάμε να ζητάμε συγγνώμη, όταν κάτι που κάναμε/είπαμε ήταν αποδεδειγμένο λάθος. Είναι μαγκιά να αναλαμβάνει τις ευθύνες σου και να αποδέχεσαι το λάθος σου. Η συγγνώμη από μόνη της ωστόσο δεν έχει καμία βαρύτητα, αφού θα πρέπει να καταλαβαίνουμε το λάθος μας και να το βάζουμε ως "note" στον εγκέφαλό μας, ώστε να μην το ξανακάνουμε στο μέλλον.

Ο ανόητος ούτε συγχωρεί ούτε ξεχνά.
Ο αφελής και συγχωρεί και ξεχνά.
Ο έξυπνος συγχωρεί, αλλά δεν ξεχνά.
Thomas Szasz, 1920-2012, Ουγγροαμερικανός ψυχίατρος

P.S Τα άβαταρ δεν με απασχολούν. Εγώ αντιμετωπίζω όλους τους ανθρώπους, ακόμα και στο ίντερνετ, όπως θα τους αντιμετώπιζα σε face to face συζητήσεις. Το να σου συμπεριφέρονται σαν άβαταρ αγαπητή συμφορουμίτισσα, σημαίνει ότι έχεις δώσει η ίδια το δικαίωμα. Σου συμπεριφέρονται όπως συμπεριφέρεσαι. Κράτα το ως συμβουλή!

 

Ξέρετε τι είναι η συγγνώμη; Είναι η αδιαφορία γι’ αυτό που δεν μας αγγίζει.
Αλέξανδρος Δουμάς υιός, 1824-1895, Γάλλος συγγραφέας

 

η συγνωμη ειναι μια απλη λεξη αν δεν συνοδεύεται απο ειλικρίνεια και ισως μεταμελεια!ισχυει βεβαια και αυτο που λεει ο σοφος λαος Απο τοτε που βγηκε το συγγνωμη χαθηκε το φιλοτιμο γιατι ειναι ενας καλος τροπος να βγει καποιος απλως απο μια δυσκολη και αβολη θεση

 

Μου έχουν ζητηθεί τα ρέστα , επειδή ζήτησα συγνώμη με πράξεις και όχι με λόγια...
Χρειαζόταν βλέπεις να το πω... Μα δεν έμαθα έτσι.
Την νιώθω πιο ουσιαστική τη συγνώμη όταν διορθώνω με πράξεις το λάθος μου παρά απλά λέγοντάς την.

 

Εννοείται...και δεν έχει να κάνει σε τίποτα με το Χώρο. Άνθρωπος που δε ζητά συγγνώμη, είναι επικίνδυνος άνθρωπος. Έχω ζητήσει συγγνώμη όταν αντιλήφθηκα ότι είπα ή/και έκανα κάτι που ήτανε περιττό. Και εννοείται πως ως Κυριαρχικός έχω ζητήσει συγγνώμη από τον άνθρωπό μου. Το αποτέλεσμα: ΔΕΝ είναι ένδειξη αδυναμίας και εκτιμήθηκα πολύ στα μάτια της ως ένας ώριμος άνθρωπος που καταλαβαίνω τα όριά μου και όριά της. Εάν θεωρηθεί από μία υποτακτική/vanilla σύντροφο ως ένδειξη αδυναμίας, τότε αυτή η υποτακτική/σύντροφος δε θα μου αξίζει. Έχει να κάνει με τον ώριμο ανθρώπινο κώδικα συμπεριφοράς και όχι με το BDSM. Καλημέρα και καλή εβδομάδα.

 

 

Μόνο έτσι έχει νόημα η συγνώμη...

 

Τα λάθη υπάρχουν για να βελτιωνόμαστε.Κανείς δεν γεννήθηκε με το αλάθητο.Προσωπικά για εμένα το να ζητάς (και να το εννοείς) συγνώμη θέλει θάρρος και προϋποθέτει ότι έχεις την αυτογνωσία να δεις το σφάλμα σου και να προσπαθήσεις να το διορθώσεις.

 

οι ανθρωποι θα συγχωρησουν τα λαθη γιατι τα λαθη ειναι συνηθως του μυαλου λαθη κρισης η αποφασης
δεν προκειτε ομως να συγχωρησουν ευκολα τα λαθη της καρδιας την κακη προθεση τα ταπεινα κινητρα

 

Τι μπορούμε να συγχωρήσουμε και τι δεν μπορούμε ;

 

Δεν υπαρχει στανταρ λιστα,αυτο συγχωρειται κι εκεινο οχι.
Υποκειμενικο ειναι.
Αναλογα τα ορια σου,τι θεωρεις κοκκινη γραμμη αλλα και με τον ανθρωπο που εχεις κανεις.
Πχ σε αλλον θα δωσεις δευτερη ευκαιρια,σε αλλον οχι.

 

Κάθε άνθρωπος έχει άλλα όρια και βλέπει τα πράγματα διαφορετικά.. Προσωπικά δεν πιστεύω ότι έχει τόσο να κάνει με το τι συγχωρούμε και τι όχι αλλά με το τι μπορούμε να ξεχάσουμε και να αφήσουμε πίσω μας.. Π.χ. ένα σοβαρό ψέμα μπορεί να το συγχωρήσει κανείς, θα το αφήσει όμως πραγματικά πίσω του ή θα αμφιβάλλει δύο και τρεις φορές για ό,τι θα ακούσει στο μέλλον από τον ίδιο άνθρωπο;