Entwined, we exist.

εικαστικά ζεύγη, ή ό,τι άλλο... *
πώς θα αναπαριστούσαμε έναν δεσμό σχετικό με το βδσμ ή κάποια σχετική προτίμησή μας, ποια εικόνα μας έχει παραπέμψει στον "χώρο".

*α. και τρίο κτλ, για όσους αρέσκονται, ας μη περιοριστούμε
β. όχι παντόφλες ή άλλα αντικείμενα σας παρακαλώ : )


Ξεκινώ (τολμηρά):

 

 

ας συνεχίσω λίγο πιο αφαιρετικά (τονίζοντας την σημαντικότητα της απουσίας, κυρίως)

 

 

     
Μου αρέσουν τα φαινομενικά ''αταίριαστα'' ζευγάρια, ίσως γιατί πρέπει να χρειαστεί να ξεπεράσουν αρκετά για να είναι μαζί...και για όσο κάτσει τελικά, μπορεί να είναι ταιριαστά... 

 

@Beatrix_  

 

 

     

Τρείς πίνακες της Leonor Fini

 

 
Περι ερωτικής ζηλειας και προδοσιας..''Κωστή Παπαγιωργη Ίμερος και Κλινοπάλη , έβδομη έκδοση , εκδόσεις Καστανιώτη Αθήνα 1992''



του Πέτρου Θεοδωρίδη

Ο Aldo Carotenuto βλέπει την (ερωτική) ζήλια ως παγίδα ,που μας αιχμαλωτίζει στο αγαπημένο πρόσωπο.

Η Ζήλια αναπόφευκτα βγαίνει στην πολυτάραχη σκηνή της προδοσίας. Η συμπεριφορά και η ικανότητα των ανθρώπου για τη δημιουργία σχέσεων, που ως εκείνη τη στιγμή δεν γνώριζαν τη ζήλια, ξαφνικά μεταμορφώνονται.

Ίσως γι αυτό -λέει ο Κωστής Παπαγιώργης- η ζήλεια του απατημένου είναι τόσο άγρια. Δεν αφορά μόνο τον καταπατημένο εγωισμό, ο οποίος μπορεί να αντιδρά βίαια και σε άλλες, άσχετες προσβολές. Πέρα από αυτό, στην περίπτωση της απάτης, όταν το πάθος έχει όντως κορώσει και ξεπεράσει κάθε περιθώριο συμβιβασμού, ο εραστής νιώθει το κορμί της γυναίκας (του) στα ξένα χέρια σαν βιασμό του δικού του κορμιού Ο ζηλιάρης, δηλαδή ο άνθρωπος του ίμερου, το μόνο που μπορεί να πει στη γυναίκα είναι ένα απλό:

«Δώσε μου πίσω την ψυχή μου»

«Η Επιθυμία μου-λέει μια περίφημη φράση του Λακάν είναι η επιθυμία του Άλλου,»
O εραστής λέει:«Την αγαπώ τόσο πολύ, ώστε το θέλω της είναι και δικό μου ».
Και πράγματι αυτό ισχύει -γράφει ο Κωστής Παπαγιωργης- όσο η επιθυμία στρέφεται σε πράγματα ή σε ακίνδυνα (ερωτικώς ) πρόσωπα.
Μόλις όμως εμφανισθεί ο κίνδυνος, η πιθανότητα ότι ο εραστής είναι αντικαταστάσιμος, αρχίζει το αληθινό δράμα […]
Η αρχική φράση τώρα μετατρέπεται « Ήθελα να μη ποθεί εκείνο που ήθελε να ποθεί» […] Είναι η στιγμή που ο εραστής , με τη φαιά στολή του ζηλότυπου , θα μισήσει ότι λάτρεψε […] Κατά κάποιον τρόπο βέβαια αυτή η προδοσία βαραίνει και τον ίδιο. Αυτός την έχει προετοιμάσει. Αυτός άραγε δεν είναι που δίδαξε (και διδάχτηκε) φθόγγο φθόγγο την παράδοση στην αχαλίνωτη κραιπάλη; Αυτός δεν συναίνεσε να παραδοθούν χωρίς φραγμό στην οχεία(*), αναζητώντας την ηδονή των ηδονών; Αλλά αυτό το τάλαντο φαίνεται πως είναι κοινόκτητο, όπως τα κορμιά και η τοπογραφία τους. Άλλοι τώρα μιλούν με τη φωνή του και η ακρόαση δείχνει το ίδιο γοητευτική.

Η συνήθης λογική, ο αυτοέλεγχος και η αξιοπρέπεια σαρώνονται από την έκρηξη βίαιων αισθημάτων. Η διάσταση του φλογερού έρωτα, τόσο τέλειου που φαντάζει εξωπραγματικός, ξαφνικά ανατρέπεται, γίνεται προδοσία και μας παγιδεύει στον πόνο της μοναξιάς μας, Δεν έχει σημασία αν η ζήλια είναι ή όχι αντικειμενικά δικαιολογημένη, γιατί ξέρουμε εκ των πρότερων ότι υπάρχει πεισματική αντίσταση εναντίον κάθε αναίρεσης διάψευσης ή αναθεώρησης.

Κατασκοπεύουμε τις κινήσεις του αλλού για να επιβεβαιώσουμε τις υποψίες μας, παρότι , σε συνειδητό επίπεδο, δεν θέλουμε αυτή την επιβεβαίωση. Γινόμαστε συναισθηματικά ανίσχυροι, στερημένοι κάθε εξουσίας, αχρηστεμένοι , σκλάβοι της υποψίας. Κυριολεκτικά βρισκόμαστε στο έλεος καταδιωκτικών φαντασιώσεων και αισθημάτων αυτοπεριφρόνησης. «Άλλο ένα ερπετό που τον δάκνει(τον ζηλιάρη) είναι ότι η ζήλεια αλλάζει ριζικά το πρόσωπο της γυναίκας του. Εκεί που αναγνώριζε την οικειότητα και τη φιλική όσο και ένοχη αποδοχή, τώρα συναντά μια χλευαστική ψυχρότητα. Κάτι βάναυσο τον αψηφά. Τα καινά δαιμόνια έχουν εγκατασταθεί μέσα στο σπίτι του και μέσα στη ψυχή του».

(*)Οχεία

(I)
η (Α ὀχεία) [οχεύω]
(για αρσεν. ζώο) σαρκική ένωση με το θηλυκό που γίνεται με σκοπό την αναπαραγωγή,
βάτεμα, μαρκάλισμα
αρχ.
1. (για φυτά) γονιμοποίηση.
————————
(II)
ὀχεία, ἡ (Α) [οχώ]
(ενν. ποντία) αυτή που κρατά το πλοίο στη θάλασσα, δηλαδή η άγκυρα.




1.Κωστή Παπαγιώργη Ίμερος και Κλινοπάλη , έβδομη έκδοση , εκδόσεις Καστανιώτη Αθήνα 1992

ΥΓ Ενδιαφέρον ζευγάρι....