ΘΕΛΩ

και σε μένα, όλως παραδόξως....μάλλον η λύση στο πρόβλημά μου είναι να πιάσω δουλειά ως λαντζέρισσα και να έχω τόνους πιάτα και ποτήρια να πλένω.... 

 

Ολοι μονο να θελουν ξερουν. Τωρα που θα βρουν καποιον που να τους τα δωσει, ειναι αγνωστο. Γι' αυτο στο τελος καταντουν με μια χουφτα μυγες στα χερια. Η ελπιδα και η βλακεια πεθαινουν τελευταιες. Θελετε θελετε και το συμπαν θα συνομωτισει για να το εχετε, στον υπνο σας. Ε ρε κουφαλα Coelho με τον Αλχημιστη σου, για να μην ξεχναμε και τα περιοδικα lifetyle και τις λοιπες "πηγες". Καλημερα σας και κλωστη για τον δρομο, μην και σας σκιστει καμια καλτσα  

 

Βέβαια, τα "θέλω" μας δεν προϋποθέτουν απαραίτητα και την ύπαρξη ενός άλλου ατόμου, έτσι δεν είναι; Ή τουλάχιστον, όχι πάντα...

 

Ως βασική αρχή, ναι. Επειδή όμως κάθε άλλος είναι διαφορετικός και κάθε σχέση ξεχωριστή, τα "θέλω" μας συνδιαμορφώνονται σε κάποιο βαθμό, ανάλογα με τα ερεθίσματα και την ανταπόκριση του άλλου.

 

Οσο πιο λιγα εχεις τοσο πιο ελευθερος εισαι.

 

Επίτρεψέ μου μιά παραλλαγή:
Οσο πιό λίγα θέλεις τόσο πιό ελεύθερος είσαι.

 

Είναι θεραπευτικό ... αν και, προσωπικά ακριβώς επειδή τα κάνω μηχανικά, μπορώ να σκέφτομαι ότι θέλω ταυτόχρονα... :Ρ

 

Ναι αυτο εννοουσα.  

 

να δουλεψω ξανα θελω......

 

Να σου πω την μαύρη αλήθεια, τις πιο σημαντικές αποφάσεις της ζωής μου τις πήρα μπροστά από έναν νεροχύτη πλένοντας πιάτα....

 

no shit...!
θελω παγωτο παρφε φιστικι-σοκολατα.....

 

Θέλω!!Το θέλω του άλλου ασήμαντο, αρκεί να είναι "διαθεσιμος" να καλύπτει τα δικά μου θέλω.. Έτσι λειτουργουμε, αυτό απαιτούμε από κάθε μορφή σχέσης. Χωρίς ποτέ να δεχόμαστε τα θέλω του άλλου, και αν ποτέ του κάνουμε την χάρη να τα ακούσουμε, είναι απλά και μόνο διαδικαστικό.
Δεν θα μπούμε καν στο κόπο να προσπαθήσουμε να καλύψουμε τα θέλω του, ιδικά αν είναι μακριά από τα δικά μας..
Και με αυτά και άλλα, οι σχέσεις πληγώνουν και διαλύονται!!