Κοινή λογική: Μια «μάσκα» για τους φοβισμένους;

Κοινή λογική: τρόπος να ξεφεύγεις από τις κακοτοπιές και τις δυσάρεστες εκπλήξεις ή δικαιολογία γιατί δεν έχεις τα "κότσια" να πάρεις αποφάσεις που θα σε αναγκάσουν να ξεπεράσεις τα όριά σου;

Προέλευση του όρου


Ο Αριστοτέλης πρώτος μιλά για κοινή λογική και αναφέρεται σε αυτήν ως μια πραγματική δύναμη «εσωτερικής αίσθησης» του ανθρώπου που είναι αποτέλεσμα της σύνθεσης και της κριτικής των πέντε αισθήσεων.[2] Η άποψη αυτή απέχει από μετέπειτα θεωρήσεις.


Εγώ προσωπικά έχει μάθει να πορεύομαι στη ζωή μου με βάση τα όσα μου «ψυθιρίζει» το ένστικτό μου, το οποίο και εμπιστεύομαι απόλυτα. Η κοινή λογική τις περισσότερες φορές μου δημιουργεί το αίσθημα του «εγκλωβισμού» και το συγκεκριμένο "ερέθισμα" δεν ταιριάζει με την ιδιοσυγκρασία μου ως άνθρωπος.

- Ποιο είναι το δικό σας "μονοπάτι" και πώς το... βαδίζετε στις διαπροσωπικές σας σχέσεις και στην καθημερινότητά σας;


- Η κοινή λογική έχει θέση στο bdsm;


- Είναι η κοινή λογική μια «μάσκα» για να καλύπτουμε τις αδυναμίες μας;

P.S Η κοινή λογική σε μη κοινό βαθμό είναι αυτό που ο κόσμος αποκαλεί σοφία.

Samuel Taylor Coleridge, 1772-1834, Άγγλος ποιητής & φιλόσοφος

 

Κοινή λογική.

ΚΟΙΝΗ, άρα κτήμα και γνώση όλων όσων μετέχουν σε αυτή.
Ποιοί μετέχουν? Οι ανήκοντες σε μιά κοινωνική ομάδα, η οποία πρέπει να έχει κοινό πλαίσιο αναφοράς (ίδια κουλτούρα), να έχει αποδώσει δηλαδή στις έννοιες την ίδια σημειολογία. Που σημαίνει, τα μέλη της να έχουν παρόμοιο τρόπο σκέψης.

ΛΟΓΙΚΗ, άρα βασίζεται και προκύπτει από λογικές διαδικασίες, όπως σχέση αιτίου-αποτελέσματος. Ερμηνεύει, δαπιστώνει, συσχετίζει με βάση την έλλογη σκέψη.

Οι παραπάνω επεξηγήσεις αποτελούν προϋποθέσεις ύπαρξης της κοινής λογικής, η χρησιμότητα της οποίας είναι να μας βγάζει από τη δύσκολη θέση, ειδικά όταν οι αποφάσεις που θα πάρουμε έχουν αντίκτυπο και σε άλλους. Παρέχει επομένως ένα μπούσουλα, ένα σαβουάρ φέρ στην καθημερινότητά μας.

Στην πράξη η κοινή λογική δεν υφίσταται, γιατί οι προϋποθέσεις ύπαρξής της (κοινωνική ομοιογένεια, έλλογη σκέψη) στο σύγχρονο πολυπολιτισμικό κόσμο έχουν εν πολλοίς αναιρεθεί. Αυτοί που χειραγωγούν την κοινή γνώμη, διαμορφώνουν και την κοινή λογική και μετά την επικαλούνται για να περάσουν τη δική τους λογική.
Επιπλέον, η κοινή λογική είναι εκ φύσεως συντηρητική, αποφεύγει τα ρίσκα και αντιπαθεί οτιδήποτε ξεφεύγει από τα στερεότυπα.

Προσωπικά με αντιπροσωπεύει περισσότερο η αριστοτελική "μεσότητα", καθώς εμπεριέχει το διαλεκτικό τρόπο σκέψης και τη σοφία και είναι η φυσική εξέλιξη αυτού που ο φιλόσοφος όρισε ως κοινή λογική.

 

Πολύ ωραία προσέγγιση! Η κοινή λογική τελικά είναι σαν μάσκα στις αποφάσεις, επειδή δεν έχουμε το θάρρος να ρισκαρούμε;

 

H κοινή λογική χωράει σε μία bdsm σχέση;

 

Στην καθημερινότητα ακολουθώ τις επιθυμίες μου και κάνω την ανάγκη φιλοτιμία για αυτοπειθαρχία σε ό,τι δεν επιθυμώ και είμαι αναγκασμένη να κάνω, π.χ. πληρωμή λογαριασμών, και πολλές άλλες τέτοιες αηδίες, μπλιαχ τώρα που τα θυμήθηκα.

Στις σχέσεις μου προσπαθώ να ακολουθώ τη διαίσθησή μου, όταν μου βγάζει δυσάρεστα πράγματα εκλογικεύω, η πείρα όμως μου έχει δείξει ότι η εκλογίκευση έχει τα όριά της. Υπάρχει και το θέμα πώς η διαίσθηση μπλέκεται με το pain body του καθενός και πόσο άσκημα παιχνίδια μπορεί να παίξει εκεί. Πάντως είμαι βασικά της διαίσθησης.

Ύμπερ άλλες   Η κοινή λογική και η στεγνή λογική και όλες οι λογικές, γενικά το βιδιεσέμιον ή έστω κάποιο βιδιεσέμιον γίνεται μεταξύ ορθολογιστών - που μπορεί να είναι και άλλα πράγματα εκτός από ορθολογιστές αλλά δεν παρατούν στην άκρη τον ορθολογισμό, ποτέ. Τώρα θα μου πεις, έχει ο ορθολογιστής κοινή λογική, αναγκαστικά, λέω. Πρακτικά, η κοινή λογική στο BDSM είναι να ξέρει κανείς πότε διαφοροποιείται από τα κοινώς αποδεκτά λόγω BDSM και πότε απλά κάνει μαλακία που τη βαπτίζει BDSM, είναι θέμα εμπειρίας, η πραγματικότητα έχει τον τρόπο να βάζει τα πράγματα στη θέση τους.

Ένας αδέκαστος κριτής είναι, στη (δική μου) πραγματικότητα.

Στη ζωή μου πήρα μια και μοναδική απόφαση για την οποία είμαι πέρα ως πέρα περήφανη και θα είμαι - πιστεύω - ως το τέλος της ζωής μου. Οκτώ χρονών παιδί με είχαν πάει να δω Μαίρη Πόππινς και είχα κοντέψει να κατουρηθώ απ τη συγκίνηση που η Τζούλι Άντριους πήγαινε πέρα δώθε στους ανέμους, όπου ήθελε αυτή, με την ομπρέλα και τη βαλίτσα της. Έτσι ήθελα να γίνω κι εγώ, αμέσως μάλιστα! Λίγα μεσημέρια αργότερα, οι γονείς μου κοιμόνταν, μάλλον είχαν κάνει έρωτα πριν και μεσ την ησυχία, παίρνω παραμάσχαλα μια ομπρέλα παιδική που μου είχαν χαρίσει και ανεβαίνω στην ταράτσα μας. Σκοπός ήταν να περάσω το πεζούλι, να βρεθώ σ ένα γείσο και από κει να την κάνω προς τον ουρανό και με κατεύθυνση την πλατεία με όχημα την ομπρέλα. Πράγματι, περνάω το πεζούλι και βρίσκομαι στο γείσο. Εκτιμώ την κατάσταση γύρω μου. Κάτι δεν μου καλοάρεσε. Σκέπτομαι μέσα μου, "καλά, ο Κώστας, ο Γιάννης, η Ανθή, ο Βασίλης, η Φρόσω και η Μαριγώ είδαν και αυτοί τη Μαίρη Πόππινς, γιατί δεν πετάει κανείς εδώ τριγύρω τώρα;" Προβληματίζομαι. Αποφασίζω να κάνω ένα πείραμα, κατεβαίνω πάλι κάτω, παίρνω μια κούκλα και την δένω απ τα μαλλιά της στο χέρι της ομπρέλας. Εντοπίζω τη διαφορά μεταξύ κούκλας και εμού και αποφασίζω ότι αυτό θα το λύσω αν η κούκλα πετάξει. "Αν φύγει" λέω μέσα μου "βρίσκω άλλη ομπρέλα και η κούκλα δεν με νοιάζει. Αλλά μάλλον δεν θα φύγει." Αφήνω την ομπρέλα και εννοείται ότι σωριάζεται άδοξα στον κήπο. Αναβάλω τις πτήσεις με ομπρέλα μέχρι νεωτέρας. Οι γονείς ακόμα κοιμόντουσαν. Τα καημένα τα παιδιά κι εκείνα, ούτε τριάντα χρονών δεν ήταν, νιώθω άπειρη τρυφερότητα όσο σκέπτομαι τα ρίσκα που πήραν, με τόση αγάπη στην ψυχή τους, με πόσο απίστευτα καλές προθέσεις, χωρίς να έχουν την παραμικρή συναίσθηση του πόσο πόνο μπορούσε να τους φέρει το ότι είχαν γίνει γονείς.

Όπερ έδει δείξαι  

 

 

Speechless...

 

Μια νεκρολογία που δημοσιεύτηκε στους Times του Λονδίνου. Δυστυχώς δεν υπάρχουν περισσότερα στοιχεία για τη δημοσίευση αυτή. Ωστόσο, εκείνο που έχει σημασία δεν είναι η δημοσίευση ή όχι της νεκρολογίας αυτής, αλλά τούτο το περιεχόμενό της και μόνο.

Σήμερα πενθούμε το θάνατο μιας αγαπημένης παλιάς φίλης, της Κοινής Λογικής, η οποία μας συντρόφευε για πολλά χρόνια. Κανείς δεν γνωρίζει με βεβαιότητα την ηλικία της, αφού το μητρώο γέννησής της έχει χαθεί εδώ και πολύν καιρό σε γραφειοκρατικές διατυπώσεις.

Θα τη θυμόμαστε ως κάποια που μας δίδαξε πολύτιμα μαθήματα όπως αυτά:
-Έχε την κοινή λογική να προστατεύεσαι. -Το πρωινό πουλί πιάνει το σκουλήκι.-Η ζω ή δεν είναι πάντα δίκαιη, και -Ίσως ήταν δικό μου το φταίξιμο.

Η Κοινή Λογική έζησε σύμφωνα με απλές, συνετές οικονομικές πολιτικές, όπως:
Μην ξοδεύετε περισσότερα απ' αυτά που κερδίζετε και αξιόπιστες στρατηγικές, όπως: Υπεύθυνοι είναι οι ενήλικες και όχι τα παιδιά.

Η υγεία της άρχισε να επιδεινώνεται ραγδαία, όταν τέθηκαν σε ισχύ καλοπροαίρετοι, αλλά αυταρχικοί κανονισμοί.
Αναφορές για ένα εξάχρονο αγόρι που κατηγορήθηκε για σεξουαλική παρενόχληση, επειδή φίλησε μια συμμαθήτριά του, για εφήβους που αποβλήθηκαν από το σχολείο, επειδή χρησιμοποίησαν στοματικό διάλυμα μετά το γεύμα, και για έναν δάσκαλο που απολύθηκε, επειδή επέπληξε έναν απείθαρχο μαθητή, απλώς επιδείνωσαν την κατάστασή της.

Η Κοινή Λογική έχασε έδαφος, όταν γονείς επιτέθηκαν σε δασκάλους, επειδή έκαναν τη δουλειά που οι ίδιοι δεν είχαν καταφέρει να κάνουν σχετικά με την πειθάρχηση των ανυπάκουων παιδιών τους. Η υγεία της επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερο όταν τα σχολεία υποχρεώθηκαν να παίρνουν τη γονική συναίνεση για να βάλουν αντηλιακό ή να δώσουν μια ασπιρίνη σ' ένα μαθητή, αλλά δεν μπορούσαν να ενημερώσουν τους γονείς, όταν μια μαθήτρια έμενε έγκυος και ήθελε να κάνει έκτρωση.

Η Κοινή Λογική έχασε τη θέληση για ζωή, όταν οι εκκλησίες έγιναν επιχειρήσεις και οι εγκληματίες τύγχαναν καλύτερης μεταχείρισης από τα θύματά τους. Η Κοινή Λογική δεν κατάφερε να ξεπεράσει το γεγονός ότι, όχι μόνο δεν μπορούσες να υπερασπιστείς τον εαυτό σου από ένα διαρρήκτη μέσα στο ίδιο σου το σπίτι, αλλά ο διαρρήκτης μπορούσε και να σε μηνύσει για βιαιοπραγία.

Η Κοινή Λογική παραιτήθηκε τελικά από κάθε θέληση για ζωή, όταν μια γυναίκα που τάχα δεν κατάλαβε ότι ένα αχνιστό φλιτζάνι καφέ ήταν ζεστό, έχυσε λίγο στην ποδιά της κι ανταμείφθηκε άμεσα μ' έναν τεράστιο διακανονισμό. Πριν από το θάνατο της Κοινής Λογικής είχε προηγηθεί ο θάνατος των γονιών της, της Αλήθειας και της Εμπιστοσύνης, της συζύγου Σύνεσης και των παιδιών της, Ευθύνης και Λογικής. Έχουν επιζήσει τα τέσσερα ετεροθαλή αδέλφια της: Ξέρω τα Δικαιώματά μου, Το Θέλω τώρα, Κάποιος άλλος φταίει, Είμαι θύμα.

Στην κηδεία της δεν παρευρέθησαν πολλοί, καθώς ελάχιστοι συνειδητοποίησαν ότι απεβίωσε. Αν τη θυμάστε ακόμα, προωθήστε το. Αν όχι, συνταχθείτε με την πλειοψηφία και μην κάνετε τίποτα

 

Μόλις έθεσες το πολύ ενδιαφέρον ερώτημα της ταινίας The Matrix περί Υποκειμενικότητας (Subjectivism) και εάν μία μηχανή, μία Τεχνητή Νοημοσύνη μπορεί να τη συλλάβει.

"Subjectivism is the philosophical tenet that "our own mental activity is the only unquestionable fact of our experience". In other words, subjectivism is the doctrine that knowledge is merely subjective and that there is no external or objective truth." (Πηγή: Wikipedia)

Επί προσωπικού και για να απαντήσει στο πολύ καλό νήμα σου, αποστασιοποιούμαι από την Κοινή Λογική, με την έννοια ότι εάν την αποδέχεται η μάζα, η πλειονότητα (εξ ου και Κοινή Λογική), τότε δεν έχει και έναν απαραίτητο βαθμό δυσκολίας. Αυτή η οντότητα με τον υψηλό βαθμό δυσκολίας θα μπορούσε να είναι μία ταινία, μία σχέση, ένα είδος μουσικής, για το εάν έπεσαν όντως αεροπλάνα στους Διδύμους, κτλ. Άρα deductive logic: όχι, δεν υφίσταται κοινή λογική (και) στο BDSM. Όλα ορίζονται από τις υποκειμενικές μας αντιλήψεις και αισθήσεις...



How do you define Real? Welcome to the Desert of the Real...

Συγχαρητήρια για το καταπληκτικό σου νήμα...

 

H κοινή λογική είναι το άλλοθι που επικαλούμαστε όταν δεν έχουμε επιχειρήματα να στηρίξουμε την άποψη ή την απόφασή μας.
Η κοινή λογική είναι το στήριγμα εκείνων που αδυνατούν να αναπτύξουν και να υποστηρίξουν τη δική τους λογική.

 

Πολύ πετυχημένο νήμα, και λέω την γνώμη μου. Εγω προσωπικά δεν πιστεύω στις ουτοπίες και όχι μονο δεν τις φοβάμαι αλλά τις αντιμετωπίζω με χαμόγελο κιόλας    

Είναι δική μου υποχρέωση ως Κ, γιατί θα μου επιστραφεί στο μέλλον στο πολλαπλάσιο, να σκοτώσω και να κόψω κομματάκια τον απέραντο ότινανεσμο του υ, με όλα τα μέσα που έχω στη διάθεση μου και να επιβάλλω την κοινή λογική και την έννοια της λέξης "εχεις υποχρέωση", κυρίως όταν δεν είμαι στον ίδιο χώρο με το υ        
Η ώρα που ξεφεύγουμε και διασκεδάζουμε, τεντωνόμαστε, πονάμε και γελάμε και βγαίνουμε πολύ έξω από τα συνηθισμένα, είναι η ώρα που έχω πει εγώ ότι μπορούμε και μας πέρνει να το κάνουμε     Και εγώ θα έλεγα ότι γενικά είμαι Κ που παίρνει ρίσκα, διότι βαριέμαι εύκολα   , την δε υποταγή δοκιμάζω στην πράξη και μου ανανεώνει την εμπιστοσύνη, πάντα εντός του προστατευτικού μου πεδίου, το οποίο είναι απλά .... απέραντο.

Χωρίς κοινή λογική α' σχέση δε θα σταθεί  

 

Κοινή λογική και αίσθηση του χιούμορ είναι το ίδιο πράγμα, που κινείται με διαφορετικές ταχύτητες. Η αίσθηση του χιούμορ είναι απλά κοινή λογική που χορεύει.