Τι φοράμε σε event

Και σαφώς από μέσα...
 

 

 
που δεν θέλει και σιδέρωμα

 

...Λοιπόν, διάβασα όλα τα ποστ
(νοτ)
και έχω να επισημάνω δύο πραγματάκια.

Πρώτο.
Ο κωδικας ενδυσης σε ενα βδσμ-ικό παιχνίδι είναι δομικά σημαντικός.

Μπορεί δηλαδή οι περισσότεροι να νομίζουν ότι έχουν καθαρίσει με το αθλητικό παπούτσι και το τζην της λαϊκής,
αλλά, όπως μας διδάσκουν οι πατριαρχικές δομές μιας κοινωνίας ριζωμένης στην μητριαρχία,
η κυριαρχία επί του άλλου πρέπει να θεμελιώνεται από μια αγεφυρωτη απόσταση ανάμεσα στα συμβαλλόμενα μέρη.

...Θέλετε ηλικιακά?
...Επιθυμείτε ταξικά?
...Προτιμάτε καταστατικά?
Πάντοτε, χρειάζεται η απόσταση ανάμεσα στους δύο - ή περισσότερους - που συμμετάσχουν στο βδσμ-ικό παιχνίδι αληθινών ρόλων.


Έκφανση μιας τέτοιας απόστασης αποτελεί η εφαρμογή της εξουσίας από τον Κ στο υ. Δηλαδή, ο Κ καλείται να παράσχει τα σύμβολα αυτής της εξουσίας - προσοχή,
δε μιλώ για τα σύνεργα της τιμωρίας, μιλώ για τα σύμβολα της επικυριαρχίας. Ανάμεσα στα σύμβολα αυτής της εξουσίας, βρίσκεται και η ενδυμασία του Κ, με τον
ιδιο τρόπο που ένας αστυνομικός απαιτείται να φέρει στολή κατά την επιτέλεση των καθηκόντων του.

Αντίστοιχα, και το υ θα πρέπει να επιδηλώνει- κατά τρόπο αντιδιαμετρικό- την εξουσία που εγνωσμένα αποδέχεται εκ μέρους του Κ. Γι' αυτό και το υ χρειάζεται την δική του
στολή - μη βιαστείτε εδώ, φίλοι συμφορουμίστες, να επισημειώσετε πως το υ συνήθως είναι γυμνό, άρα η θεωρία της στολής καταρρίπεται...

Σύμφωνα με τον Αρνολντ Φαν Γκέννεπ (Oι Τελετoυργίες της Μετάβασης, 1909), στις πρωτογονες κοινωνίες, άρα κατά ευθύ ανάλογο και στην σύγχρονη, η γύμνια αποτελεί το χαρακτηριστικό των πολλών και των κοινών μελών της κοινότητας, ενώ η ένδυση - έστω με την απλή προσθήκη ενός φτερού παραδεισίου πτηνού στα μαλλιά- μεταθέτει το αν-άξιο κοινωνικά άτομο σε σταθμητό άτομο, ικανό δηλαδή να ασκήσει δικαστική, στρατιωτική, πολιτική ή θρησκευτική ισχύ επί των υπολοίπων.






....Εάν αντίθετα πιστεύετε πως οι ανθρωπολόγοι υπερβάλλουν σε αυτές τις εστιάσεις, μπορείτε πάντοτε να ακολουθήσετε τα βήματα της ιερουργίας κατά την χειροτόνηση ενός μη κληρικού σε ιερέα της Ορθόδοξης πίστης, και να συγκρίνετε αυτά με την μετατροπή ενός κοινού θνητού σε μύστη των αληθειών του προχριστιανικού θεού Μίθρα, όπως πσραδίδονται υπό του Τζόσελιν Γκόντουϊν (Μυστηριακές Θρησκείες του Αρχαίου Κόσμου, 1981).

***​

Δεύτερο.

Έχοντας συνεπώς εγκαθιδρύσει την ανάγκη ένδυσης του Κ ενάντια στην γύμνια του υ, εγείρεται φυσιολογικά το ερώτημα του πως πρέπει να αποδοθεί στυλιστικά αυτή η κυριαρχία.
Η μόνη απάντηση, σύμφωνα με τον Καρλ Όττο Λάγκερφελντ (Πορτφόλιο Οίκου Σανέλ, 1992) στηρίζεται στην εκζήτηση και την έντονη χρώση του ενδύματος, όπως αυτή πλαισιώνεται
από εξίσου κιτς παραφερνάλια, ώστε το όλον να αποδίδει μία ταυτόχρονη έγκοσμια αλλά και απόκοσμια εμφάνιση, η οποία θα ποιοτικοποιεί την -προειρηθήσα- απόσταση ανάμεσα στον Κ και στο υ. Σύμφωνα λοιπόν με τον Λαγκερφελντ, πρότυπο Κ είναι ο ...Γιώργος Μάγκας.






 


Μην απορήσετε φίλοι συμφορουμίστες για το κλαρίνο - σύμφωνα με την Έφη Σαρρή (Συνέντευξη στο Hello, 2012) η μουσική αποτελεί το μέσο σύμφωνα με το οποίο
οι άνθρωποι μπορούν να επικοινωνήσουν με το Θείο... Τώρα ποιον θείο και από ποιο σόι, η Έφη δεν το προσδιορίζει - αλλά ας μην στεγανοποιήσουμε την σκέψη τις καλλιτέχνιδος
με τις τετριμμένες απαιτήσεις της καθημερινότητας. Θα μπορούσε δηλαδή ο Κ, εάν η στιγμή της ερωτικής μέθεξης το απαιτήσει, να οδηγήσει το υ με τις κλαρινότες στην νιρβάνα της ηδονής, με τον ίδιο τρόπο που οι γητευτές-φακίρηδες της Ινδίας, μεθούν τις κόμπρες με τη μουσική τους, και τις εξαναγκάζουν να χορέψουν στο ταψί.


 



Και ήρθε η σειρά του υ.
To υ, ως δεκτικό, παθητικό μέλος του βδσμ-ικού ανισοζυγίου, θα πρέπει να φέρει την στολή της υποταγής στον άσπλαχνο Κ, μια στολή η οποία, φυσιολογικά, θα πρέπει να
επιτρέπει στις ερωτογενείς ζώνες την έκθεση και την εκγύμνωση, ώστε ο Κ να μπορεί να μαστιγώνει ελεύθερα με το δεξί χέρι
(και να χαϊδεύει τον εαυτό του με το αριστερό.)

Το υ θα πρέπει να αποκαλύπτει και τον εαυτό του, και να μην νοηματοδοτεί αυστηρά την φύση της βδσμ-ικής συνεδρίας.
Ένα υ συνεπώς, θα πρέπει να είναι και και γδυτό και ενδεδυμένο ταυτόχρονα - μία καθόλου έυκολη πολλαπλή εξίσωση, η λύση της οποίας είναι αφοπλιστικά απλή, σύμφωνα με τη Lady Gaga (Συναυλία στο ΟΑΚΑ, 2012)











 


Καταλήγουμε λοιπόν, φίλοι συμφορουμίστες, ότι η επιστήμη και η μόδα συμφωνούν στο πως θα πρέπει να ντυνόμαστε όταν επιχειρούμε να βδσμιστούμε μεταξύ μας:
Οι Κ σαν τον Γιώργο Μάγκα (Must ενα κλαρίνο) και τα υ ως Lady Gaga (optional η ελληνική σημαία)

 



Και με αυτή την μικρή πατριωτική νότα, χαιρετώ με χρυσαυγιτική υπερηφάνεια τους απανταχού Έλληνες,
της Ευρώπης,
της Αμερικής,
της Αυστραλίας
και της Ανδρομέδας.



μπάι

 

Πολύ όμορφη και στοχευμενη η ανάλυση περί ενδυμασίας Κ και υ...υπάρχουν όμως και άλλες κατηγορίες.. ας πούμε εγώ ως mazo τι θα μπορούσα να βάλω ώστε να προσδίδει αυτήν μου την "ιδιότητα.. "
Σκέφτηκα κάποια πραγματακια αλλα η δικη σου αποψη θα ητο σίγουρα πολύ σημαντική..
Θα μπορούσα λοιπόν να φοράω κολαρο με καρφια.. οχι όμως το κλασικό των υ αλλά αυτό με τα καρφιά από μέσα..!! (ο λεγόμενος πνιχτης σκυλιων..!)
Επίσης θα μπορούσα να κρατώ μαστίγιο να αυτόμαστιγωνομαι (πλησιαζει και πασχα να σχωρεθουν οι αμαρτιες που ειναι και πολλές!! )
Τέλος θεωρώ καλή ιδέα το να υπάρχει συγκεκριμένη θέση με καρφιά για κάποιους σαν εμάς όπως και ειδικό κλίμα πάνω από τις θέσεις αυτές που θα φυσάει παγωμένο αέρα τον χειμώνα..

 

Δεν είχα ολοκληρώσει τη μελέτη του σχόλιου που έκανες και το μυαλό μου είχε πάει στο SAW όταν και είδα τη γραφή σου...