BDSM vs. abuse I: H κλασική προσέγγιση

Αυτό είναι το πρώτο νήμα για BDSM vs. abuse. Δίνει την "κλασική προσέγγιση", με την έννοια ότι την γνωρίζουμε και την έχουμε συναντήσει παλιότερα απ όλες και είναι διαδεδομένη, από το βιβλίο SM 101 του Jay Wiseman. Αναφέρεται κυρίως στο SM.

Λέει, λοιπόν, ο Jay Wiseman:

• Το σαδομαζοχιστικό παίγνιο είναι πάντα συναινετικό. Η κακομεταχείριση όχι.
• Οι σαδομαζοχιστικοί παίκτες κανονίζουν αυτά που θα κάνουν έτσι ώστε να γίνεται ο ελάχιστος δυνατός ο κίνδυνος για την σωματική και συναισθηματική υγεία του κάθε εμπλεκόμενου. Οι κακοποιητές δεν το κάνουν αυτό.
• Το σαδομαζοχιστικό παίγνιο συμφωνείται από πριν. Η κακομεταχείριση όχι.
• Το σαδομαζοχιστικό παίγνιο μπορεί να ενδυναμώσει τη σχέση των παικτών. Η κακομεταχείριση όχι.
• Το σαδομαζοχιστικό παίγνιο μπορεί να γίνεται με την παρουσία άλλων που υποστηρίζουν - ακόμα και σε πάρτι που γίνονται γι αυτόν τον λόγο. Η κακομεταχείριση έχει ανάγκη την απομόνωση και την μυστικότητα.
• Το σαδομαζοχιστικό παίγνιο έχει κανόνες, προσυμφωνημένους και υπεύθυνους. Η κακομεταχείριση έχει έλλειψη από τέτοιας μορφής κανόνες.
• Το σαδομαζοχιστικό παίγνιο μπορεί να το έχει ζητήσει και ακόμα να το επιθυμεί διακαώς το υποτακτικό πρόσωπο. Κανένας δεν ζητά ανοιχτά την κακομεταχείριση αν και υπάρχουν αυτοκαταστροφικοί άνθρωποι που μερικές φορές προσπαθούν να την προκαλέσουν.
• Το σαδομαζοχιστικό παίγνιο γίνεται για την απόλαυση ή / και την αυτοπραγμάτωση των δύο ή όλλων των συμμετέχοντων. Η κακομεταχείριση όχι
• Το σαδομαζοχιστικό παίγνιο μπορεί να σταματήσει αμέσως, ανά πάσα στιγμή και για οποιονδήποτε λόγο αν το υποτακτικό πρόσωπο κάνει χρήση του συνθήματος ασφαλείας. Το θύμα κακοποίησης δεν έχει κανένα τρόπο να σταματήσει τον κακοποιητή.
• Στο σαδομαζοχιστικό παίγνιο ο Κυρίαρχος πάντα ελέγχει τα συναισθήματά του. Τα συναισθήματα του κακοποιητή είναι εκτός ελέγχου.
• Μετά το σαδομαζοχιστικό παίγνιο, το υποτακτικό πρόσωπο συχνά νιώθει ευγνωμοσύνη για τον Κυρίαρχο. Ένα θύμα ποτέ δε νιώθει ευγνωμοσύνη για την κακομεταχείριση που υπέστη.
• Οι σαδομαζοχιστικοί παίκτες δεν αισθάνονται ότι έχουν το εγγενές δικαίωμα, λόγω γένους, εισοδήματος ή άλλων εξωτερικών παραγόντων να ελέγχουν τη συμπεριφορά των συντρόφων τους. Οι κακοποιητές συχνά νιώθουν έτσι.

Ακολουθεί το πρωτότυπο και ο σύνδεσμος απ όπου το πήρα.

Stolen unashamedly, and with permission, from my dear friend Jay Wiseman’s SM 101, pp. 41-42:

————————————————————————

(A) SM play is always consensual (according to the definition of consent on page 8). Abuse is not.

(B) SM players plan their activities to minimize the risks to one another’s physical and emotional well being. Abusers do not.

(C) SM play is negotiated and agreed to ahead of time. Abuse is not.

(D) SM play can enhance the relationship between the players. Abuse cannot.

(E) SM play can be done in the presence of supportive others–even at parties given for this purpose. Abuse needs isolation and secrecy.

(F) SM play has responsible, agreed-upon rules. Abuse lacks such rules.

(G) SM play may be requested, and even eagerly desired, by the submissive. Nobody overtly asks for abuse–although self-destructive people may sometimes attempt to provoke it.

(H) SM is done for the consensual erotic pleasure and/or personal growth of both or all participants. Abuse is not.

(I) SM play can be stopped in an instant, at any time, and for any reason when the submissive uses a safeword. The victim cannot stop their abuser in that way.

(J) In SM play, the dominant always keeps their emotions under control. An abuser’s emotions are out of control.

(K) After SM play, the submissive often feels grateful towards the dominant. A victim never feels grateful for abuse.

(L) SM players do not feel they have the intrinsic right, by virtue of their gender, income, or other external factors, to control the behavior of their partners. Abusers often do.



https://kinkylittlegirl.wordpress.com/2010/07/26/sm-vs-abuse/

 

Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να ''ξεφύγει'' από το ''ρόλο'' του σε Bdsm σκηνή ο Κ. ??? Δεν πρόκειται ποτέ να παρασυρθεί από τη στιγμή όσο υπεύθυνος και να είναι??
Είναι κάτι που το φοβάμαι, δηλαδή πότε ξεπερνάμε το όριο και φτάνουμε στη κακοποίηση???

 

Να ξεφύγει... από το ρόλο του... σε σκηνή....
Από τότε που πήγε ο Ρουβάς στην Επίδαυρο, γαμήθηκε ο Δίας, συμφωνώ (και τρίζουν τα κόκκαλα του Μινωτή)!

 

Σε σχέση D/s θα στο πει ο εαυτός σου αν συμβεί από την περιοχή "βία και ζόρι" να μπεις στην περιοχή "κακοποίηση". Βάζω εντός εισαγωγικών το τελευταίο γιατί υπάρχει στην σχετική σελιδογραφία το hurt vs. harm. Έχω βρεθεί σε σχέση που να πονάω συνέχεια και απίστευτα πολύ και να φοβάμαι σε βαθμό μόνιμου τρελού πανικού, όμως δεν κινδύνεψα ούτε στιγμή, στο σώμα, στην ψυχική και διανοητική υγεία, στη δουλειά και οπουδήποτε και αυτό το ήξερα καλότατα μέσα μου. Ήταν κακοποίηση; Οι βανίλλα θα είχαν κόψει φλέβες πριν φτάσω στη μέση της εξιστόρησής μου. Ο "ψυ" που επισκέφτηκα κατόπιν δεν ύψωσε καν το φρύδι του. Εγώ ένιωθα σα να είχα απλά μάθει ότι υπάρχει και το ψητό με χιλιάδες μπαχαρικά αντί για αλατοπίπερο μόνον. Τώρα αν φτερνιζόμουν και δάκρυζα μετά επί μήνες…  

Για το άλλο που ρωτάς, αντιρωτώ, οδηγείς; Όση πιθανότητα υπάρχει να μην πατήσεις φρένο επειδή μια φορά σου ήρθε να δεις τι θα γίνει αν τα πάρεις όλα σβάρνα, άλλη τόση πιθανότητα υπάρχει για αυτό που φοβάσαι. Αν ο άλλος είναι Κυρίαρχος.

Περιέργως πως αυτό ξεχνιέται πολύ συχνά όταν κάποιον υποτακτικό τον τρώει ο κώλος του να τις φάει. Είναι ο λόγος που με διαολίζει (με την καλή έννοια) να διαβάζω ατελείωτες εκθέσεις ιδεών για το ποιος είναι ο κύριος ή η κυρία τέλεια ή το τέλειο μωρό ή η τέλεια κατάσταση και όταν έρθει η ώρα όλα αυτά να ξεχνιούνται λόγω βιαστικής και επίμονης κάβλας.

 

Ο φάδερ μου (έχει φύγει) μου έλεγε στα μικράτα μου... "Παιδί μου να θυμάσαι, ορισμένες γυναίκες, σκέφτονται με το μουνί και μόνο (αν έλεγε τέτοια ατάκα σήμερα η politically correct εποχή μας θα τον κατηγορούσε ως μισογύνη)".
Tελικά είχε δίκαιο...

 

Ένα παράδειγμα μη bdsmικό... στην Πελοπόνησσο υπήρχε (και ακόμα υπάρχει) μια κοπέλα σαν τα κρύα τα νερά (ας την πούμε Ε). Ήταν πανέμορφη και αρκετά οξυδερκής.
Η σεξουαλική της ζωή άρχισε εκεί γύρω στα 15-16 και δεν είχε αφήσει αγόρι που να μην έχει συνευρεθεί (και εγώ ανάμεσα σε πολλούς).
Οι συγκυρίες τα έφεραν και χαθήκαμε, αλλά κάποια στιγμή, πριν μερικά χρόνια, ένας ξάδερφός μου (ο οποίος είχε και αυτός συνευρεθεί μαζί της πολύ αργότερα και, μάλιστα, είχε συνάψει σύντομη σχέση μαζί της) μου διηγήθηκε την κάτωθι ιστορία στα τέλη του 2000:
"Την γνώρισα αρχές 2000 σε ένα techno party στο τοπικό Πανεπιστήμιο, ήταν εποχή που οι περισσότεροι σε αυτά τα party κατέβαζαν τα κουμπιά (χάπια) σαν καραμέλες και η Ε το ίδιο, εγώ ήμουν πιο συγκρατημένος. Φασωθήκαμε εκεί για 1η φορά και ανταλλάξαμε τηλέφωνα.
Κρατήσαμε επαφή για κάνα 6μηνο, αλλά κάποια στιγμή αναγκάστηκα να σπάσω μαζί της, γιατί είχε κολλήσει (άγνωστο από που τότε) με την πρέζα. Τελικά, πολλά χρόνια αργότερα, έμαθα πως είχε σχέση (παντρεμένη) και παιδί με έναν από τους κορυφαίους ντήλερ
πρέζας στην Πόλη μας (και ο ίδιος μανιώδης χρήστης). Αν και τρελά ερωτευμένη μαζί του (μέχρι και το τέλος του) είχε προσπαθήσει να απεξαρτηθεί, αλλά δεν τα είχε καταφέρει, αυτά τα έμαθα από τον αδερφό της Ε σε κάποια παρέα που έτυχε να βρεθούμε."

Η κατάληξη... η Ε ζει ακόμα με το παιδί του ντήλερ (ο οποίος αυτοκτόνησε πριν μερικά χρόνια) και έχει βρει νέο αγόρι (έναν νέο ντήλερ πρέζας με τον οποίο είναι παντρεμένη 2η φορά) .

Μερικοί άνθρωποι έλκονται από την καταστροφή όπως οι μύγες στο σκατό.... και, δυστυχώς, δεν μπορείς να κάνεις κάτι γι' αυτό.

Καλησπέρα Σας.

 

Το σε όποιον να ναι είναι σχετικό. Ποτέ δε μπορείς να είσαι πολύ προσεκτικός/η ή αναλυτικός/η όταν αναλάβει τον άλλο η καύλα και βρεθείς με το κροπ σε απίστευτα σημεία να αναρωτιέσαι ''εγώ δεν το ζήτησα αυτό'' Σε τέτοια περίπτωση δεν ήξερα να πάρω περγαμηνές για το καθένα πριν αποφασίσω να δοκιμάσω μια D/s φάση... Λογικό είναι να πας βάση διαίσθησης...
όλα σχετικά είναι και εγώ εξέφρασα μια σκέψη μου - ερώτηση στη νηματοθέτρια.... Τίποτε περαιτέρω.


@gaby Ευχαριστώ με κάλυψες...

 

Εγώ θα πω λίγα λόγια που θεωρώ ότι δεν είναι καθόλου "ξεχωριστά"...
Η ότι θα χρειαζόταν ιδιαίτερη εμπειρία, η μυαλό για να τα σκεφτεί κάποιος/α...
Και εύχομαι, να μην πέσει κανείς και καμία να με "φάει"...
Γιατί δεν θέλω ούτε να θίξω κανέναν/καμία, ούτε να κρίνω...
Πόσο μάλλον να πω ότι περίπτωση κακοποίησης δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να υπάρξει...
Μπορεί να υπάρξει στο BDSM, όπως κάλλιστα θα μπορούσε να υπάρξει σε μια καθ'όλα vanilla περίπτυξη/σχέση...

Αφήνω στην άκρη την ψυχολογική κακοποίηση...
Αφού ξανάβλεπω ότι υπ' όψιν δεν λαμβάνεται...
Σημαίνει η ότι δεν ενδιαφέρει, η ότι θεωρείται λιγότερο βαριά από την σωματική...
De gustibus...

Ως προς τις διαφορές κακοποίησης με BDSMική διαδραστικότητα με κάλυψε απολύτως η νηματοθέτρια με τον έλεγχο που ήδη παρέθεσε...

Το λοιπόν ο Κ είναι άνθρωπος και μπορεί να χάσει και τον έλεγχο...
Είναι μια πιθανότητα, δεν σημαίνει ότι θα γίνει σίγουρα...
Για μένα και αυτό το θέμα είναι αρκετά απλό...
Και ο πυρήνας του βρίσκεται σε μια μόνο λέξη...

Συνειδητοποίηση...

Τουτέστιν είσαι σίγουρη ( εσύ μια οποιαδήποτε γυναίκα ) για το σε ποιον χώρο πήγες/πας να εισχωρήσεις?
Είσαι σίγουρη ότι θα είχες τουλάχιστον τις νοητικές αντοχές για ν' ανταπεξέλθεις στις πρώτες, δεύτερες, χιλιοστές "κρυάδες"?
Όχι μόνο πίσω από μια οθόνη που ίσως και να φαντασιώνεσαι κάποια πράγματα, μα live...
To BDSM δεν σου κρύβει τι είναι στη βάση του...
Περιέχει βία ( όχι κτηνωδία, μην συγχέουμε τα πράγματα ), πόνο κτλ κτλ....
Δεν σου μιλάει για καρδούλες, συννεφάκια, ούτε για ωραίες κοιμωμένες και ιππότες...
Μπορεί να σου "κάτσουν" και αυτά...Μπορεί...

Αν έχεις μια ελάχιστη ιδέα των όποιων αρχικών τουλάχιστον ορίων σου, προχώρα και να είσαι σίγουρη ( εσύ η οποιαδήποτε γυναίκα ), ότι δύσκολα θα πέσεις θύμα κακοποίησης...
Γιατί σημαίνει ότι έχεις και αρκετά κριτικό πνεύμα, ότι είσαι αρκετά προσεκτική και δεν θα πέσεις με τα μούτρα στον πρώτο τυχάρπαστο που θα βρεθεί στο δρόμο σου...
Επειδή δεν ξαμολήθηκες αλόγιστα, για να κάνεις συλλογή απ' αυτοκόλλητα Κυριάρχων/σαδιστών/Τop σ' ελάχιστο χρονικό διάστημα...
Με μόνο σου οδηγό την καύλα και τον ενθουσιασμό του παιδιού που βρέθηκε με το βάζο με τις καραμέλες στα χέρια...
Γιατί ίσως και αρκετές έως πολλές καραμέλες να σου φανούν πολύ πιο σκληρές απ' όσο νόμιζες...
Και σαν καραμέλες εννοώ τόσο πιθανούς παρτενέρ, όσο και πιθανές πρακτικές...

Σε ποιες περιπτώσεις το BDSM θα γινόταν κακοποίηση και BDSM θα έπαυε να είναι?

1) Αν ξεπεράσει ο έχων την "δύναμη" τα όρια που συμφωνήσατε...
Για πιο λόγο, δεν μ' ενδιαφέρει ποσώς...
Καύλα ξεκαύλα όταν έχεις στα "χέρια" σου την υγεία κάποιου/ας, την όποια καύλα σου πρέπει να είσαι ικανός/η, να την ελέγχεις πάντα...

2) Η αν του ζητήσεις να σταματήσει ( και ας είναι εντός ορίων ) και δεν το κάνει...
Είναι εξίσου κακοποίηση...

Αλλά...

π.χ. Συμφωνήθηκε να φας 10 χτυπήματα με το cane στα οπίσθια...
Και στο πέμπτο δεν αντέχεις άλλο...
Αν ζητήσεις σε κεινον που τα χτυπήματα στα δίνει, να σταματήσει και δεν σταματήσει, είναι κακοποίηση...
Αν δεν βγάλεις άχνα και ενώ πια δεν την "παλεύεις", συνεχίσεις να δέχεσαι τα συμφωνηθέντα...
Είναι ηλιθιότητα και κακό του δικού σου κεφαλιού...

Καλύτερα να σε πουν "κακή" υποτακτική/μαζοχίστρια κτλ κτλ...
Παρά να νιώσεις θύμα "κακοποίησης"...
Γιατί στην περίπτωση που δεν εξέφρασες την όποια δυσφορία σου στον άλλο...
Εσύ θα ήσουν η αιτία της κακοτυχίας σου και όχι ο "θύτης" σου...


Υ.Γ. Ζητώ συγνώμη αν βγήκα εκτός θέματος...
Σε κείνη την περίπτωση, αν η νηματοθέτρια το θεωρεί καλύτερο...
Μου γράφει εδώ ν'αφαιρέσω την παρέμβαση μου και το πράττω δίχως δεύτερη σκέψη...

 

Δεν υπάρχει περίπτωση να σου πω τέτοιο πράγμα @Tenebra_Silente, κατ' αρχήν μια χαρά τα λες, άσχετα αν δεν συμφωνώ σε όλα με αυτά που λες και μετά ακόμα και έτσι να μην ήταν χαρά μου και τιμή μου να γράφει στα νήματα που ανοίγω αυτός που νοιάζεται για το θέμα.

Ένα σχόλιο μόνο θέλω να κάνω, σε αυτό το κομμάτι

δεν θα μπορούσε κάποιος να πει "κοπέλα μου αφού έρχεσαι να παίξεις μαζί μου θεωρώ δεδομένο πως μου έχεις και εμπιστοσύνη να δω από μόνος μου ότι δεν αντέχεις πάνω από πέντε και να σταματήσω";

 

Νομίζω ότι όλες οι χρυσές τομές βρίσκονται από τα ίδια τα άτομα περισσότερο την ώρα της πράξης.

Σίγουρα έχουν γίνει κουβέντες πιο πριν για να καταλάβει ο καθένας την οτπική γωνια του αλλου αλλα τα λόγια από την πράξη απέχουν πολύ.
Όσο ξενέρωμα θεωρώ να συμφωνείς πριν από την πράξη η πάνω στην πράξη την ποσότητα την σκληραδα και την ποιότητα της άλλο τόσο υποκειμενικό βλέπω αυτό που λέει η gaby περί δεδομένου.

Είμαστε μεγάλοι άνθρωποι αν δεν μπορούμε να κατανοήσουμε τα θέλω του αλλου και τα όρια του μέσα από μια του λέξη μια κουβέντα που κάναμε μαζί του πάνω στο θέμα η έστω ένα του βλέμμα και να σεβαστούμε τα όρια αυτά η τελικά να μην είμαστε ικανοί να ελέγχουμε τα δικά μας θέλω.... πιστεύω ότι καλύτερα είναι να ασχοληθούμε με άλλο (άθλημα)