Ταπείνωση - Εξευτελισμός (Humiliation)

Δες την περίπτωση να μην σου αρέσει κάτι ταπεινωτικό αλλά ακριβώς γι αυτό να σου αρέσει.
Ότι κι αν πούμε όμως ο Κύριος σου πρέπει να ξέρει. Αν δεν έχεις Κύριο να βρεις,
Αν δεν θέλεις, τότε παίζεις σε λάθος γειτονιά.
Αν πρόσεξες αναφέρουμε σε φυσική υποτακτική.
Όποια είναι τέτοια καταλαβαίνει τι λέω.
Όποια δεν είναι, δεν με αφορά, μια και δεν παίζω τον ρόλο του εγκυκλοπαιδικού λεξικού για περίεργες βανίλιτσες.
Δεν με απασχολούν από πολύ καιρό.

Αξιότιμη @folha δεν βάλω εναντίον σου. Παρόλο που απαντώ σε δικό σου μήνυμα, το σχόλιο μου είναι γενικό και σε συνέχεια της προηγούμενης τοποθέτησης μου.

 

loves it!  

 

@gaby , @Seirios_79

 

Αυτο που ήθελα να πω, είναι ότι αυτό που περιγράφεις παραπάνω, δεν το ονομάζω ταπείνωση.

Ίσως δεν ήμουν αρκετά σαφής στην αρχική μου τοποθέτηση, από τη στιγμή που υπάρχει απόλαυση, εννοιολογικά για εμένα παύει να υπάρχει ταπείνωση. Δεν ξέρω πώς να το διατυπώσω καλύτερα...  

@espimain την άποψή σου είπες, δεν την εξέλαβα ως βολή εναντίον μου

ΥΓ. όσο έγραφα ο de7 ανέβασε μια εικόνα, τη σχολιάζω υποστηρικτικά της επεξήγησης του τι εννοώ:
το γλύψιμο από το πάτωμα, είναι πχ κάτι ταπεινωτικό, δεν μου αρέσει και δεν θέλω να το κάνω, με αναγκάζει ο κύριός μου να το κάνω.
Αν όλο αυτό μου προκαλέσει απλά δυσφορία χωρίς ίχνος ευχαρίστησης τότε είναι κάτι ταπεινωτικό, αν όμως μου
προκαλέσει έστω κι ελάχιστη ευχαρίστηση, παύει πλέον να είναι ταπεινωτικό.

 

@folha Προσωπικά μιλώντας, εμπειρίες εξευτελισμού (εκ+ευτελής) με οδηγούν στο αίσθημα της ταπείνωσης επειδή ακριβώς "θραύουν" το Εγώ μου. Αυτή η διαδικασία πάντα συνοδεύεται από άντληση απόλαυσης (για αυτό το επιθυμώ άλλωστε) η οποία έχει τη βάση της στο σχήμα: "δεν μου αρέσει και δεν θέλω να το κάνω, με αναγκάζει ο άλλος να το κάνω" (παραφράζοντας λίγο αυτό που διετύπωσες). Ταπείνωση και απόλαυση, στη δική μου εμπειρία μπορούν να συμβαδίσουν.  

 

Δεν είμαι διόλου βέβαιη αν ο Έτερος μπορεί να υποβάλλει στο αντικείμενό του να νιώσει την ταπείνωση, έχω τη γνώμη ότι αυτό μπορεί να αντισταθεί και αντί για ταπείνωση να νιώσει τσαντίλα ή διάθεση για ανταλλαγή επιχειρημάτων ή να επιχειρήσει οποιαδήποτε άλλη υπεκφυγή.

Για μένα μπορούν να συμβαδίσουν και συχνά αλλά όχι πάντα συμβαδίζουν ταπείνωση και απόλαυση. Η ταπείνωση, είτε υφίσταται (σημαίνον δηλαδή) είτε γίνεται αντιληπτή ως τέτοια (σημαινόμενο δηλαδή), δεν υπαγορεύει καθ' εαυτή τι θα νιώσει ο αποδέκτης της. Μπορεί να νιώσει απόλαυση, για πολλούς λόγους.

Υπάρχουν υποτακτικοί που δεν τους αρέσουν οι ταπεινώσεις, υπάρχουν υποτακτικοί για τους οποίους μια ταπείνωση την κατάλληλη στιγμή είναι εισητήριο για το subspace. Η όποια αντίδρασή τους σε αυτή όμως, δεν βλέπω γιατί αναιρεί την ταπείνωση.

 

Κοριτσάκι μη σε μέλι..

 

 

Βεβαίως και θα πάμε το υ Καραόκε αν επιμένει... αλλά αυτό θα τραγουδήσει στο πολυπληθές κοινό        



Καλά θα περάσουμε              

 

Είσαι για σπίτι εσυ, τι καραόκε             και πράσινα άλογα. Με σένα εχω άλλα όνειρα να πάμε για ελιές στο χωριό ..... θα σε ανεβάσω πάνω στο δέντρο να γραβαλίζεις μπουμπουλίνα μου             και να σε βγάζω σέλφι    

 

Η έννοια του εξευτελισμού για κάποια συνεσταλμένη υποτακτικίζουσα συμπεριφορά,θα μπορούσε να αποσκοπεί μακροπρόθεσμα στη βελτιωτική,προνομιακή διαχείριση της υπέρμετρης συστολής της,μέσω διαφόρων πρακτικών γυμνώματος.
Λειτουργεί ιδιαιτέρως βελτιωτικαποτελεσματικά στη περίπτωση που η συνεσταλμένη,καταπιέζει την αναβλύζουσα,ανεπιτήδευτη ομορφιά του σώματός της μέσα σε ασπρόρουχα,μαγιώ(και γενικότερα περιττή ενδυμασία)ιδίως κατα τη διάρκεια θερινής περιόδου με θερμοκρασίες 35 βαθμών κελσίου και ανω.
Παράδειγματα δημοσιου εξευτελισμού
1)ελευθερία κινήσεων στη κολύμβηση,φορώντας (ημι)αδαμιαία περιβολή
2)ρεμβασμός στη παραλία λουομένων,περιπου 2 ατόμων ανα 5m2,(με το ίδιο ελλειπές μαγιώ)
3)αναχώρηση απο τη παραλία ελλείψει εσωμαγιώ( με το ισχυρό άλλοθι του μισοβρεγμένου)
4)άξαφνα αιτήματα προς διεκπεραίωση σχετιζόμενα με τη συλλογή απαραίτητων αντικειμένων απο τον κήπο(με πάντα (ημι)αδαμιαία περιβολή) οπως
*κάποια λεμόνια
*μερικά άνθη(τριαντάφυλλα στη προκειμένη)
*την μπουγάδα
*το γατί
Αποκορύφωμα ημιδημόσιου εξευτελισμού αποτελεί η συλλογή ατίθασου γατιού,το οποίο μπορεί να καταγραφεί ως Βανιλοσαδιστής.Ακόμη πιο σωστά,ως Μπρατ.

υ.γ Η άνωθι διαδικασία,ενδείκνυται ιδιαιτέρως σε περιπτώσεις οπου ο Κυριαρχικός τύπος απολαμβάνει τη ροδαλίζουσα βαθμιδωτή επίτευξη απόχρωσεως "γαρι-δούλας" επιδερμίδων ιδιαίτερα ευαίσθητων στην έκθεση...(στον ήλιο και γενικότερα)

 

στο bdsm μου, η ταπείνωση της συντρόφου είναι βασικό δομικό συστατικό. Και επειδή είναι δυσδιάκριτα τα όρια ανάμεσα στον εξευτελισμό και στην γελοιοποίηση έχω καταλήξει σε μια σειρά κανόνων που με περιορίζουν. Τελικά αυτός ο αυτοπεριορισμός έχει επιφέρει μια ποιοτική αναβάθμιση της ευχαρίστησης που μου προκαλεί η ταπείνωσή της.

υπάρχουν πολλοί τρόποι για να βιώσει την ταπείνωση η υποτακτική αλλά δεν θα τους αναλύσω όλους για δύο λόγους:
- το bdsm μου είναι ιδιωτικό και η δημοσιοποίηση όλων των πρακτικών του, αντίκειται ακριβώς σε αυτή την επιθυμία μου να παραμείνει έτσι
- το bdsm πρέπει να είναι ανοικτό σε εξελικτικές διεργασίες, άρα αυτό που θα πω σήμερα θα πρέπει να μπορεί να απορριφθεί αύριο και νέες μέθοδοι να μπορούν να προστεθούν

δεν θέλω να γελοιοποιώ την σύντροφό μου δημόσια αλλά να βιώνει την ταπείνωση της μέσα στον κοινό προσωπικό μας χώρο και χρόνο.
δεν επιθυμώ η σύντροφός μου να έχει τις ικανότητες του MacGyver (πάρε ένα συνδετήρα, έναν ανανά , ένα λαστιχάκι και φτιάξε μου ένα πιτόγυρο).
δεν απαιτώ να της αρέσουν όλα όσα της ζητάω, με ερεθίζει όμως η επιλογή της να τα υποστεί.

η ταπείνωσή της περνάει μέσα από πολλές πρακτικές του bdsm. Η αποδοχή του ρόλου μου στη ζωή της είναι το πρώτο βήμα της στο δρόμο της ταπείνωσή της. Κάθε φορά που υπακούει σε μια εντολή ταπεινώνει το εγώ της ,όσο ακολουθεί το πρόγραμμα που της έχω καθορίσει ταπεινώνεται σε σχέση με το δικαίωμα της να διαχειρίζεται τον εαυτό της όπως ήξερε. Η αποδοχή του δικαιώματός μου να τη χρησιμοποιώ για την ευχαρίστηση μου είναι η βασικότερη μορφή ταπείνωσή της. Η (συμβολική έστω) διάκριση της θέσης της από τη δική μου, που σηματοδοτείται από κανόνες συμπεριφοράς, δρα ταπεινωτικά.

η ταπείνωση έχει χρησιμοποιηθεί από μένα πολύ συχνά σαν τιμωρία αφού η σωματική τιμωρία δεν με αντιπροσωπεύει σαν μέθοδος

όπως κάθε τι άλλο, η ταπείνωση δεν είναι για χόρταση , και δεν επιτρέπω να γίνει συνήθεια. Γιαυτό η ταπείνωση δεν πρέπει να στοχεύει την προσωπικότητα της αλλά το "εγώ" . Πρέπει να αποτελεί για την υ μια διαρκή πρόκληση η αποδοχή της.