Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Καύλωσέ με! (αν μπορείς…)

Συζήτηση στο φόρουμ 'Ερωτικές φωτογραφίες & videos' που ξεκίνησε από το μέλος íɑʍ_Monkeץ, στις 19 Ιανουαρίου 2015.

  1. íɑʍ_Monkeץ

    íɑʍ_Monkeץ Contributor

  2. íɑʍ_Monkeץ

    íɑʍ_Monkeץ Contributor

  3. íɑʍ_Monkeץ

    íɑʍ_Monkeץ Contributor

  4. noobie1

    noobie1 New Member

  5. íɑʍ_Monkeץ

    íɑʍ_Monkeץ Contributor

    The beauty U see in ME... is a reflection of U.
     
  6. íɑʍ_Monkeץ

    íɑʍ_Monkeץ Contributor

  7. íɑʍ_Monkeץ

    íɑʍ_Monkeץ Contributor

  8. Elune

    Elune Priceless

    Αυτό ακριβώς! Απλά μου ανήκεις, τέλος!
     
  9. íɑʍ_Monkeץ

    íɑʍ_Monkeץ Contributor

     

     
     
  10. íɑʍ_Monkeץ

    íɑʍ_Monkeץ Contributor

    Να σου πω καλά κάνεις και δεν κρατάς αναμνηστικά.
    Κατάλοιπο πιο σαρκοβόρο δεν υπάρχει…
    Εγώ σε γλώσσα βάναυση ανοικτίρμονα,
    στη μέσα γλώσσα των ενστίκτων θα σε αποκαλύψω,
    βουλιμία ερωτική: καταβροχθίζεις μέχρι μυελού κατασπαράζοντας μαζί όλα εκείνα τα ευχαριστήρια φιλιά, στα μάτια και στο μέτωπο, στο πριν και στο μετά, που δίνει η απόλαυση ευγνώμων..!

    ~ Κική Δημουλά, Με αδημονία οργιώδη προσεύχεσαι ζητώντας άφεση απολαύσεων ~
     
  11. íɑʍ_Monkeץ

    íɑʍ_Monkeץ Contributor

    Και τότε, η ζωή κοίταξε συλλογισμένη πίσω της και είπε χαμηλόφωνα: "ω Ζαρατούστρα, δεν μου είσαι αρκετά πιστός! Απέχεις πολύ από το να με αγαπάς όσο λες. Ξέρω σκέφτεσαι πως θα με παρατήσεις σε λίγο. Υπάρχει μια παλιά, βαριά καμπάνα: τη νύχτα, όταν χτυπά, ο ήχος ανεβαίνει ώς τη σπηλιά σου: ακούς αυτήν την καμπάνα να χτυπά τις ώρες τα μεσάνυχτα, και ανάμεσα στη μία και στις δύο σκέφτεσαι, σκέφτεσαι ω Ζαρατούστρα, το ξέρω πως θα με παρατήσεις σε λίγο!"

    "Ναι, απάντησα εγώ διστακτικά, αλλά κι εσύ ξέρεις επίσης -.....- ". Και της είπα κάτι στο αφτί, μέσα από τις μπλεγμένες, τρελές και χρυσές μπούκλες των μαλλιών της.
    "Το ξέρεις κι αυτό, ω Ζαρατούστρα; Αυτό δεν το ξέρει κανένας. --"

    Και κοιταχτήκαμε και ρίξαμε τη ματιά μας στο πράσινο λιβάδι που πάνω του έτρεχε το δροσερό σούρουπο και κλάψαμε μαζί. - Τότε όμως η ζωή μού ήταν πιο αγαπητή από όσο όλη η σοφία μου."

    Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα...

    ~ Νίτσε και Αιώνια Επανάληψη ~

     
     
  12. noobie1

    noobie1 New Member