Κακοποίηση (ακόμη και συναινετική) vs BDSM

Δεν έφτιαξα εγώ την κακούργα την κενωνία.
Η κάθε κενωνία έχει τα "εγκλήματα" που τις αξίζουν.

 

Δίκιο έχει ο "Αστυνόμος", μα κι ο "Κλέφτης" δίκιο έχει...

 

Το ξερω οτι δεν μιλησες για βιασμο.Παραδειγμα μορφης κακοποιησης ηταν . Συγνωμη αν παρανοησα, αλλα καταλαβα οτι το σχολιο σου ηταν γενικο και οχι σε πλαισια βδσμ. Εκει αλλαζουν τα πραγματα, αλλα και παλι δεν ειμαι σιγουρη για το αν δεν υφισταται με καποιο τροπο κακοποιηση μερικες φορες,ειδικα οταν ξεπερνιουνται hard limits.

 

Να μπω στο τριπάκι να διαπραγματευτώ το τρόπο ζωής μου και ότι με φτιάχνει; Όταν θα γίνει η μάνα των παιδιών μου ναι, διαφορετικά καλή σταδιοδρομία... στο καινούργιο της έρωτα...

 

Aν ξεπεραστούν αυτά τα hard limits, τότε θα ρωτήσω εγώ ''εσύ που ήσουν'' ;

 

Μα οσο καιρο εχεις σχεση με καποια, βδσμ 'η βανιλα, δεν μοιραζεσαι και τον τροπο ζωης σου?

 

Επειδή είναι δύσκολο να εφευρεθεί ένας μηχανισμός ακριβής ανίχνευσης (γενικώς) - ναι ακόμα δεν τον φτιάξανε, μάλλον θα κοστίζει και ακριβά, ποιος ξέρει σε καμιά 30αριά χρόνια βλέπουμε ααααν έχουμε μπαγίοκο μέχρι τότες - για κάθε λογής, ασχετίλες, κακοποιούς-ες, κακογαμημένες και πάει λέγοντας, ο καθένας μας, χωριστά, φέρνει το δικό του μερίδιο (κουβαλά το δικό του σταυρό δηλαδή), χωριστά, και εδώ απλά κάνουμε διάλογο για να περνά η ώρα.
Εδώ υπάρχουν απτά παραδείγματα (εντός Ελληνικής Βουδουσουμικής πραγματικότητος - αι παλαιοί γνωρίζομεν απλά δεν τα πολυλέμε ανοιχτά) ο ένας να φάει το κεφάλι του αλλουνού, αν δυνατόν, για να επικρατήσει έναντι, μέχρι (άστα να μην τα λέω), τώρα μας έπιασε η ψυχοπονιά της αδικίας εν τη κοινωνία.

 

Δεμενη γτ απο τον ενθουσιασμο μου να ζησω οσα φανταζομαι, επηρεστηκε η κριση μου και εμπιστευτηκα λαθος ανθρωπο. Δεν μου εχει συμβει, αναγνωριζω αυτο που λες για την ευθυνη που εχει ο καθενας μας στις επιλογες του, αλλα μου εχουν περιγραψει τετοια περιστατικα...Απο οτι καταλαβαινω εσυ υποστηριζεις οτι φταιει το ''θυμα'' γιατι δεν ειχε σωστη κριση, εγω λεω οτι φταιει ο ''θυτης'' που εκμεταλευτηκε μια κατασταση.

 

Το μοιράζομαι με το διαπραγματεύομαι έχει διαφορά... Είναι διαφορετικό μια γυναίκα να αποδεχθεί κάποιον έτσι όπως είναι και είναι διαφορετικό να αρχίζει να τον διαμορφώνει στα δικά της πρότυπα. Στη 1η περίπτωση μοιράζεσαι και δεν γνωρίζεις το τέλος, στη 2η περίπτωση υπομένεις αν υπομένεις οπότε είναι θέμα χρόνου να επέλθει και το τέλος της σχέσης...

 

Δηλαδή και οι 2 να φταίνε σε άλλο βαθμό ο καθείς δεν παίζει?
Γαμώ το Φώσκολό σας ρε πούστη μου.  

 

Kατάλαβα πάλι ο Κ την πληρώνει και η σούμπα, πάλι θύμα. Τελεία δεν περιγράφω άλλο.

 

Το bdsm, έχει κάποια μεγαλύτερα όρια, μια περισσότερη ελευθερία, ενέχει βία, καθώς και ξεκάθαρα διαφορετικές οπτικές και αντιλήψεις.
Αυτό ο μέσος Νεοέλληνας/δα το αντιλήφθηκε ως μπουρδέλο - μπάχαλο, θα κάνει ό,τι θέλει, όποτε το θέλει, και όποτε γουστάρει.
Εξού και οι δυο κύριες συμπεριφορές, εκ της μίας θύτες - θύματα πάσης μορφής και υφής και εκ' της άλλης τόσες και τόσοι που τα "βλέπουν" αλλιώς (με το καλημέρα σας, στρατηγοί και στρατιγήνες, με δικές τους αμπελοφιλοσοφίες και σοφίσματα), το αποτέλεσμα κοινό, ένας χώρος που παραπαίει, μιας που αυτοί που το απαρτίζουν (εμείς) στην πλειοψηφία τους βρίσκονται σε αυτό για άλλους ή και πονηρούς συχνά λόγους.

Κάπου εδώ εμφανίζονται και διάφορες προβοκατόρικες απόψεις, οπτικές, που όσοι/ες τις εκφράζουν συνήθως μάλλον θεωρούν πως τα ράσα κάνουν τον παπά ή και τον πάπα και η ζωή συνεχίζεται....