Αυτοκαταστροφικές τάσεις

Σεξουαλικός μαζοχισμός;

 

@Ice and fire

Aντέχεις την πίεση/πόνο, πως την/τον διαχειρίζεσαι ή αυτοτιμωρείσαι ;

 

Απαγορεύεται ο έχων τα ηνία να έχει αυτοκαταστροφικές τάσεις. Δεν του φταίνε οι υπόλοιποι τίποτα απολύτος.

 

Αν κατάλαβα καλά, εννοείς τον Κ;

 

Κ, υ, τι σημασία έχουν οι συντμήσεις;

 

@Nomad

To D/s δεν είναι ψυχοθεραπεία, το τι απαγορεύεται, τι είναι σωστό και τι είναι λάθος, το έχουμε υπέρ αναλύσει αρκετά.

Συνυπάρχουμε με ομάδες ανθρώπων με σεξουαλικές τάσεις διαφόρων ειδών. Ψυχρά και αντικειμενικά, οι ''τάσεις αυτοκαταστροφής'' υπάρχουν & σε Κ & υ, προσωπικά είχα πολλές αυτοκαταστροφικές τάσεις, γιατί φοβόμουν το βάρος της ευθύνης και επομένως ακολουθούσα τις παρορμήσεις μου.
Μία sub για παράδειγμα που ηδονίζεται με την αυτο-λύπηση, τί υπηρεσίες να προσφέρει;

Πιστεύω πως όσοι αρχίζουν τις αναζητήσεις τους στον χώρο μας, έχουν ήδη διαισθανθεί ότι εδώ μπορούν να βοηθήσουν ή να βοηθηθούν, αν κάποιοι έχουν ανάγκη ''δόμησης/αποδόμησης'' ή ''ανάπλασης'' ... τότε αυτοί είναι μάλλον και οι 2, plus (o Κυρίαρχος ρυθμίζει μόνο, δεν ''διαλύει'' τα πάντα).
Στην πράξη βέβαια τα πράγματα δεν λειτουργούν τόσο απλά.

 

Δεν ξερω αν έχει νόημα να πλατιάσω για ένα θεμα που έχει συζητηθεί τοοοοοοσο πολύ - όχι από εμένα - αλλά θα μείνω στις προσωπικές εμπειρίες αποδεχόμενος κάθε μια από αυτές.  

 

έχουμε κάποια στοιχεία που να πιστοποιούν ότι οι αυτοκαταστροφικές τάσεις παρατηρούνται συχνότερα σε σκλάβες ή/και σε υποτακτικά άτομα ώστε αυτό το θέμα να χρήζει ιδιαίτερου προβληματισμού και ανάλυσης μέσα σε αυτό το φόρουμ;
γνωρίζουμε κάποιες μελέτες που να διαπιστώνουν μια συσχέτιση αυτοκαταστροφικών τάσεων και μαζοχισμού;
ή μιλάμε αυθαίρετα και περιπτωσιολογικά;

ποιες συμπεριφορές χαρακτηρίζονται ως "αυτοκαταστροφικές" ;
η υπερκατανάλωση αλκοόλ και άλλων ουσιών, η βουλιμία, οι αυτοτραυματισμοί, η απερίσκεπτη έκθεση σε κινδύνους, η σεξουαλικές ακρότητες (ποιοτικές και ποσοτικές) κλπ δεν είναι αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές;
τις συναντούμε μόνο σε υποτακτικά άτομα;

και ποιος πρέπει να είναι ο ρόλος του Αφέντη/Κυρίου;
κατά τη γνώμη μου θα πρέπει να συμβουλέψει/επιβάλλει (εάν είναι σε θέση να διαπιστώσει οποιοδήποτε πρόβλημα) στην υ. του να ζητήσει βοήθεια ενός ειδικού! Θεωρώ απαράδεκτο να εμπλακεί με οποιοδήποτε τρόπο στην διάγνωση, αξιολόγηση και αντιμετώπιση των ψυχολογικών προβλημάτων της υ. (αυτό ισχύει και για μια σειρά άλλων προβλημάτων )
ακόμα και ειδικός να είναι, ισχύει και εδώ αυτό που λένε οι ψυχολόγοι: δεν αναλαμβάνεις ποτέ δικό σου άτομο.

τα υποτακτικά άτομα που έχουν διαπιστώσει στον εαυτό τους ανάλογα προβλήματα, δεν θα πρέπει να τα "εξηγούν" αυθαίρετα ή να τα αποδίδουν απλά στην ιδιαίτερη "ιδιοσυγκρασία¨τους και να τα αποδέχονται. θα πρέπει να τα συζητήσουν με κάποιον "ψυχο-κάτι" [ εκλιπαρώ να μη ληφθεί ως υποτιμητική η προηγούμενη έκφραση, απλά υπάρχουν πολλοί όροι: ψυχίατροι, ψυχολόγοι, ψυχοθεραπευτές και δεν γνωρίζω ποιος θα ήταν ο καταλληλότερος] και να μην περιμένουν λύση από έναν Αφέντη, από μια άλλη υ που έχει τα ίδια "συμπτώματα" , από διάφορους σχετικούς ή άσχετους σε ένα φόρουμ. μου θυμίζουν τα γερόντια στα πάρκα που συγκρίνουν συμπτώματα, καταλήγουν σε διαγνώσεις και ανταλλάσσουν χαπάκια για την πίεση, τον προστάτη και το γλαύκωμα!

θα ήθελα όμως πολύ να δω την εξέλιξη του ακόλουθου σεναρίου:

ο Αφέντης στέλνει την υ σε έναν/μια "ψυχο-κάτι"
ο/η "ψυχο-κάτι" ζητά κάποια στιγμή να μάθει για την σεξουαλική ζωή της υ. καθώς και για τη σχέση της
η υ με μεγάλη ειλικρίνεια λέει τα πάντα
ο/η "ψυχο-κάτι" ζητάει να δει και τον Αφέντη

τι κάνει τότε αυτός;

 

ξεκινά καριέρα αναβλητικού αυτόχειρα;  

 

προχωρά σε βιαστική αποδέσμευση;