Αυτοκαταστροφικές τάσεις

δεν ξέρω, θα μπορούσα να είμαι το υ, θα μπορούσα ακόμη να είμαι το "ψυχο-κάτι", μα ποτέ ο αφέντης.

 

....δεν βοηθάς, δεν βοηθάς καθόλου!!!!

 

Να κρατήσει με την σειρούλα του την καυτή πατάτα της ψυχο-κάτι και να αναλάβει την ευθύνη της πράξης του...
Να περάσει από το ανάκλιντρο/καναπέ για τα σεσσιονάκια του κι αυτός, αφού ο ίδιος το επέλεξε για την υ του...
Εμένα αυτή μου φαίνεται η ενδεδειγμένη λύση, και πλάκα-πλάκα, μπορεί να βοηθηθεί και ο ίδιος αναφορικά με τα αίτια των προβλημάτων της υ του.... 

 

Εάν ζητηθεί από τον/την ψυχο-κάτι η επαφή με τον Κ, αυτός πηγαίνει εάν έχει σώας τας φρένας, εκτός κι αν είναι απείρως πιο βεβλαμμένος από το άτομο που "έστειλε" για ψυχανάλυση/ψυχοθεραπεία.

Εδώ βέβαια, καλό είναι να σημειώσουμε, οτι όταν "στέλνουμε" κάποιον στον ψυχο-κάτι, πατάμε ήδη σε σαθρό έδαφος. Η ψυχή δεν ψυχαναλύεται, ούτε ψυχοθεραπεύεται κατόπιν εντολής, καθότι το υποσυνείδητο δρα ασυνείδητα και για τον εαυτό του μέχρις "αυτισμού" ενδεχομένως (κι αν κάνω λάθος, ας με διορθώσει κάποιος ειδικός). Το μόνα εργαλεία που μπορεί να χρησιμοποιήσει ο Κ, κατά τη γνώμη μου, ώστε να συμβάλλει στην εμπέδωση της αίσθησης του επείγοντος ή/και του αναγκαίου της προσφυγής της υ σε ειδικό, είναι να αναδείξει τη δυσλειτουργικότητα συγκεκριμένων έξεων και συμπεριφορών ως προς το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα (υποταγή) και ενδεχομένως να επισκεφτεί πρώτος ο ίδιος έναν ειδικό ψυχο-τέτοιον. Το τελευταίο, εάν δεν απατώμαι αντιστοιχεί στη θεραπεία δι'αντιπροσώπου.

 

μόνο η δυσλειτουργία της υποταγής θα πρέπει να προκαλέσει ανησυχία; γενικά η ψυχική και σωματική της υ δεν προέχει;
"στέλνω' κάποιον σημαίνει: συμβουλεύω, συστήνω, προτείνω και εάν έχω την ευθύνη του, τότε...ναι ίσως χρειαστεί να επιβάλλω ! δεν βρίσκω κάτι σαθρό σε αυτό!
το πως αντιδρά και πως ξεκλειδώνεται η ψυχή ....ε, αυτό και αν είναι θέμα ενός ειδικού. οπότε...πάλι σε αυτόν πρέπει να απευθύνουμε...
ο Κ καθώς και κάθε άνθρωπος....θα κερδίσει πολλά εάν τολμήσει να κάτσει σε έναν "καναπέ" και μιλήσει ανοιχτά.Θα κερδίσει αυτός αλλά και οι γύρω του! Ειδικά για τα άτομα που αναλαμβάνουν την ευθύνη κάποιου άλλου (και δεν εννοώ μόνο μιας υ. , αλλά και παιδιών, και μαθητών, και ασθενών κλπ) θεωρώ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ τους να έχουν περάσει τα "σεσσονάκια τους" όπως σωστά λέει η @brenda

 

Αν και εκτιμώ την προσωπική σας εμπειρία, η δική μου ήταν εντελώς διαφορετική...
Δεν διάκεινται όλοι αρνητικά, υπάρχουν και πολύ ανοιχτόμυαλοι επιστήμονες στο χώρο...
Και αν υπάρχουν θέματα προς επίλυση, τότε καλύτερα να τα αναλάβει ένας ειδικός (χωρίς τεκμήριο σαφώς ότι θα τα λύσει) από το να αναλάβει μία τέτοια ευθύνη κάποιος που εμπλέκεται συναισθηματικά....
Αν ο ψυ βγαίνει τόσο εύκολα από τα ρούχα του, τότε ενδεχομένως να μην είναι ο σωστός για την περίσταση...(λέω εγώ τώρα...)

ΥΓ Κι εγώ βιωματικά καταθέτω την άποψή μου, σαφώς όχι ως Κ, βεβαίως-βεβαίως...

 

Σας μιλμερσώ, ότι ήταν να ειπωθεί επί του θέματος, έχει ειπωθεί με τον πλέον απολαυστικό τρόπο στο εν λόγω νήμα....(Μα τι πένα ο DreamMaster, μα τον Τουτάτη!!!!) 

 

Και δια να χαλαρώσουμε όλοι κατά τι, αφού προηγουμένως ημι-ομόφωνα απορρίψαμε σούμπ-ιτη την ψυχιατρική επιστήμη, ας αφεθούμε στα χέρια της στατιστικής και ας αναστενάξουμε με ανακούφιση καθώς ανήκομεν εις αυτήν την προνομιούχα τάξη των πνευματικά υγιέστερων σε σχέση με το nonbdsm στατιστικό δείγμα....

Ανέβηκε αρκετά η διάθεσή μου πάντως μετά από αυτό και εεεεεπ, προσέχτε το αυτό...Huffington Post, όχι κάτι τις το παρακατιανόν και δεύτερον και το δειγματάκι της ερεύνης δεν ήτο μικρό...
902 (τι στο καλό αριστερά στα fm τους βρήκαν?) νοματαίοι μαζεύτηκαν και είπανε τα ψυχο-τέτοια τους....
Που τους μαζέψανε τώρα τους 468 βουδουσουμιάρηδες ουδόλως γνωρίζω.....
Φαίνεται για τους σκοπούς του Journal of Sexual Medicine προσήλθαν αυτοβούλως οι Ολλανδοί και οι Ολλανδέζες bdsmers για να δικαιώσουν τον δόκτορα Andreas Wismeijer που εξάγει κάποια άκρως διαφωτιστικά ''ψυχιατρικώς επικυρωμένα'' συμπεράσματα σχετικά με την πνευματική υγεία των bdsmers έναντι των λοιπών, χάριν της επιστημονικής διευρεύνησης και αισιοδοξεί, (τώρα ο δόκτορας? ο αρθρογράφος? νομίζω both) ότι :

Δηλαδής, (και για να μην κουράσω με την μετάφραση ολόκληρου του άρθρου, δεν θα θελα...  εστιάζω λίγο στο κλείσιμό του και στο ζουμί της υπόθεσης αν μου επιτρέπετε...)

Αυτή η έρευνα δεν είναι κατ΄ανάγκη αντιπροσωπευτική του γενικού πληθυσμού καθώς οι συμμετέχοντες επιλέχθηκαν σε εθελοντική βάση, αλλά όντως ενισχύει το επιχείρημα της αφαίρεσης του BDSM από το ''Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο των Ψυχικών Διαταραχών'' (DSM). Στο παρόν Εγχειρίδιο, τα BDSM φετίχ κατατάσσονται στις ''παραφιλίες'', όρο που ουσιαστικά περικλείει οποιεσδήποτε ''ασυνήθιστες'' σεξουαλικές προτιμήσεις.

Οι φετιχιστικές κοινότητες επιχειρηματολογούν εδώ και χρόνια υπέρ της άποψης ότι ακίνδυνα σεξουαλικά γούστα δεν πρέπει να φιγουράρουν (δικό μου!) δίπλα στις ψυχικές διαταραχές.
Ίσως αυτή η έρευνα να βοηθήσει στην ενίσχυση του επιχειρήματός τους.


Αφιερωμένο στον φίλο μου @seduced mind και τα χαζά πορίσματα των Αγγλίδων ψυχιατρχέσων....
'Αμα ντε και καλά θες την γνώμη της επιστήμης και δεν σου κάνει το Ελλάντα να πας στας Κάτω Χώρας που η γη μάλλον γυρίζει λίγο πίο γρήγορα απ΄ότι ενταύθα!!!!  

Να ρίξω και το λίνκι.... 
http://www.huffingtonpost.com/2013/06/05/bdsm-better-mental-health-study_n_3390676.html

 

Έχω βρει αυτό το άρθρο που έχω παραθέσει στο νήμα
https://www.greekbdsmcommunity.com/...χισμού-και-η-ψυχαναλυτική-της-ερμηνεία.45586/
είναι από τα κλασικά περί μαζοχισμού και δεν εμμένει στην περί διαχείρισης άγχους ερμηνεία - άλλωστε πρέπει να προηγείται χρονικά του Λακανικού σεμιναρίου.

Σε αυτό το άρθρο, με ερμηνεία δική μου, λέει ότι ο μαζοχισμός ο ίδιος μπορεί να είναι μια άμυνα σε αυτοκαταστροφικές τάσεις - από αυτοϊαση ως μερική καταστολή του καημού που οδηγεί στην αυτοκαταστροφική τάση.

Για την θεραπεία της αυτοκαταστροφής ερίζουν αγρίως ψυχιατρική και ψυχανάλυση γιατί η ψυχιατρική θεωρεί πολύ πιο ασφαλή, στην προκειμένη, την φαρμακευτική ψυχιατρική και η ψυχανάλυση θεωρεί την βάναυση καταστολή της ψυχιατρικής πρόσκαιρο μέτρο που μπορεί ακόμα και το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που επιδιώκει να φέρει.

 

το ερώτημα έχει βαθύτερο προβληματισμό:

οκ, ας πούμε ότι πάει ο Κ, και ότι ο "ψυχο-κάτι" είναι πραγματικά κατάλληλος-ικανός-αμερόληπτος-αποτελεσματικός . διακρίνει το μέγεθος και τις αιτίες του (εκάστοτε ) προβλήματος, και αποφαίνεται ότι η σκλάβα βλάπτει τον εαυτό της παραμένοντας σε μία "τέτοια" σχέση ή σε οποιαδήποτε σχέση με τον συγκεκριμένο Κ. Ίσως και να της προτείνει να αλλάξει παραμέτρους της ζωής της που ίσως επηρεάσουν την ανάγκη της για υποταγή και για έκθεσή της στον πόνο (ψυχικό, σωματικό) . βρίσκει και κόβει τον γόρδιο δεσμό που καθιστά απαραίτητο για την σκλάβα....να είναι σκλάβα. ίσως μάλιστα να της προτείνει και μια φαρμακευτική αγωγή που θα τη βοηθήσει (έχουν παρασκευαστεί πολύ αποτελεσματικά και εξειδικευμένα φάρμακα) η οποία όμως θα προκαλέσει μια αναδιάταξη των νευρωνικών κυκλωμάτων της. αυτή η αναδιάταξη συνήθως επιφέρει αλλαγές στην ψυχολογική διάθεση, μετατοπίζει το επίκεντρο της προσήλωσης, επιτρέπει την ενεργοποίση μπλοκαρισμένων περιοχών του εγκεφάλου, τροποποιεί την ένταση επιθυμιών,κλπ.
αλλά ας αποφύγω να ρισκάρω μια επίδειξη γνώσεων σχετικά με τη βιοχημεία και τη φυσιολογία του νευρικού συστήματος....ήταν πάντα παλούκια! το ζουμί είναι ότι μπορεί να προκληθεί μία σημαντική αλλαγή στις ανάγκες και στις προτεραιότητες μιας υ.

(ας αφήσουμε το ενδεχόμενο ότι κάτι ανάλογο μπορεί να προταθεί και στον Κ)

εδώ λοιπόν εστιάζεται το βαθύτερο πρόβλημα. τι πρέπει να κάνει ο Κ; η υ πρέπει να ακολουθήσει τις επιστημονικά τεκμηριωμένες οδηγίες/συνταγές του Ψ ή τις επιταγές του Κ (στην περίπτωση που οι απόψεις του Ψ αντιστρατεύονται τις επιθυμίες του Κ) ;