Κοινωνικό status και αυτοκίνητο.

Θα ήθελα την άποψή σας για το ρόλο και την εικόνα, που προσδίδει, αν προσδίδει, η κατοχή συγκεκριμένων τύπων αυτοκινήτων.

Μιλώντας από δικά μου βιώματα θα πω τα εξής: Από μικρός ακόμη διάβαζα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον οτιδήποτε αφορούσε στους 4 τροχούς και πάντα μου άρεζε να ενημερώνομαι, χωρίς όμως να μου δημιουργούνται εμμονές και πάθη για τα ακριβά, εξεζητημένα και "μουράτα" αυτοκίνητα. Και δεν ήταν θέμα πιθανής οικονομικής δυνατότητας ή αδυναμίας να αποκτήσω κάτι τέτοιο, αλλά καθαρά θέμα νοοτροπίας και μετριοπάθειας. Διάβαζα από ενδιαφέρον και όχι από πάθος ή μανία.

Ποτέ δεν ήμουν του "φαίνεσθαι". Και, όταν μετά από κάποια χρόνια μπήκα στον τραπεζικό κλάδο, άρχισα να βλέπω πράματα και θάματα. Άτομα ευυπόληπτα, που κυκλοφορούσαν και καλά "ατσαλάκωτα", άφηναν συχνά και κυρίως ελαφριά τη καρδία τρέχουσες υποχρεώσεις ακάλυπτες και έδιναν προτεραιότητες σε άλλα πράγματα. Είτε ξόδευαν τα έτοιμα λεφτά του μπαμπά τους είτε προσπαθούσαν με ξένα και δανεικά να ζήσουν το όνειρο... το δικό τους όνειρο.

Αντίθετα, αφεντικά, που έρχονταν με μαζεμένα μανίκια και φόρμες εργασίας, συνήθως ήταν πολύ πιο τυπικά απέναντι στην τράπεζα αλλά και τους υπαλλήλους τους.

Δεν τους "τσουβαλιάζω" φυσικά τους πρώτους, όμως δυστυχώς αυτός, που μόλις περιέγραψα, ήταν ο κανόνας. Παντού και πάντα υπήρχαν και υπάρχουν συνεπείς αλλά και κακοπληρωτές, όμως για κάποιο λόγο τα άτομα με καλύτερο-αρκετά πιο ακριβό αυτοκίνητο συχνά είχαν μία πιο αφ'υψηλού συμπεριφορά.

Δεν προσβάλλω σε καμία περίπτωση και δεν υποτιμώ, ούτε ζηλεύω κάτι. Όμως είναι από τα περίεργα μα αληθινά βιώματά μου στο χώρο αυτό.

Περίεργος ίσως ο συνειρμός, ο προβληματισμός και κυρίως η διαπίστωσή μου...

Τελικά τι είναι το "καλό" και ακριβό αυτοκίνητο σήμερα; Μέσο καταξίωσης, μέσο πρόκλησης και πιθανής στοχοποίησης, απλό μεταφορικό μέσο, τι; Για μένα είναι ένα ασφαλές και ποιοτικό μεταφορικό μέσο, που όμως οφείλω να το έχω για τον εαυτό μου και όχι για τους άλλους, γείτονες και μη... Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Και σίγουρα σημαίνει ότι το έχω αγοράσει τοις μετρητοίς και όχι με δάνειο στο 50% και πλέον της αξίας του. Είμαι της άποψης ότι υπάρχουν πολλά αξιόλογα αυτοκίνητα σήμερα, με τα οποία κάνεις εξαιρετικά τη δουλειά σου και χωρίς να προκαλείς άμεσα ή έμμεσα στο ελάχιστο.

 

To μη-καγκουρίζειν εστί φιλοσοφείν.

 

Ένα πάθος έχω :

Lamborghini Aventador LP900-4 Molto Veloce By DMC 4

 

 

Είναι καλό αυτό; Γιατί δε βλέπω να κυκλοφορούν και πολλά, ειδικά σε λευκό  

 

Τέλειο;! το αυτοκίνητο που μου αξίζει.  

 

Μάλλον ένα βάρος με τη φορολόγηση και την κατανάλωση που έχει!  

Για εμένα τα αυτοκίνητα είναι έξω από την αισθητική μου, δεν υπάρχει ωραίο αυτοκίνητο (όπως δεν υπάρχει ωραίος υπολογιστής) και σαφώς αποτελούν απλά ένα μεταφορικό μέσο.

Από φίλους και γνωστούς έχω διαπιστώσει ότι υπάρχουν
αυτοί που έχουν τρέλα με τα "καλά" και ακριβά αυτοκίνητα και τα επιλέγουν για τους εαυτούς τους
και υπάρχουν και αυτοί που τα βλέπουν ως μέσο επίδειξης.

 

Οτι πρεπει ο καιρος για τα καμπριολε!!

 

 

Νομίζω πως αν το φιλοσοφήσει ο οποιοσδήποτε αντικειμενικά θα καταλήξει πως είναι όλα της στιγμής. Ακόμα και το καλύτερο αυτοκίνητο στο κόσμο να έχει κάποιος θα υπάρξει η στιγμή που θα το βαρεθεί. Είναι υλικό αγαθό και όπως όλα τα υλικά αγαθά, έχει και αυτό την ημερομηνία λήξης του. Μπορεί να αποτελέσει φυσικά μέσο ματαιοδοξίας. Προσωπικά προτιμώ το ποδήλατο...

 

Ωραίο το τζιπ και τα cabrio εάν έχεις βίλα και όχι υπόγειο.. Διαφορετικά μείνε σε αυτό. Εγώ προτιμώ τα roller blades  

 

Αν δεν μπορείς να πληρώσεις την βενζίνη του τι να το κάνεις.

 

Μηχανή!!!!!!!!!!!!!!!!

 

Ferrari LaFerrari (btw πολύ χαζό όνομα) αλλά απίστευτο hypercar
 

και αυτό για καθημερινό