Άμβλωση

Μεγάλο ντιμπέιτ το θέμα αυτό, και αρκετός λόγος για φόνους, δολοφονίες, θάνατο ανθρώπων και λοιπά έγινε και δυστυχώς εξακολουθεί να γίνεται.

Αναρωτιέμαι αν είναι ίδιες οι απόψεις και για την καταστροφή γονιμοποιημένων ωαρίων στο δοκιμαστικό σωλήνα. Ή μήπως φόνος, δολοφονία και θάνατος ανθρώπου είναι μόνον όταν το γονιμοποιημένο ωάριο σχετίζεται με τη διαχείριση του σώματος της γυναίκας που κυοφορεί; Γιατί αν κατακρίνουμε με τέτοιο τρόπο το "θάνατο του εν δυνάμει ανθρώπου", τότε θα πρέπει να κατακρίνουμε με τον ίδιο τρόπο και την καταστροφή των γονιμοποιημένων ωαρίων εκτός σώματος. Αν όμως κατακρίνουμε μόνον την τεχνητή διακοπή της κύησης, τότε θα πρέπει να αναλογιστούμε μήπως πίσω από τους αφορισμούς για φόνους και δολοφονίες βρίσκονται άλλες αντιλήψεις κι όχι τόσο η αγωνία μας να προστατευτεί η ανθρώπινη ζωή, που σε κάθε περίπτωση δεν έχει αρχίσει ακομη.

Φυσικά, γνωρίζω πολύ καλά ότι στη μία περίπτωση πρόκειται για ζυγωτό και στην άλλη για έμβρυο, αλλά και πάλι, αν αναγνωρίσουμε αυτήν τη διαφορά, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι υπάρχει πάντως διαφορά και ανάμεσα στο έμβρυο και στον άνθρωπο.

Προκαταβολικά, σημειώνω ότι ως έναρξη ζωής θεωρείται από την κρατούσα άποψη η έναρξη του τοκετού (είτε με τους πόνους του φυσιολογικού τοκετού, είτε με την έναρξη της καισαρικής) και από τη μειοψηφούσα άποψη η εμφάνιση έστω ενός μέλους του σώματος του νεογνού εκτός του σώματος της γυναίκας. Χωρίς έναρξη ζωής δεν υπάρχει και τέλος ζωής, δηλαδή δεν υπάρχει θάνατος, κατ' επέκταση δεν υπάρχει και ανθρωποκτονία (οι λέξεις φόνος και δολοφονία χρησιμοποιούνται μόνον στην καθομιλουμένη από όσους θέλουν να προσδώσουν αρνητική χροιά και επίκριση στα λόγια τους).

Οι λόγοι που η τεχνητή διακοπή της κύησης δεν επιτρέπεται χωρίς σοβαρή αιτία έπειτα από ένα χρονικό σημείο της κύησης (και, για να μην παρεξηγηθώ, καλώς κατά τη γνώμη μου γίνεται αυτό), έχει να κάνει με στάθμιση συμφερόντων, στα οποία συμφέροντα συνυπολογίζεται το γεγονός ότι το έμβρυο πλησιάζει όλο και περισσότερο να γεννηθεί και ως εκ τούτου έχει περισσότερες πιθανότητες να είναι βιώσιμο, αλλά δεν είναι σε καμία περίπτωση αυτό ο μόνος ή ο καθοριστικός παράγοντας. Ρόλο παίζουν σαφέστατα οι κοινωνικές και θρησκευτικές αντιλήψεις, η θέση της γυναίκας στην δεδομένη χρονική συγκυρία και στη συγκεκριμένη κοινωνία, η προσπάθεια περιορισμού της σεξουαλικής της ζωής (εδώ ταιριάζει και το νήμα για την διαχείριση της απόλαυσης), η προστασία της υγείας της κυοφορούσας γυναίκας, ο έλεγχος του πληθυσμού κ.λπ.

Κατά τα λοιπά, η τεχνητή διακοπή της κύησης θεωρώ ότι μόνον από τους ανεύθυνους θεωρείται μέσο αντισύλληψης κι αυτό όχι επειδή τίθεται θέμα ανθρωποκτονίας, αλλά επειδή ενδέχεται να έχει πολλαπλές συνέπειες στο σώμα και στον ψυχισμό της κυοφορούσας γυναίκας. Άλλωστε, νομίζω πολύ εύκολα οι απανταχού επικριτές (αλλά και οι απανταχού άντρες που υποστηρίζουν ότι το "τράβηγμα" είναι αξιόπιστη μέθοδος αντισύλληψης) παραβλέπουν το γεγονός ότι η απόφαση για διακοπή της κύησης είναι πολύ συχνά εξαιρετικά δύσκολη για την κυοφορούσα.

Δεν μπαίνω καθόλου στην αναγκαιότητα της αντισύλληψης και της σωστής σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης, τα θεωρώ αυτονόητα και δεν αφορούν άμεσα το θέμα του νήματος.

Για την άποψη ότι κάποιος άλλος κι όχι η γυναίκα θα πρέπει να είναι φορέας της απόφασης για τη διακοπή της κύησης θα χρησιμοποιήσω τη φράση της @brenda (την οποία απομόνωσα από το υπόλοιπο κείμενό της, γιατί είναι πολύ παραστατική και ταιριάζει και στο ζήτημα του ποιος παίρνει την απόφαση για την έκτρωση κι όχι μόνον στην αναγκαιότητα της σωστής ενημέρωσης και χρήσης των ανισυλληπτικών μεθόδων από τις γυναίκες)

Βέβαια, στους ανηλίκους πρέπει να δοθεί συναίνεση των κηδεμόνων, απαίτηση με την φαινομενική απολυτότητα της οποίας προσωπικά έχω διαφωνίες, αλλά τέλος πάντων υπάρχει και εκεί τρόπος να επιλυθεί τυχόν διάσταση ανάμεσα στην απόφαση της κυοφορούσας ανήλικης και των κηδεμόνων της.

Αυτό μάλιστα, ότι δηλαδή το σώμα, η υγεία και ο ψυχισμός της γυναίκας είναι αυτά που τίθενται σε κίνδυνο είναι και η απάντηση που δίνω προσωπικά στις ενστάσεις για τα δικαιώματα του πατέρα, παρά το γεγονός ότι κατανοώ και σέβομαι βαθύτατα τους άνδρες εκείνους που επιθυμούν να αναλάβουν την ευθύνη ενός παιδιού ακόμα και στην περίπτωση που η μητέρα δεν μπορεί για κάποιους λόγους να το κάνει. Καλώς ή κακώς, δεν θα το κυοφορήσουν ούτε θα το γεννήσουν οι ίδιοι, ούτε θα διακόψουν την κύηση οι ίδιοι.

Μέσα στο νήμα αναφέρθηκε η αλήθεια (διότι περί αλήθειας πρόκειται) ότι αμβλώσεις γίνονταν πάντοτε, απλώς γίνονταν σε "χασάπηδες" με χίλιους δύο κινδύνους, ενώ τώρα γίνονται σε κλινικές από γιατρούς με σημαντική ελαχιστοποίηση των κινδύνων. Δεν θυμάμαι από ποιους αναφέρθηκε για να τους μνημονεύσω, αλλά θεωρώ ότι αυτό το γεγονός αποτελεί πολύ σημαντικό στοιχείο. Κάτι που θα πρέπει, νομίζω, να μας κάνει όλους να αναλογιστούμε τι σημαίνει μια κοινωνία που δεν επιτρέπει την τεχνητή διακοπή της κύησης. Και τέτοιες κοινωνίες δεν είναι πολύ μακριά, αφού σε αρκετά κράτη της Ευρώπης όπου η θρησκεία διαδραματίζει σημαντικότατο ρόλο στην κοινωνία (για να μην μιλήσουμε για χώρες εκτός Ευρώπης και πάμε πιο μακριά), οι αντιλήψεις αλλά και οι νόμοι για την έκτρωση είναι πολλές φορές ιδιαιτέρως αυστηροί, χωρίς αυτό όμως να μειώνει τον αριθμό των αμβλώσεων που γίνονται. Για παράδειγμα, προσφάτως, εν έτει 2014, επιχειρήθηκε να περάσει νόμος στην Ισπανία για την αυστηροποίηση του πλαισίου σχετικά με τις εκτρώσεις, ο οποίος ευτυχώς δεν πέρασε τελικά, ενώ το πλαίσιο στην Ιρλανδία και την Κύπρο σχεδόν τις απαγορεύει, εκτός πολύ ελαχίστων εξαιρέσεων.

Και τι λένε όλοι αυτοί που υποστηρίζουν αυτούς τους νόμους; Λένε ότι η έκτρωση είναι φόνος. Αυτό είναι το βασικό τους επιχείρημα, οπότε όσοι έχουν αυτήν την άποψη ελαφρά τη καρδία, ίσως θα ήταν σκόπιμο να αναλογιστούν και τις πιθανές κοινωνικές προεκτάσεις που μπορεί να υπάρξουν αν την ίδια άποψη και οπτική υιοθετήσει η πλειοψηφία των πολιτών.

Από κει και πέρα, προσωπικά, δεν μου έχει τύχει. Υποθετικά μιλώντας, και χωρίς να είμαι μέσα στην κατάσταση για να κρίνω, αν μου τύχαινε στα 18, νομίζω ότι θα επέλεγα κατά πάσα πιθανότητα το δρόμο της έκτρωσης. Αυτή τη στιγμή που πλησιάζω τα 30, θα επέλεγα, και πάλι κατά πάσα πιθανότητα, να το κρατήσω. Θεωρώ, δε, ότι σε μια ασύμμετρη σχέση αυτό το ζήτημα δεν θα έπρεπε να τεθεί ως ζήτημα της ασυμμετρίας. Νομίζω ότι θα έπρεπε να λάβει γνώση και ο πατέρας του παιδιού, είτε Κ είτε υ, και να συζητήσουν το θέμα ως πιθανοί γονείς. Σε περίπτωση διάστασης απόψεων όμως η τελική απόφαση ανήκει, θεωρώ, στη γυναίκα, ανεξαρτήτως στάτους. Κι επειδή αυτό θα θεωρούνταν και με όρους ασυμμετρίας αυτονόητο στην περίπτωση Κυρίαρχης, θα πάρω την άλλη πλευρά, της υποτακτικής. Μου φαίνεται αδιανόητο να δοθεί εντολή για έκτρωση ή για εξακολούθηση της κύησης από τον Κυρίαρχο, ενώ η υποτακτική είναι αντίθετη. Θεωρώ ότι κάτι τέτοιο είναι λόγος τερματισμού της σχέσης. Αλλά αυτό είναι προσωπική οπτική.

 

Φίλε ότι λέω δεν το λέω τυχαία... Και όλοι αυτοί οι πονόψυχοι που με κρίνουν και με κατακρίνουν, ας πάνε να συναντήσουν τα παιδιά των άλλων πονόψυχων στο Μητέρα...

 

Συμφωνω αγαπητη janine στο κομματι του φονταμενταλισμου ιδιως,τιθονται πολλα ερωτηματα για τον τροπο που η εκαστοτε γονοδρομικη θεωρηση εντασει την ανθρωπιστικη οψη της πολυποικιλοτητας των στασεων και ανα πολιτισμικη παροχη αξιων,αλλα περισσοτερο ισως και απο των αυ εαυτων μεληματα κατα καποιο τροπο..το κομματι της αρχικης μου θεωρησης περικλειει την αφαιμαξη των κριτηριων για την αναζητηση συμπλευσης οριων απο μετοχικους χαρτες εμβυιων χαρακτηριστικων.Μια μελετη σε νομιναλιστικο επιπεδο απεντασει την συναισθηματικη ταγη ενος εμβρυου απο την εγκοσμια καταταξη με την παγια τακτικη του homps που προτεινει την παρατακτικοτητα των δικαιωματικων ελευθεριων στα οργανα συνδιαλογης του κρατους οπου μονο αυτο αναγνωριζει την ταυτοτητα αλλα και το μετρο που προοριζεται να δομισει η παρουσια του εν ιση παραδοχη..Η κατεξοχην λογικη οπου παρατεινεται η αποδομηση των δικαιωματικων ελευθεριων εν γεννη εχει να εγκρινει μια γεωπολιτικη επανασταση με οροσσημο την αμβλωση..η ενσυναισθηση ως βιωματικη βοηθα να απομονωσει ο υποψηφιος γονεας τις χρωματικες παραθεσεις αυτων των πολιτικων γραμμων, να προασπισει τα οφελη που εχει μια ταση προσφιλης με το εμβρυο,οπου και θα συνοψιζεται και η προσπαθεια των μετοχων που την καταβαλλουν ωστε να κατανοησει οτι οι αντιδρασεις του ειναι αναποσταστο κομματι βιου απο τους πρωτους μηνες της ζωης του μωρου και οχι η σταθμιση πονου κατα του τους τελευταιους...με συμπαθεια και μονο προς την ανθρωπινη υποσταση εχω να προσθεσω οτι η ζωη ειναι επι το πλειστον στον γαλαξια ανευ υλης και δεν προσομειωνεται το θαυμα εντος της προκαταβολικα..το συναισθηματικο κομματι καλιεργειται στον γονιο,αλλα δεν δεχομαι οτι το κρατος μπορει να αντιδικει με τους γονεις πριν μετα η κατα την διαρκεια για το ποσο δικαιη η νομιμη ειναι μια παρουσια στον πλανητη μεταφερωντας ως επιχειρημα ειτε τις συνθηκες ειτε το προιον που θελει να μεταφερει στην αγορα...

 

@Janine Ένα ζευγάρι προβαίνει σε εξωσωματική για να αποκτήσει ένα βρέφος. Βέβαια μπορεί να αποκτήσει και δύο ή και τρία, αλλά στην ουσία ένα μωρό αναζητά, αν καταλαβαίνεις τι εννοώ... Επίσης μπορεί με βιοψία τροφοβλάστης να βρούνε ανωμαλία σε ένα από τα έμβρυα και να το ρίξουν... Μην ξεχνάς όμως τον αρχικό σκοπό, επιδιώκουν την απόκτηση ενός βρέφους.

 

H συζήτηση γιά την άμβλωση κατά την γνώμη μου οφείλει να επικεντρωθεί στην ηθική της διάσταση.
Εκεί βρίσκεται η ουσία, στό κατα πόσον δηλαδή το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του σώματος μιας γυναίκας που κυοφορεί, συμπεριλαμβάνει το δικαίωμα να αφαιρέσει την εν δυνάμει ζωή που φέρει εντός της.
Η επικέντρωση της διαφωνίας στο ζήτημα του ορισμού της ζωής, πότε αυτή ξεκινά, σε ποιό στάδιο κλπ, προσπαθεί κατά την γνώμη μου να μεταθέσει την ουσία σε τεχνικό- επιστημονικό επίπεδο, αποφεύγοντας με αυτόν τον τρόπο αυτήν ακριβώς την ηθική διάσταση του προβλήματος, που ασφαλώς είναι δυσάρεστη και άβολη στην αντιμετώπιση της, πέρα και ανεξάρτητα από τις καθεστηκυίες θρησκευτικές και νομικές παραμέτρους του θέματος ,που προσωπικά δεν με ενδιαφέρουν ιδιαίτερα(ειδικά οι θρησκευτικές).
Ο λόγος είναι απλούστατος, σε κάθε περίπτωση η γυναίκα είναι (συν)υπεύθυνη για την έναρξη αυτής της διαδικασίας, είτε δούμε τα πρώτα της στάδια ως ζωή ,είτε όχι.

Αυτό λοιπόν το ηθικό πρόβλημα που τίθεται, και προφανώς δεν μπορεί να έχει μία απάντηση γιά κάθε περίπτωση.
Στην σημερινή εποχή ωστόσο,με την ενημέρωση και την γνώση γύρω από αυτά τα ζητήματα που υπάρχει απο νωρίς στους εφήβους, με τα μέσα αντισύλληψης που υπάρχουν ,με την δυνατότητα να αποφευχθεί η κύηση εντος 24ωρου από την επαφή συνεπεία "ατυχήματος" η επιπολαιότητας, θεωρώ πως μόνο η περίπτωση εγκυμοσύνης λόγω βιασμού νομιμοποιείται ηθικά να διακοπεί (και φυσικά αυτές οι περιπτώσεις που αφορούν ιατρικούς λόγους, είτε υγείας της εγκυμονούσας, η παθολογικών καταστάσεων που θα οδηγούσαν στη γέννηση μη υγιών ατόμων ).
Την απόφαση φυσικά, την παίρνει η γυναίκα , θα πρέπει όμως να αναλάβει η ίδια (και ο σύντροφός της, στο βαθμό που έχει επηρεάσει αυτή την απόφαση) την ηθική ευθύνη και το βάρος αυτής της απόφασης.

 

γνωριζεις πολυ καλα οτι εαν εχει γινει γονιμοποιηση το χαπι δεν κανει απολυτως τιποτε.
οποτε εαν εχει προλαβει και γινει η συλληψη (δε γνωριζω ποση ωρα ακριβως χρειαζεται, νομιζω εχει να κανει με το σταδιο του κυκλου ωορηξιας της γυναικας σε συναρτηση με την χρονικη στιγμη της εκσπερματωσης , δεν ημουν ποτε καλη στις συναρτησεις ας μιλησει καποιος αρμοδιος) θα εχει προσλαβει εντελως αχρηστες ουσιες στον οργανισμο της η γυναικα που εν τελει δε θα την ωφελησουν πουθενα και θα αναγκαστει κατοπιν να προβει σε εκτρωση.
θα μου πεις γιατι να εχει προλαβει να γινει η γονιμοποιηση;
επειδη ο φαρμακοποιος που υποτιθεται εφημερευει αποφασισε να παρει τον υπνακο του και οταν τηλεφωνεις σου λεει μεχρι και τρια 24ωρα μετα μπορεις να το παρεις ελα αυριο οχι τωρα δεν ειναι επειγον .
και μαντεψε; δεν εχει αλλο εφημερευον.
τι κανεις τοτε;
λες αα δεν ειναι ηθικα σωστο αρα δε κανεις εκτρωση;;

 

@underherfeet Νομίζω πως δεν τίθεται θέμα στην εποχή που ζούμε περί ηθικής αλλά περισσότερο εξέλιξης. Τα χρόνια που ζω έχουν υπάρξει φοβερές αλλαγές στη ζωή των γυναικών και προέκυψαν λόγω των κοινωνικών αλλαγών που ήρθαν. Για παράδειγμα τη δεκαετία του ΄50 οι Διευθύντριες σε επιχειρήσεις ή σε υπηρεσίες ήταν πολύ λίγες ή δεν υπήρχαν καν, ενώ 70 χρόνια αργότερα η γυναίκα γαλουχείται μέσω της ισότητας στην οικονομική ανεξαρτητοποίηση της και την επαγγελματική της καριέρα. Τη δεκαετία του '50 οι γυναίκες κλεινόντουσαν σπίτι περιμένανε τον άνδρα να δουλέψει να φέρει λεφτά κτλ. Πλέον όπως έχει εξελιχθεί η ζωή μας οι γυναίκες έχουν αλλάξει και άποψη για το σεξ. Για παράδειγμα τη δεκαετία του '50 λίγες θα κεράτωναν έναν άνδρα και θα το παραδεχόντουσαν ή λίγες γυναίκες θα κάνανε σεξ με πάρα πολλούς άντρες. Όλα αυτά που περιγράφω δεν ισχύουν πια. Πλέον οι γυναίκες έρχονται αντιμέτωπες με τρία ζητήματα που τους απασχολούν και τα οποία διαμορφώνουν χαρακτήρα, ο οποίος χαρακτήρας αλλάζει. Θα σου δώσω ένα παράδειγμα. Η Τζανίν παραπάνω ανέφερε πως αν μου προέκυπτε ένα παιδί στα 18 θα έκανε έκτρωση, ενώ τώρα στην ηλικία των 30 θα το κρατούσε. Αυτή την αντίληψη έχουν οι γυναίκες καριέρας. Στη σύγχρονη εποχή που ζούμε λοιπόν όπου η ζωή της γυναίκας διαμορφώνεται από τρεις παράγοντες, η άμβλωση φαντάζει και αποτελεί ως μία λύση. Όταν κάποια έχει βάλει ως στόχο τη καριέρα δεν θα διστάσει να ρίξει το παιδί της. Βεβαίως και θα μπορούσε να έπαιρνε αντισυλληπτικά όπου είναι και η μέθοδος με την οποία ξεκίνησα την ένσταση μου, δηλαδή να το πω πιο απλά, δεν μπορεί να έχει μία γυναίκα κάποιο στόχο πχ αυτός ο στόχος λέγεται καριέρα και να μην έχει προβλέψει από τη στιγμή που τα πάντα μπορούν να συμβούν, να αποφύγει κάτι που ναι μεν θα της επιτρέψει να συνεχίσει να επιδιώκει το στόχο της, αλλά δεν θα έπρεπε να αποτελεί ως η πρώτη λύση. Σε αυτό συμβάλλει και ο άνδρας γιατί θα όφειλε εφόσον γνωρίζει πως το κρεβάτι δεν αποτελεί και το ιδανικότερο σημείο διαπραγμάτευσης και συζήτησης, να φροντίσει εκ των προτέρων να μην περιέλθει σε αυτή τη δύσκολη θέση με διάφορους τρόπους ακόμα κι αν αυτός επιβάλλει να έχει δύο χάπια σε ένα συρτάρι ή να φοράει πάντα προφυλακτικό. Δυστυχώς όμως ο συνδυασμός μακροχρόνιας σχέσης με ερωτική διέγερση ξεπερνάει τα όρια της λογικής και έτσι φτάνουμε στο σημείο της έκτρωσης. Μερικές φορές και εδώ πρέπει να γίνει αναφορά και στο συγκεκριμένο τουλάχιστον για τους άνδρες η έκτρωση είναι καλύτερη και ενδέχεται να κάνει χάρη σε ένα 25χρόνο μια γυναίκα που προβαίνει σε αυτήν, από το να το κρατήσει όταν το ίδιο το αγόρι δεν το θέλει και θέλοντας ή μη αυτό το αγόρι τελικά καταλήγει με παιδί στα 25 του το οποίο θα το αναγνωρίσει είτε το θέλει είτε με το ζόρι μέσω δικαστικής συνδρομής το οποίο και φυσικά σημαίνει πως θα πρέπει να συμβάλλει οικονομικά σε αυτό. Νομίζω μάλιστα πως σε κλείνουν και φυλακή κανονικά αν δεν πληρώνεις διατροφή ενώ έχει οριστεί αυτή είτε το αναγνωρίσεις είτε όχι.

Συμπερασμάτικα η άμβλωση δεν πρέπει να χαρακτηριστεί ως εγκληματική ή δολοφονική αλλά περισσότερο ως ανόητη λύση γιατί υπάρχουν τρόποι να μην φτάσει μία γυναίκα σε αυτό το σημείο.... το ίδιο φυσικά ισχύει και για τον άνδρα, αν και δεν ξέρω πως θα αντιδρούσα για παράδειγμα αν μου έλεγε η σχέση μου θέλω σεξ χωρίς προφυλακτικό και όταν θα έλεγα όχι, εκείνη θα μου έδινε τα παπούτσια στο χέρι...

 

@Siren_Peisinoe
Το χάπι δεν κάνει όντως τίποτε αν το γονιμοποιημένο ωάριο έχει ήδη εμφυτευθεί στη μήτρα. Δρά ωστόσο παρεμποδίζοντας ακριβώς την εμφύτευση,αλλά και εμποδίζοντας το σπέρμα να γονιμοποιήσει το ωάριο η ακόμα και τις ωοθήκες να απελευθερώσουν ωάριο.Η αποτελεσματικότητά του επομένως αν ληφθεί μέσα στο πρώτο 12ωρο απο την επαφή είναι σχεδόν εξασφαλισμένη, χρονικό περιθώριο ικανοποιητικό για να ξεπερασθεί όποια δυσκολία ανεύρεσης διανυκτερεύοντος φαρμακείου .
Η υποθετική ( ? ) περίπτωση ενός ανεύθυνου και άσχετου φαρμακοποιού ασφαλώς υπάρχει ,δεν μπορώ όμως ν 'απολογηθώ για μιά τέτοια περίπτωση ,έτσι δεν είναι;

@seduced mind

H εξέλιξη των κοινωνικοπολιτικών συνθηκών επηρεάζει ασφαλώς τις ηθικό αξιακό σύστημα του ατόμου.
Η ηθική βάση ωστόσο του διλήμματος που συζητάμε παραμένει,όσο κι αν τα κριτήρια πάνω στα οποία βασίζεται η απόφαση μπορεί να είναι διαφορετικά η να βαρύνουν διαφορετικά σε σχέση με το παρελθόν.Το κριτήριο της καριέρας όντως μπορεί να είναι ένα απο αυτά για κάποιες γυναίκες, ωστόσο δεν θα βιαζόμουν να εντάξω την Janine σε αυτή την κατηγορία μόνο απο μια φράση της και χωρίς να την γνωρίζω καθόλου.

 

@underherfeet καθόλου υποθετική περίπτωση, είναι πραγματικό γεγονος.
Θέλει να προλαβει το 12ωρο, του το λεει κι αυτός λέει άλλαξαν τα πράγματα και δικαιολογίες του κωλου για να μη σηκωθεί απο το κρεβάτι εν ωρα εφημεριας(!) .

Μια ερώτηση τώρα.

Έστω ότι το ωάριο γονιμοποιήθηκε και έστω ότι λειτουργεί το χάπι και δεν έχει εμφυτεύεται το ωάριο στη μήτρα.
Δεν θεωρείται κι αυτό μια μορφή άμβλωσης;

Ή εδώ θεωρείται αποβολη;
(Φαντάζομαι η αποβολή του θα γινεται με τρόπο παρόμοιο όπως αυτός της αποβολης του μη γονιμοποιημενου ωαρίου , της περιόδου δηλαδή).

Υ.γ. δεν ζηταω απολογία, ουτε επιτίθεμαι απλως εκφραζω αποριες που μου γεννήθηκαν απο τα γραφόμενα σου

 

Θεωρείται αποβολή, me thinks.

 

@Siren_Peisinoe
Τι σημασία έχει ,όπως κι αν το πείς;
Aυτό που βαρύνει στο δικό μου σκεπτικό είναι η υπευθυνότητα που δείχνεις εφ οσον δεν επιθυμείς την εγκυμοσύνη και οι ενέργειες που κάνεις για να την αποφύγεις.

υ.γ Δεν αντελήφθην καμία επίθεση,ουτε πως ζήτησες απολογία, χρησιμοποίησα το συγκεκριμένο ρήμα απο κεκτημένη επαγγελματική ευαισθησία 

 

@underherfeet για αυτό μιλάμε.
Διότι συμβαίνουν κι ατυχήματα, τα προφυλακτικά σπάνε κάποιες φορές.
Αρα τοτε ποιος έχει την ευθύνη;
Και δεν είναι δείγμα υπευθυνοτητας η λήψη του χαπιού;
Κι αν πάραυτα δε λειτουργήσει το χάπι;
Δεν είναι και θαυματουργό.
Τότε δε θα έπρεπε να προχωρήσει στην έκτρωση η κοπελα εφόσον δεν επιθυμεί το παιδι αλλά δεν έχει και την δυνατότητα να το στηρίξει;
Συμπερασματικα με τη δική σου σκεψη οπως εχει εκφραστει ως τωρα δεν νομιμοποιείται ηθικά η πράξη της.