The Psychological Submissive

Η/ο ψυχολογική/ος υ αρχίζει την υποβολή του/της στο μυαλό τους.

Αυτή/ος η υποτακτική/ος είναι δοτική/ος μέσα και έξω από το υπνοδωμάτιο. Έχουν γενικά την ανάγκη να παραδοθούν σε ένα κυρίαρχο. Η πράξη της υποβολής είναι η ψυχική. Αυτή μπορεί να δώσει τόσο πολύ ή τόσο λίγα όπως θέλουν ή πρέπει να δώσει. Στη συνέχεια γίνονται η ευθύνη των Κυρίαρχων να καθορίσουν την κατεύθυνση της σχέσης. Η υποταγή είναι η ανταλλαγή ενέργειας. Μόλις εμφανιστεί η παράδοση μπορούν να γίνουν ένα άδειο δοχείο για τον/ην Κυρίαρχο/η. Η αγάπη δεν είναι απαραίτητη, δεδομένου ότι αυτό είναι μια διανοητική και ψυχολογική υποβολή.

Η ψυχοσύνθεση ενός ανθρώπου είναι ένας λαβύρινθος από τούνελ και ''τυφλά σημεία'' και μονοπάτια που οδηγούν μερικές φορές κάπου, και σε άλλους, πουθενά.

Τι συμβαίνει μερικές φορές, είναι ότι τα δύο μέρη του εγκεφάλου μιας γυναίκας, είναι σε πόλεμο.; Ξέρει ότι είναι μια/ένας ανεξάρτητη/ος, αυτάρκης, ικανή/ος για τη διαχείριση τη δική της/ου ζωή. Ωστόσο, κρυφά ή υποσυνείδητα, μπορεί να ονειρεύονται ή να φαντασιώνονται σχετικά με την υποβολή σε έναν/μια άνδρα/γυναίκα σεξουαλικά ή με άλλο τρόπο.

Η ικανότητα να καταλάβει το άλλο άτομο είναι αυτό που επιτρέπει σε κάποιον να πάρει τον έλεγχο. Αυτό ισχύει σε όλες τις πτυχές της ζωής. Φυσικά, δεν προσπαθούμε να ''νικήσουμε'' μια/έναν υ, αλλά να ψάξουμε σε / ψυχολογικές του ανάγκες που είναι ζωτικής σημασίας.

Για να γίνει αυτό, πρέπει κανείς να είναι σε θέση να αναλάβει τον έλεγχο ψυχολογικά. Ψυχολογικός ελέγχος σημαίνει κατανόηση, ποια είναι η υποτακτική και τι επιδιώκει. Ποιοι είναι οι φόβοι της; Πού αισθάνονται ευάλωτοι; Τι θέλει; Εκείνοι που μπορούν να απαντήσουν σε αυτά τα ερωτήματα έχουν την ευκαιρία να φθάσουν στο πραγματικό βάθος αυτής της εμπειρίας.

''Οι υ δεν είναι ''ανθρωπάκια''. Είναι ευαίσθητοι άνθρωποι που έχουν μεγάλη ανθεκτικότητα για την αντιμετώπιση των ιδιαίτερων προκλήσεων τους''.

- Γιατί είναι τόσο ενδιαφέρον να παραδοθεί;

- Ποιος δεν έχει αυτή την επιθυμία;

- Μπορείτε να πάρετε τον πόνο και να πάει κάπου; Μπορείς να το κάνει ένα ''ταξίδι''; ...

 

Πολύ ωραίο το νήμα σου, κρίμα που οι υπόλοιπες υποτακτικές του φόρουμ δεν έχουν βρει τον χρόνο ή δεν θέλουν να απαντήσουν. Οι υπό φυσικά και δεν είναι ανθρωπάκια και ουδείς Κ δεν πρέπει τις αντιμετωπίζει σαν "ζώα" ή σαν ανθρώπους που δεν έχουν καμία ηθική ή "υλική" αξία. Οποιος Κ θεωρεί τις υποτακτικές ως "υποανάπτυκτες", νομίζω ότι θα πρέπει πρώτα να κοιτάξει ο ίδιος τον εαυτό του, καθώς πιθανότατα να έχει πρόβλημα συμπεριφοράς/αντίληψης.

Δυστυχώς η "υπερκατανάλωση" και η αναζήτηση της καύλας έχει μετατρέψει τους Κυρίαρχους σε "δοκιμαστές", οι οποίοι μόνο ζητούν και αρνούνται να δώσουν. Κατ' εμέ η υποτακτική θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με την δέουσα προσοχή, καθότι πρόκειται για χαρακτήρες, οι οποίοι αν νιώσουν "ασφάλεια" στα χέρια ενός Κ μπορούν να κάνουν... θαύματα. Θέλει θάρρος για να ξεπεράσεις τα όρια σου και όσες υπό τα έχουν καταφέρει είναι άξιες σεβασμού. Ισως θα έπρεπε λοιπόν να σταματήσουν τα στερεότυπα ότι οι subs είναι μόνο για να βγάζουμε πάνω τους τις διαστροφές ή τις σεξουαλικές επιθυμίες μας.

Οσο για αν υπάρχει επιθυμία για να υποταχθούν; Νομίζω πως την έχουν έμφυτη να "ακουμπήσουν" πάνω σε κάποιον Κ. Ωστόσο, είναι θέμα χρόνου να φύγουν, αν δεν λαμβάνουν με τη σειρά τους τα όσα αποζητούν. Σχέση σημαίνει συνάντηση, σημαίνει έκπληξη, σημαίνει γέννα συναισθήματος. Ακόμα, λοιπόν, και μια D/s σχέση είναι "αλισβερίσι" ανάμεσα στα δύο μέλη. Από εκεί και πέρα, ο σωματικός ή ψυχικός πόνος που νιώθει μια υπό, νομίζω, είναι η ώθηση για φτάσει στο αποκορύφωμα και να ξεπεράσει τον εαυτό της. Να φτάσει στο σημείο που δεν θα περίμενε ποτέ. Τότε και μόνο τότε δεν σκέφτεται πόσο πόνεσε, αλλά πόσο χαρούμενη είναι που κατάφερε να σπάσει τα όριά της. Για να συμβεί αυτό, όμως, θα πρέπει να νιώσει ασφαλής και πάνω από όλα "πολύτιμη".

Κάναμε το σώμα μας ένα απέραντο νεκροταφείο δολοφονημένων επιθυμιών και προσδοκιών, αφήνουμε τα πιο σημαντικά, τα πιο ουσιαστικά πράγματα, όπως να παίξουμε και να χαρούμε μεταξύ μας, να παίξουμε και να χαρούμε με τα παιδιά και τα ζώα, με τα λουλούδια και τα δέντρα, να κάνουμε έρωτα, να απολαύσουμε τη φύση, τις ομορφιές του ανθρώπινου χεριού και του πνεύματος, να κατεβούμε τρυφερά μέσα μας, να γνωρίσουμε τον εαυτό μας και τον διπλανό μας...

 

Θα ήταν όντως ενδιαφέρον, όπως επισημαίνει και ο @Elune να απαντήσουν πολλοί υποτακτικοί για το πώς βιώνουν την υποταγή τους.
Όμως το συγκεκριμένο κείμενο εμένα με μπέρδεψε προσωπικά. Δεν ξέρω αν είναι μέρος ενός μεγαλύτερου κειμένου.

Ας πούμε στην πρώτη φράση "ψυχολογικός υποτακτικός". Δηλαδή υπάρχει υποταγή που δεν έχει ψυχολογική έκφανση; Πώς γίνεται αυτό; Ισχυρίζομαι ότι είναι αδύνατον.
Άρα ποιος είναι ο 'ψυχολογικός" υποτακτικός; Την υποβολή του σε ποιον; Στον Κυρίαρχο; Και με το υποβολή εννοούμε την υποταγή; Γιατί αν δεν εννοούμε αυτό εγώ το εκλαμβάνω, ίσως λανθασμένα, ότι όλο αυτό είναι μια αυθυποβολή, μια ψυχολογική διαδικασία που συντελείται αποκλειστικά εντός του υποτακτικού στην οποία ο Κυρίαρχος έχει ρόλο τυπικό, μάλλον "αντικειμένου".

Θα είχαν σημασία μερικές διευκρινίσεις για μένα  

 

Συμφωνούμε απόλυτα ότι υποταγή πηγάζει από την ψυχοσύνθεση του συγκεκριμένου χαρακτήρα. Δεν μπορεί να υπάρξει υποταγή, αν ο υποτακτικός τύπος μιας D/s σχέσης δεν υποτάσσεται πρώτα απ' όλα ψυχολογικά στον Κυρίαρχό του. Γι' αυτό και το release πονάει πολύ περισσότερο το υποτακτικό μέλος, παρά τον Κ.

Από εκεί και πέρα, το D/s είναι ένα είδος σχέσης και όπως κάθε σχέση έχει δύο μέλη, τα οποία αλληλεπιδρούν και δημιουργούν διαφορετικά συναισθήματα το ένα προς το άλλο. Το γεγονός ότι ο ένας Κυριαρχεί δεν σημαίνει απαραίτητα ότι δεν δίνει κιόλας πράγματα - "υλικά" ή ψυχικά - στο υποτακτικό μέλος. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και με τον υποτακτικό, ο οποίος μπορεί να δίνει πολλά περισσότερα σε σχέση με τον Κυρίαρχο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αποζητάει, είτε ψυχολογικά είτε σωματικά, την "αποπληρωμή" του.

Οσον αφορά στην υποβολή, φυσικά και ο Κυρίαρχος έχει σημαντικό ρόλο στην "εκπαίδευση" του υπό. Ωστόσο, το σημαντικό μέρος ανήκει στο άτομο που δέχεται την εκπαίδευση. Το μυαλό του υπό παίζει πολύ σημαντικότερο ρόλο από την επιβολή που προσπαθεί να πετύχει ο Κ. Πρώτα απ' όλα θα πρέπει να είναι ανοιχτό το υπό να πέσει στα γόνατα, να "γδαρθεί", να ματώσει και να πονέσει, προκειμένου να έρθει ο χαρακτήρας του Κ να "δέσει το γλυκό". Αλλιώς είναι θέμα χρόνου να οδηγηθεί η σχέση με μαθηματική ακρίβεια στην διάλυσή της.

Ποιος είπε ότι ο υπό είναι αδύνατος χαρακτήρας; Μάλλον ισχύει το αντίθετο, μιας και θέλει θάρρος και... μαγκιά για να παραδώσει τον αυτοέλεγχό του σε κάποιον.

 

Καλό θα ήταν να γίνουν ορισμένες διαφοροποιήσεις...
Απο τη μια μεριά υπαρχει η υποτακτική προσωπικότητα γενικά, η οποία εκφράζεται με την ανάγκη να ικανοποιεί καποιος τις επιθυμίες των άλλων ανθρώπων εις βάρος του εαυτού του. Η αποχή από τα προσωπικά «θέλω» τείνει να δημιουργεί χρόνιο αίσθημα ματαίωσης και θυμού, καθότι οι ανάγκες του/της δεν ικανοποιούνται. Ο ανέκφραστος θυμός εύκολα γυρίζει προς τα μέσα και μεταμορφώνεται σε θλίψη.

Ένας υποτακτικός άνθρωπος συνήθως αφήνει τους κοντινούς του ανθρώπους να τον ελέγχουν, φοβάται την απόρριψη, είναι αναποφάσιστος στη ζωή του, αποφεύγει τις συγκρούσεις και επιζητά έντονα τη διαβεβαίωση και την αποδοχή.

Μπορεί επίσης να νιώθει ότι οι σημαντικές αποφάσεις στην ζωή του εν τέλει δεν ήταν πραγματικά δικές του ή να πιστεύει ότι αν διεκδικήσετε τις επιθυμίες του, τότε σημαίνει ότι δεν είναι καλός άνθρωπος. Θλίψη αν δεν ικανοποιήσει τους άλλους, ενοχή αν φροντίσει συναισθηματικά τον εαυτό του... ένα μόνιμο ψυχολογικό αδιέξοδο.

Η παγίδα της υποτακτικότητας είναι ότι η φροντίδα κάποιου για τους άλλους δεν είναι ποτέ αρκετή, με αποτέλεσμα να νιώθει ανεπαρκής.

Απο την άλλη μεριά, υπαρχει ο υποτακτικός ρόλος που καλείται να " παίξει" κάποιος/κάποια σε κάποιες φάσεις και μόνον της ζωής του, π.χ. στο σεξουαλικό κομμάτι..Εκεί μιλάμε για δύο εκφάνσεις της προσωπικότητάς του, τελείως διαφορετικές..πρόκειται για συνειδητοποιημένα άτομα, που η πλειοψηφία απο αυτά στην υπολοιπη ζωή τους, περαν των εκφάσεων του ρόλου της υποτακτικότητάς τους, είναι κατά κύριο λόγο κυριαρχικά άτομα, λ.χ. στην επαγγελματική ζωή..

 

Θα έλεγα ότι μπορεί να πονέσει εξίσου και τους Δ/δυο ή τον Κυρίαρχο ακόμη περισσότερο.  

Είμαι της γνώμης και έχω δει από όσα έχω ζήσει μέχρι τώρα ότι η Κυριαρχία συνδέεται άρρηκτα με ένα είδος γενναιοδωρίας, με ένα "δίνω αφειδώς". Δεν θα το έλεγα ακριβώς "αποπληρωμή" αυτό που ζητάμε οι υποτακτικοί, πλήρωση ναι  

Thumbs up!! Συμφωνώ απολύτως