Το συναισθηματικο δεσιμο σε σχεσεις d/s

Φυσικα και σου επιτρεπω και μαλιστα θα διορθωσω το λαθος μου.
Αυτο ειναι το bdsm για εμενα.

 

Αγαπητέ, τουλάχιστον εσύ έχεις τα κοχόνες και το παραδέχεσαι (και, όπως προείπα, όλοι αυτοαναφορικά δύναται να μιλήσουν, συλλογικά είναι λίγο δύσκολο / παρακινδυνευμένο).
Το πρόβλημα είναι με όσους δεν κοιτούν την τύφλα τους και κοιτούν να προσδιορίσουν την "τύφλα" των υπολοίπων (το δε αστείο είναι όταν αυτό γίνεται από πουλέν).

 

Φίλε @Seirios_79 , τα σκουπίδια του ενός είναι τα διαμάντια του άλλου. Για όλους έχει το μαγαζί. Παρ' όλα αυτά τσακωνόμαστε για αυτό που δε μας ανήκει.

 

Ο Μαστερ Δίας παντρεμένος με την Ήρα και γνωστός για τις ερωτικές του περιπέτειες
 

 

Τώρα που το λες...
Καλά, τι έγινε, μας έπιασε κρίση πολιτισμού.... χαχαχα

 

Δεν ξέρω για κρίση πολιτισμού, αλλά η αντιπαράθεση απόψεων (για Μεγάλες Αλήθειες) ώρες - ώρες εντός φόρουμ θυμίζει τα παρακάτω:

 

Bdsm κι υπερευαισθησία λογικά είναι μη συμβατά . Στη θεωρία δεν φαίνεται να συμβαδίζουν , γιατί το bdsm αυτό καθεαυτό στηρίζεται στην επιβολή της θέλησης κάποιου επί της θέλησης κάποιου άλλου με βασικό στόχο- σκοπό την καύλα ! Στη πράξη όμως ?
Πως λειτουργεί ο/η Κ αν δεν έχει το παραμικρό συναίσθημα για τον/την υ ?
Αν δεν ένιωθε αυτή τη έλξη (μην το λέτε συμπάθεια , έρωτα , αγάπη, ή ότι άλλο σας φαίνεται ταμπού) και δε μιλώ μόνο για τη σωματική έλξη, αλλά και για την εγκεφαλική, ακόμα και ψυχοσυναισθηματική ( κι ας μην το παραδέχεται) ....... τότε ή professional ή απλά ένα κτήνος, με την έννοια του καθαρά ενστικτώδους καυλωμένου από τον εποχιακό του οίστρο ζώο !
Πως λειτουργεί ο/η υ, αν δεν έχει το παραμικρό συναίσθημα για τον/την Κ ?
Αν δεν ένιωθε επίσης αυτή την έλξη, το σεβασμό, αν δεν ωραιοποιούσε ή και θεοποιούσε κάποιες φορές τον/την Κ του, κι όχι μόνο από την καύλα αυτή καθεαυτή, (διότι η καύλα ικανοποιείται και με πιο απλούς τρόπους πέραν αυτού του εγκεφαλικού και ψυχικού δεσίματος) .... πάλι θα ήταν ή professional ή απλά ένα κτήνος !
Τότε θα ήταν πολύ απλό, αντί να πολυλογούμε και να λέμε τι μας αρέσει στο bdsm, τι μάθαμε εδώ, τι θέλουμε να κάνουμε, πως το κάνουμε, τις εμπειρίες μας, τα πειράγματά μας ακόμα και τα "κέρατά μας", δηλαδή τις απογοητεύσεις που πήραμε από τη ζωή και τους συντρόφους μας ..... θα μπορούσαμε να οργανώνουμε ομαδικές συναντήσεις, συνεδρίες, πάρτυ κλπ και να ικανοποιούμε τη καύλα μας χωρίς ψάξιμο, χωρίς ιδιαίτερα κριτήρια , πλην των της εξωτερικής εμφάνισης ίσως ... στο στυλ της ταινίας "Μάτια ερμητικά κλειστά" !
Εκπλήσσομαι που κάποιοι συμφορουμίτες μας που τους θεωρώ μάλιστα ιδιαίτερα ευαίσθητους από τα κείμενα και τις άλλες δημοσιεύσεις τους, έχουν τέτοιο ταμπού με το συναισθηματικό δέσιμο (μικρό ή μεγάλο δεν έχει σημασία) ! Έρωτας δεν είναι τα ροζ συννεφάκια και τα λευκά φτερωτά αγγελάκια που αηδιάζουν κάποιοι !
Ο έρωτας ως έννοια δεν προϋπάρχει και δεν αποτελεί κίνητρο εισόδου σε μια σχέση bdsm ! Ο έρωτας πάντα καιροφυλακτεί κι εκδηλώνεται αναπόφευκτα, όσο η γνωριμία κορυφώνεται, η καύλα δυναμώνει, η έλξη γίνεται ασυγκράτητη, όταν ο ένας μπαίνει μες το μυαλό του άλλου, όταν η ψυχή τρέμει κι επιθυμεί το δέσιμο, ακόμα πιο έντονα από το κορμί κι όταν τα κορμιά βρούν το δρόμο τους προς την απόλυτη ηδονή ! Αυτό το δέσιμο χωρίς δεσμά, δεν είναι τίποτε άλλο από συναίσθημα 100 %, Αν ήταν μόνο η θεά καύλα... δεν θα δεν δενόμαστε με κάποιον παραπάνω από μιά συνάντηση, θα βγαίναμε μετά στο δρόμο για νέες εμπειρίες μόλις ξανακαυλώναμε , όπως κάνουν οι σκύλες όταν έχουν οίστρο .... αλλά αυτό το πρόβλεψε η Φύση για την αναπαραγωγή ! Σ' εμάς πως θα λειτουργούσε αυτό ?
Δεν αμφιβάλλω ότι υπάρχουν ανάμεσά μας άνθρωποι που για τους δικούς του λόγους καθένας δεν αισθάνονται ή δεν θέλουν να αισθάνονται κανένα συναίσθημα στο bdsm . Δικαίωμά τους σεβαστό καθόλα ! Δικαίωμα όμως κι ημών των υπολοίπων (ουκ ολίγων) να νιώθουμε κάτι παραπάνω από απλή καύλα στην bdsmική μας σχέση και το συναίσθημά μας αυτό να μη μας κάνει "αποδιοπομπαίους τράγους" ή κόκκινα πανιά !!! Γνωρίζουμε κι ανθρώπους στο bdsm που αγαπήθηκαν και παντρεύτηκαν, να τους λιθοβολίσουμε λοιπόν ως αισθηματίες ?
Όλα αυτά βέβαια αποτελούν προσωπικές και μόνον απόψεις μου, χωρίς την παραμικρή πρόθεση να θίξω ή προσβάλλω τις τυχόν δικές σας απόψεις !!!  

 

Πως μπορούμε να ξεχωρίσουμε την ευαισθησία από την ευθραυστότητα;

 

Μόλις έθεσες ένα από τα υπαρξιακά ερωτήματα της ζωής μου  

Αν έχω πραγματική ευαισθησία όμως νομίζω, τότε είναι που δεν είμαι εύθραυστος. Είμαι συναισθηματικά και ψυχικά ευλύγιστος και γι' αυτό δεν σπάω εύκολα.
Όπως π.χ. ένα όργανο μέτρησης (ας πούμε της τάσης του ρεύματος) με υψηλή ευαισθησία δεν καίγεται εύκολα ενώ ένα με χαμηλή καίγεται...

 

Και τα δύο αυτά ενυπάρχουν σε διαφορετικούς βαθμούς θεωρώ, μέσα σε καθέναν από εμάς (μη μου θυμώσεις γι' αυτό !) ....
Όλοι είμαστε λίγο ως πολύ ευαίσθητοι κι επηρεαζόμαστε από το περιβάλλον μας, συνήθως έμψυχα όντα, αλλά κι άψυχα όπως το φεγγάρι , τέχνη, λογοτεχνία, ποίηση κλπ. (τότε συνήθως αποκαλούμαστε ρομαντικοί ) ! Η ευαισθησία μας αυτή βγαίνει στην επιφάνεια και εξωτερικεύεται ξεκάθαρα (άλλοτε με κι άλλοτε χωρίς αποδέκτη), μέσα σε μια σχέση . Όσο πιο ευαίσθητοι είμαστε, τόσο πιο πολύ δενόμαστε με το σύντροφό μας Κ/υ . Κακό δεν είναι απαραίτητα να έχει κάποιος ευαισθησίες τέτοιες, εντός φυσιολογικών πάντα επιπέδων που να μην οδηγούν σε ανεξέλεγκτη ζήλεια, υστερικές εκδηλώσεις κλπ . Μπορεί αντίθετα ν' αυξάνει την απόλαυση (και την καύλα) η ευαισθησία μας .
Η ευθραυστότητα είναι άλλο πράγμα, ψυχολογική κατάσταση , που μάλλον τελεί σε αιτιώδη κι αναλογική σχέση με την ευαισθησία !
Θεωρώ πως είναι η αντοχή που έχει η ψυχή μας, το μυαλό μας κι όχι το κορμί μας ν' αντέξει την εξαιρετικά υψηλή συναισθηματική πίεση που μπορεί να υφίσταται σε μια ανθρώπινη σχέση . Ενός τα όρια είναι χαμηλά και καταρρέει εύκολα και γρήγορα, άλλος είναι λιγότερο εύθραυστος κι αντέχει περισσότερο χωρίς να σπάει από τις ευαισθησίες του .
Η αλήθεια είναι ότι μιλάω μόνον από προσωπικές εκτιμήσεις κι εμπειρίες και διακινδυνεύω να πέσω σε εσφαλμένες απόψεις, αφού δεν έχω γνώσεις ψυχολογίας ή ψυχιατρικής ! Ωστόσο κάνω αυτό που περιμένω και από τους άλλους πάντα να κάνουν και το επιθυμώ διακαώς, .... να λέει καθένας τις απόψεις του χωρίς φόβο και πάθος !!!

 

Οι συνήθειές μας αλλάζουν και έχουμε την αίσθηση πως όσο πιο πολύ δενόμαστε, τόσο περισσότερο πληγωνόμαστε.

 

Σχώρα με, ειλικρινά με ενθουσιάζει αυτή η συζήτηση και οι παράμετροι που θέτεις ...
Το πρόβλημά μου είναι ότι τρέχω από το πρωί κι είμαι ψόφιος από τη κούραση, ώστε να μην έχω δυνατότητα να σου εξηγήσω σωστά κι αναλυτικά τη θέση μου !
Επειδή χρειάζομαι τώρα φαγητό και λίγη ξεκούραση, σου υπόσχομαι πως, αν θέλεις και μπορείς , θα επανέλθουμε εντός της ημέρας πάλι !
..... τροφή για σκέψη κι ανάλυση μου δίνει η φραση που χρησιμοποίησες ... "έχουμε την αίσθηση" .... από εκεί θα συνεχίσω αργότερα , αν θέλεις
Καλό μεσημέρι σε όλους !