Παίζουμε... κρυφτό;

Το να δίνουμε με την καρδιά μας τα πάντα και να μην κρατάμε τίποτε για εμάς ( τουτέστιν, να βάζουμε τον/την άλλο/η πάνω και από εμάς τους ίδιους )...Συγχώραμε αλλά είναι ηλιθιότητα...είναι αυτοεξόντωση...είναι εξάρτηση...αλλά αγάπη δεν είναι...
Και το γράφει ένας μαλάκας που είχε νιώσει και την αγάπη του σαν "σε βάζω πάνω από μένα"...
Για κάποιες ελάχιστες και που καλά έκαναν που τον ρούφηξαν και μετά τον πέταξαν στον κάλαθο...
Όχι χαζές ήταν...Θελέστα, παθέστα, μάθαμε...

Η ύπαρξη παιδιών είναι κάτι που πρέπει να σκεφτούμε καλά...Αλλά και τα παιδιά αν έχουμε λίγο νιονιό δεν τυχαίνουν έτσι από σπόντα...
Αν βλέπουμε ότι σε κάτι τόσο σημαντικό όσο η σεξουαλική σφαίρα δεν καλυπτόμαστε από τον/την σύντροφο μας, παιδιά δεν τα κάνουμε...Για να μην πω, δεν μπλέκουμε καν με τον/την σύντροφο η δεν προχωράμε περαιτέρω μαζί του/της...
Πόσοι/ες ξύπνησαν μια ωραία μέρα στα 25/30/40 + και ανακάλυψαν ως δια "μαγείας" την όποια ιδιαιτερότητα τους? Που θα ήταν τόσο "πιεστική" που δεν θα μπορούσαν να την συζητήσουν με τον/την σύντροφο τους? Συμπάθαμε κι εδώ αλλά πιστεύω ελάχιστοι/ες ως κανένας/καμία...
Παίζει και κάποια πράγματα να τα συζητάμε πριν να είναι "αργά"? Η προτιμούμε τον συναισθηματικό εκβιασμό του να περιμένουμε τον/την άλλο/η να μας ερωτευθεί ( η και γιατί όχι ) να μας αγαπήσει πρώτα, πριν "σκάσουμε" την χειροβομβίδα?
Πιστεύοντας ότι στην χειρότερη δεν θα μας αφήσει? Είναι σπάνια αυτή η εκδοχή?
Ωραία δυστυχία σε κείνη την περίπτωση και για τους δυο...

Τουτέστιν, όλα στο μυαλό μας είναι και στις επιλογές μας...Αν ο/η άλλος/η δεν γνωρίζει "ευαίσθητες" για μας και για κείνον/η πληροφορίες...Πως θα μπορέσει να επιλέξει αν μαζί μας θέλει/μπορεί να είναι?
Η εδώ έρχεται το κλασικό "κόλπο" του μωρού που χτυπάει τα πόδια στο πάτωμα και γκρινιάζει "θέλω, θέλω" ?
Μετά από μια ηλικία για κάποια πράγματα δεν χωρούν δικαιολογίες...Και όλα να τα έχουμε δεν μπορούμε, μας αρέσει η όχι...
Βάζεις κέρατο? Καλά κάνεις...Καμία ηθική κρίση...Αλλά αν στον/στην σύντροφο σου δεν "κατεβαίνει" και σε στείλει στα τσακίδια...Καλά θα κάνει εξίσου...
Κανείς δεν χρωστάει τίποτε σε κανέναν/καμία...Και ας αφήσουμε επιτέλους αυτή την "χιλιοβασανισμένη" την αγάπη στην επιστολή του Παύλου προς Κορινθίους...
Μόνο εκεί όλα τα υπομένει, όλα τα ξεπερνάει και λοιπές λοβιτούρες...
Να την επικαλούμαστε κατά το δοκούν...Σ' εμένα τουλάχιστον κάνει ίδιο με τους "χριστιανούς" που προσεύχονται και ανάβουν λαμπάδες μόνο όταν ζορίζονται...
Είμαστε εγωιστικά πλάσματα και όλοι/ες αναζητούμε το καλύτερο για μας...Το καλύτερο για μας σήμερα, που μπορεί να είναι διαφορετικό αύριο και ούτω καθ' εξής...
Βέβαια, αν θέλουμε να ακκιζόμαστε είναι άλλου priest ευαγγέλιο...

Υ.Γ. Πάντα προσωπική άποψη και χωρίς καμία διάθεση να θίξω κανέναν/καμία...

 

Βαλτε τον παραγοντα οτι κατα την διαρκεια της ζωης μας αλλαζουμε και δεν ειμαστε αυτοι που ειμασταν πριν 10 η 20 χρονια.......οποτε η αποψη γιατι τον παντρευτηκες μπορει να εχει απαντηση.

 

πολλες φορες δινεις τα παντα και δεν παιρνεις τιποτε

 

@all

Σε ότι με αφορά:

1) ΔΕΝ είπα σε κανεναν να μην κερατώνει
2) ΔΕΝ είπα σε κανεναν να μην λέει ψέμματα
3) ΔΕΝ είπα σε κανέναν να μην το κάνει κρυφά

Είπα να ΜΗΝ ΛΕΕΙ ότι το κάνει κρυφά ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟΥ ΚΕΡΑΤΩΜΕΝΟΥ.

Ή τουλάχιστον να το λέει αν θέλει στον εαυτό του, αλλά να μην το λέει παραέξω γιατί θα γελάνε και τα πατώματα.

Το επόμενο βήμα βέβαια είναι μια σκηνή που κάποιος/α λέει: "Μα αγάπη μου, σου λέω 20 μέρες να το κάνουμε κι εσύ τίποτα, ήρθα και γω και γκάνιασα.. Ε, πήγα και γω αλλού, τί να 'κανα, να σου σπαγα κανα βάζο στο κεφάλι από τα νεύρα μου; Για το καλό σου βρε κουτό, να μη χαλάσω το ωραίο κεφαλάκι σου.."

Συγγνώμη κιόλας, αλλά όποιος/α κερατώνει, κερατώνει όπως όλος ο κόσμος: δεν υπάρχει κεράτωμα από ανωτερώτητα, για να σωθεί η σχέση κλπ. κλπ....

@margarita_nikolayevna

Δεν ξερω για τους άλλους, εγώ τουλάχιστον δεν γράφω τί έχω κατορθώσει, γράφω πώς σκέφτομαι και πως προσπαθώ να ζω. Εξάλλου την αποτίμηση της ζωής μου την έχω αφήσει για μετά τα 70-80 που ίσως θα έχω ξεχάσει και κάμποσα 

@Dapom

Για τα κατά συνθήκη ψεύδη: αν στον σύντροφό μας δεν είμαστε με την αλήθεια μας, ποιός έχει απομείνει στον κόσμο να μας δει αληθινούς; Η μαμά μας;

Επίσης, φρονώ ότι δεν λέμε στον σύντροφό μας "είσαι πιο όμορφος από τον Τάδε", είτε είναι αλήθεια, είτε είναι ψέμμα. Του λέμε "Εμένα μου αρέσεις περισσότερο από τον Τάδε". Αυτό διψά να ακούσει ο σύντροφός μας, αν έτσι νιωθουμε, το ξέρει ότι κάπου εκεί έξω θα υπάρχουν και ομορφότεροι...

Αμ σάμπως είναι εύκολο να ζει κανείς 10, 20 και 30 χρόνια σεξουαλικά ακάλυπτος;

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ οχι οτι δεν γινετε. Το λεω γιατι νιωθω απο αρκετους να το πετανε σαν να λενε το πιο απλα πραγμα στον κοσμο

Σας απαντώ, αλλά μάλλον δεν ακούγομαι 

Επιμένω ότι έχουμε μια διαφορετκή κοσμοθεώρηση, γιατί στην δική μου, δεν μπορώ να φανταστώ πώς θα βρισκόμουν σε μια τέτοια κατάσταση, να μην είμαι ερωτικά συντονισμένη με επί μακρόν σύντροφο. Πώς θα άφηνα αυτή τη σχέση να πάει επί μακρόν; Επειδή θα παίζαμε καλό σκάκι;

Φοβάμαι μήπως ειναι πρόβλημα στα ελληνικά μου, γι αυτό θα δώσω ένα παράδειγμα.

Το μιλφέιγ χαρακτηρίζεται από την κρέμα του. (Η ερωτική σχέση χαρακτηρίζεται από την σεξουαλική διάδραση)

Η κρέμα σκέτη δεν είναι μιλφέιγ. (Μόνο του το σεξ δεν αποτελεί ερωτική σχέση)

Αλλά αν κάποιος μου φέρει σφολιάτα με ζάχαρη άχνη, δεν θα δεχτώ ότι είναι μιλφέιγ. (Δλδ. ερωτική σχέση ζεύγους χωρίς σεξουαλική κάλυψη, απλώς δεν υπάρχει!)

Αν αυτό το διευκρινίσαμε, μπορώ να δώσω φιλοσοφική απάντηση στο ερώτημα,γιατί ούτε να ταυτιστώ μπορώ όπως εξήγησα, ούτε να ξέρω τις ειδικές περιστάσεις κάθε τέτοιας σχέσης.

Κατ' αρχήν, τί εννοείτε "σεξουαλικές προτιμήσεις"; Είναι κάποιες στάσεις στο κρεββατι; Κάποιες προτιμήσεις στυλ "μουσακάς" vs. "γεμιστά"; Αν είναι έτσι, μικρό το πρόβλημα, αφού όπως εσείς λέτε το σεξ για σας δεν είναι και τόσο σημαντικό δίπλα στη συντροφικότητα κλπ. κλπ.

Γενικοτερα, σε όσους λένε ότι το σεξ δεν είναι και τόσο σημαντικό σε μια ερωτική σχέση ζεύγους, δεν καταλαβαίνω ποιο είναι το πρόβλημα. Εχουν τα υπόλοιπα που λένε ότι τους είναι πιο σημαντικά, ας κάτσουν με αυτά, ιδίως αν έχουν κάτσει ήδη και καμμιά 10ριά χρόνια, και όλα ωραία και καλά.

Αλλά μπερδεύομαι: αν το ψάχνουν παραέξω και τους καίει και τους ψήνει, μήπως τελικά τους είναι όσο σημαντικό είναι και για μένα;

Επιμένω σε αυτό, μόνο και μόνο, για να δείξω την εσωτερική αντίφαση στο σχήμα: "κρατάω τη σχέση γιατί το σεξ δεν είναι και τόσο σημαντικό, αλλά είναι και τόσο σημαντικό για να το ψάξω παραέξω".

Αν όμως αφορά την γνήσια και πλήρη έκφραση του ερωτισμού σας και της σεξουαλικοτητάς σας σε μια σχέση, αφού η αρχική ερώτηση περιστρέφεται γυρω από αυτό, τότε τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Σ΄ένα φίλο μου, θα λεγα ότι κακώς καταπιέστηκε αυτή η έκφραση εξ αρχής, και κάθε μέρα που περνάει κακώς καταπιέζεται. Ολες τις συντροφικότητες, τις αγάπες και τους σεβασμούς, θα τα ροκανίσει και θα τα διαβρώσει αυτή η (αυτο)καταπίεση να ζει κανείς σε μια ελλειπή σε κάλυψη ερωτική σχέση επί μακρόν.

Τί ρίσκο υπάρχει στις δύο αποφάσεις; Πρακτικά μηδενικό. Αν κάποιος αποφασίσει να μείνει, δε ρισκάρει τίποτα, γιατί τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει, ίσως το ρίσκο είναι να βυθιστεί στην κατάθλιψη σιγά-σιγά. Αν αποφασίσει να φύγει, υπάρχουν εκεί έξω πάνω από 7 δις άνθρωποι. Με προσδόκιμο τα 80, αν καποιος δεν είναι 78, είναι τρελή ξιπασιά να πιστεύει ότι δεν θα βρει έναν άλλον άνθρωπο να τον καλύπτει και σεξουαλικά και συντροφικά κλπ. κλπ. κλπ.

Αυτά όσον αφορά το ένα μέλος της σχέσης. Πάμε τώρα στο άλλο, που ίσως ζει μια μακαριότητα. Εδώ χρειάζεται λίγη ενσυναίσθηση. Ερχεται λοιπόν ΄να πρωί η σύντροφός σας (γενικά λέμε) και σας λέει "Μωρό μου, δε στο λεγα τόσον καιρο, αλλά μου αρέσουν τα gang-bangs". Εσείς, δεν μπορείτε να κλωνοποιηθείτε για να καλύψετε τις σεξουαλικές προτιμήσεις της, σωστά; Ούτε δέχεστε να μπουν άλλοι 10 φαντάροι στο σπίτι σας για τα περαιτέρω... Θα την κατανοούσατε να πηγαίνει κρυφά για το καλό σας, για να μην προσβάλει τον ανδρισμό σας, να μη σας πληγώσει και να διατηρήσει κι αυτή τη συντροφικότητά σας; Αυτό είναι μια γενική ερώτηση και όχι για σας προσωπικά. Οποιος απαντάει "ναι, νο πρόμπλεμ" με τις ευχές μου και στα δικά του 

 

Οχι δεν θα του/της αρεσει.Αν εισαι ετοιμη(γενικα μιλω) να ρισκαρεις να χασεις οτι σε ενωνει σε πολλα αλλα σημαντικα ζητηματα,τοτε δεν μπορω να πω τιποτε αλλο,με καλυπτεις.Ειναι ομως ρεαλιστικο αυτο;Ειναι η καλυτερη λυση και για ποσους;ρεαλιστικα κι οχι θεωρητικα.

 

μπορω να προσθεσω πως ισως στην πραξη δεν θα αρεσε και σε σενα να ειναι μπροστα;

 

Δεν μπορώ να σου απαντήσω με σιγουριά καθώς δεν εχώ βρεθεί ποτέ σε μακροχρόνια σχέση με τόσα πολλά πνευματικά και συντροφικά θετικά και να είμαι αντιμέτωπη με το αν θα τα χάσω όλα στον βωμό του σεξ. Ωστόσο αυτό που μπορώ να σου απαντήσω με σιγουριά είναι ότι δεν θα ήθελα σε καμία περίπτωση να τον κοροϊδέψω. Όπως εγώ δεν θα ήθελα να με απατήσει ο σύντροφος μου για τον οποιοδήποτε λόγο έτσι δεν θα ήθελα να το κάνω και εγώ στον ίδιο.

 

Ξερεις,εγω απο ολα αυτα τα μηνυματα που εχω διαβασει και ειναι παρα πολλα,βλεπω 2 πραγματα που κυριαρχουν.Ο φοβος να μην χασουμε τον/την συντροφο μας επικρατει και γι'αυτο δεν λεμε την αληθεια και 2ο ενω δεν θελουμε να νιωθουμε ενοχες για την αποκρυψη της,ειναι τοσο δυνατη η προκληση,το ερεθσμα για την ικανοποιηση στο σεξ,που το προτιμαμε...Ουτε εμενα μου αρεσει να κρυβω η να μου κρυβουν την αληθεια...

 

Νομίζω η μοναδική μεγάλη απάντηση που κάθισα να διαβάσω ολόκληρη και σχεδόν δεν βαρέθηκα! Χώστα τους... Χαχαχα
Λοιπόν, στο τελευταίο που λες, αν μου πετάξει από το πουθενά η έτσι μου ότι της αρέσει το πίπα-κώλο-εμπλοκή θα της πω κι εγώ ότι μου αρέσει η αδερφή της και η μάνα της. Αν λύση το πρόβλημα μου, συζητάμε τα περαιτέρω. Μέχρι τότε ΣΤΟ ΚΛΟΥΒΙ ΤΗΣ! Αν και κάτι τέτοιο θέλω να πιστεύω πως δύσκολα θα μου συμβεί...

Πέρα από την πλάκα τώρα, όλα στην ζωή δεν γίνετε να τα έχουμε. Πρέπει να στερηθούμε κάποια πράγματα για να αποδώσουν κάποια άλλα... Άμα η άλλη θέλει 10 καυλιά γύρω της ας έχει 10 καυλιά γύρω της, όχι μαζί μου όμως. Ας βρει κάποιον που μπορεί και να τον ευχαριστεί κάτι τέτοιο... Εκτός άμα αποφασίσω να συντροφέψω με κάποια για άλλους λόγους και όχι γιατί είναι δική μου... Τότε πάει αλλού η συζήτηση... Που επίσης, θέλω να πιστεύω πως δύσκολα θα μου συμβεί...

 

Φάκελος Γυναίκα:

- Δεν πρόκειται να κάνουν καμία έκπτωση στα θέλω τους. Καμία απολύτως. Γι’αυτό και οι περισσότερες είναι μόνες. Γιατί δε συμβιβάζονται με ψίχουλα.
- Δεν αναλώνονται ούτε σε μεθυσμένα κρεβάτια, ούτε σε ημίμετρα. Όλα ή τίποτα.

 

Το νόμιμο δεν είναι απαραίτητο να είναι ηθικό... Το ηθικό συνήθως, αν το δούμε απο τη μερια της κοινωνικής ηθικης και μονον, και οχι ως ιδανικό ιδεώδες, είναι νόμιμο... Συνήθως.. Γι αυτό και τα εγκλήματα στο όνομα καποιας δήθεν ηθικης αξιας που αναφερετε..
Πολύ σωστη η ρήση του Νίτσε.. Και βρίσκει απολυτης εφαρμογής στο thread.. Όποιος καταλαβε, καταλαβε!!