Αν ραγίσει το γυαλί .. ξανακολλάει?

Αν ξανακολλήσει δεν ειχε ραγισει ποτέ. Είναι σύνηθες φαινόμενο να νομίζουμε πως ενα φτερνισμα ειναι καταστροφή.

 

πιστευω αν εισαι 25-30 θα το κανεις να ρισκαρεις.αν εισαι 45-50 δεν νομιζω.οσο για τη λογικη η την καρδια οπως εχω ξαναπει μπορει η καρδια να κανει τρελλες αλλα στο τελος μπαινει η λογικη να μας επαναφερει στην πραγματικοτητα η στην χειροτερη να μαζεψει τα κοματια μας για να συνεχισουμε

 

Φίλτατε 41...Την λογική την χρησιμοποίησα αρκετά μετά από κείνον τον χωρισμό...Σε σημείο που την καρδιά να την κάνει να υπολειτουργεί...
Σίγουρα τα κατάλοιπα που εκείνη η σχέση μου είχε αφήσει, έπαιξαν σημαντικό ρόλο για να διαλυθούν οι επόμενες...
Εξαρτάται από το τι ζητάει ο καθένας μας...Εγώ οικογένεια και παιδιά μόνο αν η καρδιά φύγει σε απίθανο σημείο...
Και ειλικρινά με αυτά που είδα/βλέπω γύρω μου...Με αυτά που έζησα...Το ρίσκο (κυρίως των παιδιών) δύσκολα το παίρνω...
Είναι η καρδιά να μην πάρει/ξαναπάρει μπρος για τα καλά...Εκεί η λογική αν εμφανιστεί...είναι φόβος...Και συχνά πυκνά μετά αφήνει "απορίες"..Καλύτερα να μαζεύω κομμάτια...Παρά να έχω έστω ένα κομμάτι μου "αλλού"...5 γραμμές, δεν μπορείς να πεις   

 

ειδες;τοσο δυσκολο ηταν; 

 

Χαχαχα, για μένα πολύ δύσκολο...Πάντως κομμένη η πλάκα...Να "συζητάω" κάποια θέματα με συνομήλικους/μεγαλύτερους μου άντρες (όχι ότι οι νεότεροι, η οι γυναίκες δεν έχουν άποψη και μάλιστα ωραία)...Μου αρέσει πολύ...
Μου δίνει πάντα τροφή για σκέψη... 

 

χαχαχαχ @Tenebra_Silente όντως δυσκολο το πλαφόν που σου βαζει αλλά τα καταφερες μια χαρά !!  

 

Είναι κακούλης μαζί μου...Αλλά σε κείνον το συγχωρώ...Βλέπεις @yannouli , o badhabic είναι ο αγαπημένος μου σέρβος μπασκετμπολίστας χαχαχα...    

 

ενα θα σου πω για να εχεις τροφη.μεχρι τα 41 ημουν μεσα στη τρελλα.δεν ακολουθουσα την καρδια αλλα και το συκωτι και τη σπλινα χεχεχε.και ξαφνικα μεσα σε λιγο διαστημα μπουκωσα.παντρευτικα εκανα παιδι χωρισα και ολες οι κοσμοθεωριες μου πηγαν περιπατο.προσεχε το πουστικο 41 χεχεχεχεχε.ασε που ξεκιναει η κλιμακτηριο για τον αντρα!!!!

 

Φίλτατε, σ' εμένα η κλιμακτήριος άρχισε στα 30...Στα πρώτα ζόρια έξω να ψάχνω δουλειά...Εγκεφαλική...Το 41 είναι πούστικο, αλλά ήταν και το 40 και το 31...Εγώ με το "γυαλί" χώρισα δυο μήνες πριν τον γάμο...Όλα έτοιμα ήταν...Παιδί παραλίγο να κάνω στα 27...Η τότε είχε άλλη γνώμη και το έριξε χωρίς να μου πει τίποτε...Μετά ημερομηνία γι' άλλο γάμο την έβαλα...Αλλά την βάλαμε στον πάγο...Από σχέσεις καινούριες, όμορφες, άκυρες, σπασμένες και στα σκουπίδια...Σπασμένες και κολλημένες...Όλα τα έχει ο μπαξές...
Εγώ την μόνη κοσμοθεωρία που έχω πια είναι η στιγμή...Αυτή την στιγμή έχω κάποια που με αγαπάει...Αληθινά...Με αγαπάει σαν άνθρωπο και μετά με θέλει σαν άντρα...Είναι στην φάση της και κείνη...Κι ένα γυαλί που είχε σπάσει, θρυμματιστεί και με είχε κόψει χίλια κομμάτια...Στο τέλος το πιο πιθανό είναι, γυαλί να μην αλλάξω με την πρώην...Με την νυν να χωρίσουμε τους δρόμους πριν γίνουμε γυαλιά καρφιά...Και να κάτσω στ' αυγουλάκια μου για κανά χρόνο...Μπας και σβήσει στο μυαλό μου το τελευταίο κατάλοιπο του Disney...
Πλέον από σπλήνα, χολή και κόκαλα τα έχω σπάσει όλα...Πόσο να πονέσει άλλο? Όλος στον γύψο είμαι εδώ και καιρό χααχα...Τι είχαμε, τι χάσαμε δηλαδή...Μόνο τον εαυτό μας και κεινον τώρα που τον ξαναβρίσκω...Δεν θα επιτρέψω σε κανένα "γυαλί" να με ξαναραγίσει... 

Υ.Γ. Ε δε γινόταν, να μην βάλω έκτη γραμμή...Ήθελα να σ'ευχαριστήσω για την κουβεντούλα...Ειλικρινά... 

 

δεν πειραζει μη σου δημιουργισω και ψυχολογικα για μια γραμμη.φτανει η προσπαθεια η ευχαριστηση ηταν δικη μου 

 

Νομίζω ότι ητην διάφορα την κάνουν τέσσερις παράγοντες.
Α) Το ποιος ήταν ο λόγος που οδήγησε την σχέση να τερματίσει.
Β) Το χρονικό σημείο επαναφοράς της πρώην σχεση, και η κατάσταση στην οποία μας βρίσκει.
Γ) Αν βλέπουμε αλλαγές στα θέματα που οδήγησαν στο τερματισμό.
Δ) Αν συνεχίζουμε να έχουμε αισθήματα για την πρώην σχέση.
Αν ο λόγος είναι κάτι πάνω από μας, όσο και να προσπάθησει για επανένωση δύσκολα θα συμβεί. Η πίκρα και ο πόνος που νιώσαμε δεν θα κάνουν στην άκρη για να δώσουν την θέση τους στην εμπιστοσύνη.
Αν μας βρει, να έχουμε φάει τα μούτρα μας και να είμαστε μόνοι μας, αυτόματα γινόμαστε πιο ευάλωτοι άρα και πιο εύκολη λεία.
Τώρα αν συνεχίζει να υφίσταται συναίσθηματικη εμπλοκή και δούμε και στην πράξη αλλαγή από το πρώην μέλος της σχέσης μας η κατάσταση οδεύει προς επανένωση.
Συναρτήση καταστάσεων λοιπόν, για μένα.Και όποιος de facto απορρίπτει μια δεύτερη ευκαιρία, συνήθως απλά δεν του έχει βγει με σωστούς παραμέτρους. Και έτσι θεωρεί ότι είναι εύκολο να πει το "εγώ με αυτόν-αυτήν;; ποτέ ξανά!"
Αλλά υπάρχουν φορές που η ζωή παίζει μαζί μας, και βγάζει στο προσκήνιο άτομα από το παρελθόν... Και αυτό αλλάζει όλα τα δεδομένα που υπάρχουν στο μυαλό και στην καρδιά μας. Τότε τι μας μένει;
Η αλήθεια! Προς όλα τα μέλη αυτής της "παρέας". Να ξέρουν όλοι που βαδίζουν και τι σκέφτονται οι άλλοι.
Μόνο έτσι μπορεί να βρεθεί λύση, αλλά και πάλι όχι ανώδυνα.. Σωστά @Tenebra_Silente ;
Εμείς το ζούμε και σίγουρα δεν είναι εύκολη και απλή υπόθεση. Αλλά οποία και να είναι η κατάληξη, οφείλουμε να θυμόμαστε, ότι οι άνθρωποι δεν είναι παιχνίδια... Δεν παίζουμε μαζί τους...

 

Συμφωνώ σε όλα μαζί σου ψυχή μου @Ana Steel ... Πάνω απ'όλα ειλικρίνεια...Και όχι, οι άνθρωποι δεν είναι παιχνίδια...Αν δεν ξέρουμε τι θέλουμε/τελούμε σε κομφούζιο...
Μένουμε με τις σκέψεις μας...μέχρι να τις ξεδιαλύνουμε, παίρνοντας τα όποια λογικά ρίσκα...
Να λέμε όχι σε κάτι που μας τρώει, επειδή δεν "πρέπει"...για μένα είναι κουτό....
Καλή η λογική, αλλά εγώ ποτέ δεν μπλέχτηκα με καμία βάσει εκείνης...
Ούτε θα "επέστρεφα" για βολή/ανασφάλεια...Αλλά επειδή θα ένιωθα ακόμη κάτι βαθύ...
Τόσο που θα μ'έκανε να παραμερίσω τον όποιο φόβο/σκέψη...Κάτι πολύ σπάνιο...