Εχουν οι γυναίκες κάβλες;

πιστευω οτι δεν εχω δοκιμαστη ακομα σωστα...(ολες οι παρτενερ μου δεν ηθελαν κατι τετοιο)

 

ειναι θεμα χημειας και καυλας . αυτο ειναι ολο.  

 

σωστα...θα συμφωνησω μαζι σου!!!

 

Όχι, έχουν κουμπί. On - Off.

 

Και μεγαλες μαλιστα

 

θα ξεχασω εγω εκεινο το καλοκαιρι που αναθεμα κι αν εκανα δουλειες στο σπιτι, συνεχεια με το χερι στο ...μελι.  
τι μαρτυριο και κεινο , εμ ζεστη εμ καυλες. απαπα

 

τι τραβατε κι εσεις οι καυλιαρες

 

ελα εφταιγε και η εφηβεια.
:Ρ

 

ηταν τοτε που με τη φιλη σου πειραματιζοσασταν με το αγγουρι απο το αλλο νημα?
 

 

οχι ηταν το προηγουμενο καλοκαιρι.
δεν ειχε ερθει.

 

διαφωνω.....ο πληρης αναγραμματισμος ειναι α λ β α κ .... που παει να πει πιασε τ αυγο και κουρεψτο....   

 

Γεια σας κι από μένα.

Προσωπική γνώμη: Το θέμα δεν είναι αν οι γυναίκες έχουν κάβλες. Θα έχουν. Δεν γίνεται αλλοιώς. Βιολογικοί οργανισμοί είναι.

Το αν τις εκφράζουν όσο συχνά και όπως και με όποιον/ους επιθυμούν ή όχι είναι το θέμα.

Αυτό δεν είναι τόσο βιολογία. Αυτό είναι περισσότερο πολιτισμική επίδραση. Και εδώ υπάρχουν ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ διαφορές ανάμεσα στις γυναίκες από περιοχή σε περιοχή.

Το λέω επειδή εμείς οι άντρες, οι πιο πολλοί πιστεύω τουλάχιστον, δεν έχουμε ιδέα πώς νοιώθει αληθινά μία γυναίκα σε σχέση με τον έρωτα. Έχουμε μαύρα μεσάνυχτα και όσο και αν προσπαθούμε δεν μπορούμε να καταλάβουμε. Ωραίο θα ήταν αλλά δεν μπορούμε ακόμα και αν το θέλουμε.

Και έτσι πολλές φορές πλησιάζουμε κάποια γυναίκα που επιθυμούμε και νομίζουμε ότι θα ενδώσει στις ορέξεις μας και αποτυγχάνουμε (Σ.Σ.: τουλάχιστον μέχρι να σταματήσουμε να προσπαθούμε καθώς έχω διαπιστώσει ότι η επιμονή και το μεγάλο ενδιαφέρον συγκινεί αναπόδραστα τις γυναίκες αλλά απογοητευόμαστε συχνά στη μέση ή μας πιάνει ο εγωισμός και δεν το μαθαίνουμε ποτέ για εμάς, το βλέπουμε σαν παρατήρηση σε άλλους ή το μαθαίνουμε αργότερα ως απογοήτευση από τις γυναίκες που επιχειρήσαμε να πλησιάσουμε),
και άλλες φορές αγνοούμε πλήρως ότι μία γυναίκα μας επιθυμεί και πέφτουμε από τα σύννεφα όταν το μαθαίνουμε.

Τα έχω ζήσει όλα τα παραπάνω πολλάκις.

Δεν είναι ηττοπάθεια ή παραίτηση. Είναι διαπίστωση. Ή εγώ είμαι πολύ ηλίθιος και δεν μπορώ να καταλάβω, καθώς τα παραπάνω ισχύουν απολύτως για μένα.

Οπότε συμπέρασμα: Είτε έχουν είτε δεν έχουν κάβλες οι γυναίκες, αν δεν μπορούν να τις εκφράσουν πειστικά ή αν εμείς δεν μπορούμε να τις αντιληφθούμε για να ανταποκριθούμε, είναι ίδιο σαν να μην έχουν καθόλου. Μένουν τόσο εκείνες όσο και εμείς ανικανοποίητοι.


Μία εμπειρία που μπορώ πάντως να μοιραστώ είναι ότι οι μη-ελληνίδες (ανατολικοευρωπαίες και δυτικοευρωπαίες που έχω γνωρίσει αρκετές) σε γενικές γραμμές είναι πιο ευθείς και πιο ελεύθερες στο να εκφράσουν ό,τι νοιώθουν, συμπεριλαμβανομένων των σεξουαλικών ορμών τους, κάτι που κάνει την προσέγγιση πολύ ευκολότερη και χωρίς περιπλοκές και αμφιβολίες. Υπάρχουν και οι εξαιρέσεις εκατέρωθενα αλλά ο γενικός κανόνας, τουλάχιστον όπως έχω διαπιστώσει προσωπικά, είναι αυτός.


Αυτό είναι που με έχει οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι αν και ίδιες βιολογικά (Σ.Σ.: σε μεγάλο ποσοστό ίδιες με μικρές διαφορές στο επίπεδο ορμονών και εσωτερικών διαθέσεων), πολιτισμικά παίζει ΤΕΡΑΣΤΙΟ ρόλο η ανατροφή και το συλλογικό ασυνείδητο ενός λαού για το αν θα εκφραστεί η κάβλα της γυναίκας για να καταλάβει κανείς αν έχει ή όχι. Αυτό παίζει βέβαια τεράστιο ρόλο στα πάντα. Όχι μόνο στο σεξ, αλλά τέλος πάντων μια που συζητάμε αυτό το θέμα...


Δεν διάβασα όλα τα προηγούμενα ποστ για το θέμα, οπότε αν έχω γράψει άρες-μάρες-κουκουνάρες που είναι άσχετες με τη ροή της κουβέντας, ή το ποστ είναι από την εποχή του Περικλή και εγώ το ξέθαψα για να αραδιάσω το "σεντόνι" μου σόρρυ.

Αυτά.