Τα 8 επίπεδα Κυριαρχίας

Συμμαζευτείτε αγαπητέ!!!!  
Εμείς απλά κάναμε το καθήκον μας ως προς το κείμενο. Δεν θα κρίνουμε τις σεξουαλικές/φυλετικές προτιμήσεις κανενός και καμιάς.... 

 

Χτυπω χοχλιδοσαλεπι και δεν με σκιαζει φοβερα καμμια.

Αν βρω χρονο για σκοτωμα, ισως ασχοληθω, αλλα πραγματικα ειναι σαν να μιλαμε αλλη γλωσσα με τον (μεταφρασμενο :Ρ ) συνταξαντα.

 

Νομίζω ότι πάντα μια κατάταξη δεν μπορεί παρά να είναι αφαιρετική και έτσι να παρουσιάζει ελλείψεις, όπως σημείωσαν κάποιοι συνομιλητές. Αυτό δεν νομίζω όμως ότι αυτόματα διαγράφει την όποια αξία τους.  

Μπορούμε να κρατήσουμε το κείμενο που με μεράκι δούλεψαν οι δυο κυρίες και να συζητήσουμε πάνω σε αυτό  

Δική μου "παρατήρηση", μέσα από τους Κυριάρχους που έχω γνωρίσει τόσο σε σχέση τους μαζί μου όσο και ως φίλους, είναι ότι ένας Κυρίαρχος μπορεί να είναι σε ένα από τα οκτώ σκαλιά σε κάποια φάση της ζωής του και - κυρίως- ανάλογα με τον υποτακτικό που έχει απέναντι του ή σχετίζεται μαζί του.

Επίσης θεωρώ ότι συνήθως, κάθε Κυρίαρχος είναι ένα μείγμα κάποιων τύπων.

Αυτό που θα ήθελα να ρωτήσω (και Κυριάρχους που θα ήθελαν να απαντήσουν αλλά και υποτακτικούς) είναι τι είναι αυτό που καθορίζει το πώς ένας Κ θα επιλέξει να κινηθεί (κυρίως και όχι απόλυτα) σε κάποιον από αυτούς τους τύπους.

Θυμάμαι πολύ έντονα, κάποια στιγμή, στην πρώτη μου Κ/υ σχέση, να μου λέει εκείνος ότι ο ρόλος που απολαμβάνει αρκετά συχνά είναι να εκπαιδεύει γυναίκες για άλλους άνδρες (εννοώντας για άνδρες που θα σχετιστούν με τις γυναίκες αυτές στο μέλλον). Εκείνη τη στιγμή άστραψα και βρόντηξα, πρέπει να έσκασε μαύρο συννεφάκι από πάνω μου γιατί "μπήκα" εγώ σε αυτή τη θέση και ένιωσα ότι κάποια στιγμή (λιγότερο ή πιο σύντομα) θα με ξεφορτωθεί. Κατάφερε (χαρά στην υπομονή και την επιμονή του ) να μου εξηγήσει ότι μαζί μου δεν ήταν έτσι τα πράγματα, ούτε θα ήταν ποτέ. Ρώτησα τι κάνει τη διαφορά και η απάντηση που πήρα ήταν "εσένα σε θέλω για μένα". Ζήτησα περισσότερες διευκρινίσεις αλλά με δωροδόκησε με παγωτό και μου υποσχέθηκε να μου εξηγήσει όταν θα είχα ωριμάσει περισσότερο. Δωροδοκήθηκα, το ομολογώ!!!  

Δεύτερη φορά (deja vu εντελώς ) άκουσα το ίδιο πράγμα από τον Κύριο μου τώρα, η περιγραφή που μου έκανε νομίζω ταιριάζει πιο πολύ κάπου ανάμεσα στα 4 και 6, λέγοντας μου ότι υπάρχουν σχέσεις που λειτουργούν έτσι ως "μετάβαση" ή "για ένα διάστημα" με ουσιαστικό στόχο να πάνε τον υποτακτικό κάπου, να τον "προχωρήσουν". Θα επανέλθω μαζί Του στην κουβέντα αυτή και δηλώνω με σθένος ότι δεν θα δωροδοκηθώ με παγωτό 

Θα ήθελα όμως και άλλες απόψεις και βιώματα. Ευχαριστώ  

 

Το διάβαζα κι εγώ πριν λίγο καιρό και το συζητούσα, ως προς τις ελλείψεις που έχει στην περιγραφή και στα χαρακτηριστικά, πράγμα που αν μπούμε στην διαδικασία να θέλουμε να ''χωρέσουμε'' κάποιον εδώ μέσα, -για μένα ο Κάποιος είναι πολύ σημαντικός για να χωρέσει οπουδήποτε- , τότε θα κάνουμε σημαντικές εκπτώσεις σε μία σειρά από χαρακτηριστικά...

Για χάρη της συνέχισης της κουβέντας λοιπόν το αποτόλμησα, βλέποντας ότι το 6 είναι λίγο, το 7 είναι υπερβολή σε κάποια σημεία του, το 8 αποκλειόταν εξ΄ορισμού. Αυτά σε ότι αφορά το ''κλιμακωτό'' του πράγματος...

Γελάσαμε...μου μπήκε βέβαια μετά να ξαναδώ και την άλλη ''κλιμάκωση'', αυτή των 9 επιπέδων υποτακτικότητας, και πάλι για το fun του πράγματος...
Βρήκα συγκλίσεις (και κανά δυό ψιλοαποκλίσεις) με το αντίστοιχο επίπεδο...

Το έχω ήδη γράψει σε άλλο ποστ, τι καλά θα ήταν να υπήρχε το τέλειο τεστάκι, το οποίο θα το κάναμε, θα καθορίζαμε την συμβατότητα των επιπέδων και θα μπαίναμε ευτυχείς σε αρμονικές -αν μη τι άλλο- σχέσεις, D/s, M/S ή οτιδήποτε άλλο ταιριάζει στον καθένα...

Δεν είναι όμως καθόλου έτσι η ζωή και τα πράγματα, οι ορισμοί είναι έωλοι σε σχέση με την ανθρώπινη μοναδικότητα, είτε των Κυριάρχων, είτε των υποτακτικών...
Και προστίθενται και χαρακτηριστικά -υπέροχα μοναδικά- σε κάθε περίπτωση που κάνουν τις κατηγοριοποιήσεις ακόμη πιο αστείες....

Το είδα κάτι σαν τα ζώδια, χιχιιχιχιχχιχιχιχι, που ακούς, διαβάζεις, δεν τα πολυπιστεύεις, αλλά κάποιες φορές ακούς αλήθειες γι΄αυτά, με τις οποίες ταυτίζεσαι απόλυτα....Συγκυρία? Σύμπτωση? Δεν ξέρω τι είχαν στο μυαλό τους οι άνθρωποι που τα έγραψαν επακριβώς...

Παγκοσμιοποιημένη, διαχρονική αλήθεια που ισχύει απαρέγκλιτα για όλους τους ανθρώπους δεν βλέπω πάντως να υπάρχει στο bdsm....

 

Thrill is gone baby με κάτι τέτοιο, που λέει και το τραγούδι  
Σοβαρά τώρα, θεωρώ πως αν υπήρχε η δυνατότητα ενός τέτοιου τεστ, το Κ/υ θα ήταν άκυρο κατά τη γνώμη μου αφού θα σήμαινε ότι δεν θα υπήρχε η δυνατότητα αλλαγής, σμιλέματος, πλασίματος, που για μένα είναι εκ των ουκ άνευ στο D/s και το διαφοροποιεί από ένα περιορισμένο στα σεξουαλικά T/b. (που εξαιρετικό και το T/b δηλαδή, απλά διαφορετικό)

Δεν είναι όμως καθόλου έτσι η ζωή και τα πράγματα, οι ορισμοί είναι έωλοι σε σχέση με την ανθρώπινη μοναδικότητα, είτε των Κυριάρχων, είτε των υποτακτικών...
Και προστίθενται και χαρακτηριστικά -υπέροχα μοναδικά- σε κάθε περίπτωση που κάνουν τις κατηγοριοποιήσεις ακόμη πιο αστείες....

White readings.

Εδώ δεν υπάρχει στον κόσμο τέτοια αλήθεια, θα υπάρχει στο bdsm??  

 

Η γοητεία της ζωής έγκειται στην αναζήτηση της αλήθειας, όχι στην ίδια την αλήθεια. Απόδειξη τούτου είναι πως όλα τα ζητήματα για τα οπόια βρέθηκε η αλήθεια θεωρούνται διευθετημένα και δε μας απασχολούν πλέον. Αντίθετα, όσο λιγότερο πλησιάζουμε την αλήθεια σε ένα θέμα, τόσο περισσότερο μας κεντρίζει το ενδιαφέρον.

 

Κουβέντα να κάνουμε...
Απόψεις ν' ανταλλάσσουμε...
Ο καθένας/καθεμία μετά αν θέλει παίρνει τροφή για σκέψη...
Και το "πιάτο" του/της το μαγειρεύει, το σερβίρει και το τρώει...
Με όσους και όσες θα το θεωρούσαν αρεστό στον ουρανίσκο τους...
Άλλοι/ες χρησιμοποιούν κάποια μπαχαρικά...
Άλλοι/ες κάποια άλλα...
Άλλοι/ες καθόλου...

Επιλογές...γούστα...
Αν η ταμπέλα του "εστιατορίου" κάποιου/ας γράφει θαλασσινά...
Στο "μενού" του θαλασσινά με λιγότερες, η περισσότερες συνταγές θα έχει...

Τώρα αν στο "εστιατόριο" μπει κάποιος/α που ψάχνει κυνήγι...
Η θα μείνει νηστικός/η...
Η την επόμενη φορά θα είναι πιο προσεκτικός/η και εκτός από την "επιγραφή"...
Θα κοιτάξει προσεκτικά και τον "κατάλογο"...

Καλά να είμαστε, υπάρχουν "μέρη" για όλα τα γούστα...
Φτάνει κάποιος/α να έχει την διάθεση για να ψάξει και να βρει εκείνο που του/της ταιριάζει...  

 

Παρ' όλα αυτά, όλοι οι τόσο μοναδικοί άνθρωποι αντιδρούν τόσο μη-μοναδικά, που γίνονται σχεδόν προβλέψιμοι...  

 

Με αυτές τις λέξεις περιγράψατε τέλεια την έννοια της μαζικοποίησης ή του "όχλου"    

 

Αν μου επιτρέπεις φίλτατε...
Οι ανάγκες δημιουργούν και αποκρυσταλλώνουν πατέντες δράσης...
Αν έχουμε συνηθίσει στο γεγονός, να ικανοποιούνται οι όποιες ανάγκες μας...
Ακολουθώντας πιστά κάποια τεχνάσματα/συμπεριφορές μας...
Είναι δύσκολο έως αδύνατο ν' αλλάξουμε "δρόμο"...
Ακόμη και όταν το pattern μας σε κάποιες καταστάσεις, η με κάποιους ανθρώπους...
Αποδεικνύεται ατελέσφορο...
Οι ανάγκες μας κάνουν προβλέψιμους...απλά γιατί μας "τυφλώνουν"...Όσο μοναδικοί κι αν είμαστε...

Άποψη όπως πάντα...

 

Πάντως, για να τρολλάρω και λίγο, τον 2, τον μαϊμουδένιο, τον περιγράφει εξαιρετικά καλά, -αν και αφαιρετικά-, είναι σα να τον βλέπω μπροστά μου, αυστηρό, να κάνει πρόβες στον καθρέφτη για να σταθεί μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή και να χαϊδεύεται, ενώ δίνει εντολές, χιιχιχιχιχιχιχιχι 

 

Να γιατί έίσαι από τους λίγους που γουστάρω να συζητώ  
Συμφωνώ με όσα λες, ο καθένας όμως κρίνεται από τις δράσεις, όχι από τις προθέσεις του.
Αυτοί που έμειναν στην Ιστορία πήγαν πέρα από το προβλέψιμο. Δε βάδισαν σε πατημένο δρόμο, χάραξαν δικό τους.

Νομίζω λοιπόν οτι δεν είναι οι ανάγκες που μας κάνουν προβλέψιμους, είναι το βόλεμα, η κοινωνική συμμόρφωση, ο φόβος....