Βιβλία με bdsm υπόνοιες και αναγνώσεις

Bitter Moon, Pascal Bruckner

Τα μαύρα φεγγάρια του έρωτα.

Τρεις άνθρωποι βρίσκονται "εγκλωβισμένοι" σε ένα πλοίο στο οποίο καλούνται να συνυπάρξουν για μερικές μέρες.
Οι ζωές και τα συναισθήματα τους μπλέκονται με απροσδόκητο τρόπο σε ένα ερωτικό τρίγωνο.


Μου άρεσε ιδιαιτέρως το πώς ο συγγραφέας παρουσιάζει τους ήρωές του ταυτόχρονα ανασφαλείς και παντοδύναμους, με την επιθυμία να γίνεται πειρασμός, η αγάπη ένα κακόγουστο παιχνίδι, και η συνύπαρξη δύο ανθρώπων μία κατάσταση που δεν πρέπει για κανένα λόγο να παραμείνει γαλήνια και στατική.
Πώς καταφέρνει κανείς να διατηρήσει την ένταση του έρωτα, όσο περνάει ο καιρός;
Ανάγοντας τον έρωτα σε λατρεία; Καταφεύγοντας στα βίτσια; Ή καταστρέφοντας και εν τέλει αφανίζοντας το σύντροφό του;


Το βιβλίο έγινε και ταινία από τον Πολάνσκι. Συνιστώ να διαβάσει κανείς το βιβλίο και μετά να δει την ταινία. Δυστυχώς η ταινία εμένα με απογοήτευσε εν μέρει. Θυμάμαι την αγωνία και την ένταση του βιβλίου, που στην ταινία απουσίαζαν εντελώς.

 

Αρτούρο Ρεβέρτε, Το Τανγκό Της Παλιάς Φρουράς

Ο Μαξ είναι ένας πανέμορφος χορευτής τάνγκο, με τη γοητεία του "κακού παιδιού" και θα γνωρίσει την αριστοκρατική Μέτσα σε ένα κρουαζιερόπλοιο. Η Μέτσα θα είναι μαζί με τον κατά πολύ μεγαλύτερο της, σύζυγο της, Αρμάντο.

Ο πόθος (και τελικά ο έρωτας), η λαγνεία, η φιληδονία, η φιλαργυρία θα δέσουν τους δυο εραστές αλλά δευτερευόντως και τον Αρμάντο σε ένα πολύ περίεργο παιχνίδι που δεν είναι σαφές ποιος έχει το "πάνω χέρι", καθένας στον τομέα του υποθέτω.

Αγαπημένη φράση τα "γαλάζια μικρά σημάδια" που ανακαλύπτει ο Μαξ στο κορμί της Μέτσα και οι αφηγήσεις εκείνης για τα ερωτικά σχήματα στα οποία μπλέκεται με τον Αρμάντο κατά καιρούς...

Το βιβλίο βέβαια είναι πολύ περισσότερα από αυτό και πολύ δύσκολο να περιγράψω, χωρίς να κουράσω, τις δυναμικές ανάμεσα στους πρωταγωνιστές τους!

Και βέβαια, πάνω από όλα, το απόλυτο... οριζόντιο Κ/υ, το τάνγκο!!    
Enchanted σας λέω!!!  

 

Εντάξει, αλλά το casting είχε απίστευτο ενδιαφέρον θα έλεγα...Ο Κογιότ εμένα μου τα σκαγε κανονικά... Η Εμανουέλ Σενιέ ήταν θηλυκό, με όλη την σημασία της λέξης και τροφοδότησε ονειρώξεις φαντάζομαι... Ο Χιου και η Κάθριν ως Βρετανοί, παίζανε μέσα σ΄ένα μέτρο...Η οπτική του Πολάνσκι έχει θέματα γενικότερα, αλλά αυτό δεν αποκλείει μία νέα δημιουργία, αρκετά απομακρυσμένη μεν από το ύφος του βιβλίου, -ενδιαφέρουσα ωστόσο στο τελικό της αποτέλεσμα...

Έχει άπειρα χρόνια από τότε που το διάβασα, αλλά δεν θα ξεχάσω ποτέ ότι την πότιζε αρωματικά τσάγια και τσάι γιασεμιού για να μπορεί να γεύεται τα υγρά και τα ούρα της απρόσκοπτα...Να μην μιλήσω και για τα περαιτέρω, καθώς η κοπρολαγνεία συνεχίζει να μας σοκάρει, ακόμη και σήμερα...
Γιατί όταν ο έρωτας ανάγεται σε λατρεία, έχει ότι ακρότητα δεν επιτρέπουμε σε καμία μέτρια σχέση...

Η ταινία είναι φυσικό νομίζω να μην μπορεί να τα ''πιάσει'' αυτά τα θέματα....
Η μουσική του μεσιέ Βαγγέλη ας πούμε είναι ένα plus που δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε... 
 

 

Τα χέρια του την έσφιγγαν σαν δαγκάνες, ενώ την ανασήκωσε ώστε το αιδοίο της να φτάσει το πέος του, αδιαφορώντας αν θα της έσπαγε τα κόκαλα. Την πήρε με coups de belier, ειλικρινά σαν να τη διαπερνούσε με ένα κέρατο, χτυπήματα που όχι μόνο δεν την πόνεσαν αλλά την έκαναν να θέλει να τα ανταποδώσει με την ίδια μανία. Αφού ικανοποιήθηκε μια φορά, με ένα ξέσπασμα και μια ορμή που την παρέλυσε, της ψιθύρισε:
''Τώρα θέλω να ικανοποιηθείς εσύ, απόλυτα, μ΄ακούς? 'Οπως ποτέ αλλοτε ώς τώρα''.

Το τρίγωνο της Αφροδίτης-Λιντά
Αναίς Νιν-Τα Ερωτικά

Εδώ μόνο κρυφό δεν είναι το bdsm, πιο φανερό πεθαίνεις, γενικά η γραφή της Νιν είναι άλλου επιπέδου σε σχέση με το φύλο και την εποχή της...
Το ''Χένρυ και Τζουν'', νομίζω επίσης συνολικά, ότι είναι η επιτομή της ερωτικής αποκάλυψης πραγμάτων που ενυπάρχουν μέσα μας, αλλά φοβόμαστε να δούμε κατάματα, είναι από τα βιβλία που αγάπησα με πάθος, υγράνθηκα, δάκρυσα....Μάλλον είναι ο ρομαντικός σαδισμός αυτός που με συγκινεί στις περιγραφές της, το γεγονός ότι ενώ ήταν γυναίκα, κατείχε αρκετά καλά την ανδρική ψυχολογία, ο μεσιέ Μίλερ σίγουρα την ώθησε σε πολλά επίπεδα...
Εν κατακλείδι, την αγαπώ...

 

Η ουρολαγνεία και η κοπρολαγνεία έχουν βρει τη θέση τους στην παγκόσμια ερωτική λογοτεχνία. Τυχαίο?
Απλώς οι περισσότεροι επιλέγουν να κατηγοριοποιούν τις ερωτικές επιθυμίες σε κόμ ιλ φο και βδελυρές...

 

<<Μέγας Ανατολικός >> Ανδρέας Εμπιρείκος ............Απλώς Αξεπέραστο .........

 

Το ταξίδι που περιγράφει ο Εμπειρίκος στο «Μέγα Ανατολικό», αποτελεί στην πραγματικότητα μία αφορμή «για να δημιουργήσει μία κινούμενη μονάδα-νησίδα όπου, χωρίς τους περιορισμούς της πιθανοφάνειας, θα συσσωρεύσει όλες τις παραλλαγές και τις εκφάνσεις της σαρκικής ομιλίας από την ονείρωξη και τον αυνανισμό αρχινώντας, ως την επιδειξιομανία, τον ηδονοβλεπτισμό, τον λεσβιασμό, την παιδεραστία, την αιμομιξία, τον φετιχισμό, τον σαδισμό, τον μαζοχισμό, την κοπροφαγία και οτιδήποτε άλλο μπορεί να βάλει ο νους του ανθρώπου αποβλέποντας στην ικανοποίηση του ερωτικού ενστίκτου»
Οδυσσέας Ελύτης

 

"Ο εραστής της λαίδης Τσάτερλι"...γνωστό νομίζω! οι περιγραφές των συνευρέσεων μου προκάλεσαν τις πρώιμες δονήσεις οι οποίες αργότερα συντονίστηκαν στη συμφωνία των επιθυμιών μου. τότε που το διάβασα ήμουν μικρό παιδί αγγελικά πλασμένο!!!

 

14 ετών το έκλεψα από τη βιβλιοθήκη των γονιών μου.
Στα 21 μου, το τοποθέτησα πάλι πίσω κάνοντας την έκπληκτη όταν ο μπαμπάς εμβρόντητος το ανακάλυψε. Στην ερώτηση "ξέρεις κάτι γι'αυτό το θαύμα;" απάντησα "ω! ναι! Όλο απ'έξω!".

 

Dracula
Bram Stoker

"....Do you believe in destiny? That even the powers of time can be altered for a single purpose? That the luckiest man who walks on this earth is the one who finds... true love?"

 


 

 

 

"..I have crossed oceans of time to find you"

 

(πρωινή ευδιάθετη κακιούλα)

"όλα σου τα ΄μαθα μα ξέχασα μια λέξη" (Δ. Μπουραντάς).....δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το bdsm, αλλά όποιος το διαβάσει μέχρι το τέλος, είναι ....μαζοχιστής!!!

η ανάγνωσή του και η υποχρέωση να γραφτεί μια περίληψη του, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τιμωρία !
ποτέ δεν κατάλαβα γιατί γράφτηκε αλλά και γιατί έγινε ευπώλητο!

 

Γιατί ο Ιούδας; Και τα βιβλία της κας Χρυσηίδας γιατί;;;;;
Κάντε μια καλή πράξη: ανοίξτε ένα blog! Τα δάση του Αμαζονίου θα σας ευγνωμονούν