ΘΕΛΩ

Κι εγώ γραμματέας ήμουν ....
Και πετάριζε η καρδιά μου και πνιγόμουν....
Και βούρκωσα όταν ένας νέος μπαμπάς, που δεν ξέρω στ΄αλήθεια τι ψήφισε, πήρε τον πεντάχρονο γιό του, τον σήκωσε στην κάλπη, κι αφού μας ζήτησε την άδεια, άφησε τον μικρό να ρίξει τον φάκελο, λέγοντας...
''Ρίξτο εσύ! Άλλωστε για σένα ψηφίζουμε σήμερα!!!!''
Άιντε να συμμαζέψουμε τα μυαλά μας μετά....
Είδα τους ανθρώπους....
Δεν είδα να επικρατεί ο φόβος...
Είδα στα μάτια τους, την ελπίδα...
Γι αυτήν την ελπίδα, γι αυτό το γαμημένο το όνειρο...
Ότι υπάρχει μέλλον κι ότι μπορούμε να το διεκδικήσουμε....
Και γ@μησ@ εγώ ισοδύναμα.... 

 

θέλω να ονειρεύομαι...

Θέλω να μ΄αφήσουν να κυνηγάω χίμαιρες...

''Φτάσε όπου δεν μπορείς'', εκεί θέλω να φτάσω...

Αισιοδοξία, ελευθερία, μοναξιά, νειάτα, ιμερτή, θάλασσα, αρμονία, καλημέρα, όνειρο, πίστη και ζωή είναι λέξεις με τις οποίες πορευόταν η Ελλάδα πριν από ογδόντα χρόνια. Ατένιζε την έξοδο από την οικονομική κρίση, έπαιζε με τη ζωντανή ελληνική γλώσσα και επέτρεπε στην παγκόσμια κοινότητα να βαφτίζεται στα νάματά της.

Και σήμερα?

Ναι και σήμερα σε τούτο δω το μετερίζι, βαυκαλιζόμαστε με τις ηδονές μας, μέχρι που μόνη μας ζωή να γίνουν τούτες δω οι ηδονές, φθηνές και ιδρωμένες, υποκατάστατα μιας ζωής που δεν διεκδικήσαμε, μιας ζωής που μας στέρησαν...

Όχι, θέλω να συνεχίσω να οραματίζομαι το μέλλον όλων μας καλύτερο, θέλω και ζωή να έχω και να επιλέγω να την εζώ όπως εγώ γουστάρω...

Κι εγώ, κι εσύ, κι αυτός κι όλοι μας...

Και δεν θα βγάνω τον σκασμό, θα παραληρώ όσο θέλω, γιατί αυτό είναι το μόνο που θέλω, θέλω να μπορώ να μιλάω λεύτερα, να ονειρεύομαι και να ελπίζω...

 

Είμαστε τουλάχιστον δυο!!!   Πάμε λοιπόν  
Να εμπιστευόμαστε ξανά και ξανά! Να κάνουμε λάθη και να παλεύουμε αήττητες για τα σωστά
  

Το επιβεβαιώνω και είμαι ήδη στο λιμάνι και την περιμένω
 

Θέλω το δικαίωμα να μπορούν όλοι να ζουν διαφορετικά πράγματα και να απολαμβάνουν ίσα!!!  

 

Θέλω οι "τρελοί" να μην σταματήσουν να παραληρούν...
Θέλω οι "σαλοί" ν' αδειάζουν τα πνευμόνια τους και στα δικά μου τα πανιά...
Θέλω να τους ευχαριστήσω που υπάρχουν...
Θέλω να συνεχίσουν να μου "κλείνουν το μάτι"...
Θέλω να συνεχίσουν να μου "τραβούν τ' αυτί" όταν πρέπει...
Θέλω να ξέρουν πως για μένα είναι θεόρατοι...σημαντικοί...
Με όλα τα καλά και τα στραβά τους... 

 

Θέλω, με την ανοχή της @Ana Steel, να με πάρεις τηλέφωνο....          

 

Η @Ana Steel δεν έχει λόγο στις σχέσεις μου...στις φιλίες μου...
Ούτε κι εγώ έχω στις δικές της...
Άρα...
Ήθελε να ποτίσω τις γλάστρες στο σπίτι μου ( για να γυρίσω στο νήμα χαχα )...
Το έκανα...
Ήθελα ήδη να σου τηλεφωνήσω...
Το κάνω...
Ο Kermit μου δεν τραβάει τέτοια ζόρια χαχα...
Μετά πλάκα στην πλάκα...
Εγώ είμαι ο Κύριος ( μη χέσω χαχα )...
Όχι εκείνη...  

 

Θέλω να καμαρώνω την camaraderie η οποία (όψιμα...) αναβλύζει αναμεταξύ του κόσμου αυτές τις μέρες.
Προσδίδει μία πικάντικη γεύση στην σαδιστική απόλαυση των όσων έρχονται στην συνέχεια.

 

Θέλω οι μάγκες του πληκτρολογίου, να μείνουν δίχως ίντερνετ για μια βδομάδα...
Μην και καταλάβουν τι σημαίνει ζωή...
Και θα ήθελα να ξέρω...Που ήταν όλοι εκείνοι οι "θεοί" αυτές τις μέρες...
Γιατί εκτός από δυο/τρεις Κυρίους...αληθινούς και όχι βουδουσουμοκυρίους...
Μόνο τις γυναίκες είδα να εκφέρουν άποψη...

Υ.Γ. Καλό το βουδουσουμου...αλλά το κάνουν άνθρωποι...
Και οι άνθρωποι δεν είναι μόνο οι καύλες τους....
Θέλω να πιστεύω...  

 

Η δικιά σου η άποψη φιλαράκι ποια είναι? Γιατί μιλάς για όψιμα...Εμείς ίδιοι ήμασταν και στα πρώιμα, εσύ που ήσουν?
Σε καναπέ άραζες η στην φωλιά σου?
Καλό το τρολάρισμα, αλλά δεν θα μας την λες μονάχα...Πες μας και την άποψή σου, αν έχεις...
Θέλω να την ακούσω...

 

Θέλω, χρειάζομαι, αποποιούμαι, μου επιβάλλεται...

Παρακολούθησα την ενδιαφέρουσα συζήτηση της @brenda και του @sw και (κόντρα στο πνεύμα των ημερών ) είπα να το σκεφτώ λίγο και μετά να μιλήσω  


Θέλω λοιπόν... Ταυτίζεται το θέλω με το χρειάζομαι; Μπορώ να αποποιηθώ το θέλω; Πρέπει να μου επιβληθεί αυτό;


Οι ανάγκες είναι ανάγκες και στόχος των αναγκών είναι να πληρωθούν. Έτσι ντύνουν αυτή την τάση τους με επιθυμίες (θέλω): υπάρχει η ανάγκη αναπαραγωγής, είναι ένστικτο. Το ένστικτο λοιπόν ενδύεται τον γοητευτικότατο μανδύα της ερωτικής επιθυμίας και βαίνει προς αναζήτηση της πλήρωσης του.

Αυτό σημαίνει ότι ταυτίζεται το θέλω με το χρειάζομαι (έχω ανάγκη) ;

Όχι κατ' εμέ γιατί μπορεί να ισχύει ότι η ανάγκη γεννά θέλω, όμως δεν θέλω πάντα ό,τι έχω ανάγκη (τα παιδάκια π.χ. θέλουν τα εμβόλια; Τσου! )

Επειδή δεν είμαστε μόνον ζωάκια, δηλαδή δεν έχουμε μόνον ανάγκες, υπάρχουν και θέλω που αναδύονται από άλλες διαδικασίες (π.χ. φόβους, αγωνίες, ελπίδες, προσδοκίες, ελευθερία...)

Μπορούμε να αποποιηθούμε τα θέλω μας; Χμ... Όχι θα έλεγα  

Γιατί τα μεν πρώτα θέλω (τα εξ ανάγκης) και να θέλουμε να μην τα θέλουμε, τα χρειαζόμαστε, δεν επιβιώνουμε χωρίς αυτά (σίγουρα όχι ακέραιοι και υγιείς).

Ούτε όμως και τα δεύτερα γιατί πολύ απλά είναι επιλογές μας. Και θέλουμε να τα θέλουμε. Και ακόμη και αν κάποια στιγμή δεν τα θέλουμε πια (π.χ. σταματάμε να φοβόμαστε ή επιλέγουμε να ελπίσουμε σε κάτι νέο) είναι γιατί τελικά θέλουμε να μην τα θέλουμε. Άρα το θέλω υπάρχει παντού, σαν μύθος, έστω και αν μας κρύβεται καμιά φορά.  

Και τι μπορεί να ισχύει για την περίπτωση μιας sub όπως την περιέγραψε ελκυστικότατα ο @sw ;

Δεν θέλει; Φυσικά και θέλει. Μπορεί να θέλει να μην θέλει ή μπορεί να θέλει ό,τι θέλει ο Κύριος της ή ακόμη και να μην θέλει αυτό που θέλει ο Κύριος της αλλά επειδή Τον αναγνωρίζει ως καλύτερα συγκροτημένο κλπ από αυτήν θέλει τελικά να της επιβληθεί (ο Κύριος και τα θέλω και οι εντολές Του) και να είναι αυτά τα θέλω της. Still... θέλω είναι   Και μάλιστα εκλεπτυσμένο θέλω: είναι επιλογή!


Ισχυρίζομαι λοιπόν ότι δεν υπάρχει θέλω και δεν θέλω ούτε καν όπως υπάρχει φως και σκοτάδι (δηλαδή το σκοτάδι ως απουσία φωτός). Το δεν θέλω είναι απλά θέλω κάτι άλλο.


Αυτό που μπορεί να υπάρξει είναι διαμόρφωση των θέλω, σμίλευση ή και αντικατάσταση τους με άλλα θέλω. Και αυτό είναι πολύ καυλωτικό, επιθυμητό και ζητούμενο στο Κ/υ.  

Τουλάχιστον εγώ το ψάχνω πάντα λαίμαργα και ακόρεστα  

 

Σε πήρε τηλέφωνο @brenda μου;
Άκου με την ανοχή μου; Δεν έχω τέτοια θέματα εγώ...
Φυσικά και δεν θα με ρωτήσει για να μιλήσει με τους φίλους του! Έλεος δηλαδή...
Πραγματικά μαζί σου είναι μόνο εκείνος που έχει την ελευθερία να κάνει ότι θέλει και επιλέγει να είναι μαζί σου... Πάντα έτσι πίστευα και δεν θα αλλάξω τώρα.